Kwartalnik-101-internet.pdf

(4520 KB) Pobierz
KWARTALNIK
ARTYSTYCZNY
101
LIBERA
HERBERT
ZAGAJEWSKI
CHWIN
REDAKCJA:
Krzysztof Myszkowski – redaktor naczelny
Barbara Laskowska – biuro redakcji
ZESPÓŁ:
Adam Bednarek, Jan Błoński (–), Stefan Chwin, Aleksander Fiut,
Michał Głowiński, Marek Kędzierski, Julian Kornhauser, Leszek Szaruga
1/2019
KWART ALNIK
101
ART YSTYCZNY
KUJAWY
I
POMORZE
ROK XXVI
ANTONI LIBERA
ANTONI LIBERA
JANUSZ SZUBER
ANTONI LIBERA
w rozmowie
z RENATĄ GORCZYŃSKĄ
ZBIGNIEW HERBERT
ADAM ZAGAJEWSKI
3
29
50
Od Sofoklesa do Becketta
(wybór przekładów poetyckich)
Kompot z wisień
Xenia dla Antoniego
51
68
73
75
76
77
79
101
„Życie to sprawa chybiona”
List do redakcji „Nowin Literackich”
Bezdomny
Drottningholm
W Drohobyczu • Krótkie chwile
Rembrandt, autoportret 1629
Wieczór z panną Terror
Wyobraźnia literacka, wyobraźnia
filozoficzna, wyobraźnia teologiczna
STEFAN CHWIN
STEFAN CHWIN
STEFAN CHWIN
w rozmowie
z MACIEJEM WRÓBLEWSKIM
STEFAN CHWIN
123
139
VARIA
155
166
172
180
Kto stoi po stronie dobra?
Rysunki
STEFAN CHWIN
KRZYSZTOF MYSZKOWSKI
LESZEK SZARUGA
PIOTR SZEWC
Dziennik 2019
Fragmenty murów obronnych
Na końcu języka (7)
Z powodu i bez powodu (53)
RECENZJE
LESZEK ŻYLIŃSKI
184
Nieznany Tomasz Mann
MACIEJ WRÓBLEWSKI
189
O potrzebie wypełniania pustki
ALEKSANDER FIUT
195
Potrzeba niuansowania
NOTY O KSIĄŻKACH
ALEKSANDRA FRANCUZ
202
Daimonion, wielkie nieba,
na oczy Sofoklesa
KRZYSZTOF SIWCZYK
205
Aktualne wyzwanie
BARTOSZ SUWIŃSKI
207
Ład i harmonia
PIOTR MATYWIECKI
209
Podróż i portret
JERZY MADEJSKI
212
Opowiadanie, komentarz, brulion
KRZYSZTOF LISOWSKI
216
Márai, obywatel Stanów
Zjednoczonych
KRZYSZTOF MYSZKOWSKI
217
Laur i ciernie
KONRAD ZYCH
220
Świadectwo przyjaźni
KRZYSZTOF MYSZKOWSKI
222
Instrukcja obsługi
MAGDALENA
BAUCHROWICZ-KŁODZIŃSKA
225
Pochwała rozmowy
NOTY O AUTORACH
„KWARTALNIK ARTYSTYCZNY”
W 2018 ROKU
SPROSTOWANIE
NOWE KSIĄŻKI
228
230
232
236
ANTONI LIBERA
Od Sofoklesa do Becketta
wybór przekładów poetyckich
S o f o k l e s (496–406 p.n.e.)
Wiele na świecie mocy jest...
[Antygona, Stasimon I]
Wiele na świecie mocy jest,
Lecz człowiek to potęga.
On nawet zimą, nawet w deszcz
I kiedy wicher wieje,
Nie lęka się wzburzonych fal
I w siną dal wypływa.
I ziemię, to najstarsze z bóstw,
Podporządkował sobie,
Wytrwale orząc ją co rok –
Zmieniając ugór w pole.
Człowiek przemyślnie chwyta też
Wszelką zwierzynę dziką:
W kniei, na łące, w głębi wód,
I w chmurach, i w przestworzu.
Zastawia sidła, łowi w sieć
I puszcza śmigłe strzały;
I żaden ptak, i żadna z ryb
Nie zdoła mu się wymknąć.
Ujarzmia konie, ćwiczy je
I byki w jarzmo bierze;
A oswoiwszy, każe im
Pokornie sobie służyć.
3
Zgłoś jeśli naruszono regulamin