Iwan Nieumywakin • Ludmiła Nieumywakina ENDOEKOLOGIA ZDROWIA.docx

(666 KB) Pobierz

Iwan Nieumywakin Ludmiła Nieumywakina

ENDOEKOLOGIA

ZDROWIA

Spis treści
0 AUTORACH              5
WPROWADZENIE              7
ENDOEKOLOGIA -CO TO TAKIEGO?              12
CZŁOWIEK JAKO SAMOREGULUJĄCY SIĘ UKŁAD              21
DLACZEGO LUDZIE CHORUJĄ I STARZEJĄ SIĘ              24
ISTOTA BIOENERGETYCZNA CZŁOWIEKA. CZY DUSZA JEST NIEŚMIERTELNA?*              45

Strefy geopatyczne               53

Czy spotkaliście się z wampirem?               55

Czakry -co to takiego?               57

Zaklęcia, uroki-cóż to takiego?               61

Czy Dusza jest nieśmiertelna?               65

Prawo Harmonii               88

Prawo Powtórnego Wcielenia (reinkarnacji)               91

Kim jesteśmy?               105

Proste sposoby obrony przed urokiem i przebiciami               108

ODZYWIANIE. WPŁYW CHARAKTERU ODZYWIANIA NA STAN ZDROWIA              111 Cechy oddziaływania na organizm

podstawowych produktów pokarmowych               123

Znaczenie wody dla organizmu               128

Objawy odwodnienia               136

Jak zmienić wewnętrzny ekosystem               165

Podstawowe zasady odżywiania               171

Oddychanie               173

Dlaczego oddychamy?               178

Jak oddychamy?               179

Jak oddychać prawidłowo?               182

KRĘGOSŁUP-JEDNA Z GŁÓWNYCH PODSTAW ZDROWIA              190

Jak pozby ć się złej postawy               194

Terapia manualna               197

HARMONIA WSPÓŁŻYCIA SEKSUALNEGO JAKO ASPEKT ZDROWIA              201

4limakterium - czy to choroba'._                            ...................................... 228

URYNOTERAPIA              233

POWIETRZE, WODA, RUCH

- UNIWERSALNE SPOSOBY HARTOWANIA ORGANIZMU              241

ZALECENIA              252

Oczyszczanie jelit               257

Oczyszczanie wątroby              258

Profilaktyka i leczenie schorzeń przewodu pokarmowego               262

Oczyszczanie stawów i leczenie zaburzeń procesów metabolicznych              268

Choroby uk ładu moczowego               277

Choroby sercowo-naczyniowe               281

Schorzenia uk ładu płucnego               287

Choroby skórne               290

Choroby oczu               294

Cukrzyca               295

Zapalenie gruczołu krokowego, gruczolak               304

Schorzenia onkologiczne               306

Kilka zalece ń ogólnych               317

Warzywa i rośliny               319

G łodówka               324

Przyk ładowy rozkład dnia               329

Opinie chorych               341

ZAKOŃCZENIE              358

ZAŁ4CZNIK: CHCECIE ZNAĆ SWOJE PRZEZNACZENIE?              373

Do Czvtelników               377

Odżywianie.

Wpływ charakteru odżywiania na stan zdrowia

Jednym ze źródeł energii dostającej się do organizmu jest pokarm. Dlacze­go charakter odżywiania tak ogromnie wpływa na stan zdrowia? Rzecz w tym, że rozwój ludzkości i cywilizacji doprowadził do tego, iż zaczęto co­raz bardziej dogadzać brzuchowi, przygotowywać coraz bardziej kaloryczny i smaczny pokarm poprzez gotowanie go, smażenie, dodawanie cukru itp. Główna przyczyna zgubnego wpływu takiego pokarmu na organizm polega na tym, że przewód pokarmowy nie jest przystosowany do takiej przeróbki różnorodnego wymieszanego pokarmu, ponieważ podejście do każdego pro­duktu spożywczego powinno być odmienne.

I.P. Pawłow zauważał w swoich gruntownych badaniach, że obróbka i przetrawianie każdego rodzaju pokar­mu przebiega w odpowiednim odcinku przewodu pokarmowego przy pomocy określonych soków trawiennych, enzy­mów oraz przy określonych ich stęże­niach. Na dzień dzisiejszy istnieje około 2 tysięcy różnych sposobów odżywia­nia, ale typowym staje się niedoboro­wo-nadmiarowe żywienie, w którym do organizmu dostaje się nie to, co jest mu potrzebne. Najważniejsze jest nie to, co zjedliśmy, a to, co zostało przyswojone przez organizm. Zasadniczymi typami odżywiania są mieszane, rozdzielne i wegetariańskie.

 

A zatem - odżywianie mieszane czy rozdzielne?

A. Ugolew, J. Niko łajew, G. Shelton, P. Braigg, I. Litwina, G. Szatałowa i wie­lu innych w swojej praktyce dowiedli skuteczności wypowiedzianej przez I.P. Pawłowa idei o odżywianiu rozdzielnym, wyleczywszy tysiące ludzi.

W istocie I.P. Pawłow uzasadnił zasadę rozdzielnego odżywiania, którą w przyszłości Shelton, bez powoływa­nia się na niego (możliwe, że o nim nie wiedział), nieco przetransformował w schemat odżywiania, przy pomo­cy którego wyleczył tysiące chorych. W Rosji mało kto wie o szeroko zna­nym w USA dietetyku Bernardzie Jan­senie, który w chwili obecnej stworzył swój system oparty na tym, że każdą tkankę odżywia krew, którą z kolei odżywia układ jelitowy. Jeśli jelita są zanieczyszczone, to zanieczyszcza się krew, narządy i tkanki. Właśnie o układ jelitowy należy zatroszczyć się w pierwszej kolejności, aby leczenie było choć trochę wydajne. I następnie: bez oczyszczenia jelit i układu wydala­nia (eliminacji) niemożliwe jest żadne efektywne leczenie. My z kolei doda­jemy, że oprócz jelit koniecznie należy oczyścić również wątrobę.

Jak już zostało powiedziane wy­żej, I. Miecznikowi twierdził, że główną przeszkodą dla długowieczności jest

jelitowa intoksykacja: wprowadzając zwierzętom gnilne produkty wydoby­te z jelita człowieka, uzyskiwał u nich wyraźnie objawowe stwardnienie aorty. To zjawisko było wywołane tą właśnie „jelitową intoksykacją", której sprzyja mało ruchliwy tryb życia, odżywianie rafinowanymi, mięsnymi, mlecznymi produktami, niedobór pokarmów ro­ślinnych w diecie.

Aby sprawdzić, jak pracuje przewód pokarmowy, można wykonać prosty test. Przyjmijcie 1 - 2 łyżki soku buraczane­go (niech się odstoi przez 1,5-2 godzin). Jeśli mocz po tym zabarwi się na kolor buraczkowy, będzie to oznaczać, że wa­sze jelita i wątroba przestały wypełniać swoje funkcje detoksykacyjne i produkty rozpadu-toksyny-dostają się do krwi, nerek, zatruwając cały organizm.

Pokrótce przeanalizujemy me­chanizm pracy i fizjologię przewodu pokarmowego.

 

Trawienie pokarmu to skomplikowany, wieloczynnościowy proces, który można umownie podzielić na dwie części: ze­wnętrzną i wewnętrzną.

 

Do czynników zewnętrznych zali­cza się uczucie głodu, chęć zjedzenia czegoś, węch, wzrok, smak, dotyk, któ­re, każdy na swoim poziomie, infor­mują centralny układ nerwowy o swo­im stanie.

Wewn ętrzny czynnik - trawienie, kiedy zaczyna się nieodwracalny pro­ces przerabiania pokarmu, zaczynając od jamy ustnej, żołądka (czasem, z po­wodu złej jakości pokarmu, mogą po­jawić się wymioty, a w konsekwencji rozstrój stolca). Jeśli pokarm zadowala wasze potrzeby estetyczne, od aktu żu­cia zależy i zaspokojenie apetytu, i po­ziom najedzenia. Oto w czym problem. Każde pożywienie zawiera w sobie nie tylko materialny substrat, ale również informację zaszczepioną w nim przez Przyrodę (smak, zapach itp.), którą także powinniśmy „zjeść".

Na tym polega głęboki sens żucia: dopóki w jamie ustnej nie zniknie specyficzny za­pach produktu, nie należy go połykać. Przy dokładnym przeżuwaniu pokarmu uczucie sytości pojawia się szybciej i przejadanie jest z reguły wykluczone. Problem w tyrn, że żołądek zaczyna wysyłać sygnały do mózgu o nasyceniu dopiero 15-20 minut po tym, jak dostanie się do niego pokarm. Doświadczenie ludzi długowiecznych po­twierdza ten fakt, że „kto długo żuje, ten długo żyje" i że przy tym nawet mieszana dieta nie okazuje się istotnym czynnikiem w ich życiu.

Ważność przeżuwania pokarmu  polega jeszcze na tym, że enzymy tra­wienne oddziałują tylko z tymi czą­steczkami pokarmu, które znajdują się na powierzchni, a nie w środku. Dlatego szybkość przetrawiania pokarmu zale­ży od jego ogólnej powierzchni, z którą stykają się soki żołądka i jelit. Im bar­dziej przeżujemy pokarm, tym większa będzie powierzchnia i tym bardziej efektywne trawienie pokarmu na całej długości przewodu pokarmowego, który pracować będzie z minimalnym wysił­kiem. Oprócz tego, przy przeżuwaniu pokarm ogrzewa się, co nasila aktyw­ność katalityczną enzymów, podczas gdy zimny i żle przeżuty hamuje ich wydzielanie, a w ślad za tym nasila za­nieczyszczenie organizmu.

Twardy pokarm urabia się śliną tak, że trzeba go jakby wypić, a przyj­mowane płyny (woda, soki itp.) także należy nieco pożuć. Związane jest to z tym, że w ślinie znajduje się około 30 enzymów, wśród nich amylaza, któ­ra w jamie ustnej przekształca polisa­charydy (cukry złożone) w monosacha­rydy. jeśli kawałek pokarmu szybko opuści jamę ustną, wywoła to później fermentację w przewodzie pokarmo­wym, przypominającą pędzenie bimbru, z wydzielaniem zatruwających orga­nizm substancji i zaburzeniem procesu wchłaniania. Poza tym, słabo zasadowe

Prawidłowy stan jelit Jelita w stanie rozdęcia

Rys. 7. Schemat
przewodu pokarmowego

 

lub neutralne środowisko jamy ustnej !, ( pH = 7, 4-8,0) przy pomocy lizozymu zapewnia odkażanie zarówno śluzówki, jak i pokarmu: niszcząc drobnoustroje, pierwotniaki pasożytnicze, pod warunkiem całkowiteg...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin