Styczeń, tydzień 2 Zabawy na śniegu
Dzień 1 Taniec bałwanków i płatków śniegu
• Ćwiczenia poranne – zestaw 17. Bębenek.
• Zabawa orientacyjno-porządkowa Przykucnij.
Dzieci biegają w różnych kierunkach, z wymijaniem się. Słysząc uderzenie w bębenek, przykucają.
• Ćwiczenie ramion i tułowia Odgarniamy śnieg przed domem.
Dzieci wykonują skręty tułowia, poruszają ramionami, naśladując odgarnianie szuflą śniegu
na boki.
• Ćwiczenie dużych grup mięśniowych Otrzepujemy się ze śniegu.
Dzieci naśladują otrzepywanie ze śniegu różnych części garderoby.
• Zabawa uspokajająca.
Dzieci maszerują po obwodzie koła i rytmicznie wymawiają rymowankę:
Maszerują dzieci po śniegu bielutkim.
Rozgrzewają nogi w bucikach cieplutkich.
Tupią głośno: tup, tup, tup (głośno tupią),
śnieg się sypie spod ich stóp.
• Ćwicz tak jak ja.
Najpierw kostek dotykamy – naprzemiennie dotykają rękami kostek u nóg.
Teraz rękami w powietrzu bazgramy – rysują w powietrzu, obiema rękami równocześnie,
różne kształty.
Oczy patrzą na nasz kciuk, co ósemkę robi znów – kreślą kciukiem leniwą ósemkę, wodzą za
nią wzrokiem.
Drugim kciukiem ćwiczmy też. On się bawić z nami chce.
• Zabawa muzyczno-ruchowa Płatki śniegu – bałwan. Dzwonki, bębenek.
Gdy N. gra na dzwonkach, wszystkie dzieci poruszają się lekko na palcach – są płatkami
śniegu. Gdy usłyszą dźwięki bębenka, przybierają postać bałwanka, który jest ulepiony
z twardego, mokrego śniegu. N. przechodzi od jednego dziecka do drugiego i próbuje pochylić
do przodu, np. jego wyciągnięte ramię, tułów lub głowę. Dzieci powinny utrzymywać
napięcie ciała tak, żeby trudno było je pochylić.
• Zabawa orientacyjno-porządkowa Buch w śnieżny puch.
Dzieci spacerują po sali. Na hasło: Teraz buch w śnieżny puch, biorą zamach, wyskakują w górę
i do przodu, jakby wskakiwały w śnieżną zaspę.
• Zabawy z wykorzystaniem elementów kinezjologii edukacyjnej.
• Przeciągamy się.
Dzieci dobierają się w pary i stają naprzeciwko siebie.
Wypowiadają rymowankę: Prawa, prawa, lewa, lewa. Przeciągamy się, jednocześnie klaszcząc
w dłonie partnera, a następnie podają sobie naprzemiennie dłonie i się przeciągają.
• Wahadło zegara.
Dzieci opuszczają głowy, powoli poruszają nimi od jednego ramienia do drugiego i jednocześnie
wypowiadają słowa: Biiiim-baaam, biiim-baaaam…
• Zabawy watą. Wprowadzenie do tematu. Wata.
Dzieci zamykają oczy i składają dłonie tak, jakby chciały nabrać w nie wody. N. wkłada im
do rąk kłębki waty. Kto poczuje coś w rękach, otwiera oczy.
− Jaka jest wata? (Miękka, biała, lekka, delikatna...).− Do czego można wykorzystać watę? (Do obmycia rany, do zmycia makijażu, do wypełnia nia poduszek).
• Trzymanie waty na różnych częściach ciała, chodząc.
• Dmuchanie na watę.
• Podrzucanie kłębka waty do góry i upadanie razem z nim na podłogę.
• Szukanie zależności między watą a płatkami śniegu.
− W czym podobna jest wata do płatków śniegu?
− Co się stanie, gdy ściśniemy dużo płatków śniegu? (Z miękkiego śniegu zrobi się twardy).
• Słuchanie wiersza Hanny Ożogowskiej Kto to?
Rozwiązywanie zagadki – udzielanie odpowiedzi na pytanie: O kim jest mowa w wierszu?
Na podwórko już od rana
dziwny gość zawitał.
Nie rusza się, nic nie mówi,
o nic się nie pyta.
Twarz okrągła, nos – kartofel,
oczy – dwa węgielki,
szyi nie ma, nóg nie widać,
a jak beczka wielki.
Koszyk stary jak kapelusz
ma na czubku głowy.
Kto to taki? Czy już wiecie?
To... (bałwan śniegowy!)
• Wspólne wyklejanie watą rysunku bałwana.
Duży rysunek bałwana, wata, klej.
• Wypowiadanie się na temat sportów zimowych.
Obrazki przedstawiające różne sporty zimowe: jazdę na nartach, łyżwach, skoki narciarskie,
biegi narciarskie. Określanie, czy uprawianie sportu sprzyja zdrowiu; o czym należy pamiętać, uprawiając sporty zimowe.
• Zabawa rozwijająca analizę i syntezę słuchową Z górki na pazurki.
Obrazki przedstawiające sprzęt służący do zabaw zimowych na śniegu (podzielone na połowy), kartoniki z liczbami (krążkami) od 1 do 7.
N. rozsypuje przed dziećmi poprzecinane na połowy obrazki przedstawiające sprzęt, jakiego można
używać do zabaw na śniegu (sanki, narty, łyżwy, bałwan). Zadaniem dzieci jest:
− dopasować do siebie poszczególne elementy obrazków,
− podzielić nazwy przedmiotów przedstawionych na obrazkach, na sylaby i ułożyć obrazki pod
odpowiednimi kartonikami z krążkami,
− podzielić nazwy przedmiotów przedstawionych na obrazkach na głoski i ułożyć obrazki pod
odpowiednimi kartonikami z liczbami,
− określić, które słowo składa się z największej liczby głosek (sanki, narty, łyżwy, bałwan),
i ułożyć obrazki pod odpowiednimi kartonikami z liczbami,
− podać nazwy osób, które używają określonego sprzętu, np.: sanki – saneczkarz; narty –
narciarz, łyżwy – łyżwiarz.
• Aktywne słuchanie opowiadania O śniegowych bałwanach i płatkach śniegu (według pomysłu autora).
Na ośnieżonym placu dzieci lepią bałwany. Jeden ma czarny kapelusz na głowie, inny – niebieską
czapkę z pomponem. Wszystkie bałwany mają oczy z węgielków i nosy z marchewek.
Tylko najmniejszy bałwan ma czerwony nosek z rzodkiewki i jest bardzo dumny z tego. W dzień
bałwany stoją spokojnie na swoich miejscach. Ale w nocy zaczynają się poruszać! Kiwają głowami
i poruszają rękami. Wygląda to tak bardzo komicznie, że płatki śniegu zaczynają tańczyć
z radości. Latają dookoła bałwanów i łaskoczą je po noskach i po karku. Ale bałwanom wcale
się to nie podoba. Grożą płatkom śniegu swoimi kijami i szczotkami. Płatki śniegu tańczą w koło,
okrążając wszystkie bałwany.
To podoba się tym ciężkim, białym bałwanom i one także próbują się obracać i tańczyć. Najpierw
bardzo powoli, aby nie spadły im z głów kapelusze ani nosy.
Następnego ranka wszystkie bałwany stoją znowu spokojnie na swoich miejscach. Tylko rzodkiewka
na twarzy najmniejszego bałwana trochę się przekrzywiła.
• Karta pracy, cz. 2, nr 64.
− Rysujcie po śladzie drogi chłopca do bałwanka.
• Odkrywam siebie. Litery i liczby, s. 41.
• Odczytanie z dorosłą osobą nazw dni tygodnia. Rysowanie w kolejnych polach przedmiotów
kojarzących się z tym, co dziecko chciałoby zrobić w te dni.
Zajęcia 2. Zabawy i ćwiczenia z literą n.
• Rozwiązywanie zagadki Małgorzaty Skrobacz.
Zadzierają nosy deski dwie,
bo kto na nich stanie, na dół mknie.
A jak skończy się zjeżdżanie,
bierzesz deski na ramię. (narty)
• Analiza i synteza słuchowa słowa narty.
• Dzielenie słowa narty na sylaby.
− Co słyszycie na początku słowa narty?
• Podział na sylaby nazw obrazków, które rozpoczynają się głoską n.
• Dzielenie słowa narty na głoski.
− Z ilu głosek składa się słowo narty?
• Podawanie słów rozpoczynających się głoską n (nogi, nożyczki, nuty…), mających ją w środku(kangur, banany, cena…) oraz na końcu (wagon, baran, kran…).
• Budowanie schematu słowa narty.Białe nakrywki.
• Podawanie przykładów imion rozpoczynających się głoską n – Norbert, Natalia, Nela.
• Umieszczenie poznanych liter: n, N, l, a, e, r, y, t, pod schematami słów narty, Nela.
Litery: n, N, l, a, e, r, y, t.
• Odczytanie wyrazów: narty, Nela.
• Układanie wyrazów pod obrazkami.
Obrazki: nos, sanki, las, nora, ananas, indyk, malina, oraz litery potrzebne do ułożenia ich
nazw.
N. umieszcza na tablicy obrazki oraz litery potrzebne do ułożenia ich nazw. Dzieci nazywają
to, co przedstawiają obrazki, a potem układają z liter ich nazwy.
• Odkrywam siebie. Litery i liczby, s. 39.
• Odczytanie wyrazu z N. Odszukanie na końcu kart kartoników z literami tworzącymi wyraz
narty...
PUSIA108