00:00:00:tłumaczenie z angielskiego:|alorian 00:00:09:(14 LAT, LATO) 00:00:13:Oh nie. 00:00:15:Dzień dobry. 00:00:17:Jesteś spóźniona. 00:00:18:Wiem. 00:00:23:Co za wielkie usta. 00:00:25:Takie już mam od urodzenia. 00:00:28:Smacznego. 00:00:31:Wychodzę. 00:00:32:Trzymaj się. 00:00:35:Pośpiesz się, Siostrzyczko. 00:00:36:Czekaj. 00:00:37:-Wychodzimy.|-Do zobaczenia. 00:00:39:-Wychodzimy.|-Do zobaczenia. 00:00:42:Chodźmy. 00:00:43:Wychodzimy. 00:00:44:Wychodzimy. 00:00:54:Cześć. 00:00:52:Cześć. 00:01:16:www.NapiProjekt.pl - nowa jakosc napisów.|Napisy zostaly specjalnie dopasowane do Twojej wersji filmu. 00:01:20:/1 LITR ŁEZ 00:01:32:Kto tam ? 00:01:34:Zapomniałaś czegoś? 00:01:38:Co jest? 00:01:45:Co się stało? 00:01:48:Upadłam. 00:01:57:Wyglądasz świetnie. 00:01:58:Czy to dobre? 00:01:59:Daj mi spojrzeć z przodu. 00:02:05:Wszystko w porządku? 00:02:08:Spójrz. 00:02:11:O jej! 00:02:13:Wygląda boleśnie. 00:02:15:Wyglądam jak kryminalista? 00:02:19:Trochę. 00:02:20:Jesteś taka poważna. 00:02:22:Hej, Jesteście gotowe? 00:02:24:Idę pierwsza. 00:02:27:Chodźmy, bo Hiroki|pójdzie bez nas. 00:02:30:Ok, chodźmy. 00:02:32:Idziemy. 00:02:33:Idziemy... 00:02:34:Aya, 00:02:36:Mam Ci coś do powiedzenia. 00:02:46:To tylko zacięcie. Nic jej nie będzie. 00:02:48:Dziękuję. 00:02:50:Aczkolwiek, instynktownie powinniśmy amortyzować|upadek przy pomocy rąk. 00:02:56:Jednakże pani córka |nawet ich nie zadrapała. 00:03:02:Oznacza to,|że wylądowała bezpośrednio na podbródku. 00:03:06:Sugerowałbym zabranie jej 00:03:10:do specjalisty na dodatkowe badania. 00:03:19:Aya, 00:03:22:Myślę, że powinnaś|przejść dodatkowe badania. 00:03:28:Twoje zdrowie|nie jest tak dobre jak kiedyś. 00:03:32:Nie utrzymujesz też|równowagi przy chodzeniu. 00:03:35:Zauważyłaś to? 00:03:41:Myślałam o tym,|kiedy się zraniłaś. 00:03:44:Byłam bardzo zmartwiona. 00:03:47:Możliwe, że jesteś zestresowana| przed egzaminami. 00:03:51:Ale pomimo tego,|nie poszłabyś na badania? 00:03:57:Będzie dobrze.|Jeśli nic Ci nie dolega to... 00:04:01:nie będę musiała się już martwić. 00:04:09:Dobrze. 00:04:12:Masz rację. Pójdę. 00:04:16:Ako czeka. Idź do niej. 00:04:18:Baw się dobrze. 00:04:20:Do zobaczenia. 00:04:21:Do zobaczenia. 00:05:05:Aya, możesz spróbować| dotknąć swojego nosa 00:05:08:najpierw prawą, a potem lewą ręką 00:05:10:z zamkniętymi oczami? 00:05:13:Dobrze. 00:05:30:Teraz spróbuj stanąć na jednej nodze. 00:05:33:O tak. 00:05:34:Spróbuj. 00:05:47:Dziękuję. Proszę usiądź. 00:05:53:Zrobimy jej skan CT. 00:05:55:Dobrze. 00:05:57:Skan CT? 00:05:58:Nie martw się. To nie będzie bolało. 00:06:01:Wykonamy go w celu|zbadania twojego mózgu kawałek po kawałku. 00:06:04:Po kawałku? 00:06:12:Umieram z głodu. 00:06:15:Wreszcie koniec. 00:06:19:Mamo, mamo... 00:06:21:Skan CT był fajny. 00:06:26:Naprawdę? 00:06:28:Czułam się jak|w statku kosmicznym. 00:06:33:Nie będę musiała tego robić często. 00:06:36:To fajnie. 00:06:38:Prawda? 00:06:43:Umieram z głodu. 00:06:45:To jest móżdżek. Można zauważyć,|że zaczyna zanikać. 00:06:53:Balans, koordynacja |i podstawowe odruchy są kontrolowane 00:06:57:przez móżdżek, pień mózgu|i rdzeń kręgowy. 00:07:04:Pani córka cierpi na|zwyrodnienie drogi rdzeniowo-móżdżkowej. 00:07:08:To genetyczna choroba|dotykająca neurony w mózgu 00:07:12:mogąca prowadzić do ich zaniku. 00:07:17:Więc... 00:07:19:Co się stanie z Ayą? 00:07:21:Jak na razie traci równowagę i jest niezdarna,|będzie miała też zawroty głowy w przyszłości. 00:07:26:Kiedy jej kondycja się pogorszy,|nie będzie w stanie chodzić ani stać. 00:07:31:Straci także zdolność|mówienia i poruszania się. 00:07:39:Ostatecznie, będzie przykuta do łóżka.|Zwiększy się też ryzyko wystąpienia zapalenia płuc. 00:07:44:Ale pani doktor. Może się przecież poddać|operacji mózgu, prawda? 00:07:50:Może być wyleczona? 00:07:54:Musi jej pani pomóc. Proszę. 00:07:57:Jeśli musi przejść operację mózgu|lub rdzenia kręgowego, 00:08:01:to postaram się zapłacić za wszystko. 00:08:03:Przyczyna tej choroby|wciąż jest nieznana, 00:08:06:więc nie ma na nią lekarstwa. 00:08:10:Ale 00:08:11:jej stan|nie zmieni się od razu. 00:08:14:Będzie się pogarszał wolno, 00:08:17:może przez rok albo dwa, 00:08:21:lub nawet przez 10 lat. 00:08:45:Aya, 00:08:49:w przyszłości będziemy musiały|odwiedzać szpital regularnie. 00:08:54:Nie martw się. 00:08:56:Comiesięczne wizyty nie zakłócą|moich egzaminów do szkoły średniej. 00:09:03:Mój Boże, dziękuję Ci, 00:09:06:że jestem ciągle młoda 00:09:09:i mam wiele|niespełnionych marzeń w życiu. 00:09:27:(15 LAT, WIOSNA) 00:09:29:Gratuluję! 00:09:30:W szkole średniej, 00:09:32:zdobędziesz wiele doświadczeń. 00:09:35:Tak? 00:09:36:Jednakże, musisz przychodzić tutaj|podczas swoich egzaminów. 00:09:42:Chociaż teraz jest wszystko w porządku,|to masz niewielkie problemy z równowagą. 00:09:48:To, że nie będziesz mogła|poruszać się normalnie 00:09:49:ograniczy twoje codzienne czynności. 00:09:51:Możesz być zmartwiona|ponieważ jesteś inna. 00:09:55:Ale każdy musi się zmierzyć 00:09:59:z jakimiś trudnościami w swoim życiu. 00:10:03:Pani Doktor, 00:10:06:Nawet jeśli jestem chora, 00:10:09:to nie czuję się nieszczęśliwa. 00:10:14:Więc, 00:10:17:to prezent z okazji zdanych egzaminów. 00:10:20:To pamiętnik. 00:10:22:Dziękuję bardzo. 00:10:24:Zacznij pisać w nim od dzisiaj. 00:10:26:Pisanie pomoże Ci uporządkować|własne myśli. 00:10:30:Zapisywanie swoich zmartwień i wątpliwości 00:10:34:sprawi, że poczujesz się lepiej. 00:10:37:A więc, 00:10:39:pomoże mi też odkryć|co robić w przyszłości, prawda? 00:10:43:Uwielbiałam pisać jak byłam młodsza. 00:10:47:I poprosiłam wtedy mamę|żeby mi kupiła pamiętnik. 00:10:51:Pomimo, że bardzo lubię pisać, 00:10:54:to zawsze o tym zapominam. 00:10:55:Naprawdę? 00:10:57:Pisanie to dobra rzecz. 00:11:00:Ale musisz to robić stale. 00:11:03:Tak naprawdę... 00:11:04:to gdy dostałam się na uniwersytet|prowadziłam pamiętnik. 00:11:07:I dzięki temu wyjechałam do Niemiec|na dalszą naukę. 00:11:09:Żartuje pani? 00:11:10:Nie, to prawda. 00:11:12:Pozwól, że ci wytłumaczę. 00:11:13:Kiedy nie rozumiesz|czegoś z książki, 00:11:15:spróbuj napisać o tym.|To ci pomoże w zrozumieniu. 00:11:17:Pisanie jest naprawdę przydatne. 00:11:19:A więc, 00:11:20:to wszystko na temat studiowania? 00:11:22:To prawda. 00:11:24:Zgaduję, że masz wiele|marzeń w życiu, prawda? 00:11:26:Musisz się dużo uczyć|żeby je zrealizować. 00:11:28:Mam rację, Pani Kito? 00:11:29:Tak. Daj z siebie wszystko, Aya. 00:11:43:Dobrze. 00:11:44:Rozpoczniemy dzisiaj od biegania. 00:11:47:Później,|będziemy ćwiczyć drybling. 00:11:50:Zrozumieliście? 00:11:52:Tak. 00:11:53:Nie słyszę.|Zrozumieliście? 00:11:55:Tak! 00:12:01:Kito. 00:12:02:Co z tobą? 00:12:06:Niech więc Takahashi i Kito|pouczą się same w klasie. 00:12:10:Chodźmy. 00:12:14:Za każdym razem tylko one. 00:12:16:Dobrze macie. 00:12:17:Zawsze oszukujecie. 00:12:29:Chodźmy. 00:12:34:Jeśli tak bardzo się lubią uczyć, 00:12:37:to chętnie się z nimi zamienię. 00:13:04:Dziwna jest. 00:13:05:Udaje. 00:13:09:Nie przejmuj się nimi. 00:13:10:Prawda.|Nie bierz sobie tego do serca. 00:13:12:Hej, pospieszcie się bo się spóźnicie! 00:13:14:On zawsze to robi. 00:13:17:Chodźmy normalnie. 00:13:20:Przepraszam. Opóźniam was. 00:13:22:No przestań, wcale nie. 00:13:24:Jesteśmy przyjaciółmi. 00:13:26:Dziękuję. 00:13:27:A przyjaciele sobie pomagają, 00:13:30:prawda? 00:13:35:/Przyjaciele sobie pomagają. 00:13:38:/Ale nie o to chodzi. 00:13:41:/Nie chciałabym mieć tych samych|/doświadczeń w życiu co moi przyjaciele. 00:13:47:/Chociaż dodają mi odwagi, 00:13:51:/to zatracę siebie|/jeśli bębę na nich zbytnio polegać. 00:13:56:/Co do mnie, 00:13:58:/To nie mam wyboru. 00:14:20:(16 LAT, LATO) 00:14:24:Dobrze, możesz już wstać. 00:14:29:Pani Doktor, 00:14:30:Tak? 00:14:32:ostatnio często mam skurcze w nogach, 00:14:36:zwłaszcza rano. 00:14:38:Czujesz jakąś różnicę|kiedy chodzisz? 00:14:41:Czuję jakbym miała zaraz upaść|jeśli się nie skoncentruję. 00:14:45:A czasami,|ksztuszę się przy szybszym jedzeniu. 00:14:51:Rozumiem. 00:14:57:To co pani powiedziała to prawda. 00:15:02:Pisanie pomaga poukładać|własne myśli. 00:15:06:Piszę o swoich przemyśleniach|i rzeczach, o które chciałabym zapytać. 00:15:11:Naprawdę? 00:15:16:Pani Doktor... 00:15:18:Musisz kontynuować|pisanie w swoim pamiętniku każdego dnia. 00:15:21:Zapisuj też, jeśli zauważysz|jakąkolwiek zmianę w swoim ciele. 00:15:24:Nieważne jak błache Ci się to wyda,|mam nadzieję, że mi o tym powiesz. 00:15:27:To może pomóc w leczeniu. 00:15:30:Możliwe też, że skróci czas|przebywania w szpitalu. 00:15:40:Obiad będzie wkrótce gotowy. 00:15:42:Jesteśmy w domu. 00:15:46:Wróciłyśmy. 00:15:47:Pomóż mi Ako. 00:15:56:Blackie, wróciłam. 00:16:11:Blackie, dzisiaj też nie udało mi się|zadać tego pytania. 00:16:19:Pani Doktor, 00:16:22:Na co jestem chora? 00:16:36:Mamo, 00:16:39:czy ja wyzdrowieję? 00:16:45:To moje pierwsze letnie wakacje|w szkole średniej. 00:16:48:Nie chcę zostawać w szpitalu|zbyt długo. 00:16:53:Aya, 00:16:55:od teraz musisz zwracać uwagę|na zmiany w swoim organizmie. 00:16:58:Zapisuj je. 00:17:01:I mów doktor o wszystkim 00:17:04:ponieważ to może pomóc|w leczeniu. 00:17:07:Możliwe też, że skróci czas|przebywania w szpitalu. 00:17:14:A ja będę mogła odwiedzać Cię tylko w niedziele 00:17:19:więc musisz|prać swoje rzeczy jeśli zdołasz. 00:17:30:Przebywanie w szpitalu 00:17:34:jest kłopotliwe. 00:17:58:Oprzyj na tym swój podbródek. 00:18:28:Szpital Uniwersytecki|jest jak szkoła. 00:18:32:Podobnie jak uczniowie|którzy uczą się w szkole, 00:18:34:lekarze także uczą się każdego dnia. 00:18:39:Uczą się? 00:18:41:Tak, i mogą Ci pomóc. 00:18:46:Specjalizują się|w poszuk...
WojownikPokoju