Kampanie społeczne przeciwko karaniu fizycznemu dzieci.pdf

(650 KB) Pobierz
Ł
UKASZ
W
OJTASIK
, D
OROTA
G
AJEWSKA
• KAMPANIE SPOŁECZNE PRZECIWKO KARANIU FIZYCZNEMU DZIECI
Ł
UKASZ
W
OJTASIK
, D
OROTA
G
AJEWSKA
Fundacja Dzieci Niczyje
Kampanie społeczne
przeciwko karaniu fi zycznemu dzieci
W artykule opisano przykłady krajowych i międzynarodowych kampanii społecznych doty-
czących przeciwdziałania stosowaniu kar fizycznych wobec dzieci. Zaprezentowano kampanie
zrealizowane w Wielkiej Brytanii, Rumunii i na Litwie oraz dwie kampanie o zasięgu między-
narodowym: wywodzącą się ze Stanów Zjednoczonych „SpankOut Day” oraz „Podnieś rękę
przeciwko biciu dzieci” Rady Europy.
Wprowadzenie
ielu rodziców uznaje stosowanie
kar fizycznych wobec dzieci za
skuteczną, społecznie akcepto-
waną metodę wychowawczą, której sami
doświadczyli w dzieciństwie i którą stosują
ich sąsiedzi i znajomi. Biją dzieci nie dlate-
go, e chcą je skrzywdzić, poni yć lub zra-
nić. Biją, poniewa wierzą, e kary fizyczne
uczą dzieci pozytywnych zachowań, chro-
nią je przed zagro eniami. Nie znają innych
sposobów komunikowania dziecku swoje-
go niezadowolenia. Nigdy nie zastanawia-
ją się, co czuje ich dziecko doświadczające
bicia bądź oczekujące na lanie, które nie-
uchronnie nastąpi.
Poprawa sytuacji dzieci, wobec których
rodzice stosują kary fizyczne, wymaga więc
zmiany postaw społecznych
wobec takich
W
oddziaływań wychowawczych oraz dostar-
czenia rodzicom wiedzy na temat ich nega-
tywnych konsekwencji. Kluczową kwestią
jest równie
edukacja rodziców
w zakresie
alternatywnych metod wychowawczych.
Zmiana postaw i działania edukacyjne
mogą być realizowane w indywidualnych
kontaktach rodziców z profesjonalista-
mi, za pośrednictwem lektur czy te spo-
radycznych przekazów mediów. Jednak
społeczny zakres takich oddziaływań musi
wiązać się z ich szerokim rezonansem i po-
wszechną dostępnością przekazu.
Dlatego te zorganizowane działania
prewencyjne, dotyczące zaniechania sto-
sowania kar fizycznych wobec dzieci coraz
częściej przybierają formę
kampanii spo-
łecznych
– ograniczonych w czasie, zró ni-
Dziecko krzywdzone • nr 3(28) 2009
1
Ł
UKASZ
W
OJTASIK
, D
OROTA
G
AJEWSKA
• KAMPANIE SPOŁECZNE PRZECIWKO KARANIU FIZYCZNEMU DZIECI
cowanych w formie przekazów, najczęściej
bazujących na reklamie społecznej, adreso-
wanych do określonej grupy odbiorców.
Adresatami
kampanii społecznych doty-
czących stosowania kar fizycznych wobec
dzieci najczęściej są
rodzice i opiekunowie,
którzy świadomie bądź nie mogą nadu y-
wać swojej władzy nad dzieckiem.
Przekazy kampanii mogą być równie
kierowane do
decydentów,
od których za-
le y polityka wobec problemu. W krajach,
gdzie karanie fizyczne dzieci nie jest sank-
cjonowane prawnie, elementem kampanii
jest często lobbing na rzecz wprowadzenia
przepisów prawnych uznających nietykal-
ność cielesną najmłodszych.
Adresatem takich kampanii mo e być
w końcu
całe społeczeństwo,
bowiem wy-
chowanie dzieci jest wprawdzie prywatną
sprawą rodziców, ale w du ej mierze zale-
y od norm kulturowych i wpływów, jakim
rodzice podlegają. Ponadto nie tylko rodzi-
ce są odpowiedzialni za wszystkie aspekty
ycia swoich dzieci, bowiem wspieranie
młodego pokolenia wymaga powszechne-
go społecznego poczucia odpowiedzialno-
ści za ich dobro.
Planowanie kampanii kierowanych do
najszerzej zdef niowanego adresata wynika
z przekonania, i ludzie na wiele sposobów
wpływają na stan problemu krzywdzenia
dzieci – poprzez zakres i jakość udzielanej im
pomocy, reagowanie bądź nie na przypadki
krzywdzenia, traktowanie dzieci, finansowe i
polityczne wspieranie inicjatyw pomocowych
i polityki społecznej wobec dzieci i rodzin.
Proces kształtowania opinii społecznej
nie jest łatwy i szybki. Zmiany wynikające
z działań podejmowanych w ramach kam-
panii są stopniowe i powolne. Przykłady
modelowych kampanii zaprezentowanych
w tym artykule dowodzą, e ich organiza-
torzy są świadomi, i sukces takiego przed-
sięwzięcia wymaga podejmowania zró -
nicowanych działań i długoterminowego
zaanga owania.
Historia kampanii społecznych przeciw-
ko karaniu fizycznemu dzieci sięga końca
lat 70. ubiegłego stulecia. Praktyka Szwecji,
która jako pierwsza zajęła się tym proble-
mem, jak i innych krajów Europy Zachod-
niej oraz Stanów Zjednoczonych, dostarcza
wiele przykładów takich inicjatyw.
Poni ej zaprezentowanych zostanie pięć
wybranych zagranicznych kampanii spo-
łecznych poświęconych problematyce sto-
sowania kar fizycznych wobec dzieci.
1.
FULL STOP: Koniec z biciem dzieci
(Hitting Children Must Stop. FULL STOP);
Ochrona małych dzieci (Protecting babies and
toddlers)
– największa brytyjska kampania
poświęcona problemowi stosowania kar
cielesnych wobec dzieci, realizowana od
2002 r.
2.
Bicie nie pochodzi z Nieba!
– rumuńska
kampania rozpoczęta w 2001 r., która przy-
czyniła się do wprowadzenia prawnego za-
kazu kar fizycznych.
3.
Wychowuj odpowiedzialnie
– litewska
kampania z 2008 r., zwracająca uwagę na
konsekwencje upokarzającego karania dla
rozwoju dzieci.
4.
Dzień sprzeciwu wobec bicia dzieci (Span-
kOut Day)
– kampania nakłaniająca rodziców
i opiekunów do zaniechania stosowania kar
fizycznych wobec dzieci, od 1998 r. organi-
zowana corocznie w Stanach Zjednoczonych
w dniu 30 kwietnia. Od 2003 r. kampania ma
charakter międzynarodowy.
5.
Podnieś rękę przeciwko biciu dzieci
– kam-
pania realizowana w krajach członkow-
skich Rady Europy od 2008 r.
Obecnie coraz powszechniej podejmo-
wane są podobne inicjatywy, poniewa
organizacje i instytucje zajmujące się pro-
blemem krzywdzenia dzieci dawno ju
doceniły rolę opinii społecznej w zapo-
bieganiu ró nym formom tego zjawiska.
Ze względu na to nie sposób przedstawić
wszystkich inicjatyw.
Kryterium tego trudnego wyboru stano-
wiły:
kompleksowość
kampanii, wyra ają-
pr akty ka
2
Dziecko krzywdzone • nr 3(28) 2009
Ł
UKASZ
W
OJTASIK
, D
OROTA
G
AJEWSKA
• KAMPANIE SPOŁECZNE PRZECIWKO KARANIU FIZYCZNEMU DZIECI
ca się połączeniem działań bezpośrednich
inicjowanych przez organizatorów kampa-
nii z ró norodnymi przekazami medialny-
mi, jej
zasięg i wartość merytoryczna.
FULL STOP: Koniec z biciem dzieci
(Hitting Children Must Stop. FULL STOP);
Ochrona małych dzieci (Protecting babies and toddlers)
Organizator tej największej brytyjskiej
kampanii poświęconej problemowi bicia
dzieci - NSPCC (National
Society for Preven-
tion of Cruelty to Children
)
1
– ju od kilku lat,
z wielkim rozmachem prowadzi narodową
akcję FULL STOP. Ma ona na celu prze-
ciwdziałanie ró nym formom krzywdze-
nia dzieci. W działania inicjowane przez
NSPCC zaanga owane są inne organizacje
pozarządowe, indywidualni profesjonaliści
zajmujący się problematyką krzywdzenia
dzieci, politycy, instytucje rządowe, gwiaz-
dy świata kultury i sportu oraz tysiące wo-
lontariuszy.
Za początek kampanii dotyczącej kar fi-
zycznych przyjęto dzień 5 maja 2002 r. Na
początek maja przypada bowiem
Dzień
Dziecka,
corocznie organizowany przez
NSPCC. Odbywające się w tym czasie roz-
liczne imprezy dla dzieci oraz akcje chary-
tatywne na rzecz NSPCC i związane z tym
zainteresowanie mediów uznano za najlep-
szy czas na prezentację nowych przedsię-
wzięć.
Główne cele kampanii to:
– przekonanie społeczeństwa do tego, e
kary fizyczne są z łą metodą wychowaw-
czą,
– edukacja rodziców w zakresie dobrego
rodzicielstwa,
– lobbing na rzecz prawnej ochrony dzie-
ci przed karami fizycznymi.
Jednym z elementów kampanii było
przeprowadzenie badań zjawiska karania
fizycznego dzieci. Ich wyniki stały się, obok
1
ogólnej idei kampanii, jedną z głównych
informacji przekazywanych w mediach w
związku z majowym
Dniem Dziecka.
Bada-
nia nie dotyczyły skali fizycznego krzyw-
dzenia dzieci, bowiem dane na ten temat
znane były wcześniej. To uznanie ich za
alarmujące stało się podstawą do planowa-
nia omawianej kampanii.
Głównym przedmiotem zainteresowa-
nia badaczy były postawy dorosłych wobec
stosowania kar fizycznych oraz wpływ sto-
sowania tych kar wobec dziecka na samych
rodziców.
Raport z badań zatytułowany został
Bi-
cie dzieci boli równie rodziców,
okazało się
bowiem, e ponad trzy czwarte rodziców
stosujących kary fizyczne (79%) odczu-
wa związany z tym dyskomfort. Siedmiu
na dziecięciu rodziców odczuwa smutek
(73%), 67% – al, 65% rodziców męczy po-
czucie winy.
Badania pokazały równie , e blisko po-
łowa rodziców stosujących kary fizyczne
(44%) nie uwa a, e jest to dobra metoda
wychowawcza, a ponad połowa bije dzieci
z powodu frustracji (49%) lub złości (56%).
Ponadto wykazano istotną zale ność mię-
dzy stosowaniem kar fizycznych a do-
świadczaniem ich w dzieciństwie (NSPCC
2002a).
Za główną ideę kampanii przyjęto myśl,
e stosowanie kar fizycznych wobec dzieci
jest nieracjonalne. Prezentowane badania
istotnie ją potwierdziły; pokazały równie ,
e rodzice potrzebują informacji, jak wy-
pr akty ka
Stowarzyszenie na rzecz Przeciwdziałania Okrucieństwu wobec Dzieci.
Dziecko krzywdzone • nr 3(28) 2009
3
Ł
UKASZ
W
OJTASIK
, D
OROTA
G
AJEWSKA
• KAMPANIE SPOŁECZNE PRZECIWKO KARANIU FIZYCZNEMU DZIECI
chowywać bez bicia i jak panować nad zło-
ścią i frustracją.
W wywiadach prasowych i telewizyj-
nych oraz w przygotowanych materiałach
pracownicy i partnerzy NSPCC często
zwracali więc uwagę na potrzebę urucho-
mienia rządowych programów edukacyj-
nych dotyczących dobrego rodzicielstwa.
W ramach samej kampanii wydana zo-
stała broszura dla rodziców
Jak zachęcić
dziecko do lepszego zachowania
– poradnik do-
brego rodzica, w której zawarto informację
o pozytywnym rodzicielstwie, radzeniu so-
bie ze złymi emocjami oraz skrytykowano
stereotypy dotyczące pozytywnego wpły-
wu kar f zycznych na wychowanie dziecka
(NSPCC 2002b). Broszura dystrybuowana
była w dziesiątkach tysięcy egzemplarzy.
Drugi pokazuje zezłoszczoną matkę
uderzającą swoje dziecko w głowę. Tekst
na plakacie:
Je eli bicie jest skuteczne, czemu
wcią bijesz?
zwraca uwagę na nieskutecz-
ność kar fizycznych.
pr akty ka
Głównym nośnikiem idei kampanii NSPCC
były reklamy prezentowane przez miesiąc na
billboardach w całym kraju oraz spot radiowy
emitowany w dziesiątkach lokalnych i krajo-
wych rozgłośni przez dwa tygodnie. Plakaty
przygotowane przez renomowaną agencję re-
klamową Saatchi & Saatchi wykorzystywały
stylistykę ilustracji z ksią ek dziecięcych dla
przedstawienia realnych sytuacji fizycznego
karania dzieci przez rodziców.
Pierwszy z czterech prezentowanych
plakatów pokazuje chłopca popychającego
inne dziecko na placu zabaw. Napis głosi:
Niestety, bicie dzieci niczego dobrego ich nie
uczy.
Kolejny plakat dotyczy niebezpieczeń-
stwa eskalacji stosowania kar fizycznych.
Rodzic bijący pasem płaczące dziecko –
Co
zrobisz, gdy klapsy przestaną działać?
Ostatni z serii plakatów dotyczy emocjo-
nalnych, odroczonych efektów bicia dzieci.
Przedstawia przestraszoną i nieszczęśliwą
dziewczynkę w sypialni. Napis:
Jest bita, bo
się moczy. Moczy się, bo jest bita.
Reklama radiowa rozpoczyna się od
pogodnej, świą tecznej, dziecięcej piosenki
o chłopcu, który właśnie zabiera się do je-
dzenia ciastka. Nagle piosenka się urywa.
Narrator opisuje sytuację, w której chłopiec
zostaje uderzony przez matkę w twarz za
to, e nie u ywa ły ki. Chłopiec widząc,
e jego młodszy brat równie nie u ywa
sztućców, uderza go. Dalej informacja:
Bicie
dzieci jest niedopuszczalne. Nie zawsze łatwo
jest być rodzicem. W razie problemów wycho-
wawczych zadzwoń do NSPCC...
Wszystkie edukacyjne elementy kam-
panii (plakaty, broszury i spot radiowy) w
trafny sposób ukazywały bezsensowność
kar f zycznych oraz zagro enia związane
z ich stosowaniem. Broszura pokazywała
dodatkowo – alternatywne do bicia – pozy-
tywne metody wychowawcze.
Dziecko krzywdzone • nr 3(28) 2009
4
Ł
UKASZ
W
OJTASIK
, D
OROTA
G
AJEWSKA
• KAMPANIE SPOŁECZNE PRZECIWKO KARANIU FIZYCZNEMU DZIECI
Autorzy kampanii zwracali jednak uwa-
gę na fakt, e nawet najlepsze reklamy
społeczne i programy edukacyjne nie wy-
starczą w sytuacji, gdy karanie fizyczne jest
prawnie dozwolone. Problemu delegaliza-
cji kar fizycznych dotyczyła du a część ko-
munikatów medialnych, towarzyszących
obchodom
Dnia Dziecka
i samej kampanii,
w których krytykowano archaiczne zapisy
obowiązującego prawa brytyjskiego i po-
woływano się na przykłady wielu państw
europejskich, które prawnie gwarantują
dzieciom pełną ochronę przed karami fi-
zycznymi.
Obecność w mediach przekazów na te-
mat obchodów
Dnia Dziecka
i związanej z
nimi kampanii przeciwko biciu dzieci była
przedmiotem szczególnej troski pracowni-
ków NSPCC. Wiadomo bowiem, e obok
reklamy społecznej przekazy medialne
mają największy zasięg i stanowią nieroz-
łączny i kluczowy element wszelkich kam-
panii społecznych.
Przebieg i społeczna ocena kampanii
stały się przedmiotem analiz socjologicz-
nych. Badania przekazów medialnych
związanych z kampanią i ich odbioru przez
mieszkańców Wielkiej Brytanii pokazały,
e informacje o obchodach
Dnia Dziecka,
organizowanego przez NSPCC, i kampanii
przeciwko biciu dzieci przekazywała głów-
nie regionalna i lokalna prasa (53% przeka-
zów). W okresie od lutego do lipca 2002 r.
(głównie w maju) w brytyjskiej prasie uka-
zały się 453 artykuły związane z inicjatywą
NSPCC.
W toku badań wyró niono pięć podsta-
wowych komunikatów odbieranych przez
obywateli Wielkiej Brytanii (w nawiasach
podano procent dorosłych, którzy odebrali
dany przekaz):
– bicie dzieci jest złe i nieskuteczne
(63%);
– rząd powinien się zająć reformą prawa,
dotyczącego ochrony praw dzieci (62%);
– skończyć z biciem dzieci (57%);
– rodzice biją dzieci z bezradności
(43%);
– stosowanie kar fi zycznych nie ma sen-
su (28%).
Przekaz związany z obchodami
Dnia
Dziecka
i kampanią dotarł do 65% dorosłych
mieszkańców Wielkiej Brytanii, co uznać
nale y za bardzo dobry wynik. Co więcej,
a 53% badanych odebrało co najmniej trzy
z wy ej prezentowanych komunikatów
(NSPCC 2002c).
Na podstawie dostępnych danych nale-
y stwierdzić, e pierwszy etap brytyjskiej
kampanii
Hitting Children Must Stop
od-
niósł po ądany efekt – zwróciła ona uwagę
mediów, decydentów i opinii społecznej
na problem karania f zycznego dzieci i za-
inicjowała długofalowe działania na rzecz
edukacji i zmiany prawodawstwa, doty-
czących stosowania kar fizycznych wobec
dzieci.
W kolejnych latach w ramach akcji
FULL
STOP
zrealizowano kampanię
Ochrona
małych dzieci (Protecting babies and toddlers)
skierowaną do rodziców, którzy uciekają
się do kar fizycznych w wyniku bezradno-
ści i wyczerpania wią ących się nieodłącz-
nie z opieką nad małym dzieckiem. Kierując
ofertę wsparcia do rodziców doświadcza-
jących takich trudności i uświadamiając
im, jak powa ne mogą być konsekwencje
impulsywnych działań, NSPCC próbuje
zapobiegać przerodzeniu się ich frustracji
w przemoc.
Celem kampanii było równie naucze-
nie rodziców bezpieczniejszych dla dzieci
i bardziej skutecznych metod dyscyplino-
wania ni bicie.
Na potrzeby kampanii powstała seria
spotów telewizyjnych, przedstawiających
rodziców znajdujących się o krok od utraty
kontroli. Emisję pierwszego ze spotów roz-
poczęto w
Dniu Dziecka
w 2000 r.
Głównym bohaterem reklamy jest ojciec
u kresu wytrzymałości, ściskają cy w ręce
ołówek. W tle słyszymy głośny płacz dziec-
pr akty ka
Dziecko krzywdzone • nr 3(28) 2009
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin