Michał Choromański - Makumba czyli drzewo gadające.pdf

(388 KB) Pobierz
MICHAŁ CHOROMAŃSKI*
MAKUMBA CZYLI DRZEWO
GADAJĄCE
WYDAWNICTWO POZNAŃSKIE
1969
Zacznę od drzew. Czy słyszał kto o mówiących drzewach? Ręczę, że nie.
A tam są!
I są — nie tylko takie wynaturzenia. Opowiadali mi ludzie, godni
całkowitego zaufania, że pod Kurytybą rosło drzewo, które mówiło nawet po
polsku, mazurząc.
Za czasów prezydenta Vargasa, który miał dziwną ansę do Polaków i,
zdaniem moim, był po trochu dyktatorem, wkroczyła w to policja. Było to
przed wojną, kiedy legioniści z Pierwszej Brygady obsadzili w Paranie
kluczowe stanowiska kierowników szkół polskich, polskich spółdzielni, a
nawet nie zawahali się opanować pewnego warsztatu kilimarskiego, do którego
niebawem powrócę.
Pobrzękiwali szabelką i chodziły słuchy o tym, że nasze kontrtorpedowce i
niektóre statki Żeglugowych Linii Gdynia — Ameryka zamierzają dokonać na
wybrzeżu desantu.
Obecnie brzmi to nieprzekonywająco. Czuję się głupio i mogę wyglądać
niepoważnie, ale proszę zajrzeć do podręczników historii międzywojennej: czy
chcieliśmy kolonii, czy nie?! Mimo arystokratycznego pochodzenia, nie jestem
błahym sobie człowiekiem i nie rzucam słów na wiatr. O niektórych rzeczach
jednak w towarzystwie przestałem już opowiadać. Zrezygnowałem. Niezależnie
od tego, jakim tonem mówię, wszyscy patrzą na mnie z tym samym
obrażającym wyrazem twarzy: że niby — hrabia błaznuje! Ale proszę się we
mnie wczuć. Co mam robić?
Są przeklęte prawdy, wywołujące nieufność, bo w naturze swojej mają coś
lekkomyślnego. Doświadczyłem tego na sobie, więc na skutek projektowanego
desantu zaczęły się w Paranie polakożercze nastroje. Vargas nie miał poczucia
humoru za grosz i pomysł przyłączenia Kurytyby do macierzy nie wywołał na
jego wargach nawet uśmiechu. Z miejsca zamknięto polski teatr. W warsztacie
kilimarskim kazano zamiast łowickich pasów i krakowskich kogucików
trzymać się motywów portugalskich. Na ulicach nie wolno było rozmawiać po
polsku. Wyszło nawet rozporządzenie, żeby na cmentarzu miejskim napisy na
nagrobkach przetłumaczono na portugalski język. Śmieszne? Proszę pojechać i
zapytać starych wychodźców. Znajdą tam państwo pro chy nie tyle pana
Władysława Kowalca, co senhora Ladislau Covalez.
Drzewo, o którym pisałem na początku, ścięto w tym samym okresie
prześladowań.
Swą polszczyzną zanadto zawadzało władzom. Po prostu pewnego rana
znaleziono po nim tylko pniak. Policja wywiozła je w nieznanym kierunku. Tak

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin