12_03.pdf

(281 KB) Pobierz

Komputery

INTERNET

Co to jest Internet?

Wyobraźmy sobie kulę ziemską pokrytą

siatką połączeń. W niektórych miejscach jest

ich mniej, w innych więcej − ale cały świat

jest nimi objęty. To właśnie jest Internet −

największa w świecie sieć komputerowa.

Jest to “sieć sieci”, gdyż rozrasta się poprzez

podłączanie kolejnych sieci lokalnych zrze−

szających często tysiące użytkowników

(przypomina to do złudzenia sieć telefonicz−

ną).

Zalążkiem Internetu była eksperymentalna

sieć armii amerykańskiej − Arpanet, łącząca

27 lat temu cztery komputery. Miała ona za−

chować sprawność działania w warunkach

bojowych i przy uszkodzeniu części sieci.

Eksperyment się udał, a niebywały rozwój

Internetu był możliwy właśnie dzięki idei sie−

ci rozproszonej, działającej bez wyróżnione−

go komputera centralnego, bez ograniczeń

administracyjnych. Internet nie ma właścicie−

la ani zarządcy. Rozwija się trochę na zasa−

dzie “łańcuszka świętego Antoniego”. Obec−

nie korzysta z niego kilkadziesiąt milionów

użytkowników na całym świecie.

Internet jest niesłychanie atrakcyjnym me−

dium informacyjnym. Zapewnia powszechną

łączność, dzięki której świat staje się global−

ną wioską. Korzystają z niego naukowcy

i maturzyści, geniusze i ludzie zwykli. Gdy

pierwszy raz zetknąłem się z Internetem, to

pokazano mi za jego pośrednictwen zdjęcia

satelitarne chmur nad Tasmanią. W tydzień

później wysłałem swój pierwszy elektronicz−

ny list, a w trzy tygodnie potem znalazłem na

serwerze w Seattle interesujący mnie wów−

czas program komputerowy do identyfikacji

pisma odręcznego. Przygoda z Internetem za−

częła się i trwa do dziś.

z takich gniazd odpowiednio przygotowany

komputer można połączyć z drugim. W naj−

prostszym przypadku można sobie wyobra−

zić dwa komputery stojące w sąsiednich po−

kojach połączone kabelkiem włączonym do

gniazdek używanych przy podłączaniu dru−

karki lub myszy. Tworzymy w ten sposób

najprostszą sieć komputerową. Jeżeli posia−

damy odpowiedni program służący do za−

pewnienia komunikacji między naszymi

komputerami (czyli do spowodowania, że in−

formacje, które potrzebuje od pierwszego

komputera drugi, zostaną wysłane przez ka−

belek), to komputery będą mogły wzajemnie

wymieniać dane i programy. W fachowym

języku nazywa się to udostępnianiem zaso−

bów jednego komputera drugiemu i jest

głównym celem konstruowania sieci kompu−

terowych.

W dużych sieciach istnieją komputery

wyspecjalizowane w udostępnianiu swych

zasobów np. baz danych czy też różnych,

wyrafinowanych usług. Komputery takie na−

zywamy serwerami (ang. server − służący).

Inne komputery, które korzystają z zasobów

dostępnych w danej sieci, nazywamy klienta−

mi. Czasami jeden komputer może być jedno−

cześnie serwerem (gdy udostępnia) i klien−

tem (gdy sam korzysta z zasobów).

Aby komputery mogły działać w sieci

muszą być spełnione dwa warunki. Po pier−

wsze, należy je fizycznie połączyć − np. po−

przez kabel, światłowód, urządzenie zwane

modemem i linię telefoniczną lub za pośred−

nictwem fal radiowych. Możliwości jest wie−

le. W każdym razie potrzebny jest odpowied−

ni sprzęt. Fachowcy nazywają go z angielska

hardwarem. Drugim warunkiem jest zainsta−

lowanie na komputerach odpowiedniego op−

rogramowania (z angielska zwane softwa−

rem), które umiałoby wykorzystać stworzone

połączenie. Takie oprogramowanie może

mieć bardzo różny charakter − od bardzo

prostego programu komunikacyjnego (np.

umożliwiającego obejrzenie na ekranie nasze−

go monitora informacji wstukiwanej w kla−

wiaturę komputera w sąsiednim pokoju) do

skomplikowanych tworów zwanymi siecio−

wymi systemami operacyjnymi.

c zęść 1

Co różni Internet od innych

sieci komputerowych?

Wiemy już, że Internet rozwija się poprzez

dołączanie do niego nowych sieci kompute−

rowych. Nie posiada centralnej administracji

ani “komputera centralnego”. Na zasadzie

umowy, któraś z organizacji (zazwyczaj jest

nią ta, która pierwsza w danym kraju wpadła

na pomysł dołączenia się do tej supersieci)

bierze na siebie problem przydzielania inter−

netowych adresów tym, którzy za jej pośred−

nictwem dołączają swoje sieci. Nazywa się to

administracją domeny. Brak centralnej admi−

nistracji ma poważne konsekwencje. Wiado−

mości wysyłane w Internecie nie są cenzuro−

wane. Każdy może udostępniać innym co mu

się wydaje interesujące i na co ma ochotę.

Ponieważ użytkowników Interenetu jest kil−

kadziesiąt milionów, to należy spodziewać

się, że sieć ta stanie się niedługo najpotęż−

niejszym medium reklamowo−marketingowo−

biznesowym. Możemy bowiem za jej pośred−

nictwem nie tylko rozsyłać pocztę, udostęp−

niać ciekawe informacje (także w postaci ani−

macji, grafiki, dźwięku − czyli tzw. multime−

diów), ale także zawierać transakcje handlo−

we czy też po prostu bawić się.

Poniżej opiszę kilka podstawowych usług

jakie świadczą dla swoich klientów serwery

internetowe. Usług jest sporo, ale trzy z nich

− poczta elektroniczna, zdalny transfer plików

oraz WWW będą dla naszych czytelników

zapewnie najbardziej interesujące.

Co to jest poczta

elektroniczna?

E−mail, czyli poczta elektroniczna (ang.

electronic mail lub w skrócie e−mail) jest naj−

popularniejszą usługą Internetu. Umożliwia

korespondencję pomiędzy jego użytkownika−

mi. Odległość nie gra roli. Wysłany list do−

ciera do komputera adresata w ciągu kilku

minut. Poczta dotyczy wprawdzie wymiany

plików tekstowych, tym niemniej można przy

jej pomocy (przy pewnym skomplikowaniu

procedury) wysyłać np. programy kompute−

rowe. Wysłany list jest odczytywany przez

adresata w momencie, gdy dysponując wol−

nym czasem zasiądzie przy swoim kompute−

rze. Można na pocztę odpowiadać natych−

miast, dokonywać wydruku interesujących

Jak działa sieć

komputerowa?

O tym, że komputery można łączyć mię−

dzy sobą, wie zapewne każdy czytelnik Elek−

troniki dla Wszystkich. Jeśli zainteresowaliś−

cie się kiedyś wyglądem tylnej ścianki popu−

larnego PC−ta, to z pewnością zauważyliście

szereg gniazd. Służą one do porozumiewania

się naszego komputera z urządzeniami ze−

wnętrznymi np. monitorem, drukarką, mysz−

ką itp. Również za pośrednictwem przewodu

zakończonego wtyczką wetkniętą do jednego

LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 12/96

Komputery

Lista często używanych

śmieszków

:−)

;−)

:−(

;−>

|−(

uśmiech

przymrużenie oka

smutek

duży sarkazm

bez komentarzy

zanudzony zasnąłem (−am)

cych, możliwość dołączania do listu dowol−

nych plików, przeadresowywania korespon−

dencji itd. We wczesnym etapie działania

z Internetu większość jego użytkowników

korzystała z tzw. modu termnala, w którym

klawiatura odległego komputera stawała się

klawiaturą serwera, zaś monitor − monitorem

konsoli serwera. Taka konfiguracja wymaga−

ła podstawowej znajomości systemu opera−

cyjnego serwera. Posługiwanie się e−mailem

wymagało więc oswojenia sie z tym syste−

mem i traktowane było jako “wiedza tajem−

na”. Aby udowodnić jednak czytelnikom, że

nie było w tym nic trudnego − podam jako

przykład jak należało wysłać list na mój ad−

res.

Po połączeniu się z serwerem i zalogowa−

niu w systemie (czyli po przedstawieniu sie

serwerowi jako jego legalny użytkownik)

trzeba było uruchomić program pocztowy

Mail używając adresu, pod który chcemy wy−

syłać korespondencję. Pisząc na mój adres

list należało napisać: Mail jmarcz@ite.waw.pl

i przycisnąć klawisz ENTER. Pojawiało się

pytanie o temat listu w postaci napisu Sub−

ject:

Było to miejsce na jedno bądź kilka słów

o czym będzie list (w celu ułatwienia adresa−

towi przeglądania korespondencji). Po napi−

saniu, co jest tematem listu, trzeba nacisnąć

klawisz ENTER i od nowej linii zacząć list.

Po napisaniu treści − kończy się korespon−

dencję, pisząc w ostatnim wierszu samotną

kropkę (tak sobie wymyślili twórcy progra−

mu przekazanie informacji komputerowi, że

to już koniec listu). I to wszystko. List po−

wędrował po internetowych łączach i za kilka

minut będzie na mnie czekać w komputerze.

Wam pozostało zakończenie pracy z progra−

mem pocztowym (aby to zrobić trzeba napi−

sać literę q bądź x i potwierdzić zamiar

opuszczenia programu klawiszem ENTER)

oraz wylogowanie się z systemu. Strasznie

trudne? Chyba jednak nie.

Zdalny transfer plików

Zdalny transfer plików, zwany także usłu−

gą ftp, jest inną usługą Internetu często wyko−

rzystywaną przez hobbystów informatyków

bądź elektroników. Umożliwia ściągnięcie in−

teresujących nas plików z odległych serwe−

rów. Tymi plikami mogą być na przykład

programy komputerowe, kartki z katalogu

układów scalonych produkowanych przez ja−

kąś firmę (doskonałym katalogiem w Interne−

cie dysponuje Motorola), czy też ciekawe ar−

tykuły prasowe. Transfer plików działa

w obie strony, zaś kierunek transmisji okreś−

lają wydane przez nas komendy. Aby móc

przesyłać pliki należy posiadać konto na od−

ległym komputerze. Posiadanie konta ozna−

cza możliwość legalnego korzystania z zaso−

bów serwera. Właściciel serwera przy zakła−

daniu konta uzgadnia z przyszłym użytkow−

nikiem nazwę jaką będzie się on zgłaszał do

systemu (to właśnie tą czynność nazywamy

logowaniem) oraz tajne hasło. Niektóre ser−

wery ftp są wyspecjalizowane w udostępnia−

8−) lub 8−O osłupienie

fragmentów, przesyłać dalej wiadomości bez

zmian lub z własnymi komentarzami. Dla po−

trzeb chcących dokonać prób mój adres inter−

netowy to jmarcz@ite.waw.pl.

A teraz próba jego rozszyfrowania: jmarcz

to skrót od imienia i nazwiska − wybrany

wspólnie z administratorem lokalnej sieci,

która zapewnia mi dostęp do Internetu. Na−

stępnie występuje znak @ zwany potocznie

małpą, służący do oddzielenia identyfikatora

użytkownika od nazwy serwera. Dalszy

człon − ite − jest skrótem instytutu naukowe−

go, w którym znajduje się używany przeze

mnie serwer, waw oznacza Warszawę, zaś pl

− Polskę. Tak naprawdę adres internetowy

jest ciągiem liczb rozdzielonych kropkami.

Tym niemniej dla lepszego zapamiętania ad−

resów używa się postaci przedstawionej po−

wyżej.

Typowym zastosowaniem poczty elektro−

nicznej przez internautę (tak − przez analogię

do aeronauty − nazywają czasem siebie wiel−

biciele Internetu) jest subskrypcja wszelkiego

rodzaju biuletynów informacyjnych lub wy−

syłanie listów do innych użytkowników sieci.

Abonowanie biuletynów jest równoznaczne

z szerokim dostępem do interesującej nas

dziedziny. Prowadzenie korespondencji przez

Internet jest znacznie mniej absorbujące niż

wysyłanie listów pocztą klasyczną, zwaną

przez internautów złośliwie snail mail − czyli

pocztą ślimaczą. Częstym sposobem wyko−

rzystania e−mailu są tzw. listy dyskusyjne.

Lista dyskusyjna to swoista tablica ogłosze−

niowa. Wszystko, co na niej zamieszczamy,

rozsyłane jest do zainteresowanych. Na listę

zapisujemy się pod specjalnym adresem.

Ponieważ poczta elektroniczna jest w za−

sadzie usługą tekstową, to wymyślono spo−

sób jak przy pomocy dostępnych znaków

drukarskich przekazywać uczucia i emocje.

Powstały tzw. śmieszki. Np. pisząc :−) i obra−

cając głowę widzimy coś w rodzaju buźki. Jej

kształt świadczy o nastroju wysyłającego

pocztę.

Korzystanie z poczty nie jest specjalnie

trudne.

Istnieje wiele powszechnie progra−

mów obsługujących e−mail. Do najbardziej

znanych należą Eudora i Pegasus działające

w środowisku Windows. Posiadają one nie

tylko edytor umożliwiający napisanie listu,

ale szereg opcji w postaci skrzynek poczto−

wych dla listów wychodzących i przychodzą−

Tak wygląda ekran komputera podczas

przesyłania plików usługą ftp za

pomocą oprogramowania dostarczane−

go przez Polskę On Line. Z lewej strony

ekranu mamy obraz plków na dysku

lokalnym, z prawej − na dysku odległego

serwera.

niu swych zasobów każdemu chętnemu. Po−

zwalają one posługiwać się tzw. kontem ano−

nimowym. Jeżeli zamierzamy ściągnąć z ta−

kiego serwera interesujący nas plik, to na py−

tanie o nazwę użytkownika należy odpowie−

dzieć “anonymous” − czyli po angielsku −

anonimowy. Za hasło posłuży nasz adres e−

mailowy.

Ftp używane jest najchętniej do pozyski−

wania darmowych programów komputero−

wych, których tysiące znajduje się w serwe−

rach. W celu skorzystania z tej usługi jeszcze

niedawno należało dysponować wyspecjali−

zowanym oprogramowaniem. Wygląd moni−

tora przy korzystaniu z takiej aplikacji poka−

zujemy w postaci zrzutu. Ekran podzielony

jest na dwa panele, które (jak w popularnym

w Polsce programie do zarządzaia zbiorami

dyskowymi − Norton Commander) odpowia−

dają dwóm różnym dyskom. W tym przypad−

ku jednym z nich jest dyskiem serwera ftp,

drugi zaś − dyskiem lokalnym w naszym

komputerze. Przy pomocy prostych czynnoś−

ci można kopiować potrzebne pliki z odległe−

go komputera na swój. Dziś popularne prze−

glądarki WWW (o których piszę poniżej) ob−

sługują “przy okazji” transfer plików.

WWW jako najszybciej rozwijająca się

usługa Internetu

WWW (World Wide Web, czyli po angiel−

sku Światowa Pajęczyna, niektórzy przekła−

dają ten termin na Wszechnicę Wiedzy Wsze−

lakiej) jest rozproszoną bazą opartą o tzw. hi−

pertekst. Proszę bez paniki, zaraz wytłumaczę

o co chodzi. Mianowicie łącząc się z wybra−

nym serwerem uzyskujemy dostęp do doku−

mentu zwanego stroną WWW. Jest ona wy−

świetlana na ekranie naszego monitora przez

program zwany przeglądarką. Jeśli odwiedza−

ny za pośrednictwem Internetu serwer stano−

wi np. własność amerykańskiej agencji aero−

nautycznej NASA, to strona może dotyczyć

wszystkich spraw jakie mają związek z kos−

mosem. Dokument taki może zawierać tekst,

obrazki, animacje − a nawet nasz komputer

LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 12/96

Komputery

Strona WWW amerykańskiej agencji aeronautycznej NASA o adresie http://www.nasa.gov. Kliknięcie myszą na obrazku

z napisem Technology Development przenosi nas do strony zamieszczonej z prawej strony.

może w trakcie jego wyświetlania odezwać

się ludzkim głosem (o ile ma zainstalowaną

tzw. kartę dźwiękową). Wybrane słowa

w wyświetlanym na naszym monitorze doku−

mencie (wyróżnione najczęściej podkreśle−

niem i odrębnym kolorem czcionki), lub wy−

różniony obrazek, są punktem “skoku” do in−

nego dokumentu związanego z tymi słowami

(w naszym przykładzie klikając myszą na ob−

razek z napisem Technology Development,

przeniesiemy się do dokumentu poświęcone−

go rozwojowi technologii kosmicznej). Na

zamieszczonych w artykule zrzutach ekrano−

wych widzimy przeglądarkę pokazującą stro−

nę WWW agencji NASA oraz stronę, która

została ściągnięta do naszego komputera po

kliknięciu myszką na obrazku z napisem

Technology Development. Nie ma znaczenia,

gdzie fizycznie znajduje się oglądany doku−

ment − być może na serwerze na innym kon−

tynencie. Kliknięcie myszką na słowie lub

obrazku − odsyłaczu − powoduje automatycz−

ne przeniesienie się użytkownika do odpo−

wiedniego serwera i wyszukanie, a następnie

ściągnięcie potrzebnej informacji w postaci

pliku zrozumiałego dla przeglądarki. Taka

technika to właśnie hipertekst.

Przeglądarkę stron WWW zainstalował

zapewne w waszym komputerze dostarczy−

ciel usług internetowych, czyli firma, która

poprzez swój serwer zapewniła wam dostęp

do tej supersieci. Dobre przeglądarki, takie

jak Netscape Navigator czy też Internet Exp−

lorer, umożliwiają nie tylko korzystanie z ser−

werów WWW, ale także dostęp do innych

usług Internetu, np. opisanej wcześniej ftp.

Niektóre z nich można otrzymać bezpłatnie

przez Internet.

W serwerach WWW możemy znaleźć spo−

ro ciekawych informacji. Przykładem intere−

sującym naszych czytelników może być ser−

wer firmy Protel International oferującej opi−

sywane w naszym czasopiśmie oprogramo−

wanie CAD−CAM do tworzenia płytek dru−

kowanych. Oczywiście należy znać adres po−

szukiwanego dokumentu, czyli tzw. URL. Na

zrzucie ekranowym widzimy stronę firmy

Protel o URL: http://www.protel.com.

W związku z cudownymi właściwościami hi−

pertekstu wystarczy znać adres pojedynczego

serwera WWW, którego tytułowa strona za−

opatrzona jest w dużą ilość słów − odsyłaczy,

aby znaleźć dostęp do dziesiątków interesują−

cych miejsc. Zazwyczaj uruchomienie prze−

glądarki po raz pierwszy po włączeniu kom−

putera ściąga do niego stronę producenta

przeglądarki, bądź dostarczyciela usług inter−

netowych. Najczęściej na tej stronie znajduje

się narzędzie (uruchamiane jak zwykle w śro−

dowisku Windows za pomocą myszy) do

szukania stron z interesującej nas dziedziny.

Niestety z praktycznego punktu widzenia

warto znać trochę angielski. Jest to język obo−

wiązujący w 99% zasobów Internetu. Oczy−

wiście można korzystać z e−mailu korespon−

dując z przyjacielem z Polski, ale wcześniej

czy później znajomość choć kilku podstawo−

wych angielskojęzycznych pojęć stanie się

nieodzowna. Wracając do serwera firmy Pro−

tel. Po połączeniu się z serwerem zapewniają−

cym nam dostęp do Internetu, uruchamiamy

przeglądarkę i wpisując podany URL przy−

ciskamy

klawisz

ENTER. Po niedłu−

gim czasie firmowa

strona (tzw. home

page) jest już w na−

szym komputerze.

Teraz możemy prze−

nieść się gdzie da−

lej....

Przyjemnego sur−

fingu po Internecie

życzy

Jacek Marczewski

e−mail:

jmarcz@ite.waw.pl

Strona WWW: http://www.protel firmy Protel International.

LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 12/96

Komputery

Jak czytelnik EdW może

zostać internautą?

W poprzednim artykule wyjasniłem co

to jest Internet i opisałem kilka podsta−

wowych usług dostępnych w tej sieci.

Dziś chciałbym podzielić się z czytelnika−

mi informacją w jaki sposób stajemy się

użytkownikiem tej supersieci. Internet

staje się nie tylko narzędziem nauki i biz−

nesu, ale także modnym sposobem spę−

dzania wolnego czasu.

Najpierw należy znaleźć operatora,

który oferuje dostęp do Internetu, czyli

dostarczyciela usług internetowych. Du−

że firmy, szukające sposobu podłączenia

zakładowych sieci komputerowych, zwra−

cają się zazwyczaj do największego ope−

ratora w Polsce − NASKu (NASK to Nau−

kowa i Akademicka Sieć Komputerowa −

instytucja spełniająca w polskim Interne−

cie rolę jego organizatora). Ostatnio

NASK chętnie pomaga małym instytu−

cjom (często są to szkoły) w Polsce po−

wiatowej. Instytucje te stają się na lokal−

nym rynku krzewicielami internetowej

subkultury.

Sytuacja naszego czytelnika, chcące−

go zostać internautą, może być dwojakie−

go rodzaju. W pierwszym przypadku pra−

cuje on w firmie, która już posiada do−

stęp do Internetu i musi jedynie założyć

sobie konto na lokalnym serwerze (co

ułatwi mu administrator zakładowej sieci

komputerowej). W innej sytuacji jest

przyszły internauta, który nie mając kon−

taktów z siecią podłączoną do Internetu

musi indywidualnie uzyskać doń dostęp

z domowego komputera. W zasadzie mu−

si spełnić dwa wstępne warunki. Pierw−

szym jest posiadanie komputera. Typowy

PC wyposażony w procesor 386DX (lub

lepszy) spełni najskromniejsze wymaga−

nia. W najprostszym przypadku umożliwi

skorzystanie z usług Internetu w trybie

tekstowym. Do wykorzystania środowis−

ka graficznego konieczne będzie posiada−

nie komputera z zainstalowanym syste−

mem operacyjnym bardziej zaawansowa−

nym niż DOS − np. Windows 3.1. Należy

wspomnieć, że największe firmy kompu−

terowe zamierzają wprowadzić na rynek

tanie, bezdyskowe terminale internetowe

(czyli komputery przeznaczone jedynie do

tego, by były klientami Internetu). Dru−

gim warunkiem sprzętowym, koniecznym

do spełnienia, jest posiadanie telefonu

oraz modemu, który umożliwi poprzez li−

nię telefoniczną podłączenie do jednej

z wielu firm komercyjnych oferujących

dostęp do Internetu dla “zwykłego oby−

watela”.

Zazwyczaj firmy udostępniające od−

płatnie usługi internetowe użytkownikom

indywidualnym (zwane dostarczycielami

usług internetowych) proponują wiele ro−

dzajów dostępu − zaczynając od najprost−

szego, ograniczonego do wysyłania i od−

bierania poczty elektronicznej a kończąc

na dostępie z możliwością korzystania

z oprogramowania pracującego w środo−

wisku graficznym (jest to jedyny tryb pra−

cy pozwalający na korzystanie z serwe−

rów WWW z pełną grafiką). Firmy te ofe−

rują często użytkownikom część swojej

pamięci dyskowej. Umożliwia to − w nie−

których zastosowaniach − zmniejszenie

kosztów związanych z zajętą linią telefo−

niczną, w trakcie oczekiwania na ściąg−

nięcie interesującego nas pliku zza ocea−

nu.

Niestety podłączenie za pomocą zwyk−

łej linii telefonicznej ma wady. Po pierw−

sze naraża nas na wysokie koszty rachun−

ków telefonicznych. Po drugie, zazwyczaj

nie można stosować wysokich prędkości

transmisji. Prędkości rzędu 2400 b/s lub

nawet 9600 b/s (2400 b/s czyli bity na

sekundę, to liczba świadcząca jak szybko

nasz modem może wysyłać i przyjmować

informacje − czym liczba ta jest większa

tym lepiej) wystarczają do korzystania

poczty elektronicznej. Jednak dla wyrafi−

nowanych usług typu WWW jest to trans−

misja za wolna. Powinniśmy zaopatrzyć

się więc w modem o prędkości 14400

lub lepiej 28800 b/s. Jak się przekonamy

w praktyce (próbując ściągnąć z serwera

z USA interesujący nas 1−megabajtowy

plik) i tak będziemy zawsze uważać, że

prędkość transmisji jest niewystarczają−

ca.

Poza posiadaniem komputera z zain−

stalowanym modemem (podłączonym do

Tak wygląda ekran komputera po połączeniu się z serwerem dostarczyciela usług

internetowych Polska On Line. Linijka z ikonami w górnej części ekranu umożliwia

dostęp do różnych usług Internetu. Okienko z tekstem, to komunikaty programu

dokonującego połączenia telefonicznego.

LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 12/96

Komputery

linii telefonicznej) konieczna jest instala−

cja w komputerze odpowiedniego oprog−

ramowania komunikacyjnego. Firma pod−

łączająca nas do Internetu zazwyczaj

udostępnia je za darmo oraz pomaga

w skonfigurowaniu sprzętu. Interesującą

ofertę złożyła internautom TP S.A. udo−

stępniając ogólnopolski numer telefonu

0−202122 umożliwiający dostęp do Inter−

netu na ciekawych, promocyjnych warun−

kach.

Reasumując, jeżeli jesteśmy szczęśli−

wymi posiadaczami niezbyt przestarzałe−

go komputera PC (może być ew. Macin−

tosh) oraz mamy w domu telefon to przy−

chodzi czas na pierwszą inwestycję − ku−

pujemy modem.

nie znanego producenta. Tańszym rozwią−

zaniem od modemu 28800 b/s jest za−

kup urządzenia o prędkości 14400 b/s.

Można go już kupić w cenie około 200 zł.

Należy zwrócić jednak uwagę, że ceny na

rynku modemów nieustannie spadają.

Zanim zakupimy modem zewnętrzny

upewnijmy się, czy nasz komputer posia−

da na tylnej ściance dwa gniazda odpo−

wiadające tzw. portom szeregowym (9

lub 25−nóżkowe). Jedno z nich jest zazwy−

czaj zajęte przez myszkę. Do drugiego

podłączymy modem. Potrzebne dane

otrzymamy w sklepie gdzie kupiliśmy

komputer lub możemy znaleźć je w doku−

mentacji komputera. Rady może nam

udzielić także każdy bardziej doświadczo−

ny komputerowy hobbysta bądź nauczy−

ciel informatyki w pobliskiej szkole. Nie−

kiedy spotyka się komputery z tylko jed−

nym portem szeregowym (czasem brak

też układu scalonego w odpowiedniej

podstawce karty multi I/O obsługującej

zazwyczaj porty szeregowe). Pomocą

w ewentualnej diagnozie może być do−

wolny program testujący (np. MSD.EXE

wchodzący w skład nowszych wersji DO−

Su lub Windows 3.11) bądź lektura tabel−

ki wyświetlanej przez większość kompu−

terów podczas ich uruchamiania.

Jeśli dokonujemy zakupu, to bezpiecz−

niej będzie poprosić sprzedawcę aby do−

konał instalacji i skonfigurowania mode−

mu. Dla niego będzie to dziesięć minut

pracy (o ile przyniesiemy mu pod pachą

komputer), dla nas − mało doświadczo−

nych hobbystów elektroniki − czynność ta

mogłaby okazać się za trudna. Nie wierz−

my, że wszystko jest opisane w doku−

mentacji a całe potrzebne oprogramowa−

nie znajdziemy na dołączonej dyskietce.

O ile to drugie jest prawdą (przynajmniej

jeśli chodzi o proste oprogramowanie ko−

munikacyjne bądź program umożliwiający

wysyłanie faksów z naszego komputera),

to skonfigurowanie modemu bywa cza−

sem kłopotliwe. Lepiej zostawić je bar−

dziej doświadczonym kolegom...

szym dużym mieście. Dostarczyciele pro−

ponują wiele rodzajów dostępu. Warto

wybrać dostęp typu PPP bądź SLIP −

umożliwiający pracę w środowisku gra−

ficznym, co pozwala na korzystanie z ser−

werów WWW. Oczywiście PPP lub SLIP

to brzmi nieco tajemniczo, nam wystar−

czy wiadomość, że to towar w najlepszym

(i najdroższym zwykle) gatunku. Dostęp

do sieci za pomocą linii telefonicznej

oznacza, że firma udosteępni nam numer

telefonu, pod który będzie “dzwonić”

nasz modem, by za pośrednictwem ser−

wera firmy wejść do Internetu.

Dalej jest już prosto. Technicy dostar−

czyciela usług instalują w naszym kompu−

terze potrzebne oprogramowanie (mogą

pomóc w przypadku kłopotów z mode−

mem), dokonują próbnego seansu łącz−

ności z serwerem, który zapewnia nam

dostęp do Internetu i udzielają pierw−

szych, praktycznych porad. W ich obec−

ności siadamy po raz pierwszy przy kla−

wiaturze naszego komputera, uruchamia−

my program komunikacyjny, który “wy−

kręca” za nas numer telefoniczny do ser−

wera podłączającego nas do Internetu

i po uzyskaniu połączenia już jesteśmy

jednym z kilkudziesięciu milionów miesz−

kańców “globalnej wioski”. Teraz decy−

dujemy się na usługę z której chcemy ko−

Dostarczyciel Główna siedzibaTelefon kontaktowy

rzystać. Jeśli będzie nią WWW, to uru−

Alimex

Warszawa

chamiamy przeglądarkę

(22) 6422860

Uda−

i w drogę.

Allo−Allo

Warszawa

(22) 6161400

nego internetowania życzy autor.

ATM

Warszawa

(22) 6128877

BCI

Kraków

(12) 185303

Jacek Marczewski

HSN

Warszawa

(22) 6455151

e−mail: jmarcz@ite.waw.pl

iNET

Szczecin

(91) 845315

InfoNet

Wrocław

Internet PolskaKraków

Internet Techn.Warszawa

KKI

Kraków

LogoNet

Bydgoszcz

Magnum

Łódź

MediaNet

Warszawa

Mikrozet

Wrocław

NASK, WARMAN

Optimus

Wrocłąw

PDI

Łódź

Peryt

Warszawa

Peter Pan

Kraków

Petex−Service Bielsko−Biała

Polbox

Warszawa

Polska On Line Warszawa

Sprint

Olsztyn

Ternet

Warszawa

Tow. Gospodarcze

TP S.A.

cały kraj

UnivNet

Warszawa

(71) 202489

(12) 341858

(22) 6400310

(12) 173899

(52) 455070

(42) 370662

(22) 6288611

(71) 442808

Warszawa(22) 268000

(71) 728265 w. 170

(42) 302194

(22) 411707

(12) 226095

(30) 25137

(22) 6656363

(22) 6635086

(89) 273443

(22) 226441

Warszawa(22) 6206027

Biura Obsługi Klienta

(22) 438821

Co to jest modem?

Modem jest inteligentnym urządze−

niem pośredniczącym w przesyłaniu infor−

macji pomiędzy komputerem a linią tele−

foniczną. Inteligentnym dlatego, że dba,

by wysłana informacja dotarła bez błędu

do adresata. W przypadku stwierdzenia,

że nastąpił błąd − modem dokonuje próby

korekcji wysyłanej treści lub powtórnie

przesyła uszkodzoną partię informacji.

Tajemnicze literki na pudełku ze świeżo

zakupionym modemem np. V.42 bądź

MNP4 dotyczą właśnie możliwości korek−

cji błędów. Niektóre modemy zapewniają

także odpowiednie spakowanie wysyła−

nych danych (fachowcy nazywają to kom−

presją). Dane spakowane przesyła się

efektywniej. To tak jakby prowadzić roz−

mowę telefoniczną z przyjaciółką przez

pół godziny i po zastanowieniu się stwier−

dzić, że wielokrotnie oboje nic nie mówi−

liśmy. Wtedy bez uszczerbku dla ilości in−

formacji możnaby te okresy milczenia

“wyciąć”. Czas rozmowy skróciłby się

wydatnie. Na tym właśnie polega kom−

presja. Pod skrótami z literką V ukryta

jest także często informacja o prędkości

modemu i sposobie jego podłączenia.

Jak kupujemy modem

Jeśli mamy ograniczone fundusze, to

wybierzmy tzw. modem wewnętrzny, czyli

montowany wewnątrz komputera. Na

pewno jest znacznie tańszy. Wprawdzie

jego instalacja jest nieco trudniejsza, ale

potem będzie działać tak samo jak ten

zewnętrzny. Za zewnętrznym modemem

przemawiają jedynie dwie jego cechy. Po

pierwsze możemy go zawsze odłączyć od

komputera w celu pożyczenia koledze, po

drugie umieszczone na nim diody świecą−

ce dają szczegółową informację o pracy

urządzenia.

Jeśli stać nas, to wybierzmy modem

o prędkości 28800 b/s (28.8 kb/s). Naj−

tańsze modele wewnętrzne o takiej pręd−

kości kosztują około 400 zł. Niestety zda−

rza się, że niektóre z nich nie są w stanie

połączyć się z deklarowaną prędkością.

Ryzyko to zmniejszymy kupując urządze−

Co dalej, czyli którędy do

Internetu?

Teraz, gdy mamy już w komputerze

działający modem, należy podłączyć go

do linii telefonicznej (w miejsce telefonu)

− a telefon podłączyć do drugiego gniazda

modemu. Teraz będziemy musieli znaleźć

dostarczyciela usług internetowych. Ko−

mercjalnych (czyli nastawionych na zysk)

instytucji tego typu jest w Polsce kilka−

dziesiąt. W znalezieniu odpowiedniej mo−

że pomóc zamieszczona w artykule tabel−

ka. Wybieramy firmę najbliższą (będzie to

miało wpływ na wysokość płaconych ra−

chunków telefonicznych), bądź korzysta−

my ze wspomnianej oferty TP S.A. − kon−

takt z tą instytucją nawiązujemy telefo−

nując do Biura Obsługi Klienta w najbliż−

LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 12/96

Plik z chomika:

brzdmucel

Inne pliki z tego folderu:

01_03.pdf (4144 KB)
01_02.pdf (3229 KB)
01_08.pdf (3497 KB)
01_01.pdf (1977 KB)
01_07.pdf (2238 KB)

12_03.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: