w-i-pr.docx

(24 KB) Pobierz

Wąglik, ANTHRAX,  splenic fever

PRYSZCZYCA (STOMATITIS APHTHOSA EPIZOOTICA/APHTHAE EPIZOOTICAE;

foot and mouth disease - FMD)

LASECZKA WĄGLIKA (BACILLUS ANTHRACIS)

bardziej wrażliwe są zwierzęta młodsze

OI 24h - 3dni, per os

 

czynniki sprzyjające: zmęczenie, głód, przegrzanie, przeziębienie, brak witamin, zaburzenia funkcji przewodu pokarmowego

 

źródła zakażenia: zakażone pastwiska, pasza, woda i różne surowe produkty pochodzenia zwierzęcego, zwierzęta zakażone, grzebowiska zwierząt, garbarnie i nieodpowiednio urządzone zakłady utylizacyjne, zwierzęta chorujące ze wszystkich wydalin i wydzielin, krew lub wydaliny zwierzęcia chorego dostaną się na świeże rany lub na błonę śluzową

WIRUS PRYSZCZYCY, rodzaj Aphthovirus, rodzina Picornaviridae

źródło zakażenia: zwierzęta chore, będące w okresie wylęgania, nosiciele i siewcy, w końcowym okresie inkubacji najwięcej zarazków zawiera ślina, wydzielina nosowo-gardłowa, mleko, kał i mocz, na początku choroby wydalanie wirusa jest szczególnie obfite, potem spada (zwłaszcza pęknięciu ostatnich pęcherzy), wektorami może być zakażone bezobjawowo bydło, ludzie, zwierzęta domowe, dzikie ptaki, owady

drogi zarażenia: - droga alimentarna (przez przewód pokarmowy)

                              - droga aerogenna

                               - spojówki

                               - nieowłosiona, poraniona skóra

OI 2-7 dni (do 14 dni)

- zarazki po dostaniu się per os do przewodu pokarmowego przechodzą w formy wegetatywne, które po namnożeniu się w błonie śluzowej jelit cienkich przenikają do limfy, a z nią do węzłów chłonnych

- jeżeli zarazek jest mało chorobotwórczy, a odporność komórkowa organizmu bardzo duża, rozwój zakażenia może na tym etapie ulec zahamowaniu

- zadziałanie w tym czasie na organizm niekorzystnych czynników zewnętrznych wpływa na uaktywnienie są zakażenia

- dochodzi do wytwarzania egzotoksyn, które porażają obronę komórkową organizmu

- zarazek dostaje się do krwi, uruchamiając równocześnie obronę humoralną

- jeżeli w tej fazie zakażenia nie dojdzie do zniszczenia zarazków, następuje ich namnażanie we krwi i powstanie posocznicy

- w jej przebiegu ulegają uszkodzeniu naczynia krwionośne, w wyniku czego powstają liczne wybroczyny i wylewy krwi oraz przenikanie osocza do tkanek

- powstają obrzęki, których nasilenie zależy od właściwości laseczek

- w przypadku zakażenia laseczkami produkującymi małe ilości toksyn obrzękotwórczych, posocznica wąglikowa może przebiegać bez znaczniejszych obrzęków

- postać posocznicowa wąglika prowadzi z reguły do śmierci zwierzęcia wskutek porażenia ośrodka oddechowego

- w przypadku gdy zarazki wąglika nie są w stanie pokonać bariery obronnej organizmu, rozwija się wówczas w miejscu osiedlenia się zarazków ognisko zapalne z obrzękiem okolicznych tkanek

- powstaje miejscowa obrzękowa postać wąglika, która nierzadko kończy się wyzdrowieniem

Wirus wnika do organizmu przez błony śluzowe górnych odcinków przewodu pokarmowego i układu oddechowego bądź też przez spojówki lub nieowłosioną skór

- wirus namnaża się najpierw w bramie wejścia, w warstwie nabłonka (powoduje powstanie jednego lub kilku pęcherzy pierwotnych

- z pęcherzy pierwotnych wirus dostaje się do krwi i chłonki, wywołując posocznicę

- w okresie wirusemii zarazek wędruje do innych tkanek nabłonkowych, w których po 2-4 dniach od zakażenia powstają pęcherze wtórne

- miejscami predylekcyjnymi dla pęcherzy wtórnych jest błona śluzowa jamy ustnej oraz skóra wymienia i szpary międzyracicowej

- pęcherze pękają albo ulegają wygojeniu lub na skutek powikłań bakteryjnych zmieniają się w owrzodzenia

- wirus po dostaniu się do mięśnia sercowego i mięśni szkieletowych wywołuje w nich zmiany zapalne i zwyrodnieniowe (serce tygrysie u cieląt)

 

- w bramie wejścia wirusa, którą jest błona śluzowa, powstają ogniskowe zmiany zwyrodnieniowe, stwierdzalne tylko histologicznie i określane jako pęcherze pierwotne (aphthae primariae), na podniebieniu miękkim, w jamie nosowej, przełyku oraz tylnej części jamy ustnej

- z pęcherzy wirus dostaje się do krwi, a następnie do narządów, gdzie ulega namnożeniu

- po namnożeniu wirusa i powstaniu wiremii, w tkankach nabłonkowych pęcherze (aphthae secundaria), widoczne już makroskopowo, miejscem predylekcyjnym do ich występowania jest przede wszystkim błona śluzowa jamy ustnej oraz skóra wymienia i okolicy racic

 

 

 

Wąglik, ANTHRAX, splenic fever

PRYSZCZYCA (STOMATITIS APHTHOSA EPIZOOTICA/APHTHAE EPIZOOTICAE;

foot and mouth disease - FMD)

POSTAĆ POSOCZNICOWA
- szybki rozkład gnilny
- niezupełne stężenie pośmiertne zwłok
- z naturalnych otworów ciała sączy się ciemna, (niekrzepnąca), lakowata krew
- widoczne błony śluzowe zastoinowo przekrwione

- w tkance łącznej podskórnej stwierdza się zwykle w różnych okolicach ciała surowicze obrzęki, wokół których występują wybroczyny
- obrzęki obserwuje się w obrębie krezki i śródpiersia, w okolicy nerek, w gardle
- pod błonami surowiczymi, szczególnie pod nasierdziem i w błonach śluzowych występują liczne plamiste i smugowate wylewy krwi
- wybroczyny stwierdza się we wszystkich narządach wewnętrznych
węzły chłonne: - szczególnie przynależne do miejsc objętych obrzękiem
                          - powiększone, soczyste, przekrwione
śledziona: - typowy obraz ostrego obrzmienia wąglikowego (tumor lienis anthracocicus) - prawie zawsze
                    - gładka
                    - torebka napięta
                    - z powierzchni przekroju wynicowuje się ciemnoczerwona, bryjowata miazga, zbierająca się łatwo grzbietem noża (miąższ czerwonoczarny, półpłynny)
                    - prawidłowa struktura narządu jest zupełnie zatarta

- narządy miąższowe są zwyrodniałe miąższowo (głównie m. sercowy)
- wątroba i nerki silnie przekrwione zastoinowo

serce:  zwyrodnienie miąższowe, wylewy krwi pod nasierdziem

nerki:  silnie przekrwione zastoinowo
  
wątroba: silnie przekrwione zastoinowo, obrzękła

płuca: przekrwienie i wybroczyny

mózg, opony: - przekrwienie i wybroczyny, wylewy krwi w oponach (apoplexia intermeningealis)

 

jelita: - rozlane lub ogniskowe krwotoczno-martwicowe zapalenie
           postać ogniskowa: - zwana karbunkułem
                                          - nieco wyniesione ponad błonę śluzową ognisko barwy czerwonej, pokryte często włóknikowym nalotem
                                         - na szczycie ogniska znajduje się szaro-brązowo-czarny strup, utworzony z martwiczych tkanek
                                          - po odpadnięciu strupa powstaje owrzodzenie otoczone obrzękłą, przekrwioną błoną śluzową
                                           - karbunkuł prześwieca przez błonę surowiczą, która w tym miejscu jest obrzękła, usiana wybroczynami i pokryta włóknikiem
 

POSTAĆ SKÓRNA
- u bydła krwisty obrzęk zapalny
- u owiec karbunkuły wąglikowe w postaci ograniczonych krwotoczno-martwicowych zapaleń skóry i tkanki podskórnej

POSTAĆ PRZEWLEKŁA
- raczej u świń, rzadko
- u bydła zmiany mogą ograniczać się do kilku węzłów chłonnych krezkowych

POSTAĆ PĘCHERZYKOWA
- pęcherze dochodzą do wielkości jaja kurzego i są wypełnione żółtoczerwonym płynem
- pojedyncze lub mnogie pęcherze w błonie śluzowej jamy ustnej i na skórze
stwierdza się: na bezzębnym brzegu szczęki, na błonie śluzowej warg i policzków, gardła, na śluzawicy, w otworach nosowych, na podniebieniu twardym , w krtani, tchawicy, oskrzelach, w ukł. pokarmowym zwłaszcza na fałdach żwacza, na skórze (u podstawy rogów, szpary międzyracicznej, na wymieniu i strzykach)
- czasami może dojść do oddzielenia się koronki od rogu racicy, a w następstwie powikłań bakteryjnych, do zejścia puszki rogowej lub zanokcicy (panaritium)
- powstają wówczas odosobnione lub zlewające się nadżerki (erosiones), obrzeżone strzępkami resztek sklepienia pęcherzy
- dno nadżerek stanowi warstwa brodawkowata z intensywnie czerwonymi brodawkami, która zostaje pokryta żółtawym lub szarobiałym nieżytowo-ropnym wysiękiem
- śladem pierwotnych nadżerek są leukoplakie (ogniskowe białawe zgrubienia nabłonka)
- zmianom pęcherzowym w jamie ustnej towarzyszą często uszkodzenia błony śluzowej przełyku i przedżołądków w postaci pęcherzy, nadżerek i owrzodzeń
POSTAĆ STRUPOWA
żwacz i księgi: - w żwaczu i księgach rozwijają się niekiedy okrągłe, ciemnobrunatne strupy powstają one w następstwie hialinizacji i koagulacji nabłonków
- pęcherze, nadżerki, owrzodzenia i strupy spotyka się przede wszystkim na szczytach fałdów żwacza
trawieniec i jelita: - w błonie śluzowej trawieńca i jelit występują wybroczyny oraz ogniskowe lub rozlane obrzęki zapalne
- fałdy spiralne trawieńca przekształcają się niekiedy w grube, galaretowate obrzęki,
którym mogą towarzyszyć ciemnobrunatne strupy i owrzodzenia
- w zakresie opłucnej, osierdzia i nasierdzia stwierdza się podsurowicze wylewy krwi
- worek osierdziowy zawiera często dużą ilość surowiczego płynu
POSTAĆ ZŁOŚLIWA
- przebiega z nieropnym zapaleniem mięśnia sercowego, bez tworzenia się pęcherzy, ale z częstym zejściem śmiertelnym
serce: - zapalenie mięśnia sercowego poprzedza zwykle zwyrodnienie (zwyrodnienie szkliste, ziarniste, wodniczkowe, tłuszczowe) - zwyrodnienie szybko prowadzi do martwicy rozpływnej włókien mięśniowych, zmianom zwyrodnieniowo-martwicowym towarzyszą mniej lub bardziej nasilone procesy zapalne w postaci nacieków limfohistiocytarnych, leukocytarnych i komórek plazmatycznych
- w tym okresie może dojść do nagłego porażenia czynności serca i śmierci zwierzęcia, jeżeli zwierzę utrzyma się przy życiu, wygojenia zmian poprzez rozrost tkanki  ziarninowej i jej zbliznowacenie
- zmiany zwyrodnieniowo-martwicowo-zapalne występują przede wszystkim w ścianie lewej komory i w przegrodzie serca w postaci małych lub większych ognisk i smużek nadających sercu charakterystyczny tygrysowaty wygląd (cor tigrinum)
- skutkiem uszkodzenia serca są zwykle skrzepy krwi w lewej komorze oraz zastój krwi w narządach
mięśnie - u młodych spotyka się czasami zmiany zwyrodnieniowe szklisto-woskowe w mięśniach szkieletowych, u cieląt, młodego bydła, prosiąt i jagniąt zmiany te występują w postaci mnogich, rozsianych ognisk w różnych grupach mięśniowych
- u bydła dorosłego zmiany zwyrodnieniowe lokalizują się głównie w mięśniach uda
PRYSZCZYCA OWIEC I KÓZ
- pryszczyca u owiec, kóz i świń przebiega łagodnie, przy czym u owiec i świń na plan pierwszy wysuwają się zmiany w obrębie racic, często powikłane wtórnym zakażeniem bakteryjnym
- u kóz, obok pęcherzy, często występują obrzęki błony śluzowej warg i policzków
OBRAZ HISTOPATOLOGICZNY
- pęcherze pierwotne (ogniskowe zmiany zwyrodnieniowe) na błonach śluzowych podniebienia miękkiego, jamy nosowej, przełyku oraz tylnej części jamy ustnej
- pęcherze rozwijają się w warstwie kolczystej nabłonka, gdzie dochodzi do zwyrodnienia i rozpadu (lizy) kilku leżących obok siebie komórek
- powstaje pęcherzyk, w którym gromadzi się niewielka ilość płynu
- z kolei kilka sąsiadujących ze sobą pęcherzyków łączy się tworząc duży pęcherz z wodnistym płynem, większe pęcherze mają z reguły budowę wielokomorową
- poszczególne komory oddzielone są od siebie mostkami z zachowanych komórek, które łączą dno ze sklepieniem pęcherza
- warstwa rozrodcza nabłonka nie ulega uszkodzeniu, co umożliwia szybkie gojenie nadżerek powstałych po pęknięciu pęcherzy
- w postaci złośliwej w sercu zmianom zwyrodnieniowo-martwicowym towarzyszą mniej lub bardziej  nasilone procesy zapalne w postaci nacieków limfohistiocytarnych, leukocytarnych i komórek plazmatycznych
- w postaci strupowej strupy powstają w następstwie hialinizacji i koagulacji nabłonków, do których przenika krew z naczyń włosowatych

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin