Publikacja-duchy-9.doc

Jaką informację jest w stanie przenieść cząstka pola torsyjnego?

Diana Wojtkowiak1, Kazimierz Raduszkiewicz2, Andrzej Frydrychowski1

POLSKA

1) Zakład Fizjologii Człowieka, Wydział Nauk o Zdrowiu z Oddziałem Pielęgniarstwa i Instytutem Medycyny Morskiej i Tropikalnej, Gdański Uniwersytet Medyczny, ul. Tuwima 15, 80-210 Gdańsk. 2) POLIMOR sp. z o.o., Gdańsk

Diana Wojtkowiak: science@adr.com.pl , diana@torsionfield.eu

Publikacja pokazuje, że cząstka pola torsyjnego nie jest prostą cząstką reprezentującą częstotliwość tak, jak traktujemy foton, ale że przenosi bardzo skomlikowaną informację i jest tworem przestrzennym o skomplikowanej strukturze, która jednak nie jest raz na zawsze ustalona, a może naśladować struktury czasteczek chemicznych wraz z niektórymi ich funkcjami. Z przeprowadzonych doświadczeń nasuwa się wniosek, że cząstka, albo cząstki pola torsyjnego są w stanie utworzyć strukturę pierścieniową, po których mogą krążyć inne cząstki pola torsyjnego.

Wprowadzenie

Cząstki

              W publikacji mówimy o pojedynczej cząstce, ponieważ pojedyncze rozpady radioaktywne potasu 40K zawartego w zwykłych solach potasowych są w stanie zwiększyć promieniowanie pola torsyjnego preparatu homeopatycznego. Kiedy zmierzymy licznikiem Geigera-Mullera promieniowanie radioaktywne od słoika zawierającej 1kg zwykłego chlorku potasu to jest to zaledwie kilka rozpadów radioaktywnych na sekundę, a jednak współemitowane z jąder cząstki pola torsyjnego powodują, dwukrotne zwiększenie zasięgu komercyjnego preparatu homeopatycznego Sulfur C6. Należy się więc spodziewać, że wraz z zachodzącymi rozpadami radioaktywnymi emitowane są albo pojedyncze cząstki pola torsyjnego, albo jakaś ich wielokrotność nie wyrażona duża liczbą.

              Istnieje oczywiście problem taki, czy zjawiska, które opisujemy dotyczą rzeczywiście cząstek, czy pola. Przy tym, dla nowych obszarów badawczych brakuje niestety dobrej definicji tego, czym jest cząstka, a czym pole. Jednak takie rozróżnienie jest wygodne i stosujemy je aby nie pozostawać przy bardzo ogólnikowych opisach. Zakładamy, że jeżeli mamy skomplikowaną informację zamkniętą w fiolce z wodą, to jest ona przenoszona przez cząstki a nie pole. W przypadku pierścieni metalowych z krążącą w niej informacją, sytuacja jest mniej oczywista, ale proste doświadczenia pokazują, że krążą w nich takie same cząstki jakie emitowane są z preparatów homeopatycznych.

Wirowe pole torsyjne

              Dla lepszego zrozumienia efektów związanych ze spektroskopią układów aromatycznych, należy się czytelnikowi informacja dotycząca różnic pomiędzy liniowym i wirowym polem torsyjnym. W pracach dotyczących pól torsyjnych, brakuje zwykle tego rozróżnienia, a pola torsyjne generowane różnymi metodami są albo jednego, albo drugiego rodzaju. Występuje pewna wzajemna zależność tych pól przypominająca wzajemną zależność pola elektrycznego i magnetycznego. Pole liniowe pochodzi od uwięzionych w materiale cząstek pola torsyjnego, albo inherentnie przynależy danej substancji chemicznej, natomiast pole wirowe pochodzi od cząstek pola torsyjnego poruszających się ruchem kołowym na przykład w pierścieniu metalowym pokrytym lakierem. Kiedy przy leku homeopatycznym o dużym zasięgu promieniowania postawimy fiolkę z wodą na noc, rano spostrzeżemy, że też promieniuje, ale wielokrotnie słabiej niż wyjściowy lek homeopatyczny i jest to raczej promieniowanie nabyte od wirowego pola Ziemi. Kiedy do pierścienia, w którym krąży pole torsyjne wstawimy taką samą fiolkę z wodą, wystarczy jedna sekunda wewnątrz pierścienia, aby uzyskać stosunkowo silny preparat homeopatyczny. Możemy tu mówić o infekcyjności wirowego pola torsyjnego. Jest to charakterystyczna cecha, dzięki której w prosty sposób możemy odróżniać pole torsyjne liniowe od wirowego.

              Dla emisji liniowego pola torsyjnego z preparatów homeopatycznych konieczne jest ich podświetlenie cząstkami pola torsyjnego dochodzącymi z Ziemi, które następnie są rozpraszane we wszystkich kierunkach ze zmienioną już informacją. W przypadku infekcji informacji z pierścienia z krążącymi cząstkami pola torsyjnego, logiczne wydawałoby się, że główną rolę odgrywa pole pochodzące od krążących w nim cząstek, jednak dla przeniesienia informacji konieczne jest podświetlenie pierścienia cząstkami pola torsyjnego dochodzacymi z Ziemi, co sugeruje że informacja ostatecznie przekazywana jest przez te cząstki. (Wynika to z prostego doświadczenia z ekranem pola torsyjnego umieszczonym pod pierścieniem i posiadającym otwór, dzięki któremu fiolka z wodą nie jest ekranowana od strony Ziemi.)

Informacja             

              W przybliżeniu można podzielić sztuczne źródła pola torsyjnego na dwa typy. Wytwarzające pole wirowe - są to generatory pola torsyjnego wykorzystujące mechaniczną rotację,  magnesy, elektromagnesy. Liniowe pole torsyjne wytwarzają: generatory oparte na laserach, diodach elektroluminescencyjnych, stałym i zmiennym polu elektrycznym.

              Wszystkie te generatory wytwarzają pole torsyjne, którego zawartość informacyjna, jest dosyć przypadkowa, wynikająca z użytych materiałów konstrukcyjnych. Przenoszoną przez uzyskiwane pole torsyjne informację można tylko w niewielkim stopniu zmieniać używając innych materiałów konstrukcyjnych. Standardem stosowanym w naszym laboratorium jest używanie do doświadczeń pól torsyjnych, niosących ściśle określoną zawartość informacyjną, wybraną według potrzeb. Zadanie wytwarzania wiązek takich pól spełniają u nas akceleratory i modyfikatory pól torsyjnych. W opisach w skali laboratoryjnej, gdy nie rozpatrujemy sytuacji precyzyjnie, pod szeroko rozumianym pojęciem pól torsyjnych rozumiemy zarówno efekty polowe, jak też obecność cząstek pola torsyjnego. Analogicznie jak istnieje duża różnorodność wykorzystywanej informacji zawartej w komercyjnych lekach homeopatycznych, możemy gromadzić informację z wszelkiego typu substancji, a także w wielu przypadkach z odległych obiektów, wykorzystując akcelerator pól torsyjnych. Archiwizowane na nośnikach pole torsyjne jest typu liniowego. Aby przekształcić je w pole wirowe, trzeba zastosować przyrząd zdolny do zamiany pola liniowego na pole wirowe.

Co najmniej dwie częstotliwości

              Z poprzednich naszych badań wynika, że cząstka pola torsyjnego może przenosić więcej niż jedną informację, a informacje te stanowią większą całość. Przeprowadzone przez nas doświadczenia spektroskopowe 1, pokazują, że występują co najmniej dwie częstotliwości przenoszone przez tę samą cząstkę pola torsyjnego. Po preparatywnym wydzieleniu na spektroskopie sygnałów kilku pików przynależących różnym izotopom danego pierwiastka, można określić jaki to pierwiastek poprzez rezonans z jednym dowolnym izotopem tego pierwiastka postawionym w ilości dziesięciu lub więcej gramów obok próbki wydzielonej spektroskopowo. Świadczy to o tym, że metoda rezonansowa bada inny parametr (niezależną częstotliwość) pierwiastka niż metoda spektroskopii optycznej, i można oczekiwać, że będzie można skonstruować spektroskop oparty o inną zasadę rozdziału, który zastąpiłby metodę rezonansową. Inną stosowaną przez nas metodą badania pola torsyjnego jest udział w promieniowaniu poszczególnych dwunastu znanych Kategorii.

              Faktem wskazującym na jedność skomplikowanej informacji jest fakt, że niezależnie czy preparat homeopatyczny jest wykonany z pierwiastka chemicznego, substancji nieorganicznej, sustancji organicznej, czy nawet rośliny, wykazuje obecność tylko jednej Kategorii , natomiast preparaty mieszane z kilku leków homeopatycznych wykazują obecność kilku Kategorii. Na rys.1 przedstawiono przykładowe spektrum Kategorii (wykonane kilka lat wcześniej) leku homeopatycznego uzyskanego z rośliny Arnica montana, gdzie można zaobserwować, że cała złożona informacja homeopatyczna jest reprezentowana przez jedną Kategorię. Nie ma więc funkcjonalnego ograniczenia, które nakazywałoby przenoszenie przez preparat homeopatyczny jedynie prostej informacji. W przypadku metali możemy zaobserwować dodatkowe Kategorie o słabszej intensywności, które zmieniają sie w czasie, odbierając cykle kosmiczne. Nie zmienia to jednak obserwowanej zwykle prawidłowości związania jednej substancji lub organizmu żywego z jedną tylko Kategorią.

Rys. 1. Rozkład Kategorii dla leku homeopatycznego Arnica montana C1000 (AHPW Syców 5ml) Oś odciętych - numer Kategorii, oś rzędnych - zasięg promieniowania poszczególnych Kategorii mierzony w centymetrach z użyciem metalicznych wzorców odpowiadających każdej Kategorii.

Doświadczenia

Wytwarzanie wirowego pola torsyjnego o zaprogramowanej informacji

              Pierwszym naszym doświadczeniem, w którym udało nam się zamienić pole liniowe na wirowe było wykorzystanie szpuli z grubym drutem nawojowym, do którego wprowadziliśmy liniowe pole torsyjne o wybranej przez nas zawartości informacyjnej. Polakierowany pierścień mosiężny umieszczony na szpuli nabył pole wirowe przez transformację, podobnie jak się to dzieje w transformatorze elektrycznym. W szpuli nie było przepływu prądu elektrycznego, wobec czego emaliowany drut możemy traktować jako falowód.

              Układ doświadczalny został przedstawiony na rys. 2. Na szpuli znajdowało się około 500m drutu nawojowego φ1,2. Drut został wyposażony w stożkowy lejek φ10 z folii miedzianej 0,2mm, długości 25mm, przylutowany do płasko zakończonej końcówki drutu i polakierowany. Źródłem pola torsyjnego był lek homeopatyczny Sulfur CH5 firmy Boiron  (Kategoria K11). Akcelerator przyspieszający emitowane z leku homeopatycznego cząstki pola torsyjnego z czterema sekcjami elektrod został umieszczony wewnątrz pakietu złożonego z 10 magnesów toroidalnych z ferrytobaru. Dla wprowadzenia użytecznego sygnału do drutu wystarczające było przyłożenie do akceleratora impulsu o czasie trwania kilkudziesięciu milisekund, przy napięciu kilkudziesięciu do kilkuset wolt.

Rys. 2. Układ doświadczalny do badania przenoszenia cząstek pola torsyjnego przez drut miedziany i badania indukcji ruchu cząstek pola torsyjnego w uzwojeniu wtórnym, po położeniu uzwojenia na górnej ściance szpuli drutu (lewoskrętna rotacja cząstek pola torsyjnego w drucie)

              W tabeli 1 przedstawiono wyniki pokazujące występowanie efektu potencjonowania. Gdy do wnętrza szpuli włożymy fiolkę z wodą uzyskamy preparat homeopatyczny spotencjonowany o jedną Kategorię w dół albo w górę, w zależności od ułożenia szpuli względem Ziemi, to znaczy od tego czy, cząstki pola torsyjnego krążą w lewo czy w prawo względem Ziemi. Czas trwania impulsu wynosił 32ms, czas przetrzymywania fiolki w szpuli 120s

Tab. 1. Sprawdzanie efektu potencjonowania uzyskanego przez wytworzenie wirowego pola torsyjnego