Tablice informatyczne Python.pdf

(158 KB) Pobierz
PYTHON
TABLICE INFORMATYCZNE •
Adalbert Arsen
1. SKRYPTY PYTHON
Wykonywanie skryptów
Uruchomienie z powłoki graficznej, np. IDLE:
Uruchomienie z powłoki systemu:
otwórz plik+F5
python plik.py
4. TWORZENIE WŁASNYCH MODUŁÓW
Umieszczenie pustego pliku o nazwie
__init__.py
w wybranym katalogu pozwoli Pythonowi zidentyfikować dany katalog
jako moduł i spowoduje między innymi rekurencyjne przeszukanie podkatalogów. Aby katalog (tzn. moduł) był widoczny,
musi znajdować się w jednej ze ścieżek
sys.path.
Nazewnictwo: zmiennym oraz skryptom
.py
nigdy nie należy nadawać nazw, które zostały już nadane funkcjom. Trzeba
też unikać nazw zastrzeżonych i słów kluczowych.
katalog/
__init__.py
funkcje.py
podKatalog/
__init__.py
macierze.py
wykresy.py
W systemach uniksowych można pominąć interpreter
python,
jeżeli informacje
./plik.py
o nim, poprzedzone shebangiem (#!), znajdują się w nagłówku skryptu. Taki skrypt
musi też mieć uprawnienia do wykonywania:
Pliki Python
.py
.pyc, .pyo
.pyz, .pywz
.pyd
.ipynb
.pyw
skrypty, które
możemy modyfikować
skrypty skompilowane (nigdy nie należy ich edytować ręcznie)
skompresowane archiwum skryptów
odpowiednik biblioteki dynamicznej DLL Windows
pliki IPython Notebook (Jupyter Notebook)
skrypty wykonywane za pomocą
pythonw.exe
(Windows)
Co może znajdować się w pliku __init__.py
Zmienna
__all__
typu
list
zawiera listę podrzędnych modułów, które będą importowane przy użyciu składni
from
nazwaModułu import *.
W poniższym przykładzie, aby
macierze.py
i
wykresy.py,
znajdujące się w podkatalogu,
importowały się przy użyciu
form katalog import *,
w pliku
__init__.py
należy zadeklarować:
__all__ = ['macierze','wykresy']
W Python 2 znaki Unicode nie są dopuszczalne w
__all__.
Rozwiązanie tego problemu jest następujące:
__all__ = [n.encode('ascii') for n in __all__]
# tylko dla Python 2
Zmienna tekstowa
__version__
może zawierać dowolne informacje o wersji.
Zmienna tekstowa
__author__
powinna zawierać informacje o autorze.
W nagłówku pliku
__init__.py
można też umieścić komentarz
docstring.
Przykładowa struktura pliku .py
Ścieżka do interpretera (Unix, opcjonalnie), np.:
Kodowanie znaków (opcjonalnie), np.:
Import bibliotek, np.
NumPy:
Definicje funkcji, procedur, klas:
Warunek sekcji
__main__:
Główna część programu:
# !/usr/bin/env python
# -*- coding=utf-8 -*-
import numpy as np
def komentarz():
print('Witam')
if __name__ == '__main__':
# pozostałe instrukcje
5. SŁOWA KLUCZOWE — NAZWY ZASTRZEŻONE
Listę słów kluczowych można otrzymać w następujący sposób:
import keyword
print(keyword.kwlist)
Listę nazw zastrzeżonych obejmującą wszystkie nazwy funkcji typów wbudowanych można otrzymać w następujący sposób:
Python 2
import __builtin__
dir(__builtin__)
Python 3
import builtins
dir(builtins)
Zmienna prywatna
__name__
przyjmuje wartość
__main__
tylko wtedy, gdy uruchamiamy skrypt jako samodzielny
program. Wstawienie powyższego warunku pozwoli nam importować z pliku funkcje i klasy bez wykonywania programu
głównego znajdującego się w sekcji
__main__.
6. TYPY DANYCH
Typy arytmetyczne
int
Python 2: wartości całkowitoliczbowe typu
int
mieszczą się w zakresie od +2 147 483 647 do –2 147 483 648.
Wartości całkowitoliczbowe wychodzące poza zakres
int
kończymy
L,
np.
a = 4721885298529L.
Jeżeli jakaś
wartość przekroczy zakres
int,
Python 2 automatycznie zmieni typ na
long.
Python 3: typ
int
jest praktycznie typem
long.
Nie wolno podawać kończącego
L.
Liczby
long
mogą być zapisane w postaci heksadecymalnej lub oktalnej,
np.
a = 44B664BBF61.
Kodowanie znaków
Strona kodowa pozwala edytorowi tekstowemu odczytać znaki zapisane w plikach
.py.
Informacje o stronie kodowej
umieszczamy tak, jak to pokazano w przykładzie powyżej.
# -*- coding:
kodowanie
-*-
___________
Zalecany sposób. Należy użyć
utf-8,
a gdy nie ma
takiej możliwości, polskie znaki są zapewniane przez
iso-8859-2
lub
cp1250.
# coding:
kodowanie
_____________________
Alternatywa.
Niektóre edytory mogą nie rozpoznawać powyższego zapisu. Konsola interaktywna może mieć inną stronę kodową.
Aby sprawdzić stronę kodową, należy wykonać:
import sys; print(sys.stdin.encoding)
float
Liczby rzeczywiste deklarujemy przy pomocy kropki dziesiętnej. Dopuszczalne są też zapisy na bazie
e
lub
E
z podaniem
wykładnika, np. zapis
a = 2.5e2
odpowiada wyrażeniu
2.5∙10
2
, które jest tożsame z
a = 250.
lub
a = 250.0.
2. KOMENTARZE
Komentarze jednowierszowe poprzedza się minimum jednym znakiem
#:
# wykomentować można całą linijkę
print("ok")
# lub umieścić komentarz po instrukcji
Komentarze blokowe otwiera się i zamyka trzema cudzysłowami (""") lub trzema apostrofami ('''):
""" komentarza blokowego można użyć do wykomentowania
jednej, dwóch lub większej liczby linijek"""
Komentarz blokowy, potocznie zwany
docstring,
umieszczony na początku funkcji (lub modułu) będzie dostępny przez metodę
nazwaFunkcji.__doc__
lub
nazwaModułu.__doc__.
Komentarze blokowe mogą posłużyć do automatycz-
nego wygenerowania dokumentacji w pliku
.html.
Pozwalają na to takie projekty jak:
pydoc, epydoc
lub
sphinx-doc.
complex
Liczby urojone zapisuje się, podając obowiązkowo część rzeczywistą oraz część urojoną
j,
np.
a = 25+3j.
Do konwersji pomiędzy typami służą funkcje
int(),
float(),
long()
i
complex().
Dodatkowe informacje można
uzyskać po zaimportowaniu biblioteki
sys
lub z funkcji
type():
sys.maxint________________________________
Maksymalny zakres
int
w Python 2.
sys.maxsize
______________________________
Maksymalny zakres
int
w Python 3.
type(a)
___________________________________
Zwraca typ zmiennej
a.
sys.getsizeof(a)
________________________
Rozmiar obiektu
a
w bajtach.
W Pythonie wszystkie zmienne są obiektami. Liczby też. Każdy obiekt posiada od kilku do kilkunastu metod własnych
dostępnych „po kropce”. Jeżeli zmienna
a
jest typu liczbowego, będą to metody usprawniające pracę z liczbami. Np.
dla
a = 2.0
metoda
a.hex()
zwróci nam postać heksadecymalną liczby. Jeżeli
a
jest łańcuchem znaków, będą
to metody usprawniające pracę ze znakami, np.
a.title()
zamieni małe litery na duże. Każda zmienna liczbowa
posiada metodę
.bit_length()
zwracającą rozmiar w bajtach.
3. IMPORT MODUŁÓW
Aby móc korzystać z funkcji danego modułu, należy go najpierw zaimportować.
Składnia
# z modułu importujemy jedną wybraną funkcję
from
nazwaModułu
import
nazwaMetody
# import wszystkich funkcji z modułu
from
nazwaModułu
import *
# import całego modułu
import
nazwaModułu
# import całego modułu pod aliasem
import
nazwaModułu
as
jakiśAlias
Przykład
from math import sqrt
b = sqrt(4)
from math import *
b = sqrt(4)
import math
b = math.sqrt(4)
import math as blabla
b = blabla.sqrt(4)
Typ logiczny (bool)
Dopuszczalne wartości zmiennej typu logicznego to
True
lub
False
(wielkość liter ma znaczenie). Liczba całkowita
1
może być interpretowana jako logiczne
True,
a liczba
0
jako
False.
a = True ; b = 1
if a and b:
print("ok")
Znaki (str)
Python 2: znaki są typu ASCII. Deklarację znaków Unicode poprzedzamy
u.
Python 3: znaki są typu Unicode, pomijamy
u:
ptak = u"gżegżółka"
# Python 2
ptak = "gżegżółka"
# Python 3
Zapis
from
nazwaModułu
import *
może być źródłem konfliktów, powinno się go unikać.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin