Potop - Salcia Halas.pdf

(2005 KB) Pobierz
Salcia Hałas
POTOP
Poemat przewlekły o końcu świata
Opieka redakcyjna: Maciej Makselon
Korekta: Katarzyna Maciejak, Maria Nowicka
Projekt okładki: Anna Gaik-Czasak
Ilustracje: Katarzyna Piątek
Skład i łamanie: Katarzyna Piątek
Niniejszy produkt objęty jest ochroną prawa autorskiego. Uzyskany dostęp upoważnia wyłącznie do prywatnego użytku osobę, która
wykupiła prawo dostępu. Wydawca informuje, że wszelkie udostępnianie osobom trzecim, nieokreślonym adresatom lub
w jakikolwiek inny sposób upowszechnianie, upublicznianie, kopiowanie oraz przetwarzanie w technikach cyfrowych lub podobnych
– jest nielegalne i podlega właściwym sankcjom.
Wydawca:
Grupa Wydawnicza Foksal Sp. z o.o.
ul. Domaniewska 48, 02-672 Warszawa
tel. 22 828 98 08, faks 22 395 75 78
e-mail: biuro@gwfoksal.pl
www.gwfoksal.pl
ISBN: 978-83-280-6752-3
Warszawa 2019
Skład wersji elektronicznej: Michał Olewnik /
Grupa Wydawnicza Foksal Sp. z o.o.
i Michał Latusek /
Virtualo Sp. z o.o.
Spis treści
Dedykacja
Wstęp
Lament
Były znaki, były nawet omeny
Rzeka podziemna prawdziwa
Wprost pod podłogę
Czas umierania
Kawałek półksiężyca
Resztkami martwych zwierząt
Nocą na pustych parkingach
Oznaki końca
Inwokacja
Ta, która opowiada
Świat traci zapach
Zabarykadowała się szafą
Na skraju pogorzeliska
A miasto się nas wyparło
Ciąży nad nami
W rurach albo pod dyktą
Na z góry straconej pozycji
Cały czas w strachu
I kary za to nie ma
Jak widzą notariusza, to wierzą
I Matka Boska biedna, też zdeptana
Wszystko jest człowiek i pies też
Jakaś współczesna dżuma
Przez wiarę w złotego cielca
Umarł nam prorok
Na pszczoły jest pomór
Ostatnie śliwki
Znak widomy
Dziwny rok
Wiosna tego roku nie przyszła
Trzy dni poświeciło i zgasło
Widmo nagłej śmierci
Czarny deszcz
Zszarzało, opadło i zgniło
Rozpadły się w rękach
Wzmogło się na całym świecie
Kto ma uszy, ten posłyszy
Pierwsza, Która Wie
Najwięcej się widzi z perspektywy podłogi
Prawie jej oczy wypadły
Nocami się szwenda, za księżycem nieraz chodzi
Dziwny supeł we wzorze
Widzenie o Derbach
Druga, Która Wie
Trzecia, Która Wie
Dziwność zdarzeń
Psa pochowała Zośka
Niedobory
Nie ma już nic
Śniła, ale nie umierała
Zaułek Śniących
Jeden kot tylko im się ostał
Kiedy orzech zasłonił słońce
Cudu nie będzie
Ziemia się rozdziawia
Takie jakieś straszne nie wiadomo co
Dziur siedem
Przed końcem czasu
Wprost do otchłani
Katastrofa plus
Pytali o sens
Babka Szwajcerowa objaśnia genezę ducha
Mechanizm autodestrukcji
Mały koniec
Trzy wiedźmy
Ta, Która Powie, że zaczął się koniec
Spełnia się na naszych oczach, czyli moja wypowiedź dla telewizji
Przyszłość to nitki na wietrze
Krzesła się połamały, jabłoń uschła
Równia pochyła, upadek
Straszna zaraza
Z zemsty trutką na szczury
Zgłoś jeśli naruszono regulamin