Trzy-kosmiczne-przeslania-zeszyt-02.pdf

(6340 KB) Pobierz
ZESZYT
Inne żniwo
2. Opisz drugie żniwo (Ap 14,17-20).
______________________________________________________________
______________________________________________________________
„I jeszcze inny anioł wyszedł z ołtarza, a ten miał władzę nad ogniem” (Ap 14,18).
Anioł ten ma władzę nad ogniem Bożego sądu ostatecznego. Żniwo dojrzało.
Grzech osiągnął punkt kulminacyjny. Bunt przekroczył barierę Bożego miłosier-
dzia. Miłujący Bóg uczynił dla ludzkości wszystko, co było możliwe. Łaska nie
może już uczynić nic więcej dla odkupienia tych, którzy uparcie odrzucają napo-
mnienia Ducha Świętego.
W Piśmie Świętym gniew Boży jest przedstawiany jako kara za grzech. Nad-
szedł czas ostatecznego sądu Boga nad grzechem i położenia kresu buntowi.
2
TRZY KOSMICZNE PRZESŁANIA
Siew i żniwo
U kresu czasu siew sprawiedliwości i siew bezbożności przyniosą dojrzały plon.
Wszyscy siejemy dzień po dniu poprzez wybory, których dokonujemy. Żniwo,
jakie przynosi nasze życie, jest wynikiem tego, co siejemy.
Nasz niebiański Ojciec działa dzisiaj, aby kierować nas ku pozytywnym wybo-
rom. Jezus napomina nas, przyciąga nas do siebie, abyśmy wybierali mądrze
dla doczesności i wieczności. Jednocześnie Duch Święty daje nam siłę do reali-
zacji pragnień, które zaszczepia w naszych sercach, a które objawiają się właści-
wymi wyborami.
Nadchodzi czas żniwa. Każdy siew przyniesie swój plon — albo plon spra-
wiedliwości, albo plon bezbożności. Jak przed wiekami, tak dziś brzmi wezwa-
nie skierowane niegdyś przez Jozuego do Izraelitów: „Wybierzcie sobie dzisiaj,
komu będziecie służyć (...). Lecz ja i dom mój służyć będziemy Panu” (Joz 24,15).
OSTATNI ZIEMSKI
MARK FINLE Y
Więcej informacji: TrzyKosmicznePrzeslania.pl
Pytania i intencje modlitewne: TrzyKosmicznePrzeslania.pl
© 2020 Hart Research Center. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Niniejszy materiał może być w całości kopiowany i publikowany bez żadnych ograniczeń.
Chwila przeznaczenia
S
połeczeństwa zachodnie znalazły się na rozdrożu. Obecna chwila jest dziejowym
momentem, chwilą przeznaczenia. Obserwujemy niemal powszechny zanik
wartości moralnych. Uczciwość, szczerość i czystość należą dziś do rzadkości.
Przesłanie Apokalipsy na czasy ostateczne prowadzi do wiecznych
wyborów
Przesłanie z czternastego rozdziału Apokalipsy jest przeznaczone szczególnie
na czasy ostateczne. Jest to poselstwo Boga do Jego ludu żyjącego w ostatnim
okresie dziejów świata.
Rozdział ten jest podzielony na trzy zasadnicze części. Ap 14,1-5 opisuje grupę
ludzi nazwanych stu czterdziestoma czterema tysiącami — ludzi odkupionych
stojących z Chrystusem w niebie. W Ap 14,6-12 odkrywamy ostatnie przesłanie
Chrystusa dla ludzkości. W Ap 14,14-20 widzimy ostateczne żniwo Boże. W tych
wersetach wspomnianych jest sześciu aniołów. Trzech pierwszych mówi o sądzie
ostatecznym. Pierwszy zapowiada godzinę sądu Bożego, a drugi ogłasza sąd
nad Babilonem, czyli odstępczymi siłami religijnymi naszych czasów. Trzeci anioł
obwołuje sąd nad bestią, która uciska, prześladuje i zwalcza lud Boży.
Kolejni trzej aniołowie wykonują sąd zapowiedziany przez pierwszych trzech.
Syn Człowieczy stoi pośród tych sześciu aniołów, triumfując nad mocami ciem-
ności, aby wyzwolić swój lud.
Zwróćmy teraz uwagę na ostatnią część Ap 14,14-20, która opisuje wykonanie
ostatecznego wyroku niebiańskiego sądu.
1. Jakie wyobrażenia zostały użyte w celu opisania Jezusa? Co ma On na swo-
jej głowie i w swojej ręce? (Ap 14,14).
______________________________________________________________
______________________________________________________________
Jezus został nazwany „Synem Człowieczym”. Jest to tytuł, którego On sam czę-
sto używał. W samych ewangeliach występuje aż osiemdziesiąt dwa razy. Mateusz
użył go trzydzieści razy. Tytuł ten często jest używany w powiązaniu z powtór-
nym przyjściem Chrystusa (zob. np. Mt 16,27; 24,27.30; 25,31).
Zagrożone społeczeństwo
• Kiedy popularność staje się ważniejsza niż cnota, naród ma problem.
• Kiedy pieniądze stają się ważniejsze niż moralność, naród ma problem.
• Kiedy rozrywka staje się ważniejsza niż etyka, naród ma problem.
• Kiedy przyjemność staje się ważniejsza niż szlachetność, naród ma problem.
• Kiedy dochodzi do pomieszania ról płci i orientacji seksualnej, a Boży plan
małżeństwa jako dozgonnego związku jednego mężczyzny z jedną kobietą
jest rażąco łamany, naród ma problem.
• Kiedy zbrodnia panoszy się na ulicach, a Chrystus jest wyszydzany w szkołach,
naród ma problem.
Starożytni prorocy przemawiają do naszego pokolenia głosem donośnym jak
trąba. Ich przesłania docierają do ludzi w XXI wieku poszukujących odpowiedzi
na najważniejsze życiowe pytania. Mędrzec powiada: „Sprawiedliwość wywyż-
sza lud, lecz grzech jest hańbą narodów” (Prz 14,34).
Narody są wielkie, kiedy są dobre. Kiedy naród przestaje być dobry, wkrótce
przestaje też być wielki. Istnieje bezpośredni związek między rozkładem moral-
nym społeczeństw a ich upadkiem strukturalnym.
Podobieństwa do upadku Rzymu
Istnieją szczególne podobieństwa między upadkiem imperium rzymskiego
a stanem współczesnych społeczeństw zachodnich. W 1787 roku, po dwudzie-
stoletnich badaniach, Edward Gibbon ukończył swoje dzieło
The History of the
Decline and Fall of the Roman Empire
(Historia schyłku i upadku imperium rzym-
skiego). W dziele tym przypisał upadek Rzymu następującym czynnikom:
1. Gwałtowny wzrost liczby rozwodów oraz zanik godności i świętości rodziny
jako podstawy społeczeństwa.
2. Coraz wyższe podatki i rosnące długi oraz rozdawnictwo państwowe prowa-
dzące do załamania finansów publicznych.
3. Szaleństwo rozrywki, w tym sportu, który z roku na rok stawał się coraz bar-
dziej ekscytujący i brutalny.
4. Utrzymywanie gigantycznej armii pochłaniającej ogromne środki finansowe,
podczas gdy prawdziwym wrogiem był rozkład społeczeństwa.
5. Upadek religii, wskutek którego wiara stała się jedynie formalnym zwyczajem
oderwanym od rzeczywistego życia, a ludzie przestali czerpać z niej wzorce
postępowania.
Wieniec zwycięstwa
Jan opisuje Jezusa jako „kogoś podobnego do Syna Człowieczego, mającego
na głowie swojej złotą koronę, a w ręku swym ostry sierp” (Ap 14,14). Słowo prze-
tłumaczone jako korona to
stefanos.
Oznacza ono dosłownie wieniec czci i chwały,
a symbolizuje zwycięstwo.
Jezus nosił niegdyś koronę cierniową symbolizującą hańbę i szyderstwo. Był
wzgardzony i odrzucony przez ludzi. Został wyśmiany, wykpiony, opluty, zbity
i wychłostany, ale teraz nosi wieniec zwycięstwa. Przychodzi jako Król królów i Pan
panów. Oto, co mówi anioł: „A inny anioł wyszedł ze świątyni, wołając donośnym
głosem na tego, który siedział na obłoku: Zapuść sierp swój i żnij, gdyż nastała
pora żniwa i dojrzało żniwo ziemi” (Ap 14,15).
Anioł ten wychodzi sprzed oblicza Boga w chwale w świątyni. Bóg mówi
do niego: „Już czas. Żniwo dojrzało”. Długa noc na Ziemi dobiegła końca.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin