Niszczyciel Vittorio Alfieri 1936.pdf

(14073 KB) Pobierz
WŁOCHY
Technika morska
BROŃ
Niszczyciele
1936
Niszczyciel typu Alfredo Oriani – Vittorio Alfieri
Cacciatorpediniere classe Alfredo Oriani – Vittorio Alfieri
Vittorio Alfieri
(CD). Stocz-
nia:
O.T.O., Livorno.
Położenie
stępki:
04.04.1936.
Wodowanie:
20.12.1936.
Wejście do służby:
01.12.1937.
Los okrętu:
zatopiony
podczas bitwy u przylądka Matapan
28 marca 1941
roku.
Dane taktyczno-techniczne. Wy-
porność standardowa:
1757 t.
Wyporność normalna:
2170 t.
Wy-
porność pełna:
2332 t.
Wyporność
pełna z minami na pokładzie:
2380
t.
Długość maksymalna:
106,74 m.
Długość na linii wodnej:
104,05 m.
Szerokość maksymalna:
10,19 m.
Szerokość na linii wodnej:
10,10
m.
Zanurzenie:
3,42 m przy wypor-
ności standardowej, 4,07 m przy
wyporności normalnej, 4,89 m z
pełnym obciążeniem.
Wysokość
kadłuba na śródokręciu:
5,95 m.
Si-
łownia:
3 kotły typu Regia Marina, 2
turbiny typu Parsons, 2 wały, 2 śruby
napędowe o trzech skrzydłach o średni-
cy 3,30 m.
Projektowana moc:
48000
KM.
Prędkość:
na próbach 39-40 w.,
przy wyporności normalnej 36 w., przy
wyporności pełnej 33 w.
Zapas paliwa:
normalny 330 t, pełny 495 t.
Zapas
wody kotłowej:
86,0 t.
Zasięg:
2190
Mm/18 w., 690 Mm/33 w.
Uzbrojenie:
4
działa kal. 120 mm L/50 (2 x II), 1 działo
kal. 120 mm L/15 (2 x I), 8 wkm plot kal.
13,2 mm Breda (4 x II), 2 k.m. kal. 8
mm Breda (2 x I), 6 wyrzutni torpedo-
wych kal. 533 mm (2 x III), 1 zrzutnia
bomb głębinowych, 2 miotacze bomb
głębinowych, 62 miny.
Załoga:
173
osoby, w tym 7 oficerów.
Stępkę pod budowę
Vittorio Alfieri
położono
4 kwietnia 1936
roku w stoczni
O.T.O.
w
Livorno,
wodowanie
okrętu odbyło się
20 grudnia 1936
roku. Ostatecznie niszczyciel wszedł do służby w Regia Marina
1 grudnia 1937
roku,
a więc ponad półtora roku po położeniu stępki.
2
W okresie przedwojennym
Alfieri eskortował królewski jacht
Savoia na trasie do Libii (maj 1938),
uczestniczył w wysadzaniu włoskie-
go desantu w Durazzo (kwiecień
1939), zagranicznym rejsie I. dywizji
do Hiszpanii i Portugalii (lipiec
1939), a od początku wojny - w bi-
twach pod Punta-Stilo (9 lipca) i
przylądkiem Teulada (27 listopada).
W końcu grudnia 1940 - początkach
stycznia 1941 Alfieri brał udział w
ostrzale brzegowych pozycji na
granicy grecko-albańskiej.
W trakcie Bitwy pod Mata-
pan
28 marca 1941
roku niszczyciel
dostał się pod skoncentrowany
ogień brytyjskich okrętów. Alfieri
(kmdr Toscano), który szedł na cze-
le kolumny o 22.30 został nakryty
salwą dział głównego kalibru okrętu
liniowego
HMS Barham,
odnosząc
poważne uszkodzenia i tracąc zdolność ruchu. Nisz-
czyciel zdołał jeszcze odpalić 3 torpedy - bez rezulta-
tu. Około godz. 23.15 jednostka przewróciła się i po-
szła na dno z 211 członkami załogi. Współrzędne
miejsca zatonięcia jednostki: 35°21’N, 20°57E. Star-
szy mechanik Alfieri kpt. inż. Giorgio Moduno zostali
pośmiertnie odznaczony najwyższym włoskim odzna-
czeniem - „Złotym medalem za żołnierskie męstwo”.
Okręt został oficjalnie
skreślony ze stanu
włoskiej
floty
18 października 1946
roku.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin