inkwizycja 122.pdf

(49 KB) Pobierz
Sobór Laterański IV- Konstytucje
3. O heretykach
3, 1.
Ekskomunikujemy oraz obejmujemy anatemą każdą herezję powstającą przeciwko
świętej,
ortodoksyjnej i katolickiej wierze, którą przedstawiliśmy powyżej. Potępiamy
wszystkich heretyków: pod jakimkolwiek imieniem by występowali. Wprawdzie różne
mają oblicza, ale ogony ze sobą nawzajem splątane, ponieważ wszyscy są do siebie
podobni pod względem próżności.
3, 3.
Osoby tylko podejrzane o herezję, jeżeli na podstawie przyczyn podejrzenia oraz
jakości osoby nie wykażą własnej niewinności przez odpowiednie oczyszczenie [siebie od
zarzutów], ukarani będą mieczem anatemy i unikani przez wszystkich, dopóki odpowiednio
nie zadośćuczynią. Jeżeli przez rok pozostaną w stanie ekskomuniki, zostaną potępieni
jako heretycy.
3, 5.
Jeżeli zaś pan
świecki,
wzywany i upominany przez Kościół, zlekceważy
oczyszczenie swej ziemi z kalającej ją herezji, zostanie spętany węzłem ekskomuniki
przez metropolitę oraz pozostałych biskupów tejże prowincji. Jeżeli w ciągu roku nie
dopełni tego, powiadomi się papieża, aby mógł ogłosić,
że
odtąd wasale zwolnieni są z
wierności wobec niego i udostępnić jego ziemię katolikom, którzy wypędziwszy heretyków
są jej posiadaczami bez możliwości jakiegokolwiek sprzeciwu oraz zachowują ją w
czystości wiary, oczywiście z zachowaniem prawa suzerena, dopóki on sam nie sprzeciwi
się temu i nie przedstawi okoliczności stanowiącej tego przeszkodę. To samo prawo winno
być zachowywane wobec tych, którzy nie mają nad sobą suzerena.
3, 6.
Katolicy zaś, którzy po przyjęciu znaku krzyża przyczynią się do wytępienia
heretyków, niech cieszą się odpustem i
świętym
przywilejem, których udzielono udającym
się na pomoc Ziemi
Świętej.
71, 25.
My zaś, ufni w miłosierdzie wszechmogącego Boga oraz w powagą
świętych
apostołów Piotra i Pawła, mocą władzy związywania i rozwiązywania - udzielonej nam przez
Boga, jakkolwiek niegodnym - udzielamy odpustu zupełnego za grzechy tym wszystkim,
którzy osobiście i na własny koszt podejmą trud wyprawy, byleby tylko szczerze okazali
skruchę w sercu i wyznali je [na spowiedzi] ustami; obiecujemy im,
że
w dniu
wynagradzania sprawiedliwych otrzymają pełnię zbawienia wiecznego.
71, 26.
Udzielamy też pełnego odpuszczenia grzechów tym, którzy nie wezmą udziału w
krucjacie osobiście, ale wyślą tam na swój koszt, stosownie do wielkości swego majątku
oraz rangi osoby, odpowiednich ludzi, jak również i tym, którzy wezmą w niej udział
osobiście, ale na koszt innych. Pragniemy i zezwalamy, by w tym odpuszczeniu
[grzechów], stosownie do rodzaju udzielonej pomocy : wielkości uczucia pobożności, mieli
udział również ci wszyscy, którzy będą służyć Ziemi
Świętej
wsparciem ze swych majątków
albo ofiarują jej w potrzebie radę i stosowne
środki
obrony.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin