Pamięć-asocjacyjna-oparta-o-cząstki-pola-torsyjnego-5.doc

Cząstki pola torsyjnego w pamięci asocjacyjnej człowieka

Bernadeta Głębicka1, Diana Wojtkowiak1, Kazimierz Raduszkiewicz2, Andrzej Frydrychowski1

POLSKA

1) Zakład Fizjologii Człowieka, Wydział Nauk o Zdrowiu z Oddziałem Pielęgniarstwa i Instytutem Medycyny Morskiej i Tropikalnej, Gdański Uniwersytet Medyczny, ul. Tuwima 15, 80-210 Gdańsk. 2) POLIMOR sp. z o.o., Gdańsk

Diana Wojtkowiak: science@adr.com.pl , diana@torsionfield.eu

W publikacji przedstawiono nieznane wcześniej właściwości cząstek pól torsyjnych umożliwiające wyławianie ze złożonej mieszaniny preparatów homeopatycznych jednego preparatu zawierającego skomplikowaną informację, na podstawie szczegółu unikalnie występującego w tym jednym preparacie. Badania te przeprowadzono dla zademonstrowania zbieżności zjawisk występujących w pamięci długoterminowej człowieka i w doświadczeniach z cząstkami pola torsyjnego. Udział pola torsyjnego w pamięci długoterminowej był postulowany wcześniej przez A. W. Bobrowa. W pracy wykazano też obecność promienowania kształtu dla makroskopowych figur przestrzennych wykonanych z metalu i zdolność cząstek pola torsyjnego do rozpoznawania tych figur. Pokazano zjawisko informacyjnego sprzęgania się obiektów metalowych mające swoje odbicie w zmianie krzywej sygnału na spektrum, jak też tworzeniu układów obiektów, które są rozpoznawane wspólnie w zjawisku reznansu.

Wprowadzenie

              Publikacja powstała dzięki inspiracji tekstem akademika А.В. Боброва О механизмах подсознания и памяти zamieszczonym w książce zjazdowej международной конференции „Торсионные поля и информационные взаимодействия”, Москва 2016 г 1, a także dzięki owocnej dyskusji po przedstawieniu jego referatu i wskazaniu przez nas, na przykładzie odzyskania pełnego spektrum tryptofanu z fragmentu spektrum, na złożony charakter cząstek pola torsyjnego, które mogą przenosić jednocześnie wiele informacji. W poprzedniej publikacji 2 przedstawiliśmy zjawisko przenoszenia przez jedną cząstkę pola torsyjnego dużej ilości informacji strukturalnych. W odniesieniu do pamięci długoterminowej, w szczególności asocjacyjnej, czyni to cząstki pola torsyjnego idealnym kandydatem na nośnik pamięci długoterminowej, gdzie według jednego dowolnie wybranego szczegółu zapamiętanego skryptu pamięciowego można przywołać cały zapis związany z tym skryptem. Przykładem jest przywoływanie z pamięci wydarzeń związanych z daną osobą po zobaczeniu jej zdjęcia. Szczególną cechą zapisu na cząstkach pola torsyjnego jest też jego trwałość. Leki homeopatczne wytworzone 200 lat temu przez Samuela Hahnemanna na dosyć słabym podłożu do przechowywania informacji homeopatycznej, jakim jest rozcieńczony alkohol, są ciągle aktywne.

              Wykonaliśmy doświadczenia pokazujące, że cząstki pola torsyjnego potencjalnie mogą pełnić funkcję podłoża pamięci asocjacyjnej u człowieka. Jeżeli przyroda ożywiona nie wykorzystuje ich w ten sposób, to i tak można je wykorzystać do budowy nowego typu komputera, który wyławia ze swojej pamięci zasoby informacyjne na zasadzie korelacji przestrzennej. Podobnie, jak możliwe jest to w przypadku holografii, ale bez wymagań dotyczących trudno osiągalnej precyzji optyki stosowanej w holografii. Byłoby to też urealnienie hipotezy Karla Pribrama istnienia zjawisk holograficznych w mózgu 3, trudnych do zaakceptowania dla każdego fizyka, znającego trudności techniczne związane z realizacją zapisu i odczytu hologramów. Oczywiście w przypadku cząstek pól torsyjnych nie jest to holografia, a jedynie coś podobnego w niektórych aspektach. Możliwa do uzyskania gęstość zapisu będzie prawdopodobnie wiele rzędów wielkości większa niż w przypadku holografii. W przypadku cząstek pola torsyjnego mamy też tę zaletę, że operują one w rzeczywistej przestrzeni trójwymiarowej. W niniejszej pracy użyliśmy trzech metod wyławiania konkretnej informacji z nieuporządkowanej mieszaniny; Selekcja za pomocą spektroskopu, filtracja za pomocą pierwiastka, który jest obecny w szukanym związku chemicznym, aktywacja mieszaniny za pomocą zmodyfikowanego pierwotnego pola torsyjnego pobudzającego preparat homeopatyczny do emisji wtórnego pola torsyjnego. Jednak najbardziej pociągające było stwierdzenie czy kształty przestrzenne, które obserwujemy w naszej świadomości, też mogą pełnić rolę identyfikatora większych zespołów informacyjnych. W tym przypadku z preparatu homeopatycznego, uzyskanego z metalowych figur makroskopowych, dokonaliśmy efektywnej selekcji za pomocą spektroskopu. Ponadto wykazaliśmy, że figury przestrzenne oprócz rezonansu dają charakterystyczną obwiednię piku metalu na spektrum, a także dają określone spektrum Kategorii powiązane z danym kształtem.

Część doświadczalna

Wyławianie sztucznie wygenerowanych zapisów homeopatycznych z użyciem rozdziału preparatywnego na spektroskopie pól torsyjnych

              W doświadczeniu wykorzystaliśmy próbki z wcześniejszego eksperymentu wyznaczania spektrum z fiolek z wodą umieszczoną na elektrodach podłączonych do generatora przebiegu sinusoidalnego, opisanego w poprzedniej publikacji 2. Chodziło nam o to, aby zestawy sygnałów były sztucznie wygenerowane, podobnie jak to się dzieje w przypadku pamięci ludzkiej. Wykorzystaliśmy pięć preparatów homeopatycznych uzyskanych dla częstotliwości: 8Hz; 16Hz; 32,8kHz; 65,5kHz; 131,1kHz; wszystkie reprezentujące Kategorię K12. Wykresy spektroskopii dla tych preparatów przedstawione są na rys. 1.

Rys.1. Wykresy spektroskopii dla pięciu preparatów homeopatycznych uzyskanych przez oddziaływanie różnych częstotliwości, przed ich zmieszaniem. Oś odciętych - kąt wiązki padającej  względem płaszczyzny łamiącej mierzony w stopniach, oś rzędnych - zasięg promieniowania z próbek na wyjściu spektroskopu mierzony w centymetrach.

              Preparaty te zostały skopiowane i zmieszane w równej proporcji tak aby uzyskać preparat mieszany o zasięgu K12 300cm, odpowiedni dla pomiarów spektroskopowych.

Uzyskane spektrum preparatu mieszanego (MIX) przedstawione jest na rys. 2 - wykres oznaczony czarnymi kwadratami. Dla preparatywnego wydzielenia jednego spośród zmieszanych preparatów (32,8kHz) użyliśmy wydzielonej preparatywnie frakcji 60 (czyli uzyskanej dla kąta 60º), którą ponownie użyliśmy do rozdziału spektroskopowego. Na rys 2 przedstawiony został oprócz spektrum mieszaniny, wynik rozdziału frakcji 60 - wykres oznaczony czerwonymi kółkami. Odzyskaliśmy prawie cały sygnał reprezentowany przez wyjściowy preparat homeopatyczny 32,8kHz. Czyli, jak to nazwaliśmy w poprzedniej publikacji 2 - „futerko” dla częstotliwości 32,8kHz. Nie wyłowiliśmy sygnału miedzi, który stanowi osobny element informacyjny. Ogólnie sygnał związany z częstotliwością można wyciągnąć niejako „za ogon”, poprzez ustawienie spektroskopu na któryś z pików wystarczająco odseparowany od pików preparatów pochodzących od innych częstotliwości, a następnie wykonanie ponownego spektrum z tego sygnału.

Rys.2. Wykresy spektroskopii dla mieszaniny (MIX) pięciu preparatów homeopatycznych (czarne kwadraty) i spektroskopii preparatywnie uzyskanej frakcji 60 (czerwone kółka). Dla przejrzystości, wykres mieszaniny został przesunięty w górę przez dodanie wartości 100cm. Oś odciętych - kąt mierzony w stopniach, oś rzędnych - zasięg promieniowania z próbek na wyjściu spektroskopu mierzony w centymetrach.

              Mamy więc sytuację, gdzie z mieszaniny skryptów informacyjnych potrafimy w prosty sposób wydzielić określony skrypt, na podstawie jednej dowolnej cechy znaczącej. Ważne jest też nasze spostrzeżenie, że nie nastąpiło zauważalne pogorszenie stosunku sygnał/szum w stosunku do pierwotnego preparatu homeopatycznego przed jego zmieszaniem.

Wyławianie zapisów nieorganicznych substancji chemicznych poprzez filtrację rezonansową za pomocą metalu

              W drugim doświadczeniu zastosowaliśmy metodę wyławiania sygnałów związków chemicznych z użyciem filtracji rezonansowej. Wykonaliśmy mieszaninę trzech preparatów homeopatycznych nieorganicznych związków chemicznych z postaci krystalicznej; NaF [K12], MgCl2 [K12], CuSO4 [K8]. Jej spektrum przedstawione jest na rys. 3, górny wykres. Następnie w spektroskopie w miejscu gdzie umieszczana jest fiolka z preparatem homeopatycznym do zbadania, umieściliśmy pryzmat miedziany (kształt nie ma tu większego znaczenia) a obok poza osią optyczną badaną mieszaninę homeopatyczną, promieniującą na miedź. Wykres uzyskanego spektrum przedstawiony jest na rys. 3 niebieskimi trójkątami. Pryzmat wzmocnił nie tylko sygnał miedzi ale również sygnał powiązanych z nią w preparacie homeopatycznym pierwiastków siarki i tlenu z wprowadzonego do mieszaniny sygnału siarczanu miedzi. Dla porównania, na rys. 3 umieściliśmy wykres fitracji za pomocą spektroskopu, czyli wynik spektrum z preparatywnie uzyskanej frakcji miedzi (fr. 70). Ta metoda dała ten sam rezultat w szczególności w odniesieniu do stosunku intensywności sygnał/szum.

Rys. 3. Wydzielanie sygnału jednego ze związków chemicznych z mieszaniny homeopatycznej. MIX (czarne kwadraty) - spektrum mieszaniny NaF, MgCl2, CuSO4; fr70 (czerwone kółka) - spektrum dla frakcji 70, prism Cu (niebieskie trójkąty) - spektrum po filtracji z użyciem pryzmatu miedzianego. Oś odciętych - kąt mierzony w stopniach, oś rzędnych - zasięg promieniowania K12 z próbek na wyjściu spektroskopu mierzony w centymetrach.

Wyławianie zapisów nieorganicznych substancji chemicznych poprzez podświetlenie rezonansowe

              W trzecim doświadczeniu dla wyławiania sygnałów związków chemicznych zastosowaliśmy metodę podświetlenia rezonansowego. Zmieszaliśmy w równej proporcji preparaty homeopatyczne następujących związków chemicznych: HgCl2 [K12], AgNO3 [K12], KMnO4 [K12], K2Cr2O7 [K2], NH4MoO4 [K10], (BiO2)NO3 [K11], (BiO2)2CO3 [K12], LiBr [K1], ZnS [K1], CdCl2 [K1], FeNH4(SO4)2 [K1], CuSO4 [K8], NaF [K12], MgCl2 [K12], CsCl [K12], Sr(NO3)2 [K1], KJO3 [K12], RbCl [K1], CoSO4 [K12], Th(NO3)2 [K6], Octan uranylu [K10], Octan Ni [K7], Winian Na,K [K11], Salicylan Cu [K2]. W spisie nie uwzględniliśmy zawartej w niektórych substancjach wody krystalizacyjnej. Substancje w postaci krystalicznej przed wykonaniem kopii homeopatycznej z użyciem akceleratora pól torsyjnych kasowane były od zanieczyszczeń informacji homeopatycznej przez zamknięcie na kilka sekund w lodówce. Wszystkie preparaty zostały wykonane na wodzie i miały zasięg promieniowania dla najsilniejszej Kategorii 300cm. W tabeli 1 przedstawiono zasięgi promieniowania poszczególnych Kategorii dla tej mieszaniny. Przy wykonywaniu pomiarów wyławiania substancji korzystaliśmy z Kategorii 9, nie reprezentowanej przez żaden z użytych związków chemicznych, tak aby nie było wpływu specyficznej dla danego związku Kategorii.

Tab. 1