RP-2017-4.pdf

(959 KB) Pobierz
PEDAGOGICZNY
4
WARSZAWSKA WYŻSZA SZKOŁA HUMANISTYCZNA
im. Bolesława Prusa
Rok LXXXVII Warszawa 2017
SKŁAD REDAKCJI
Marian Surdacki (redaktor naczelny), Ewa Brodacka-Adamowicz (z-ca redaktora naczelnego, pedagogika, historia),
Magdalena Grochulska (pedagogika), Elżbieta Hoffmann (Język polski), Aneta Ignatowicz (pedagogika, historia),
Marek Jędrzejewski (sekretarz redakcji, socjologia), Giuseppe Mari (pedagogika, język włoski), Urszula Soler
(socjologia), Irina Valitova (pedagogika, język rosyjski)
RADA NAUKOWA
Przewodniczący: ks. prof. Marian Walerian Nowak
Członkowie: Henryk
Ćwięk
(Akademia im. Jana Długosza w Częstochowie), Jan Grabowski (Uniwersytet w
Ottawie), Levan Jangulashvili (Uniwersytet w Tbilisi) Marek Kucharski (Społeczna Akademia Nauk), Krzysztof
Mikulski (Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu), Viktoriya Loboda (Uniwersytet we Lwowie), Simonetta
Polenghi (Università Cattolica del Sacro Cuore w Mediolanie), Michał Popławski (Uniwersytet Artystyczny w
Kijowie), Raniero Regni (Uniwersytet Lumpa w Rzymie), Piotr Rozwadowski (Społeczna Akademia Nauk),
Edmund Szweda (Społeczna Akademia Nauk), Maciej Radosław Tanaś (Akademia Pedagogiki Społecznej im. M.
Grzegorzewskiej w Warszawie), Remigiusz Wiśniewski (Wyższa Szkoła im. Pawła Włodkowica w Płocku),
Arkadiusz
Żukiewicz
(Uniwersytet Opolski)
REDAKTOR NAUKOWY
ks. prof. Marian Walerian Nowak
REDAKTOR STATYSTYCZNY
Jacek Bogucki
RECENZENCI
Lista recenzentów wszystkich teksów zamieszczonych w kolejnych numerach za rok 2017 zostanie opublikowana w
numerze 4/2017.
ADRES REDAKCJI
„Ruch Pedagogiczny”, Warszawska Wyższa Szkoła Humanistyczna im. B. Prusa
ul. Smulikowskiego 6/8
00-389 Warszawa
e-mail redakcja@rp.edu.pl
Uwagi i informacje dla autorów znajdują się na stronie internetowej „Ruchu Pedagogicznego”.
SPIS TREŚCI
ARTYKUŁY
Piotr Majewicz – Ewolucja teorii i praktyki pedagogiki leczniczej ...................................... 5
Giuseppe Mari – “Principio
responsabilità”, bioetica e sfida educativa
............................ 23
RELACJE Z BADAŃ
Urszula Tyluś -Warunki
rodzinne i szkolne wyznaczające rozwój uczniów edukacji
wczesnoszkolnej z rodzin dysfunkcyjnych ........................................................................ 35
Agnieszka Lewicka-Zelent, Agnieszka Pytka
– Wsparcie społeczne
świadczone
na rzecz
uczniów z klas VII ze zreformowanej szkoły podstawowej ............................................... 45
Agnieszka Lewicka-Zelent, Agnieszka Pytka
- Wsparcie społeczne udzielane uczniom z
klas VII zreformowanej szkoły podstawowej a ich poczucie alienacji ................................ 61
Ewelina Kurowicka
- Innowacje pedagogiczne w zakresie realizacji edukacji regionalnej w
edukacji wczesnoszkolnej. Wnioski dla praktyki pedagogicznej
........................................ 77
Katarzyna Tomaszek -
Samoocena i jakość relacji społecznych jako czynniki chroniące
przed syndromem wypalenia szkolnego ............................................................................ 87
STUDIA I OPINIE
Wiesław Partyka –
Idea opieki a wychowania na ziemiach polskich do końca XIX wieku
....................................................................................................................................... 107
Wiesław Partyka –
Idea opieki a wychowania na ziemiach polskich do końca XIX wieku
Sylwester Bębas –
Skutki uwięzienia członka rodziny i znaczenie rodziny dla więziennego
funkcjonowania osadzonych oraz ich resocjalizacji i readaptacji ..................................... 117
CONTENS
ARTICLES
Piotr Majewicz –
Evolition of theory and practice of therapeutic pedagogic ..................... 22
Giuseppe Mari – “Principio
responsabilità”, bioetica e sfida educative
............................ 33
RESEARCH RAPORTS
Urszula Tyluś -
Supporting educational processes of students who come from dysfunctional
families at early stage school education ............................................................................ 44
Agnieszka Lewicka-Zelent, Agnieszka Pytka
Social support provided to students in
grades VII from a reformed primary school
...................................................................... 60
Agnieszka Lewicka-Zelent, Agnieszka Pytka
-
Social support provided to pupils from
grades VII of the reformed primary school and their sense of alienation
............................ 76
Ewelina Kurowicka
- Pedagogical innovation in the field of regional education in early
childhood education. Applications for pedagogical practice ............................................. 85
Katarzyna Tomaszek
- Self – esteem and quality of relationships as protective factors
against school burnout ................................................................................................... 104
STUY AND OPINIONS
Wiesław Partyka
– The concept of care and the education on Polish lands until the late 19th
century .......................................................................................................................... 115
Sylwester Bębas
- The effects of the imprisonment of a family member and the importance
of the family for the prison's imprisonment and their rehabilitation and re-adaptation ...... 127
Ruch Pedagogiczny 4/2017
ARTYKUŁY
Piotr Majewicz
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Ewukacji Narodowej w Krakowie
EWOLUCJA TEORII I PRAKTYKI PEDAGOGIKI LECZNICZEJ
Wprowadzenie
Pedagogika lecznicza ma już ponad 100-letnią tradycję. Jej początki związane były
z całokształtem opieki, wychowania, a przede wszystkim leczenia, bo tak w ówczesnych
czasach rozumiano wszelkie formy interwencji w sytuację osób z różnymi rodzajami
niepełnosprawności. Osoby te, według ówczesnych standardów, wymagały głównie
leczenia, stąd niczym zaskakującym jest zastosowany termin – pedagogika lecznicza.
Przetrwał on do czasów współczesnych chociaż w zróżnicowanych desygnatach. Rozumiany
jest zarówno w sposób pierwotny, a więc jako wszelkie działania natury wychowawczej
wspierające rozwój i funkcjonowanie osób z różnymi rodzajami niepełnosprawności, ale
również ujmowany jest w sposób wąski, ograniczający zakres zainteresowań jedynie do osób
przewlekle chorych i niepełnosprawnych ruchowo. Tak więc, współcześnie mamy swego
rodzaju dualistyczne konotacje „pedagogiki leczniczej” rozumianej bądź jako ekwiwalent
pedagogiki specjalnej, lub jako subdyscyplinę pedagogiki specjalnej, ograniczającą
zainteresowania jedynie do osób przewlekle chorych oraz z dysfunkcją narządu ruchu.
Na przestrzeni ponad 100 lat rozwoju omawianej dziedziny pedagogiki, odmiennie
kształtowały się wzajemne relacje teorii i praktyki, przy czym działania praktyczne często
poprzedzały tworzenie teorii. Można nawet powiedzieć,
że
praktyka pedagogiki leczniczej
implikowała w wielu przypadkach opracowywanie koncepcji. Potrzeby
życia
codziennego w
wielu przypadkach wyznaczały kierunki poszukiwań, a następnie tworzenia rozwiązań
teoretycznych. Ten proces jednoznacznie wskazuje na
ścisły
związek praktyki i teorii
pedagogiki leczniczej. Zresztą tworzenie teoretycznych opracowań problemu, pozbawione
bezpośredniego związku z praktyką pedagogiczną, w tym przypadku nie ma racji bytu.
Pedagogika lecznicza jako nauka przede wszystkim stosowana, powinna mieć głównie
wymiar prakseologiczny. W tym przypadku oderwanie teorii od praktyki nie może
prowadzić
do konstruktywnych
rozwiązań.
Pedagogiczne
wspieranie
osób
z niepełnosprawnością wymaga przede wszystkim praktycznego działania. Tworzenie teorii
w separacji od praktyki byłoby nie tylko zbyteczne, ale mogłoby mieć negatywne
konsekwencje. Jedynie zachowanie pełnej interakcyjności praktyczno-teoretyczno-
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin