WFRP Budynki Reiklandu.pdf

(45380 KB) Pobierz
®
TM
PONURY ŚWIAT NIEBEZPIECZNYCH PRZYGÓD
1
BUDYNKI REIKLANDU
Projekt:
Andy Law, Dominic McDowall
Autorzy:
Andy Law, Andrew Leask, Clive Oldfield
Ilustracje:
Sam Manley, Scott Purdy
Opracowanie graficzne:
Andy Law, Paul Bourne
Layout:
Andy Law
Mapy:
Andy Law, Jérôme Huguenin
Kierownik projektu:
Andy Law
Wydawca:
Dominic McDowall
WFRP4 - Projekt gry:
Andy Law, Dominic McDowall
Special thanks to
Games Workshop
Published by Cubicle 7 Entertainment Ltd,
Suite D3, Unit 4, Gemini House, Hargreaves Road,
Groundwell Industrial Estate,
Swindon, SN25 5AZ, UK
No part of this publication may be reproduced, stored in
a retrieval system, or transmitted in any
form by any means, electronic, mechanical, photocopying,
recording or otherwise without the
prior permission of the publishers
SPIS TREŚCI
BUDYNKI HANDLOWE .................................................................3
Sklep
Skład Sera Szacownego Herberta Harzerta ...........................................3
Magazyn Oldenhallera ...........................................................................4
DOMY MIESZKALNE .....................................................................5
Wiejskie obejście
Farma Limburgów..................................................................................5
Dom miejski
Pensjonat Wdowy Hurkle.......................................................................7
KARCZMY I GOSPODY .................................................................8
Stacja dyliżansu
Pod Rozbrykanym Pegazem ...................................................................8
Oberża
Szynk Bęben i Kapelusz .........................................................................9
BUDYNKI UŻYTECZNOŚCI PUBLICZNEJ ............................ 10
Śluza kanałowa
Śluza Hartsklein i dom nadzorcy .........................................................10
Edycja polska
Tłumaczenie i redakcja:
Jakub Zapała
Skład:
Andrzej Karlicki
Żaden fragment tej książki nie może być reprodukowany, składowany
lub transmitowany w żadnej formie elektronicznej, mechanicznej lub
fotograficznej bez pisemnej zgody wydawcy.
Copernicus Corporation
ul. D∏ugosza 2/16
01-174 Warszawa
www.copcorp.pl
Wieża Sygnałowa
Wieża NG-163-HY.............................................................................12
Rogatki
Komora celna w Pfieffer .......................................................................12
BUDYNKI SAKRALNE .................................................................. 14
Świątynia Sigmara
Światynia w Walen ...............................................................................14
Przydrożna Kapliczka
Kamienny Stół z Diesdorf ....................................................................15
Warhammer Fantasy Roleplay 4th Edition © Copyright Games Workshop Limited 2019. Warhammer Fantasy Roleplay 4th
Edition, the Warhammer Fantasy Roleplay 4th Edition logo, GW, Games Workshop, Warhammer, The Game of Fantasy Battles,
the twin-tailed comet logo, and all associated logos, illustrations, images, names, creatures, races, vehicles, locations, weapons,
characters, and the distinctive likeness thereof, are either ® or TM, and/or © Games Workshop Limited, variably registered around
the world, and used under licence. Cubicle 7 Entertainment and the Cubicle 7 Entertainment logo are trademarks of Cubicle 7
Entertainment Limited. All rights reserved.
Polskie wydanie na podstawie licencji należy do Copernicus Corporation.
Wszystkie prawa zastrzeżone.
2
WARHAMMER FANTASY ROLEPLAY
•
BUDYNKI
•
REIKLANDU
Reikland to kraina pełna rozmaitości, co tyczy się tak jej miesz-
kańców, jak wznoszonych przez nich budynków. Poniższe
przykłady traktujcie jako punkt wyjścia do konstruowania wła-
snych niepowtarzalnych budowli.
BUDYNKI HANDLOWE
Do tego typu zabudowań zaliczają się między innymi kupiec-
kie składy i magazyny, rzemieślnicze kantory czy sklepy.
kwestionuje, głównie z powodu braku konkurencji. Sam
właściciel jest wielkim koneserem twardego imperialnego
sera. Ostatnio jednak zdecydował się na rozszerzenie oferty
o „szykowne” miękkie bretońskie gatunki, sprowadzane przez
Przełęcz Szarej Pani. Niezależnie od swojego gustu, Harzert
wychwala pod niebiosa zalety nowego produktu, aby zachęcić
zamożną klientelę.
Altstrasse to ruchliwa handlowa ulica, więc nieruchomości
są tutaj bardzo drogie. Podatki i czynsze obliczane są jednak
na podstawie wymiaru frontu budynku. Wszystkie okoliczne
sklepy, wliczając skład Harzerta, są wiec wąskie, ale głębokie.
Główne pomieszczenie sklepowe jest w związku z tym rozdzie-
lone na dwie części podłużną ladą, wzdłuż której może ustawić
się kolejka klientów. Są oni dość blisko produktów, by cieszyć
oczy widokiem i nosy zapachem rozmaitych serów. Po drugiej
stronie krzątają się Herzert i dwójka lub trójka sprzedawców
S
klep
Skład Sera Szacownego Herberta Harzerta
Przy Altstrasse w Ubersreiku znajduje się sklep, który jest
nazywany przez jego właściciela, Herberta Harzerta, „naj-
lepszym serowym emporium Ubersreiku”. Nikt tego nie
3
BUDYNKI REIKLANDU
COŚ MI TU ŚMIERDZI…
•
Pani Harzert była delikatną młodą kobietą, którą rok temu zabrała choroba. Jej brat, kancelista spedycyjny
Volker Grüner, węszy jednak spisek. Jego siostra była w końcu wcześniej okazem zdrowia. Co ważniejsze,
jeżeli udałoby się udowodnić, że Harzert zamordował swoją żonę, sklep trafiłby w ręce Volkera! Grüner
szuka więc kogoś gotowego wybrać się do Ubersreiku i przeprowadzić śledztwo.
Powszechnie wiadomo, że młody mężczyzna będący w posiadaniu składu nabiału, powinien poszukiwać
żony. Serce wdowca Harzerta skłania się ku jednej z jego kontrahentek, wonnej madmoiselle Cloche. Nie jest
to po myśli Frau Duschen, która upatrzyła sobie Herberta i jego majątek. Sprzedawca serów poszukuje teraz
kogoś zaufanego, kto dostarczyłby jego listy miłosne do producentki nabiału. Tymczasem Frau Duschen
chętnie opłaci kogoś zdolnego skompromitować „tę śmierdzącą chciwą bretońską zołzę”.
magazynem zawsze pełen jest ruchu, skrzyń, wozów i wóz-
ków, a tuż obok cumują barki, na które cały czas ładuje się
i rozładowuje się z nich towary.
Dzienną zmianą kieruje Ella Krump, ważna członkini
Cechów Dokerów i Woźniców. Ma ona pod swoją komendą
kilka pracujących równocześnie grup robotników portowych.
To twarda i małomówna kobieta, która nie daje sobie w kaszę
dmuchać, o czym świadczą liczne brzydkie blizny i nie-
wprawne tatuaże, pamiątki młodości strawionej w dokach.
Choć wydaje się nieprzyjemna i uparta, jej przełożeni są nad
wyraz zadowoleni z jakości i sprawności jej pracy.
•
(na te stanowiska Herbert zatrudnia zwykle dzieci swojego ro-
dzeństwa). Właściciel ma też niewielkie biuro na tyłach parteru.
To zaniedbany pokój zawalony korespondencją od dostawców
z całego Reiklandu i Bretonii. Stoją tam dwa biurka i mały sejf,
w którym przechowywany jest utarg.
Pod podłogą wiecznie zatłoczonego sklepu znajduje się
chłodna i wilgotna piwnica, w której właściciel przechowuje
niedojrzałe jeszcze sery. Herzert, od roku wdowiec, mieszka
na pierwszym piętrze sam. Ma sporą sypialnie, małą kuchnię
i niedużą izbę dzienną – salon, w którym mógłby przyjmować
gości. Tych nie ma zbyt wielu, bo panujący tu smród niezli-
czonych gatunków serów nie sprzyja długim konwersacjom.
Pozostałe dwa piętra Herbert wynajmuje. Do tych lokali
wchodzi się po chwiejnych zewnętrznych schodach, na które
dostać się można z uliczki na tyłach. Drugie piętro zajmu-
je duża, licząca siedemnaście głów rodzina. Potężna matrona
Frau Duschen dzieli mieszkanie z jedenastką swoich dzieci,
trójką małżonków starszego potomstwa oraz dwójką swoich
wnuków. Najwyższe piętro zajmuje Gustav Klosch, arty-
sta gotów wytrzymać serowy smród i hałasy dla świetnego
oświetlenia swojego studio.
M
agazyn
Magazyn Oldenhallera
Położony w niesławnym Reiksfordzie, dzielnicy portowej
Altdorfu, magazyn Kompanii Kupieckiej Oldenhallera ma
solidną, niemal groźnie się prezentującą fasadę. Spółka słynie
ze starannej ochrony swoich towarów, a ten budynek ma pod-
kreślać wyglądem tę reputację. Biorąc pod uwagę sezonowy
charakter reiklandzkiego handlu i spore koszty utrzymania
magazynu w tak dobrej lokalizacji, kompania często podnaj-
muje część przestrzeni mniejszym przedsiębiorstwom.
Budynek ma grube kamienne ściany na parterze, podczas gdy
piętro jest drewniane, a z góry pokrywa go dachówka. Światło
do środka wpuszczają liczne okna, umieszczone na wszyst-
kich ścianach wyższego poziomu. Są one nazbyt wąskie, by
człowiek mógł się przez nie przepchnąć. Do środka prowadzą
tylko jedne wielkie i ciężkie dwuskrzydłowe wrota zajmujące
prawie całą szerokość frontu. Otwierają się one na nadbrzeże.
Wieczorem zabezpiecza się je ciężkimi łańcuchami spiętymi
solidną kłódką. W środku dnia niewielki dziedziniec przed
4

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin