Trzy-kosmiczne-przeslania-zeszyt-10.pdf

(6345 KB) Pobierz
ZESZYT
s. 26). W 321 roku n.e. cesarz wydał pierwsze prawo niedzielne. W swoim edyk-
cie stwierdził: „W czcigodny dzień Słońca niechaj magistraty i lud mieszkający
w miastach odpoczywa, a warsztaty niech będą zamknięte”. Prawo to nie narzu-
cało kultu niedzieli wszystkim mieszkańcom imperium, ale umacniało go wśród
rzymskich urzędników publicznych.
W kolejnych dziesięcioleciach cesarze i papierze wydawali kolejne państwowe
dekrety i decyzje soborów umacniające rolę niedzieli jako dnia kultu. „Słońce było
głównym bóstwem w pogaństwie. (...) Wydaje się, że Kościół w krajach pogań-
skich zdecydował, by zachować starą pogańską nazwę tego dnia i uświęcić go
jako święto chrześcijańskie. W ten sposób pogański dzień Słońca stał się chrze-
ścijańską niedzielą poświęconą Jezusowi” (The
Catholic World,
t. 58, s. 809).
W 1893 roku dr Edward T. Hiscox, autor
Baptist Manual,
przemawiając do grupy
protestanckich pastorów, wypowiedział wstrząsające słowa: „Jakież to żałosne, że
niedziela naznaczona jest pogaństwem, nazwana dniem boga Słońca, przyjęta
przez papieskie odstępstwo, a następnie przejęta jako święte dziedzictwo przez
protestantyzm!” (The
Law and the Sabbath,
s. 93).
Nawet powierzchowne przyjrzenie się historii chrześcijaństwa pozwala stwier-
dzić, że pogańskie praktyki zostały przyjęte przez oficjalny Kościół i są nadal
zachowywane przez większą część chrześcijaństwa. Dobra nowina jest taka, że
miliony ludzi szczerze miłują Boga i pragną poznać Jego prawdę. Studiują oni
Słowo Boże i przyjmują je całym sercem.
Drugi anioł w Ap 14 głosi: „Upadł, upadł wielki Babilon”. W Ap 17 kobieta ubrana
w purpurę i szkarłat, nazwana duchowym Babilonem, zasiada na szkarłatnej
bestii i upija świat winem fałszu ze swojego kielicha. Fałsz dominuje. Demony
czynią fałszywe cuda, aby zwodzić ludzi. Za pośrednictwem Jana Bóg kieruje
pilne wezwanie do ludzi pozostających w Babilonie — odstępczych Kościołach
postępujących wbrew biblijnym zasadom: „Wyjdźcie z niego, ludu mój” (Ap 18,4).
Bóg wzywa swoich wiernych w czasie końca, aby przyszli bezpośrednio do Jezusa
jako jedynego pośrednika między Bogiem i ludźmi. Jego lud nie będzie oddawał
czci obrazom i posągom, ani akceptował niebiblijnej wiary w nieśmiertelność duszy.
Wierni Boży wiedzą, że spotkają swoich bliskich we wspaniałym dniu zmartwych-
wstania. Czczą Boga jako Stwórcę nieba i ziemi, święcąc Jego dzień, sobotę.
Błędne nauki Babilonu wpływają na miliony ludzi. Jednak Bóg kieruje do swo-
jego ludu, nadal tkwiącego w błędzie, ostatnie wezwanie w czasie końca. Gdzie
znajduje się większa część ludu Bożego? W religijnych ugrupowaniach, które
odrzuciły biblijną prawdę. Bóg wzywa tych ludzi, aby wyszli z Kościołów, które nie
nauczają całkowitej wierności Pismu Świętemu i posłuszeństwa prawu Bożemu.
Być może jesteś jedyną osobą w twojej rodzinie i środowisku rozumiejącą
ostatnie Boże przesłanie i odpowiadającą na wezwanie Boga. On cię powołuje.
Zwraca się do ciebie osobiście: „Wyjdźcie z niego, ludu mój”. Czy chcesz tej chwili
skłonić głowę w modlitwie i przyjąć Jego wezwanie?
Więcej informacji: TrzyKosmicznePrzeslania.pl
Pytania i intencje modlitewne: TrzyKosmicznePrzeslania.pl
© 2020 Hart Research Center. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Niniejszy materiał może być w całości kopiowany i publikowany bez żadnych ograniczeń.
10
TRZY KOSMICZNE PRZESŁANIA
OSTATNI ZIEMSKI
MARK FINLE Y
Ostatnie zwiedzenie szatana
W
Chicago rozpoczynał się wspaniały wrześniowy poranek. Słońce wzno-
siło się nad jeziorem Michigan. Dojeżdżający do pracy ludzie przedzie-
rali się przez zatłoczone ulice, a dzieci spieszyły do szkół. W tym samym
czasie miały miejsce tragiczne wydarzenia, które napełniły przerażeniem serca
mieszkańców miasta. Kolejne osoby ciężko chorowały i umierały po zażyciu kap-
sułek tylenolu. Po zbadaniu kapsułek okazało się, że zawierają one cyjanek potasu
dodany do nich przez niezrównoważonego psychicznie człowieka. Tamtego dnia
zmarło siedmioro nieszczęśników. Środek, który miał im pomóc, doprowadził ich
do choroby i śmierci. To zdarzenie stanowi doskonałą ilustrację zjawiska zacho-
dzącego w świecie spraw duchowych.
1. Przed czym ostrzega nas Biblia? (Prz 16,25).
______________________________________________________________
Według Apokalipsy Jana miliony ludzi nie będą się spodziewać tego finalnego,
fatalnego zwiedzenia w czasie końca. Dadzą się oszukać popularnej religijnej insty-
tucji, która zwiedzie większość mieszkańców świata swoimi fałszywymi poglądami.
W poprzednim zeszycie studiowaliśmy drugie z  trzech przesłań z  Ap 14.
W Ap 14,8 czytamy: „A drugi anioł szedł za nim i mówił: Upadł, upadł wielki Babi-
lon, który napoił wszystkie narody winem szaleńczej rozpusty”. Babilon oznacza
odstępczy system religijny, który wypacza prawdę i zastępuje naukę ewange-
lii ludzkimi teoriami. Ap 17 zapowiada, że diabeł będzie usiłował doprowadzić
do zjednoczenia Kościoła z państwem w celu narzucenia ludziom fałszywych
doktryn i prześladowania ludu Bożego.
Szatańska strategia obliczona na zjednoczenie wszystkich religii i narzucenie
ludziom znamienia bestii jest oparta na dwóch filarach. Niniejsza lekcja dotyczy
„Wielkiego Babilonu” (Ap 17,5). Istnieją podobieństwa między ideologią starożyt-
nego Babilonu a naukami duchowego Babilonu opisanego w Apokalipsie. Jeden
z tych filarów stanowi spirytyzm.
2. Co łączy spirytyzm z upadkiem Babilonu? (Ap 18,2).
______________________________________________________________
4. Jakie wyraźne nauki dał Bóg swojemu ludowi w kwestii życia po śmierci?
(Koh 9,5).
______________________________________________________________
Biblijne nauczanie na temat śmierci nie mogło być wyraźniejsze. Biblia ani jed-
nym słowem nie wspomina o czymś takim jak nieśmiertelna dusza.
5. Jak Apokalipsa opisuje działanie diabła w czasie końca? (Ap 16,13-14).
______________________________________________________________
Szatan doprowadzi do ostatecznego zjednoczenia Kościoła z państwem przy
pomocy spirytyzmu, który utoruje drogę do ostatniego szatańskiego zwiedze-
nia mającego na celu dać szatanowi absolutną władzę nad światem. Trójaniel-
skie poselstwo ostrzega przed tym zwiedzeniem, objawiając prawdę o naturze
człowieka i o tym, co dzieje się z nim po śmierci.
W Ap 14,13 czytamy: „Błogosławieni są odtąd umarli, którzy w Panu umierają.
Zaprawdę, mówi Duch, odpoczną po pracach swoich; uczynki ich bowiem idą
za nimi”. Według Pisma Świętego śmierć jest odpoczynkiem, snem aż do powtór-
nego przyjścia Pana. Pojęcie nieśmiertelności duszy usuwa w cień naukę o powtór-
nym przyjściu Chrystusa. Babilońskie rozumienie stanu człowieka po śmierci
otwiera drogę do pierwszego zwiedzenia — zwodniczego wpływu spirytyzmu.
Drugie wielkie zwiedzenie dotyczy oddawania czci Bogu.
Starożytny Babilon był ośrodkiem kultu słońca
Słońce było jednym z najważniejszych bóstw Egiptu, Asyrii, Persji i Babilonu.
W swojej książce zatytułowanej
The Worship of Nature
(Kult przyrody) dr James
G. Frazer napisał: „W starożytnej Babilonii słońce było czczone od niepamiętnej
starożytności” (t. 1, s. 529).
6. Co prorok Ezechiel napisał o wpływie kultu Słońca wśród Izraelitów? (Ez 8,16).
______________________________________________________________
Bóg mówi przez proroka Ezechiela: „Dałem im także szabaty, aby były znakiem
między Mną a nimi, aby poznano, że Ja jestem Pan, który ich uświęca” (Ez 20,12).
Odwracając się od domu Bożego, w którym znajdowało się prawo Boże, lud Boży
oddawał cześć wschodzącemu Słońcu. Szatan, arcyzwodziciel, usiłował dopro-
wadzić Izraelitów do odrzucenia czci dla Stwórcy i zastąpienia jej kultem Słońca.
W Ap 14 i 17 Jan opisuje czas, kiedy babilońskie praktyki religijne, w tym kult
Słońca, zostaną przyjęte przez oficjalne chrześcijaństwo. Pozorne nawrócenie
Konstantyna na początku IV wieku wywołało wielkie poruszenie w imperium
rzymskim. Jednak cesarz pozostał zagorzałym czcicielem Słońca. Rzymski historyk
Edward Gibbon napisał: „Słońce było powszechnie czczone jako niezwyciężony
przewodnik i opiekun Konstantyna” (Stephen Miller,
The Peculiar Life of Sundays,
Babilon i nieśmiertelność
Starożytni Babilończycy wierzyli, że po śmierci bezcielesny duch wstępuje
w zaświaty. Wierzenie to nie ma nic wspólnego z biblijnym chrześcijaństwem.
3. Jak na niektórych Izraelitów wpływała babilońska nauka o śmierci i nie-
śmiertelności? (Ez 8,13-14).
______________________________________________________________
Tammuz był babilońskiem bogiem, któremu przypisywano obfite plony. Babi-
lończycy wierzyli, że kiedy zimą dzień staje się coraz krótszy, Tammuz umiera.
Wiosną natomiast, wraz z wydłużaniem się dnia, zmartwychwstaje. Izraelici prze-
jęli te fałszywe, pogańskie poglądy wprost z Babilonu.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin