diagnoza-podologiczna.pdf

(56 KB) Pobierz
148
l
podologia
Diagnoza
podologiczna
Magdalena Hafezi-Chojecka
Pierwszym krokiem i jednocześnie warunkiem poprawnego
przeprowadzenia zabiegu podologicznego, a także skutecz-
nej terapii jest dokonanie właściwego rozpoznania podolo-
gicznego.
Większość zainteresowanych nie za bardzo orientuje się, co
to znaczy, niektórzy coś już słyszeli, a część uczyła się nawet
przeprowadzania takiego rozpoznania. Śmiem jednak twier-
dzić, że bardzo niewiele osób w ferworze codziennych obo-
wiązków przywiązuje dostateczną uwagę do tego etapu pra-
cy z pacjentem.
Rozpoznanie to proces zebrania możliwie wielu informacji o
pacjencie oraz jego obecnym stanie zdrowia w celu posta-
wienia prawidłowej diagnozy podologicznej.
Rozpoznanie podologiczne, podobnie do wywiad lekarski,
składa się z trzech etapów:
l
wywiadu (anamnezy),
badania wzrokowego (inspekcji),
l
badania dotykowego (palpacyjnego).
Skupię się przede wszystkim na odpowiednim przeprowa-
dzeniu wywiadu, który jest kluczem do dalszych etapów.
l
Wywiad podologiczny wymaga postępowania według pew-
nych podstawowych zasad, mających na celu wypracowanie
optymalnego sposobu komunikacji pacjentem oraz zebra-
nie informacji. Ważne jest więc, by terapeuta wykazał się
umiejętnościami nawiązywania i podtrzymywania kontaktu
oraz był skrupulatny w prowadzeniu dokładnej dokumenta-
cji. Wyniki rozpoznania powinny być notowane w specjalnej
karcie pacjenta gabinetu podologicznego.
manicurepedicure
W trakcie nauki w szkole podologicznej uczniowie zbierają
informacje o różnych symptomach, a w trakcie praktyki w
gabinecie podejmują decyzje terapeutyczne, co wymusza
łączenie wyuczonych informacji z doświadczeniem prak-
tycznym.
Podczas wywiadu skupiamy się na skrupulatnym zebraniu
informacji na temat pacjenta i jego choroby. Pytamy pa-
cjenta o jej:
l
rodzaj
l
objawy
l
długość trwania
l
przebieg (momenty nasilenia, zaostrzenia objawów,
chroniczność)
l
miejsce i okoliczności, w jakich mogło dojść do jej
rozpoczęcia
l
powtarzalność w rodzinie
l
metody i środki dotychczasowego leczenia
(leki, zabiegi, operacje, amputacje)
l
jego nawyki higieniczne i pielęgnacyjne
Zebrane informacje dotyczą więc dolegliwości, chorób
oraz osobowości pacjenta i pomagają nam w wyznaczeniu
indywidualnych celów i środków terapeutycznych dla da-
nego pacjenta.
Informacje, które muszą się znaleźć w karcie pacjenta:
l
imię
l
nazwisko
l
wiek
l
zawód – siedzący, czy stojący, bo określa nam
to obciążenie stóp, rodzaj obuwia
l
uprawiane spotry – informuje o ew. przeciążeniach
i rodzaju obuwia
l
ryzyka – zdrowotne, zawodowe, genetyczne
uwarunkowania,
l
główne dolegliwości - choroby, bóle
l
objawy towarzyszące
l
lekarz domowy lub specjalista
l
przebyte urazy, operacje
Następnie powinniśmy pozwolić pacjentowi opowie-
dzieć o tym, jak ocenia poszczególne objawy, jego wy-
trzymałości na ból i granicy obciążenia. W wyniku tych
działań otrzymujemy zbiór danych, który musimy utrwa-
lić. Odpowiednie uporządkowanie tych informacji może
być podstawą współpracy interdyscyplinarnej z lekarza-
mi czy specjalistami z innych dziedzin medycyny. Sorto-
wanie zebranych informacji odbywa się według syste-
matyki obrazów chorobowych, (tzn. chorób najczęściej
się powtarzających) i schematu uwzględniającego spe-
cyficzny wzór objawów, tworzenie indywidualnej konste-
lacji objawowej danego pacjenta oraz porównanie indy-
widualnych z ogólnymi objawami zgodnie z logiką wy-
kluczania.
R
150
l
podologia
Warto wiedzieć
Rzeczywiste choroby rzadko odpowiadają opisom
książkowym. Porównywaniem objawów zajmuje się
dziedzina nazywana nozologią. Bada ona współzale-
żności chorób i objawów jakie wywołują. Jest dzie-
dziną wiedzy medycznej, zajmującą się klasyfikacją
chorób i ich opisem. Główny podział klasyfikacji cho-
rób opiera się na ich etiologii i patogenezie oraz ob-
jawach chorobowych.
Okazanie uprzejmości i kontrola emocji
– uważne wysłucha-
nie pacjenta i dokładne wyjaśnienie celów terapii to nasz
obowiązek. Jeśli w trakcie wywiadu stwierdzimy elementy
podobieństwa z innymi pacjentami (nazwisko, adres, rodzaj
pracy, choroby) nie starajmy się na siłę znaleźć wspólnego
mianownika, aby nawiązać kontakt „koleżeński”. Nasz stosu-
nek do pacjenta powinien zachować profesjonalny charakter,
a podolog powinien stać na pozycji usługodawcy, pacjent
zaś – usługobiorcy. Stworzenie i zachowanie uprzejmego,
nawet ciepłego stosunku z pacjentem z równoczesnym za-
chowaniem dystansu sprawi, że pacjent będzie się czuł, że
jest traktowany poważnie, nie będzie oczekiwał ulg finanso-
wych, bądź porad dotyczących problemów osobistych.
Poradnictwo indywidualne
– każdego pacjenta należy trak-
tować indywidualnie, a terapię dostosować do niego i jego
możliwości fizycznych, czasowych i oczywiście finansowych.
Zbudowanie wzajemnego zaufania
– profesjonalne potrak-
towanie pacjenta już przy pierwszej wizycie zapewni na przy-
szłość prawidłowy stosunek z pacjentem. Zaufanie, które raz
wzbudzicie będzie owocowało regularnymi wizytami, reali-
zacją zaplanowanej terapii oraz poleceniem gabinetu
wśród bliskich.
Okazanie zadowolenia przez pacjenta
– pozwól pacjento-
wi, by podziękował za zabieg. W rzeczywistości wychwala
samego siebie i swoją decyzję. Wdzięczność za pochwałę i
wzajemny szacunek może mieć pozytywny wpływ na prze-
bieg terapii.
Wyrażenie własnych odczuć
(analiza i refleksja) – „Ufff…
udało mi się wykonać bardzo trudny zabieg. Całe szczęście,
że zdążyłam zauważyć ten odcisk miękki, bo inaczej byłby
z tego spory stan zapalny?”. Nawet jeśli faktycznie udało się
zapobiec jakiemuś dramatowi, musimy trzymać się ziemi.
Zbyt intensywne samozadowolenie prowadzić może (pod-
świadomie!) do szukania we wszystkich następnych pacjen-
tach podobnych objawów, lekceważenia innych pacjentów
z powodu braku oczekiwanych symptomów, opowiadania
o swojej perfekcyjności.
Poszczególne przedmioty w szkole podologicznej ukazują
przeróżne objawy chorobowe. Anamneza polega na umiejęt-
ności połączenia tych informacji. Profesjonalny podolog powi-
nien wypracować swój własny i efektywny sposób przeprowa-
dzania wywiadu, tak by móc zaplanować skuteczną terapię.
Rozpoznanie podologiczne – ważne etapy wizyty
Przeprowadzenie wywiadu powinno odbywać się w spokoj-
nym miejscu, powinniśmy mieć dla pacjenta czas i serdecz-
nie go powitać. Zapisując pacjenta, który pojawi się u nas
po raz pierwszy, warto przeznaczyć dla niego więcej czasu i
poinformować o tym, że pierwsza wizyta to szczegółowy wy-
wiad etc. Warto sobie uświadomić, że spotkanie powinno
obejmować kilka etapów:
Wysłuchanie pacjenta
– pacjenci traktują nas często jako
„ostatnią deskę ratunku”. Wcześniej nigdzie nie znaleźli sku-
tecznej pomocy lub porady, a teraz chcą i muszą nam o tym
opowiedzieć. Słuchajmy uważnie – w opowieściach odnajdzie-
my dużo informacji o samym pacjencie, jego sposobie myśle-
nia i postępowania, jego systemie wartości, stylu życia – to
wszystko może okazać się pomocne w stawianiu diagnozy i do-
borze terapii.
Poszczególne przedmioty w szkole
podologicznej ukazują przeróżne objawy
chorobowe. Istotą profesjonalnego wywiadu
jest umiejętność połączenia tych informacji.
Poznanie mentalności i dobór języka komunikacji
– pacjent
musi być w stanie ocenić i zrozumieć nasze zalecenia. Jednym
z największych błędów w komunikacji interpersonalnej jest za-
kładanie, że nasz rozmówca rozumuje tak samo, jak my. Znale-
zienie wspólnego języka jest szalenie ważne, kiedy planujemy
terapię. Pacjent musi zrozumieć, na czym polega jego problem,
zaakceptować świadomie plan leczenia i go współrealizować.
Wykonanie samego zabiegu
– zabieg wykonujemy w stanie
koncentracji, dlatego do tego momentu większość pytań
pacjenta powinna być wyjaśniona. Jeśli w trakcie zabiegu
zdarzy się, że odkryjecie nowe aspekty problemu i zmienia-
cie waszą diagnozę oraz sposób postępowania, musicie ko-
niecznie powiadomić o tym pacjenta. Inaczej, może on po-
czuć się zlekceważony, niedoinformowany i przestanie brać
aktywnie udział w zaplanowanej terapii. Nie bójcie się przy-
znawać do pomyłek – wiele chorób czy zmian skórnych ma
bardzo podobne objawy.
Magdalena Hafezi-Chojecka, podolog,
wykładowca akademicki, właścicielka
Centrum Podologicznego na Zdrowiu
w Łodzi.
manicurepedicure

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin