Torres Kumbrian R. D. et al., Efekty..., (w) Polska i Hiszpania w UE, s. 89-109.pdf

(607 KB) Pobierz
Instytut
Nauk
Politycznych
Uniwersytetu
Warszawskiego
w
Unii
Europejskiej
doświadczenia
i
perspektywy
POLSKA
i
HISZPANIA
Redakcja
naukowa:
Anna
M.
Sroka
Ruben
Dario
Torres
Kubrian
Warszawa
2012
r
r
Ruben
Dario
Torres
Kumbrian,
Angeles
Martinez
Boye
Efekty
europejskiej
polityki
spójności
na
przykładzie Hiszpanii
i
Polski
Wstęp;
1.
Definicja
polityki
spójności
i
identyfikacja
jej
instru­
mentów;
2,
Etapy
budżetowania;
3.
Bilans
polityki
spójności
w
Hiszpanii
w
latach
1986-2012;
4.
Wstępny
bilans
polityki
spój­
ności
w
Polsce
w
latach
2004-2012;
5.
Polityka
spójności
w
czasie
kryzysu;
Podsumowanie
Wstęp
Pojęcie
spójności
ekonomicznej
i
społecznej
pojawia
się
w
prawie
wtórnym
w
połowie
lat
70.
wraz
z
powstaniem
Europejskiego
Fundu­
szu
Rozwoju
Regionalnego
(EFRR).
W
traktatach
rzymskich
(1957)
mowa
jest
jedynie
o
regionach
najbardziej
zacofanych,
w
artykule
92.3.a
poświęconym
pomocy
państwa.
Pojęcie
spójności
ekonomicznej
i
społecznej
jako
takie
po
raz
pierw­
szy
w
traktatach
występuje
w
art.
23
Jednolitego
aktu
europejskiego
z
1985
r.,
w
związku
z
ostatnią
fazą
wprowadzania
jednolitego
rynku,
a
następnie
w
traktacie
z
Maastricht
z
1992
r.,
w
tytule
XIV,
w
art.
od
130Ado
130
E,
a
także
w
Protokole
w
sprawie
spójności
ekonomicznej
i
społecznej.
Polityka
spójności
ekonomicznej
i
społecznej
opiera
się
na
porównaniu
poziomu
dochodu
kraju
członkowskiego
lub
regionu
ze
średnim
dochodem
w
Unii
Europejskiej.
Idea
spójności
narodziła
się
w
powiązaniu
z
ideą
rzeczywistej
konwergencji,
która
oznacza
zbliżenie
poziomów
dochodu
per
capita
i
innych
zmiennych
wskaź­
nikowych
rozwoju
zmierzającego
ku
średniej
unijnej.
90
Ruben
Dario
Torres
Rumbrian,
Angeles
Martinez
Boye
W
niniejszym
artykule przedstawiony
zostanie
sukces,
jaki
od­
niosła
w
Hiszpanii
europejska
polityka
spójności,
mierzony
budową
kapitału
fizycznego
i
ludzkiego
od
1986
do
2012
r.
Przedstawione
zostaną
także
dane
dotyczące
Polski
i
środków,
jakie
otrzymuje
ona
w
ramach
polityki
regionalnej.
Analizowane
będą
reformy
tej
polity­
ki
wprowadzane
w
czasie
kolejnych
okresów
programowania,
a
na
koniec
przedstawione
zostaną
refleksje
na
temat
jej
roli
w
kontekście
europejskiego
systemowego
kryzysu
finansowego,
który
wśród
wielu
innych
konsekwencji
powoduje
strukturalne
dostosowania
i
drastycz­
ne
redukcje
wydatków
publicznych
na
poziomie
państwowym,
regio­
nalnym
i
lokalnym
Unii
Europejskiej.
1.
Definicja
polityki
spójności
i
identyfikacja
jej
instrumentów
Polityka
spójności,
nazywana
również
polityką
regionalną,
ukie­
runkowana
jest
głównie
na
redukcję
różnic
między
poziomami
roz­
woju
państw
członkowskich
Unii
i
ich
regionów,
dlatego
też
przynosi
integracyjne
efekty
społeczne
populacji
europejskich
regionów
sła­
biej
rozwiniętych.
Polityka
spójności
realizowana
jest
za
pomocą
funduszy
struk­
turalnych
i
Funduszu
Spójności,
instrumentów
finansowych,
które
spełniają
ważną
funkcję
redystrybucji
i
mają
duży
ważny
wpływ
na
konkurencyjność
regionów,
przyczyniając
się
do
poprawy
warunków
życia
ich
obywateli.
Oblicza
się,
że
około
jedną
trzecią
wzrostu
Pro­
duktu
Krajowego
Brutto
(PKB)
w
najbiedniejszych
regionach
można
przypisać
inwestycjom
z
funduszy
strukturalnych1.
Polityka
spójno­
ści
przynosi
widoczne
i
wymierne
społecznie
efekty
w
modernizacji
struktur
społeczno-ekonomicznych
i
w
integracji
społecżnej
dzięki
poniżej
przedstawionym
cechom:
a)
została
statystycznie
zobiektywizowana
przez
Eurostat.
Włączane
do
niej
regiony
i
państwa
spełniające
wymagane
warunki,
obli­
czane
w
sposób
naukowy;
1
http://ec.europa.eu/regionaljpolicy/sources/docoffic/official/reports/cohesion5/
pdfZ5cr_cs.pdf.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin