Egipskie mity i misteria.pdf

(617 KB) Pobierz
Rudolf Steiner
EGIPSKIE MITY I MISTERIA
WYDAWNICTWO GENESIS
Rudolf Steiner: „Egipskie mity i misteria”
Wyk³ady wyg³oszone 2-14.09.1908 r. w Lipsku (tom GA106 w katalogu Dzie³
Zebranych Rudolfa Steinera)
Tytu³ orygina³u:
„Agyptische Mythen und Mysterien im Verhaltnis zu den wirkende
Geisteskraften der Gegenwart”
Redakcja: Micha³ Waœniewski
Sk³ad: ADYER Gdynia
Projekt ok³adki: Zdzis³aw Krause
Ilustracja na ok³adce: Ninetta Sombart
Translation Copyright © Wydawnictwo GENESIS Pierwsze wydanie w jêzyku
polskim
Copyright © Rudolf Steiner-NachlaBverwaltung, Donfech/Schweiz
Copyright © for the Polish edition by Wydawnictwo GENESIS, Gdynia 1996
ISBN-83-86132-11-6
Wydawnictwo GENESIS
81-401 Gdynia, ul.Œwiêtojañska 130/9
tel.,fax: 20-27-75
Cz³owiek widz¹cy nadzmys³owo nie powinien ograniczaæ siê do mówienia o
tym tylko tym, którzy równie¿
widz¹ œwiat nadzmys³owy. Musi on kierowaæ swe stówa do wszystkich ludzi,
bo mówi o rzeczach, które
obchodz¹ ka¿dego cz³owieka. Co wiêcej, wie on dobrze, ¿e nikt bez znajomoœci
tych rzeczy nie mo¿e staæ
siê „ cz³owiekiem” w prawdziwym tego s³owa znaczeniu.
Rudolf Steiner
SPIS TREŒCI
Wyk³ad I, Lipsk, 2.09.1908 ………………….. 9
Prawo reinkarnacji. Kultury poatlantyckie, powi¹zania poszczególnych epok.
Odbicie kultury egipskiej w
naszych czasach.
Wyk³adll, 3.09.1908 ……………………. 19
Tworzenie siê Ziemi. S³oñce, Ksiê¿yc i Ziemia jako jedno cia³o. Oddzielenie siê
S³oñca i Ksiê¿yca.
Œwiadomoœæ w okresie atlantyckim. Odzwierciedlenie kos,-, nucznych
zdarzeñ w religijnych pogl¹dach
kultur poatlantyckich.
Wyk³ad III, 4.09.1908 ……………………. 31
LudzkoϾ pod koniec kultury atlantyckiej i w czasach poatlantyckich.
Œwiadomoœæ Aliantów. Postaæ
Œwiadomoœæ Aliantów. Postaæ
cz³owieka w czasie Atlantydy. Atlantyckie szko³y wtajemniczenia.
Wyk³ad IV, 4.09.1908 ……………………. 41
Duchowy obraz cz³owieka na pocz¹tku rozwoju Ziemi. Wtajemniczenie
praindyjskie. Uczniowie Manu.
Oddzielenie siê planet. Stosunek nauczycieli do uczniów w okresie indyjskim,
egipskim i greckim.
Wyk³ad V, 7.09.1908 ………………:……. 52
Okres polarny. Œwiat³o jako szata mi³oœci. Okres hiperborejski. Oddzielenie siê
S³oñca. Ziemia wodna i
cz³owiek jako istota wodna. Okres lemuryjski. Oddzielenie siê Ksiê¿yca od
Ziemi. Œwiat³o i powietrze;
Ozyrys i Tyfon.
Wyk³adYI, 8.09.1908 ……………………. 62
Oddzia³ywanie si³ S³oñca i Ksiê¿yca na cz³owieka. Mit o Ozyrysie.
Oddzia³ywanie Ozyrysa i Izydy.
Powstanie p³ci. Oddzia³ywanie Morusa.
Wyk³ad VII, 9.09.1908 …………………… 70
Legenda o Ozyrysie. Postaæ cz³owieka w okresie polarnym. Powstanie
królestwa zwierz¹t. Okres
hiperborejski i lemuryjski. Zwi¹zek Zwierzyñca z postaci¹ cz³owieka.
Wyk³ad VIII, 10.09.1908 …………………… 79
Stopniowy rozwój postaci cz³owieka. Wydzielenie siê form zwierzêcych. Ryby
jako symbol pierwszych
jako symbol pierwszych
chrzeœcijan. Wp³yw si³ S³oñca i Ksiê¿yca na postaæ cz³owieka. Cztery typy
ludzkie na Atlantydzie. Mity
jako przedstawienie realnych faktów.
Wyk³ad IX, 11.09.1908 ……………………. 90
Oddzia³ywanie duchów S³oñca i Ksiê¿yca jako si³ Ozyrysa i Izydy. Stan snu i
Czuwania cz³owieka w
okresie lemuryjskim i atlantyckim. Kultura indyjska: œwiat jako maja. Kultura
perska: œwiat fizyczny jako
obszar pracy. Kultura egipsko-chaldejsko-babiloñska: œwiat jako pismo Bogów.
Wyk³ad X, 12.09.1908 …………………… 102
Stare sagi jako obraz faktów kosmicznych i wydarzeñ miêdzy œmierci¹ a
nowymi narodzinami.
Zaciemnienie duchowej œwiadomoœci cz³owieka i mo¿liwoœæ jej rozjaœnienia
przez wtajemniczenie.
Prorocza œwiadomoœæ wtajemniczonych. Greckie sagi jako podŸwiêk faktów
przedstawionych w obrazach
przez wtajemniczonych.
Wyk³ad XI, 13.09.1908 ………….. v .,,…… 117
Istota egipskiego wtajemniczenia. Kosmiczna wiedza egipskich hierofantów.
Dzisiejsze materialne
postrzeganie tego, co kiedyœ widziano w sposób duchowy. ‘ Znaczenie
Chrystusa dla dusz ludzi
zmar³ych.
Wyk³adXII, 14.09.1908 ………………….. 131
Odbicie ducha w greckiej sztuce. Duch jako niewolnik materii w dzisiejszych
Odbicie ducha w greckiej sztuce. Duch jako niewolnik materii w dzisiejszych
czasach. Impuls Chrystusowy
jako przezwyciê¿enie materii. „Droga ojców” i „droga bogów” u dawnych
Egipcjan. Izyda jako dusza ludu
egipskiego. Faraon jako syn Ozyrysa i Izydy. Od¿ywanie w naszych czasach
tego, co niegdyœ prze¿ywa³a
dusza pomiêdzy œmierci¹ a nowymi narodzinami.
Kiedy pytamy siê, czym powinna byæ dla ludzi wiedza duchowa, to na
podstawie ró¿nych odczuæ,
wytworzonych w tej dziedzinie w czasie naszej pracy, zawsze znajdujemy w
duszy odpowiedŸ: Wiedza
duchowa powinna byæ drog¹ do wy¿szego rozwoju ludzkoœci, do
cz³owieczeñstwa w nas samych.
Dla ka¿dego myœl¹cego i odczuwaj¹cego cz³owieka oznacza to postawienie
sobie jasnego celu
¿yciowego, który zawiera d¹¿enie do osi¹gniêcia najwy¿szych idea³ów, ale
równoczeœnie oznacza rozwój
najwa¿niejszych, najg³êbszych si³ naszej duszy. Najlepsi ludzie stawiali sobie
pytanie: Jak we w³aœciwy
sposób rozwin¹æ to, co dane jest cz³owiekowi w za³o¿eniu? Na pytanie to
dawano najró¿niejsze
odpowiedzi. Trudno jednak znaleŸæ krótsz¹ i bardziej zwart¹ od tej, jak¹ da³
Goethe w „Tajemnicach”.
,2przemocy, która Wszystkie istoty ciemiê¿y, wyswobodz¹ siê ten, kto siê
przezwyciê¿y “
S³owa te zawieraj¹ wielk¹ m¹droœæ. Tkwi w nich g³êboki sens. Jasno i dobitnie
wyra¿aj¹ zasadê rozwoju.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin