Sherrilyn Kenyon 4 Pocałunek nocy- CAŁOŚĆ.pdf

(1250 KB) Pobierz
KISS OF THE NIGHT
By
Sherrilyn Kenyon
Tłumaczenie: axse
1
Wstęp
Co otrzymasz z nieśmiertelnego wojowniczego Wikinga, którego nikt nie pamięta
nawet pięć minut po jego wizycie, księżniczkę w biegu życia oraz poważnie
zdenerwowanego półboga? Zasadniczo otrzymasz moje życie.
Zaczęło się niewinnie. Pewnej nocy poszedłem uratować kobietę z kłopotów.
Następną rzeczą jaką wiedziałem to, że otworzyły się drzwi piekła i wypuściły
Daimony - wampiry, jakich nie widziałem nigdy wcześniej. Prowadzeni przez syna
Apolla, są po to, by zakończyć klątwę, która wpędziła ich do życia w ciemności.
Jedyny problem jaki mieli to zabić Cassandrę Peters, jeśli ona umrze, umrze również
słońce, ziemia i wszyscy ją zamieszkujący. Życie jest jak miska pełna wiśni, czyż nie?
Zostaliśmy przeniesieni razem przez los, teraz jest to moja praca, by chronić córkę w
wyścigu prowadzonym przez wieki. Każde z nas boi się zaufać innym. Ale ona jest
jedyną osobą, która mnie pamięta...Co więcej z jej odwagą i siłą - jest jedyną osobą,
która kiedykolwiek dotknęła mego serca, które myślałem, że jest martwe od wieków.
Jedyna droga dla Mrocznego Łowcy to odzyskać swoją duszę przez prawdziwą miłość
do kobiety. Ale co się dzieje, gdy ta kobieta nie jest do końca człowiekiem?
2
Thrylos
1
Atlantyda.
Legendarna. Mistyczna. Złota. Tajemnicza. Wspaniała i magiczna.
Są tacy, którzy twierdzą, że nigdy jej nie było.
Ale są też tacy, którzy uważają, że są bezpieczni w obecnym, modnym świecie pełnym
technologii i broni. Bezpieczni przed starożytnym złem. Wierzą również, że różne
kreatury, wojownicy i smoki są martwe.
Są głupcami przywiązanymi do swojej nauki i logiki, która mimo ich oczekiwań nie
ocali ich. Nigdy nie będą wolni i bezpieczni, dopóki nie dostrzegą tego co mają przed
oczami. Wszystkie starożytne mity i legendy są zakorzenione w prawdzie, a prawda
nie uczyni nas wolnymi. Czasami bardzo nas zniewala.
Chodź posłuchaj prawdziwej opowieści o historii najpiękniejszego raju jaki
kiedykolwiek istniał. Poza mitycznymi Słupami Heraklesa
2
w wielkim Morzu
Egejskim był kiedyś wspaniały kraj, który karmił wspaniałą rasę ludzi bardziej
zaawansowaną niż jakakolwiek która była przed nią i po niej.
Założona w starożytnym mistycznym czasie przez pierwotnego boga Archona.
Atlantyda wzięła nazwę od imienia najstarszej siostry Archona, Atlantia, której imię
znaczy „pełna piękna”. Archon z pomocą wuja, boga oceanów Ydor i jego siostrą Edą
(ziemia) wyczarował wyspę uzyskując w ten sposób ziemię dla żony Apollymi, tak by
mogła wypełnić kontynent ich boskimi dziećmi, które potrzebowały tego miejsca by
się rozwijać i bronić.
Apollymi bardzo wzruszyła się darem. Płakała ze szczęścia tak mocno, że jej łzy
zalały ziemię i utworzyły Atlantis miasto w mieście. Bliźniacze miasta przedzielone
były pięcioma wodnymi kanałami.
Tutaj może rodzić swoje nieśmiertelne dzieci.
Jednak szybko wyszło na jaw, że wielka Destroyer, Apollymi była niepłodna. Na
prośbę Archona, Ydor i Eda stworzyli rasę Atlantów do zasiedlenia wyspy i ponownie
radość zagościła w sercach Apollymi.
Z tego co znalazla to jakieś greckie słowo, ale za żadną cholerę nie mogłam znaleźć znaczenia. Nie wiem skąd
pani Kenyon je wytrzasnęła…
2
http://pl.wikipedia.org/wiki/S%C5%82upy_Heraklesa
1
3
To zadziałało.
Złoci i uczciwi stworzeni na cześć boskiej królowej Atlanci byli dużo lepszą rasą od
ludzkiej. Tylko oni dawali przyjemność Apollymi i czynili wielki uśmiech u wielkiej
Destroyer.
Kochając pokój podobnie jak ich starożytni bogowie, Atlanci nie znali wojen.
Używali swoje umysłów i magiczną psychikę do harmonijnego współżycia w ramach
równowagi w przyrodzie. Witali z zadowoleniem wszystkich cudzoziemców, którzy
przybywali do ich brzegów. Udostępniali im swoje dary uzdrawiania i dobrobytu. W
miarę upływu czasu inni paenteonowie i narody powstały, by ich zakwestionować.
Atlanci byli zmuszeni do walki o ojczyznę. Aby chronić ludzi, bogowie Atlantydy
weszli w stały konflikt z ważniakami z greckiego
3
panteonu. Dla nich greckie dzieci
walczą o posiadanie rzeczy, których nigdy nie potrafiły zrozumieć. Atlanci próbowali
radzić sobie z nimi jak rodzice z małymi dziećmi. Dość cierpliwie. Ale Grecy nie
chcieli słuchać mądrości starożytnych. Zazdrośni o bogactwa i spokój Atlantów byli
między innymi Zeus i Posejdon. Jednak to Apollo pożądał wyspy najbardziej.
Bezwiedny, przebiegły Apollo wprawił w ruch zamiar przejęcia Atlantów z rąk
dawnych bogów. W przeciwieństwie do ojca i wuja wiedział, że Grecy nie mogą
pokonać Atlantów w otwartej wojnie. Zdał sobie sprawę, że zwycięży jeśli zaatakuje
od wewnątrz tę starożytną cywilizację. Więc kiedy Zeus zakazał Apollowi brać
udziału w zakazanych wyścigach między Apollites i rodzimymi Grekami, Apollo
wziął swoje dzieci i poprowadził ich do brzegów zakazanej Atlantydy. Atlanci
sympatyzowali z rasą boskich Apollites, którzy byli prześladowani przez Greków.
Postrzegali ich jak kuzynów. Powitali ich zgodnie z prawami Atlantydy nie powodując
konfliktów. Publicznie Apollici czynili tak jak im powiedziano. Robili ofiary bogom
Atlantydy, chociaż nigdy nie łamali przymierza ze swoim ojcem – Apollem. Każdego
roku wybierali najpiękniejszą z dziewic wśród swoich i wysyłali ją do Delphi jako
ofiarę dla Apollo. Prosili go o łaskę dla ich nowego domu, wierząc, że pewnego dnia
będzie panował jako bóg.
W roku 10500 p.n.e piękna arystokratka Clieto została wysłana do Delphi. Apollo
zapałał do niej miłością i spłodził jej pięć par bliźniaków. Jego kochanka i jej dzieci
3
Inne możliwości to nowobogacki, zarozumialec, dorobkiewicz, chyba, że ktoś wie co oznacza słowo upstart….
4
przewidziały jego przeznaczenie. W końcu to oni mają go poprowadzić na tron
Atlantydy. Posłał swoją kochankę i dzieci z powrotem na Atlantydę, gdzie wzięli ślub
z członkami rodziny królewskiej Atlantów. Starsze dzieci Apolla wzięły ślub z
rodowitymi Atlantami. Zmieszały dwie rasy i stworzyły dzieci, które były silniejsze od
nich. Apollo chciał by zachowały czystą królewską krew, aby zapewnić sobie poprzez
ich wytrzymałość i lojalność, koronę Atlantów. Miał plany wobec Atlantów i ich
dzieci. Za ich pośrednictwem Apollo będzie rządził całą ziemią i porzuci ojca jak Zeus
porzucił starego Kronosa. Mówiło się, że Apollo sam odwiedzał królową każdego
pokolenia Atlantów. Jak tylko urodził się najstarszy syn, Apollo szedł do wyroczni, by
dowiedzieć się czy to ten obali Atlantyckich bogów. Co roku słyszał „nie”.
Do 9548 r. p. n. e.
Jak było w jego zwyczaju odwiedził królową Atlantydy, której król zmarł rok
wcześniej. Wszedł do niej jako widmo jej męża i spłodził jej syna podczas snu.
W tym roku również bogowie Atlantydy dowiedzieli się o swoim przyszłym losie.
Odkryli, że bogini Apollymi jest w ciąży z Archonem. Po tych wszystkich wiekach
bólu z powodu braku dziecka, wielka Destroyer miała mieć spełnione wszystkie
pragnienia. Mówiono, że Atlantyda rozkwitła tego dnia i doświadczyła więcej
dobrobytu niż kiedykolwiek wcześniej. Atlanci obchodzili radośnie nowinę królowej-
bogini. Jak tylko boginie losu usłyszały o jej nowinie i spojrzały na Apollymi i
Archona od razu przepowiedziały, że nienarodzony jeszcze syn Apollymi spowoduje
ich śmierć. Jedna po drugiej trzy boginie powtórzyły to samo proroctwo.
- Świat jak wiemy się skończy.
- Wszystkie nasze losy będą spoczywać w jego rękach.
- Bóg, co jego kaprysem będzie mieć największą władzę.
Archon przerażony ich przewidywaniami zarządził by usunąć nienarodzone dziecko.
Apollymi odmówiła. Czekała zbyt długo na dziecko, by teraz niepotrzebnie je zabijać
po słowach zazdrosnych bogiń. Z pomocą swojej siostry urodziła swoje dziecko
przedwcześnie i ukryła je w świecie śmiertelników. Do Archona zaniosła kamień
zamiast dziecka.
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin