Rafał Brzeski - Wojna informacyjna - wojna nowej generacji.pdf

(49904 KB) Pobierz
RAFAŁ BRZESKI
Wojna informacyjna
- wojna nowej
generacji
WYDAWNICTWO A N T Y K MARCIN DYBOWSKI
RAFAŁ BRZESKI
WOJNA INFORMACYJNA
- WOJNA NOWEJ
GENERACJI
WYDAWNICTWO ANTYK MARCIN DYBOWSKI
Projekt okładki: Marcin Dybowski
Seria wydawnicza: Psychosocjotechnika, manipulacja
ISBN 978-83-47809-13-8
Wydanie pierwsze
Fundacja Niepodległościowa
05-806 Komorów
Klonowa lOa
Komorów 2014
© Copyright Rafał Brzeski
© Copyright dla tego wydania Fundacja Niepodległościowa
Księgarnia internetowa
www.ksiegarnia.antyk.org.pl
Spis treści
Noosfera - pole walki o hegemonię myśli
Wojna informacyjna
Metody walki informacyjnej przeciwko państwu
Główne obiekty działań agresywnych w wojnie
informacyjnej
Główne obiekty działań niszczących w wojnie
informacyjnej
Agentura wpływu
Dezinformacja
Propaganda
Propaganda „biała"
Propaganda „czarna"
Prowokacja
Obrona
Obrona przez info-agresją
Obrona przed agenturą wpływu
Obrona przed dezinformacją
Obrona przed propagandą
Obrona przed prowokacją:
Organizacja wertykalna
Organizacja piramidalna
Organizacja horyzontalna
Organizacja bez organizacji
7
25
45
49
54
57
102
193
216
216
245
271
271
275
279
284
290
293
294
295
297
Noosfera - pole walki o hegemonię myśli
„A potem Bóg rzekł: Niechaj zbiorą się wody spod nie-
ba w jedno miejsce i niechaj się ukaże powierzchnia sucha!"
1
- i tak powstała geosfera.
A kiedy uznał, że było to dobre rzekł: „Niechaj ziemia
wyda istoty żywe różnego rodzaju"
2
- i tak powstała biosfera.
„Wtedy to Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i
tchnął w jego nozdrza tchnienie życia"
3
- i tak, jak uważają
niektórzy uczeni, powstała noosfera, sfera ludzkiej świado-
mości i myśli.
Termin noosfera wprowadził w 1922 roku uważany za
katolickiego
4
myśliciel Pierre Teilhard de Chardin pisząc w
eseju
Hominisation,
że „ponad zwierzęcą biosferą znajduje
się sfera ludzka, strefa refleksji, świadomego myślenia,
Biblia Tysiąclecia,
Księga Rodzaju, 1,9, Warszawa, Wydawnic-
two Pallotinum, 1980, str. 24
2
Ibid. 1,24
3
Ibid, 2,7
4
O porzuceniu katolicyzmu przez o. Teilharda de Chardina T.J.,
jak i o nierzetelności jego badań wykopaliskowych, powstała już
obszerna krytyczna literatura. Rzym jeszcze w pierwszej połowie
XX wieku potępił jego poglądy. Pierre Teilhard de Chardin uchro-
nił się jednak przed ostatecznym wyrokiem wykluczenia korzysta-
jąc z niekonsekwencji i rozprzężenia dyscyplinarnego, jakie w
ostatnich dziesięcioleciach zapanowało niemal w całym katolikim
Kościele (przypis wydawcy).
7
1
Zgłoś jeśli naruszono regulamin