Ratujmy Dusze Czyśćcowe.pdf

(1147 KB) Pobierz
Nauka Kościoła katolickiego
Święty Ojciec Pio zachęcał swoich
słuchaczy:
Módlcie się, módlcie się, módl­
cie się. Musimy opróżnić czyściec. Wszyst­
kie dusze muszą być uwolnione.
Zaś święty
proboszcz Jan Maria Vianney zapewniał, iż
praktykowanie m odlitw y o uwolnienie dusz
z czyśćca je st, po m odlitwie o nawrócenie
grzeszników, najmilsze Bogu. ... Dusze
czyśćcowe nic dla siebie zrobić nie mogą,
lecz mogą wiele dla swych dobroczyńców.
Czyśćciec
to według nauki Kościoła kato­
lickiego bolesne dochodzenie duszy do abso­
lutnie doskonałej miłości, koniecznej do osią­
gnięcia szczęścia Nieba.
Czyściec to raczej stan, a nie miejsce.
Dostępują go osoby umierające w łasce, ale
3
które nie uporządkowały stosunku do rzeczy
stworzonych. Boże Miłosierdzie dopuszcza
możliwość oczyszczenia miłości z egoistycz­
nych przywiązać, do których doprowadziły
popełnione grzechy.
Ciężar kary czyśćcowej zależy od rodzaju
oraz liczby popełnionych grzechów. Oczysz­
czenie dokonuje się przez „ogień", który nie
jest fizycznej natury, lecz jest bólem ducho­
wym wynikającym z uświadomienia sobie
miłości Boga i własnych niedoskonałości.
Innym oczyszczającym cierpieniem jest
tęsknota za Bogiem. Katechizm Kościoła
Katolickiego podkreśla, że cierpienia czyść­
cowe są inne niż piekielne (KKK 1031). Po
ukończeniu oczyszczenia zmarli z czyśćca
trafiają do nieba.
Fundam enty biblijne . Pismo Święte nie
mówi wprost o istnieniu czyśćca, jednak
4
Kościół katolicki utrzymuje, że istnieją w y­
raźne aluzje w Ewangelii Łukasza (Łk 12,
58-59), Mateusza (Mt 12, 31-32) oraz szcze­
gólnie we fragmencie Drugiej Księgi Macha-
bejskiej (2 Mch 12, 43-45);
Uczyniwszy zaś
składkę pomiędzy ludźmi, posłał do Jerozo­
lim y około dwu tysięcy srebrnych drachm,
aby złożono ofiarę za grzech. Bardzo pięk­
nie i szlachetnie uczynił, m yślał bowiem
o zm artwychwstaniu. Gdyby bowiem nie
b y ł przekonany, że c i zabici zm artw ych­
wstaną, to m odlitw a za zmarłych byłaby
czymś zbędnym i niedorzecznym, lecz je ś li
uważał, że dła tych, którzy pobożnie za­
snęli, je s t przygotowana najwspanialsza
nagroda - była to m yśl św ięta i pobożna.
Dlatego właśnie sprawił, że złożono ofiarę
przebłagalną za zabitych, aby zostali uw ol­
nieni od grzechu.
5
W
czyśćcu najmocniej
karane:
czyny
przeciwko miłości, oszczerstwo, zniesła­
wienie, brak pojednania się, kłótnie z powo­
du chciwości, zazdrość. Matka Boża prosi:
Kochajcie wszystkich ludzi i bądźcie do­
brzy dla nich - m iłość p o tra fi zrównowa­
żyć wiele grzechów, uw olnić z czyśćca
wiele dusz.
Jak cierpią dusze w czyśćcu?
Każdą
duszę traw i tęsknota za Bogiem, jest to
najboleśniejsze cierpienie czyśćcowe. Poza
tym dusza jest karana tak jak grzeszyła.
Dusze czyśćcowe pragną oczyszczenia i po­
łączenia się z Bogiem.
Biedne dusze wołają do nas z czyśćca
jak Hiob:
Zm iłujcie się zmiłujcie, m oi przy­
jaciele, ponieważ ręka Boga mnie dotknęła
(Hi 19, 21).
6
Pomoc duszom czyśćcowym.
Kościół
katolicki podaje do wierzenia, że można
pomagać duszom w czyśćcu przez modli­
twę, posty, odpusty, dobre czyny, odpra­
wianie w ich intencji mszy (w tym zwłasz­
cza gregoriańskich) i przystępowanie do
Komunii świętej. W intencji dusz cierpią­
cych w czyśćcu wierni mogą również po
spełnieniu ustalonych przez Kościół warun­
ków uzyskiwać odpusty.
Nauka o odpustach łączy się z tajemnicą
Bożego Miłosierdzia. W sakramencie pojed­
nania grzesznik otrzymuje przebaczenie
wyznanych grzechów, za które szczerze
żałuje. Dzięki temu może on osiągnąć
wieczne zbawienie.
Uzyskane przebaczenie nie uwalnia jed­
nak od kar doczesnych (czasowych), które
spotykają nas za życia lub w czyśćcu po
7
Zgłoś jeśli naruszono regulamin