Ekspedycja_na_Europe_ksiezyc_Jowisza_s_00e3.pdf

(455 KB) Pobierz

Patryk Daniel Garkowski:

Ekspedycja na Europę, księżyc Jowisza

O utworze

Piosenka autorstwa Patryka Daniela Garkowskiego opowiadająca o

ekscytującej wyprawie młodego mężczyzny do tajemniczych głębin wielkiego

oceanu Europy - księżyca Jowisza i akcji osadniczej związanej z tym obszarem, o

akcji robotów prowadzącej do wybudowania podmorskiej kolonii. Ta krótka

rozmiarem historyjka została zaprezentowana w formie narracji

pierwszoosobowej: oto wrażliwy badacz zachwyca się życiem organicznym

kwitnącym w wodzie: ławicami ryb, ośmiorniczkami i innymi formami życia,

podróżuje on po przestrzeni nieznanej, chłodnej i bardzo mrocznej. Obranym

celem prowadzonej ekspedycji okazuje się być przede wszystkim zbadanie

tutejszej biosfery nieznanego księżyca, która to powiązana jest ściśle z

przestrzenią oceaniczną. Dlatego najpierw należało rozkruszyć lód...

Nasz główny bohater utworu porusza się po obsarze hydrosfery

nowoczesnym środkiem transportu: inteligentnym, zaawansowanym

technicznie batyskafem, komunikującym się z orbitującą wysoko w kosmosie

sondą. Pierwszoplanowa postać piosenki sprawnie komunikuje się z

urządzeniami technicznymi, zaś przy użyciu wysuwających się szczypcy pobiera

wokoło próbki roślinne i zwierzęce. Zatem możliwość przebywania w tak

niecodziennym miejscu badacz wykorzystuje w dobrych, naukowych celach, nie

przytłacza go potęga podmorskich głębin. Rzuca się nam także w oczy śmiały

pogląd Autora, iż na księżycu Europie istnieje jednak prymitywne życie

organiczne, jak choćby nieznane gatunki skorupiaków i ryb. Nie ma tam jednak

egzystującej żadnej zaawansowanej technicznie cywilizacji, tak samo jak nie ma

tam obecnego gatunku zbliżonego inteligencją do delfinów albo małp,

występujących na planecie Ziemi. Dziełko przypomina opowiadanie science-

fiction, natomiast fabuła opiera się na prawdopodobności i zasadach logiki.

Piosenka stanowi optymistyczne spojrzenie w przyszłość i jest przyjemna do

czytania bądź śpiewania. A warstwę tekstową charakteryzuje wysoka

melodyjność, między innymi dzięki zastosowanym środkom: choćby

powtórzeniom, paralelizmom, epitetom czy wyrazom dźwiękonaśladowczym.