Pankiejewa Oksana KDK 06 Rozśmieszyć bogów A5 ilustr popr.pdf

(11904 KB) Pobierz
Oksana Pankiejewa
Rozśmieszyć bogów
Cykl: Kroniki Dziwnego Królestwa Tom 6
Tłumaczenie Chomik HelgaHelga1
Tytuł oryginału:
Хро�½ики стра�½�½ого королевства 6: Рассмешить богов
Wydanie oryginalne 2006
Ilustracje wg doboru tłumaczki.
Spis treści:
Rozdział 1.......................................................................................................................................................................4
Rozdział 2.....................................................................................................................................................................34
Rozdział 3.....................................................................................................................................................................67
Rozdział 4.....................................................................................................................................................................97
Rozdział 5...................................................................................................................................................................129
Rozdział 6...................................................................................................................................................................158
Rozdział 7...................................................................................................................................................................197
Rozdział 8...................................................................................................................................................................232
Rozdział 9...................................................................................................................................................................268
Rozdział 10.................................................................................................................................................................309
Rozdział 11.................................................................................................................................................................345
Rozdział 12.................................................................................................................................................................384
Rozdział 13.................................................................................................................................................................421
Rozdział 14.................................................................................................................................................................456
Rozdział 15.................................................................................................................................................................500
Rozdział 16.................................................................................................................................................................541
Rozdział 17.................................................................................................................................................................589
Rozdział 18.................................................................................................................................................................631
Rozdział 19.................................................................................................................................................................664
Rozdział 20.................................................................................................................................................................695
Rozdział 21.................................................................................................................................................................723
-2-
Ludzie mają różne cele. Wielkie i skromne, dobre i nikczemne,
bezinteresowne i egoistyczne. Odzyskać tron, uratować
przyjaciela, usunąć zanadto ciekawskiego króla, pomóc
towarzyszowi, zorganizować nieszczęśliwy wypadek szefowi,
ochronić jedynego syna, zawojować świat, wypełnić rozkaz.
Każdy ma jakiś cel oraz plan, jak go osiągnąć. Mądre przysłowie
jednak mówi: jeśli chcesz rozśmieszyć bogów - opowiedz im o
swoich planach...
-3-
Rozdział 1.
Ale gdy tylko Kiwaczek otworzył drzwi
wejściowe, na głowę spadła mu niespodziewanie
duża czerwona cegła!
E. Uspienski
Oficjalna procedura potwierdzenia autentyczności Szellara III
została wyznaczona na dwudziesty piąty dzień Turkusowego
księżyca. Na miejsce wydarzenia wybrano salę tronową Elvisa,
ponieważ Szellar stanowczo twierdził, że takie imprezy powinny
odbywać się na terenie neutralnym i, co dziwne, jego londryjski
kolega gorąco tę myśl popierał. Po ceremonii zaplanowano
nadzwyczajne posiedzenie Międzynarodowej Rady, poświęcone
zajściom ostatnich tygodni. Posiedzenie wyznaczono początkowo
na koniec księżyca, ale potem na prośbę Elvisa i za powszechną
zgodą pozostałych członków Rady termin został przesunięty.
Elvis taktownie przemilczał fakt, że pomysł połączenia obu
przedsięwzięć podrzucił sam Szellar. Jego Królewska Mość został
poproszony o to przez Pafnutija, który członkiem Rady formalnie
nie był i gdyby ktoś dowiedział się o prawdziwej przyczynie
zmiany daty, mogłoby dojść do awantury.
W ceremonii wzięli udział: wszyscy władcy kontynentu z
rodzinami, poza prezydentem Mistralii, za to z włączoną do
składu nieuznawaną na międzynarodowej arenie królową Daną;
nadworni magowie wszystkich królewskich domów, włącznie z
meisteressą Joanną, ale bez szamana Dany (jeszcze bardziej
nieuznawanego niż jego królowa); wybrani przedstawiciele
arystokracji wszystkich królestw i członkowie Rady Magnatów
Goldiany; naczelnicy służb specjalnych oraz zaproszeni ekstra
przedstawiciele prasy.
-4-
Oczekiwany przez wszystkich Kozak nie zjawił się na
ceremonii, ustnie przekazując przez Silantija, że nie ma tam nic do
roboty. O zmarłych i umarlakach wie nie więcej niż pozostali, a
wystawiać się na pośmiewisko przed zgrają wystrojonych
dostojników nie ma ochoty. Poza tym jest absolutnie przekonany,
że piekielnica Morrigan na pewno postarałaby się, żeby go tam
skompromitować. Albowiem dama ta już od czterdziestu pięciu
lat chowa do niego urazę, ponieważ w pewnej pikantnej chwili -
podczas jej tradycyjnej próby przemiany w demona - oblał ją
święconą wodą i trzy razy przeżegnał znakiem krzyża.
Cantor chętnie popatrzyłby sobie na wszystkich wysoko
postawionych gości, posłuchał, o czym mówią i z kim się witają,
ale niestety był w pracy, dlatego też ograniczył się jedynie do
pojedynku na spojrzenia z towarzyszącym swemu drogiemu
bossowi panem Kroszem. Wymiana złośliwych spojrzeń i
drwiących uśmieszków zakończyła się pełnym zwycięstwem
Cantora - Krosz zaczął się trząść, schizować i demonstrować
wszystkim obecnym swą bezsilną wściekłość. Cantor rzucił mu
ostatni raz triumfujący uśmiech i odwrócił się, jak gdyby nie miał
z tym nic wspólnego.
Ceremonia jeszcze się nie rozpoczęła i zaproszeni goście krążyli
po sali kłaniając się, rozmawiając i prezentując stroje. Cantor, bo
na tym polegała jego praca, trzymał się blisko króla i rzetelnie
udawał zwyczajnego ochroniarza. W zasadzie to częściowo nim
był, ale wszelkie działania mógł podejmować tylko na sygnał
kolegów, którzy bezpośrednio zajmowali się ochroną Jego
Wysokości. Kolegami Cantora byli wysoki, małomówny złodziej
- pierwszorzędny strzelec i staruszka magiczka - mistrzyni tarcz.
Oboje parali się zawodowo ochroną osobistą, mieli ogromny staż i
na pewno byli najlepsi w swojej profesji. Nic w tym zresztą
dziwnego - byle komu nie powierzano ochrony pierwszej persony
królestwa. Wbrew obawom Cantora koledzy nie krzywili się na
-5-

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin