30 lat JW GROM (2020).pdf

(34620 KB) Pobierz
Experience-based Tactical Gear Made in Poland
Available at http:/
/directactiongear.com/
#GoLoud!
SPECIAL OPS
30 lat
Haiti (1994)
JW GROM
44
Psy bojowe w GROM
GROM z ciszy i ciemności
Cichociemni
SPECIAL OPS
tel. 22 810 65 61
e-mail: redakcja@special-ops.pl
www.special-ops.pl
8
Bałkany (1996-2000)
90
REDAKTOR PROWADZĄCY
Tomasz Łukaszewski
e-mail: tlukaszewski@special-ops.pl
ZESPÓŁ REDAKCYJNY
Radosław Tyślewicz, Marcin Jarosz
REKLAMA I MARKETING
tel./faks 22 810 25 90, 810 28 14
Dyrektor ds. marketingu i reklamy
Joanna Grabek, e-mail: jgrabek@
medium.media.pl
tel. 0 600 050 380
Żaneta Tafel
e-mail: ztafel@special-ops.pl
tel. 0 608 653 150
Agnieszka Szwed,
e-mail: aszwed@special-ops.pl
tel. 0 602 277 850
KOLPORTAŻ I PRENUMERATA
tel./faks 22 810 21 24
Dyrektor ds. marketingu i sprzedaży
Michał Grodzki,
e-mail: mgrodzki@medium.media.pl
Specjalista ds. prenumeraty
Anna Sergel,
e-mail: asergel@special-ops.pl
WYDAWCA
Grupa MEDIUM
02-114 Warszawa
ul. Karczewska 18
„SPECIAL OPS - Magazyn Ludzi Akcji”
znajdziesz w sieci sprzedaży prasy:
Empik, Ruch, Garmond Press, Kolporter,
In Medio, Relay.
Zdjęcia na okładce: PZL Mielec, arch.
JW 2305
52
Black Hawki GROM
30 lat
20
Tobie, Ojczyzno!
Kuwejt (2002-2003)
96
102
JW GROM
60
Ojciec – Sławomir Petelicki
38
Irak (2003-2008)
„Wódz”
Rozmowa z płk. Andrzejem Kruczyńskim
66
Duma i pamięć
Symbole JW GROM
Redakcja magazynu SPECIAL OPS oświadcza, że niniejsze wydanie powstało z wyłącznej inicjatywy zespołu redakcyjnego,
a wszystkie materiały i informacje wykorzystane w publikacji „30 lat JW GROM” zostały zgromadzone z poszanowaniem prawa
prasowego. Ponadto, artykuły zawarte w publikacji „30 lat JW GROM” mają charakter autorski i zostały stworzone na podstawie
informacji i materiałów publicznie dostępnych, a więc nie zostały one pozyskane bezpośrednio od Jednostki Wojskowej Gro
oraz nie naruszają tajemnic tej Jednostki. Dodatkowo redakcja informuje, że zamieszczone w publikacji reklamy firm nie mają
żadnego związku z działalnością Jednostki Wojskowej Grom oraz nie stanowią rekomendacji Jednostki dla reklamowanych przedsiębiorstw.
108
Afganistan (2002-2014)
76
3 0 L AT J W G R O M
SPECIAL OPS
WSTĘP
Publikację poświęcamy byłym,
obecnym i przyszłym
żołnierzom JW GROM.
Zespół redakcyjny
6
SPECIAL OPS
magazyn ludzi akcji
7
3 0 L AT J W G R O M
SPECIAL OPS
Tekst: Tomasz Jasionek
Zdjęcia: Fundacja im. Cichociemnych
Spadochroniarzy Armii Krajowej, Narodowe
Archiwum Cyfrowe, Andrzej Krugler
Artykuł ten poświęcony jest śp. Annie
Kuszner-Rowińskiej, pomysłodawczyni
i założycielce Fundacji im. Cichociemnych
Spadochroniarzy Armii Krajowej.
CICHOCIEMNI
Obchodzone w tym roku 30-lecie Jednostki Wojskowej GROM zbiega się z przypadającą
4 sierpnia br. 25. rocznicą przyjęcia przez nią tradycji legendarnych Cichociemnych
Spadochroniarzy Armii Krajowej. Świętując urodziny współczesnych „cichociemnych”
warto przypomnieć historię i zasługi ich poprzedników z okresu II wojny światowej.
Idea
Powstanie JW GROM oraz sformowanie formacji Cichociemnych wiąże
się z potrzebą sprostania wyzwaniom postawionym przed państwem pol-
skim. Historia spadochroniarzy AK rozpoczyna się wraz z pomysłem zor-
ganizowania skutecznego systemu komunikacji między polskimi władzami
na uchodźctwie we Francji (potem w Wielkiej Brytanii) a tworzącym się
ruchem oporu w okupowanej Polsce. Najsilniejszą z powstałych w okupo-
wym kraju organizacji konspiracyjnych o charakterze zbrojnym stała się
Służba Zwycięstwu Polski, do której tworzenia, tuż przed kapitulacją War-
szawy, przystąpił gen. Michał Tokarzewski-Karaszewicz, który otrzymał
pełnomocnictwa od gen. Julisza Rómmela. Dnia 13 listopada 1939 r. SZP
przemianowana została na Związek Walki Zbrojnej, na której czele sta-
nął gen. Kazimierz Sosnkowski, podlegający rozkazom Wodza Naczelnego
gen. Władysława Sikorskiego. ZWZ przemianowano na Armię Krajową
14 lutego 1942 r., tworząc tym samym, jak się później okazało, najwięk-
szą organizację ruchu oporu w okupowanej Europie. Utrzymanie łączności
między polskimi władzami na uchodźctwie a pozostającym pod okupacją
krajem było jednym z najważniejszych zadań Sztabu Naczelnego Wodza
we Francji. Początkowo łączność utrzymywana była za pomocą lądowych
szlaków kurierskich. Ten środek komunikacji miał jednak wiele wad – skom-
plikowanie całego procesu, konieczność przekraczania granic wielu państw
(w tym okupowanych przez Niemców) czy też czas podróży. Problemy te
spowodowały, że jednocześnie trwały próby zorganizowania bezpośredniej
łączności radiowej między okupowaną Polską a Sztabem Naczelnego Wo-
dza, jednak odległość między Warszawą a Paryżem była zbyt duża, by łącz-
ność radiowa mogła być stosowana na takie dystanse.
Oprócz przekazywania informacji i rozkazów z Francji, a potem Wiel-
kiej Brytanii, istotne dla mających coraz większe znaczenie Sił Zbrojnych
w kraju było pozyskanie oficerów różnych rodzajów broni i posiadających
specjalistyczne wyszkolenie. Znaczna część polskiej kadry oficerskiej w wy-
niku działań wojennych podczas kampanii wrześniowej zginęła lub znalazła
się w niemieckich i sowieckich obozach jenieckich. Istotne znaczenie dla
rozwoju polskiego podziemia miało także pozyskanie środków finanso-
wych oraz sprzętu bojowego. Remedium na te bolączki mogło okazać się
zorganizowanie stałej łączności lotniczej z okupowanym krajem. 28 listo-
pada 1940 r. gen. Władysław Sikorski wydał rozkaz gen. Józefowi Zająco-
wi, Dowódcy Lotnictwa, w którym nakazywał zorganizować do dyspozycji
gen. Sosnkowskiego stałą tajną komunikację lotniczą z głównymi miasta-
mi okupowanego
Kombinezon ochronny „SOE striptease
suit” w barwach maskujących, zakładany
przez spadochroniarzy-cichociemnych
na czas przerzutu do Polski na ubranie
cywilne, uzupełniany przez hełm
ochronny-pilotkę No. 22C pokryty takim
samym materiałem. Obok: wydawane im
polskie banknoty, busola i amerykański
pistolet Colt M1911.
kraju. Do tego celu miały posłużyć samoloty polskiego LOT-u lub maszyny
dostarczone przez aliantów. Wobec braku pomocy ze strony sojuszników
zachodnich, którzy priorytetowo traktowali tworzenie jednostek bombo-
wych i myśliwskich, rozkaz nie został wykonany.
Zalety przerzutu ludzi i sprzętu na spadochronach, ale też potrzeby pol-
skiej konspiracji, znali dwaj młodzi oficerowie WP: kpt. Jan Górski oraz do-
świadczony w walce partyzanckiej „hubalczyk” kpt. Maciej Kalenkiewicz.
Obaj byli wieloletnimi przyjaciółmi, którzy ukończyli wcześniej Wyższą
Szkołę Wojenną, a po kampanii wrześniowej znaleźli się w odtwarzanym
we Francji Wojsku Polskim. W swoich działaniach zyskali sojusznika w po-
staci osoby kpt. dypl. Jana Jaźwińskiego. Wokół tych trzech, myślących
nieszablonowo jak na owe czasy, oficerów gromadziło się coraz większe
nieformalne grono zwolenników pomysłu przerzutu ludzi i sprzętu do oku-
powanej Polski, zwanych od pseudonimu kpt. Jana Górskiego „chomikami”.
W grudniu 1939 r., a następnie w lutym 1940 r., kapitanowie Górski i Ka-
lenkiewicz złożyli na ręce Naczelnego Wodza projekty nawiązania łączno-
ści z okupowanym krajem drogą lotniczą, w załączniku podając nazwiska
16 „chomików” – kandydatów do skoku. 21 lutego 1940 r. gen. Sosnkowski
zwrócił się w tej sprawie do gen. Zająca, prosząc o umożliwienie im szkole-
nia desantowego oraz możliwości oddania skoku. Na początku maja 1940 r.
Kalenkiewicz i Górski zostali przeniesieni do Biura ZWZ gen. Sosnkowskie-
go, gdzie kontynuowali prace nad koncepcją użycia lotnictwa dla łączności
8
SPECIAL OPS
ości
iemn
ic
ciszy
M
z
GRO
1941 r.: kapitanowie Jan Górski, ps. „Chomik”
(1905–1945), i Maciej Kalenkiewicz, ps. „Kotwicz”
(1906–1944).
magazyn ludzi akcji
9

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin