APOKALIPSA ŚW. JANA
The Apocalypse of St. John
Dr Franco Adessa
http://tradcatknight.blogspot.com/2017/01/dr-adessa-st-john-apocalypse-free-ebook.html#more
Artykuł wprowadzający do książki:
Czy kiedykolwiek czytałeś Apokalipsę i zastanawiałeś się co oznacza? Wiem, że tak było ze mną…
S. Łucja powiedziała, że czasy w jakich żyjemy są czasami Apokalipsy… kiedy żyła czytała Rozdz. 12. Na temat Apokalipsy powiedziała: "To jest w Ewangelii i w Apokalipsie, czytajcie".
Siostra Łucja
O. Augustin Fuentes
S. Łucja podpowiedziała co to znaczyło kiedy rozmawiała z o. Fuentesem 26 grudnia 1957, podczas ostatniego wywiadu zanim uciszył ją Watykan:
"Ojcze, diabeł toczy decydującą walkę z Dziewicą, i jak wiesz, co najbardziej ubliża Bogu i co przysporzy mu największą liczbę dusz w najkrótszym czasie to zdobycie dusz poświęconych Bogu. Bo to również zostawia niechronione pole świeckich, i diabeł łatwiej może ich zdobyć.
"Również, ojcze, powiedz im, że moi kuzyni Franciszek i Hiacynta poświęcali się, bo zawsze widzieli Pannę Najświętszą smutną we wszystkich objawieniach. Nigdy nie uśmiechała się do nas. Boleść jaką u Niej widzieliśmy, spowodowana występkami przeciwko Bogu i kary grożące grzesznikom, weszła w nasze dusze. I jako dzieci, nie wiedzieliśmy jakie wymyślić sposoby oprócz modlitwy i ofiar…"
Odnośnie wizji piekła, które pokazała jej, Hiacyncie i Franciszkowi Matka Boża, powiedziała:
"Dlatego, ojcze, moją misją nie jest tylko mówienie o fizycznych karach jakie na pewno spadną na ziemię jeśli świat nie będzie się modlił i odprawiał pokuty. Nie, moją misją jest mówienie wszystkim o nieuchronnym niebezpieczeństwie w jakim jesteśmy utraty naszych dusz na wieczność jeśli nadal będziemy grzeszyć.
"Ojcze, nie powinniśmy czekać na wezwanie z Rzymu ze strony Ojca Świętego do odprawiania pokuty. Ani nie powinniśmy czekać na wezwanie do pokuty od biskupów w naszych diecezjach, ani od kongregacji religijnych. Nie, Pan często wykorzystywał te środki, a świat nie zwracał na nie uwagi. Dlatego teraz każdy z nas musi zacząć sam reformować się duchowo. Każdy ma ratować nie tylko własną duszę, ale również wszystkie dusze jakie Bóg postawił nam na drodze.
"Ojcze, Panna Najświętsza nie powiedziała mi, że żyjemy w ostatnich czasach świata, ale zrozumiałam to z trzech powodów:
"Pierwszy, bo powiedziała mi, że diabeł zaangażował się w walkę z Dziewicą, decydującą bitwę. Jest decydująca bo tylko jedna strona zwycięży, a druga poniesie klęskę. Dlatego od tej pory albo będziemy z Bogiem, albo z diabłem, nie ma żadnego kompromisu.
"Drugi, bo powiedziała mi, jak również moim kuzynom, że Bóg daje światu ostatnie dwa środki: Różaniec święty i nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi. I jako dwa ostatnie środki, to znaczy, one są ostateczne, nie będzie żadnych innych.
Matka Boża Fatimska
"I trzeci, bo w planach Bożej Opatrzności, kiedy Bóg zamierza ukarać świat, zawsze najpierw wyczerpuje wszystkie inne środki. Kiedy widzi, że świat nie zwraca na nie uwagi, to, jak mówimy w sposób nieperfekcyjny, z pewną obawą On pokazuje nam ostatni środek zbawienia, swoją Matkę Najświętszą.
Jeśli zlekceważymy i odrzucimy ten ostatni środek, to Niebo już nam nie wybaczy, bo popełniliśmy grzech, który Ewangelia nazywa grzechem przeciwko Duchowi Świętemu. Ten grzech to jawne odrzucenie – z pełną wiedzą i wolą – zbawienia, które jest w naszych rękach.
"Także, skoro nasz Pan jest bardzo dobrym Synem, On nie pozwoli na obrażanie i pogardę Jego Najświętszej Matki. Za oczywiste świadectwo mamy historię różnych stuleci, kiedy Pan pokazał nam straszne przykłady tego jak On zawsze bronił honoru swojej Najświętszej Matki.
"Modlitwa i ofiara to dwa główne środki ratowania świata. Co do Różańca świętego, ojcze, w tych ostatnich czasach w jakich żyjemy, Panna Najświętsza dała nową skuteczność odmawianiu Różańca. To jest taki sposób, że nie ma żadnego problemu, którego nie można rozwiązać odmawianiem Różańca, bez względu na to jak jest trudny – czy doczesny czy przede wszystkim duchowy - w duchowym życiu każdego z nas albo w życiu naszych rodzin, czy naszych rodzin na świecie, albo we wspólnotach religijnych, czy nawet w życiu narodów i krajów.
"Powtarzam, nie ma ani jednego problemu, tak trudnego jak może być, żebyśmy nie mogli go rozwiązać teraz odmawiając Różaniec Święty. Przez Różaniec uratujemy się sami, uświęcimy się, pocieszymy Pana i osiągniemy zbawienie wielu dusz.
"I jest nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi, naszej Najświętszej Matki, uznając Ją za siedlisko miłosierdzia, dobroci i wybaczenia, i pewnych drzwi do Nieba. To jest pierwsza część Orędzia Matki Bożej Fatimskiej, a druga część, krótsza choć nie mniej ważna, odnosi się do Ojca Świętego".
W podsumowaniu badania Trzeciej Tajemnicy o. Michel pisze co następuje:
"Po zakończeniu badania możemy rozróżnić, z niemal pewnością, główne elementy ostatniej tajemnicy Matki Bożej: Choć 'w Portugalii dogmaty wiary zawsze będą zachowane' w wielu krajach, może na całym świecie, wiara zaginie. Pasterze Kościoła bardzo zawiodą w spełnianiu obowiązków urzędu. Z ich winy dusze konsekrowane i wierni w dużych liczbach dadzą się zwieść wszędzie szerzącym się zgubnym błędom. Będzie to czas decydującej bitwy między Panną Najświętszą i diabłem. Przez świat przejdzie fala diabolicznej dezorientacji. Szatan przedstawi się nawet na szczycie Kościoła. Oślepi umysły i utwardzi serca pasterzy. I Bóg zostawi ich sobie samym jako karę za odmowę posłuszeństwa wobec próśb Niepokalanego Serca Maryi. To będzie wielka apostazja przepowiedziana na 'czasy ostateczne', 'Fałszywy Baranek' i 'Fałszywy Prorok' zdradzą Kościół na korzyść 'Bestii', jak mówi proroctwo Apokalipsy".
Matka Boża Dobrej Rady [Good Success] powiedziała:
To będzie oznaczało nastanie mojej godziny, kiedy ja w cudowny sposób zdetronizuję dumnego i przeklętego szatana, depcząc i wiążąc w piekielnej otchłani".
Jak św. Augustyn powiedział w "Mieście Boga": "Objawienie zawiera wydarzenia, które muszą się zdarzyć po pierwszym przyjściu Jezusa Chrystusa na ziemię aż do Jego powrotu".
Św. Jan Ewangelista
Dokumentem wykorzystanym do napisania tekstu do s. 10 jest rozdział "Głosy z Nieba" z książki Henry'ego Delassusa "Problem naszych czasów" [Il problema dell’ora presente],
Desclée & C. Tipografi-Publishers, 1907, część 2, Rozdz. XIII, s. 84-93.
- o – 0 – o -
Pierwsza księga Pisma Świętego, Księga Rodzaju, pokazuje tworzenie świata, a ostatnia, Apokalipsa, jego koniec.
Św. Jan apostoł napisał Księgę Objawień dla siedmiu kościołów prosoborowej Azji, ogła-szającą ostateczne zwycięstwo Jezusa Chrystusa i Jego Kościoła nad ich wszystkimi wro-gami. Na pierwszej stronie powiedział: " Błogosławiony, który odczytuje, i którzy słuchają słów Proroctwa, a strzegą tego, co w nim napisane, bo chwila jest bliska".
Apokalipsa określa się sama: "Objawienie Jezusa Chrystusa, które dał Mu Bóg, aby uka-zać swym sługom, co musi stać się [niebawem]". To obejmuje, jak św. Augustyn powie-dział w "Mieście Boga", "wydarzenia, które mają się zdarzyć po pierwszym przyjściu Jezusa Chrystusa na ziemię do Jego powrotu".
To proroctwo – znowu mówi Apokalipsa – "On wysławszy swojego anioła oznajmił przez niego za pomocą znaków słudze swojemu Janowi", który poświadcza, że słowem Bożym i świadectwem Jezusa Chrystusa jest wszystko co widział i napisał".
To co apostoł zobaczył, to co napisał, było serią symbolicznych objawień. Dlatego pierwszym zadaniem komentatorów jest poszukiwanie klucza do tych symboli, żeby odkryć ukrytą w nich prawdę.
Ponadto, te symbole zawsze powinno się interpretować tak samo za każdym razem kiedy występują w księdze św. Jana.
A jaka jest zasada którą należy stosować w tym badaniu? Pismo Święte, pomimo wielości i różnorodności ksiąg, ma tylko jednego autora – Boga, i dlatego ma tylko jeden cel: przejąć człowieka od urodzenia z ręki Stwórcy, i prowadzić go do wiecznego przeznaczenia.
Pierwszy aspekt jaki widzimy w czytaniu Apokalipsy jest taki, że wszystko co jest zawarte w tym proroctwie cechuje jedna liczba: siedem. Jest tam siedem kościołów, przedstawianych przez siedem świeczników i siedem gwiazd przedstawiających ich aniołów, siedem pieczęci w tajemniczej księdze, siedem trąb zwiastujących wydarzenia, i siedem czasz gniewu Boga.
Najbardziej autorytatywni interpretatorzy uważali, że te różne symbole pokazują różne etapy przez które musi przejść Kościół Wojujący od narodzenia do gloryfikacji w Niebie.
Siedem epok będzie widziane po kolei, dłuższych czy krótszych okresów, zależnie od charakteru przepowiedzianych wydarzeń, i zgodnie z konkretnym charakterem każdego z nich, przedstawianych tym co powiedziano o każdym Kościele i każdej pieczęci.
Wizje apostoła, które odnoszą się do czasów końcowych, a szczególnie czasu antychrysta, sa liczniejsze i bardziej szczegółowe od innych, bo w tych czasach święty Kościół będzie miał więcej ostrzeżeń i przestróg.
Według interpretatorów którym ufamy, teraz jesteśmy w szóstej epoce Kościoła, a siódma będzie epoką antychrysta. (Delassus opublikował to w swojej książce w 1907.)
Nie musisz dokładnie się zgadzać co do długości każdego okresu. Zdaniem De Saint-André te okresy są następujące:
1. Pierwszy: okres apostolski rozpoczynający się od roku 30 do prześladowań Nerona.
2. Drugi: obejmuje 10 wielkich prześladowań od Nerona do Konstantyna.
3. Trzeci: od Konstantyna do Teodozjusza Wielkiego, który zmarł w 395. Jest to okres wielkich doktorów.
4. Czwarty: jest dużo dłuższy, obejmujący 1.000 lat panowania, od nawrócenia Chlodwiga i Franków w 496, do papieża Aleksandra VI w 1492. Wyróżnia się zakuciem w łańcuchy i uwolnieniem szatana, początek i koniec tego okresu. Cechą charakteryzującą ten okres jest duchowe panowanie Jezusa Chrystusa i świętych wczesnych wieków nad chrześcijańskim społeczeństwem, w Kościele i przez Kościół. W tym wieku, faktycznie, Jezus Chrystus pa-nuje w osobie Namiestnika stającego się władcą miasta cezarów. Wszyscy królowie Europy maszerują pod sztandarem Kościoła. Religia katolicka jest podstawą wszystkich rządów, a Ewangelia zasadą. Jezus Chrystus jest zwycięzcą świata i piekła. Wszędzie Jego męczen-nicy i święci obdarzani są najwspanialszymi honorami, wszędzie Jego pasterze są szano-wani i słuchani. Niemniej jednak, zauważamy, że to królestwo miało, jak każde inne, swoje okresy wzrostu, splendoru, dekadencji, i w końcu ruiny.
Ostatnie trzy okresy pokazują czasy w których rozpuszczone są demony.
5. Piąty: w tej erze demon wychodzi z bezdennej studni z Lutrem i pojawia się i szerzy protestantyzm.
6. Szósty: uwolnione z łańcuchów są cztery demony z Eufratu. Ten okres rozpoczyna się w XVIII wieku i cechuje go Królestwo Masonerii.
7. Siódmy: Ten okres niewątpliwie również krótki, będzie charakteryzował się Panowaniem antychrysta.
Kiedy wędruje się przez stulecia, przeszłe wydarzenia pozwalają nam lepiej zrozumieć plany Boga dla Jego Kościoła, i lepiej interpretować symbole pod którymi sa ukryte.
Ważne pytanie debatowane na świecie od początku, a szczególnie po Odkupieniu, jest najpilniejsze i najbardziej niepokojące w erze rewolucji w jakiej się znajdujemy.
Do kogo będzie należała ludzkość?
Czy człowiek będzie należał do Boga który go stworzył, do Jezusa Chrystusa który go odkupił, czy do diabła, na którego usługi był dany od początku, i który dalej oddaje się diabłu grzechem, a zwłaszcza Apokalipsie społecznej?
Księga Objawień odpowiada: "Ludzkość na pewno będzie należeć do Boga, ale przez okrutne koleje losu opisane w Objawieniach".
Objawienia czynią nas świadkami tej wielkiej tragedii.
Księga ta, napisana na wewnątrz i na zew-nątrz, zawiera przyszłość Kościoła z dwóch punktów widzenia.Wizje o siedmiu pieczęciach są zapisane na zwijanym pergaminie, a wizje następ-ne, które następują po ostrzeżeniach siedmiu trąb, są napisane w księdze.
Wizje mówią o walkach i próbach wew-nętrznych Kościoła spowodowanych schizmami i herezjami, zwłaszcza od Matki wszelkich herezji. Wspomniany w tych wszystkich wizjach ogień jest wyraź-nym symbolem herezji.
Pomijając pierwszy okres, skupimy się na wizji pokazanej apostołowi po tym kiedy szósty anioł wydał ostrzeżenie głosnym dźwiękiem trąby. Opis tego piątego okresu, a mianowicie ten Lutra, pojawienie się i szerzenie protestantyzmu, zakończyło się słowami: "Pierwsze nieszczęście minęło, teraz zbliżają się dwie inne katastrofy".
Te katastrofy to:
1. Ruina wywołana przez sektę masońską, która w szóstym okresie nadal szerzy się poprzez swoje złe działania, zawsze metodą protestantyzmu
2. Ostatnia próba dotyczy katastrof wywoływanych przez panowanie antychrysta.
Protestantyzm, albo herezja piątego okresu, przedstawiono w formie roju szarańczy, tzn. heretycy niszczą kościół propagowaniem swoich błędów i występków, jak szarańcza pusto-sząca pola, sprowadzając tu i tam spustoszenie, bez ładu i bez kierunku.
Ale sektę która panuje w szóstym okresie przedstawia armia 200 milionów jeźdźców, z generałami, oficerami i planem bitwy.
Co wyróżnia masonerię od wcześniejszych sekt jest to, że ustanowiono ją jako potężny rząd działający jak armia mająca...
OlaGordon