Ojciec Jacek Woroniecki - Kazanie O obowiązku wspierania ojczyzny swem mieniem.pdf

(5291 KB) Pobierz
Wzór
36
U.
P.
P.
P.
KAZANIE
„O
OBOWIĄZKU
WSPIERANIA
OJCZYZNY
SWEM
MIENIEM1'
wygłoszone
przez
O.
Jacka
Woronieckiego
O.
P.
Prof.
Uniw.
Lub.
w
Katedrze
Lubelskiej
w
dniu
9
maja
1920
roku
z
powodu
wezwania
Rządu
Polskiego
do
podpisywania
pożyczki
„Odrodzenia
Polski”
LUBLIN.
Nakładem
Lubelskiego
Wojewódzkiego
Komitetu
Propagandy
Pożyczki
Państwowej.
Xs
1344.
Licet
imprimatur
Lublini
15
maii
1920
a.
/
Marianus
Leo
Eppus
Lublinensis.
L.
S.
L.
Kwiek
Can.
collarius.
„J/ie
miłujmy
słowem
ani
językiem,
ale
uczynkiem
i
prawdą".
(I
Jan
3,18).
W
dziejach
wybranego
ludu
żydowskiego
jest
jeden
moment
bardzo
przypominający
czasy
zmartwychwstania,
które
my
teraz
przeżywamy.
Oto
w
księgach
Ezerasza
i
Nehemjasza
mamy
piękne
opisy
tych
pierwszych
lat
wyzwolenia,
kiedy
to
lud
izraelski,
uzyskawszy
możność
powrotu
do
ojczyzny,
zaczął
napowrót
od­
budowywać
z
gruzów
zniszczoną
Jerozolimę.
Otaczające
zewsząd
żydów
wrogie
im
ludy
z
niechęcią
patrzały
na
zmartwychwstanie
ludu
Bożego,
który
uważały
już
za
skazany
na
zagładę,
i
wciąż
też
niepokoiły
go
swemi
napaściami
w
czasie
znojnych
prac
nad
odbudową
świątyni
i
miasta
świętego;
po
jednym
z
takich
napadów
pisze
Nehemjasz:
„I
stało
się
od
onego
dnia,
połowa
młodzieży
zajęta
była
przy
pracy,
a
połowa gotowa
ku
bitwie...
a
z
pośród
budujących
na
murze
i
noszących
brzemiona
i
nakła­
dających
je,
każdy
jedną
ręką
robił
a
druga
miecz
trzymał"
(IV,
16,-17).
Tak
samo
rzecz
się
ma
i
w
naszej
drogiej
Ojczyźnie.
I
nasze
zmartwychwstanie
nie
jest
miłe
naszym
sąsiadom,
i
oni
także
pragnęliby
nas
zgnieść
w
zarodku,
a
więc
i
my
tem-
bardziej
musimy
wytężyć
wszystkie
nasze
siły,
aby
się
nie
dać
zgnieść,
ale
aby
pomimo
wszelkich
przeszkód
zbudować
sobie
mocne
państwo,
któreby
było
trwałą
podstawą
życia
moralnego
i
religijnego
dla
wszystkich
obywateli.
Ci,
którym
wypadlo
w
udziale
bronić
Ojczyzny
z
mieczem
w
ręku,
spełniają
swój
obowiązek
tak,
słów
nam
wprost
braknie,
'
aby
im
wyrazić
naszą
wdzięczność
i
nasz
podziw;
ale
czy
ci,
którzy
w
kraju
zostali
i
mają
go
odbudowywać,
równie
dzielnie
swój
obowiązek
spełniają?
Czy
okazują
tylesamo
gorliwości
i
zaparcia
się
siebie,
co
i
nasi
dzielni
żołnierze?
Boję
się,
że
odpowiedź
na
to
pytanie
wypadnie
bardzo
niekorzystnie
dla
nas,
cośmy
w
kraju
pozostali.
W
sumieniu
mu­
simy
sobie
przyznać,
żeśmy
niedorośli
do
bohaterstwa
naszego
dzielnego
wojska
i
że,
pracując
w
dużo
lepszych
warunkach
niż
ono,
bez
narażenia
życia
i
zdrowia,
dużo
mniej
myślimy
o
Ojczyźnie,
a
zato
dużo
bardziej
uganiamy
się
za
własnemi
interesami,
nieraz
z
wy­
raźną
szkodą
dla
naszych
bliźnich
i
dla
całego
kraju.
Podczas,
gdy żołnierż
polski
z
całą
gorliwością
broni
pow­
stającego
zrębu
swej
Ojczyzny,
pozostali
w
kraju
obywatele
maru­
dzą
z
dalszą
budową
gmachu
ojczystego,
jakby
naprawdę
nie
dbali
o
to,
aby
go
jaknajprędzej
ukończyć.
3
Zgłoś jeśli naruszono regulamin