Symbolika kolorow.txt

(5 KB) Pobierz
W chrześcijańskich kościołach, na całym świecie, kolory stosowane w witrażach zdobiących ściany i przedstawiających uświęcone fragmenty Biblii mają ogromne znaczenie, którego istnienia nie jesteśmy świadomi.
Czerwony : reprezentuje krew Chrystusa, obrazuje silne emocje, takie jak miłość czy nienawiść. Użycie tej barwy służy przypomnieniu o cierpieniu i poświęceniu Jezusa. Często także kolor ten związany jest z męczeństwem świętych.
Niebieski : to naturalnie kolor nieba. Symbolizuje nadzieję, szczerość i pobożność. Kolor ten jest również  często związany z postacią Dziewicy Maryi.
Zielony :  kolor trawy, zieleni jest więc oznaką wiosny, wzrostu, ale także  odrodzenia, zwycięstwa życia nad śmiercią. Barwa ta symbolizuje wiarę, nieśmiertelność, ale także kontemplację.
Biały :  to kolor, który reprezentuje zawsze czystość i niewinność. Biel jest często związana na obrazach z Bogiem.
Czarny : Dość rzadko można spotkać czarny kolor w kolorystyce witrażowej. Kolor ten ma, ajk łatwo można się domyśleć bliskie powiązanie z śmiercią.
Żółty :  chociaż kolor ten używany jest czasem do symbolizowania zdrady, na przykład w obrazach przedstawiających Judasza, zdecydowanie częściej jest używany do nadania barwy aureolom świętych. To również kolor symbolizujący boskość, moc i chwałę.
Fioletowy :  uważa się, że Chrystus nosił fioletowy strój przed ukrzyżowaniem, więc kolor ten nie bez powodu stał się symbolem cierpienia i wytrzymałości. Fioletowy jest również używany do obrazowania królestwa Bożego lub samego Boga Ojca. Symbolizuje także miłość, prawdę i pasję.
Szary : to kolor symbolizujący pokorę i żałobę, ale reprezentuje również nieśmiertelność ducha.
Brązowy :  kolor ten symbolizuje duchową śmierć i zrzeczenie się rzeczy świata.
Jak widać mamy do czynienia z całą paletą kolorów używanych w sztuce witrażowej, wykorzystywanej w tworzeniu sakralnych okien, nic więc dziwnego, że za każdym z nich istnieją głębokie znaczenia, które pozwalają nam teraz interpretować je w zupełnie nowy sposób.
____________________________

1. funkcja informacyjna – kolor to sygnał ostrzegawczy, zakazujący, nakazujący
określone zachowania np. przejazd samochodem na kolorze zielonym, kolor
umożliwia nam percepcję rzeczywistości;
2. funkcja symboliczna – kolor niesie ze sobą kod, odczytywanie tego kodu odbywa się w pewnym, określonym kontekście społeczno – kulturowym i religijnym,
kolor w konkretnej przestrzeni społecznej niesie ze sobą czasem zupełnie przeciwne treści, z funkcją tą wiążą się kolejne:
3. funkcja integrująca – kolory wzbudzają w posługujących się nimi grupach podobne skojarzenia, przywołują podobne wartości, wzbudzają zbliżone zachowania, są czynnikiem kształtowania tożsamości;
4. funkcja komunikacyjna – kolory „mówią”, kim jesteśmy, kim są oni, co nas różni, a w czym jesteśmy podobni, wzmacniają komunikację niewerbalną, są wyrazicielem naszej tożsamości, dobór stroju ma niebagatelne znaczenie w kontaktach
międzyludzkich, widać to szczególnie w sferze biznesu;
5. funkcja komunikacyjna (z którą łączy się funkcja motywacyjna) – kolory powodują, że w pewnych sytuacjach na przykład obrzędów, zwyczajów zachowujemy
się w taki a nie inny sposób, na przykład kolor szat liturgicznych wskazuje nam
na czas w Roku Kościelnym, inna będzie postawa i uczestnictwo w okresie radosnym, inna w okresie pokutnym,
6. funkcja estetyczna lub emotywna – kolory wykorzystywane są w sztuce, ale
i w życiu codziennym po to, by dostarczać nam wrażeń, emocji, uczuć, rozrywki;
7. funkcja perswazyjna – wykorzystywana przede wszystkim w reklamie, kolory
wzbudzajÄ… w nas pozytywne lub negatywne skojarzenia, przyzwyczajajÄ… do
przedmiotów, pobudzają do konkretnych zachowań.
____________________________

SZLAK CZERWONY – Zazwyczaj jest to główny i najważniejszy szlak na danym obszarze. Szlak o sporej długości, który przebiega przez trasę najbardziej wartościową z punktu turystycznego. Na przykład Główny Szlak Sudecki.
SZLAK NIEBIESKI – To drugi pod względem ważności szlak. Prowadzony na długim dystansie, ale nie będący szlakiem głównym.
SZLAK ŻÓĹTY – Tym kolorem oznacza siÄ™ zazwyczaj szlaki Ĺ‚Ä…cznikowe, czasem teĹĽ dojĹ›ciowe.
SZLAK ZIELONY – Szlak doprowadzający do charakterystycznych miejsc, lub łącznikowy, czasem też dojściowy.
SZLAK CZARNY – Najrzadziej stosowany ze względu na małą widoczność. Oznacza szlak dojściowy, rzadziej łącznikowy.
____________________________

Złoto powszechnie łączono ze Słońcem, z uwagi na barwę słonecznego światła, i z niebem, dlatego często pozłacano dachy pałaców i świątyń, dawano złote podłoże świętym obrazom.
____________________________
Flaga Krakowa - Biały symbolizuje czystość, a niebieski wody Wisły. Na fladze miasta biały pas znajduje się na górze, a niebieski na dole. Krakowska flaga ma długą tradycję. Nawiązuje bezpośrednio do Rzeczypospolitej Krakowskiej, państwa utworzonego na kongresie wiedeńskim i pozostającego pod kontrolą trzech sąsiednich mocarstw: rosyjskiego, pruskiego i austriackiego. Rzeczpospolita Krakowska istniała w latach 1815 – 1846.

Mury / Baszty / WieĹĽe
Godła te w swej symbolice nawiązywały bardzo często do prawnej odrębności miast – ich samorządności. Stąd wzięły się mury miejskie z basztami i bramami nawet w herbach takich miast, które nigdy w swych dziejach takich murów nie posiadały. Ten element występuje w godle herbowym wielu miast.

BARWA CZERWONA – jest sygnałem kategorycznego zakazu wykonywania określonych czynności, z wyjątkiem wyłączników maszyn i urządzeń,
BARWA ŻÓĹTA – ostrzega przed niebezpieczeĹ„stwami,
BARWA NIEBIESKA – jest sygnałem zalecenia, nakazu, informacji,
BARWA ZIELONA – oznacza miejsca i przejścia bezpieczne.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin