Majchrzak -Metoda nauki czytania.pdf

(951 KB) Pobierz
NAZYWANIE
ŚWIATA
ODIMIENNA METODA NAUKI CZYTANIA
IRENY MAJCHRZAK
Opracowała:
Małgorzata Wicha
Odimienna metoda nauki czytania jest programem
edukacyjnym mającym na celu wczesne kształcenie
umiejętności czytania z pełnym zrozumieniem tekstu od samego
początku.
Odimienna, ponieważ naukę zaczynamy od imienia
dziecka, które zamierzamy wprowadzić w świat pisma.
Narodziny pomysłu:
Uśmiech Simony
W 1982 w Meksyku Irena Majchrzak przygotowywała studium na temat
stanu oświaty wśród Indian. Przełomowym momentem dla niej było spotkanie z
ośmioletnią dziewczynką z meksykańskiej wsi Guaytalpa. Miała na imię Simona i
chodziła do drugiej klasy szkoły podstawowej. Pewnego dnia dziewczynka
poprosiła o pomoc w przygotowaniu zadanej na następny dzień czytanki. Już po
chwili okazało się, że dziewczynka kompletnie sobie nie radzi. Znała doskonale
wszystkie litery alfabetu, umiała je rozpoznać i nazwać, ale nie była w stanie
złożyć ich w słowa. Pani Irena Majchrzak poczuła się bezradna. Czego więcej niż
znajomości
liter
potrzebuje
człowiek,
aby
móc
czytać?
I wtedy pani Irena Majchrzak zapytała ją, czy wie, jak się pisze jej imię.
Dziewczynka Nie wiedziała. Wówczas Irena Majchrzak na kartce papieru
napisała:
Simona
Twarz dziewczynki rozbłysła w nagłym uśmiechu. Nie było wątpliwości: po
raz pierwszy ujrzała słowo, które miało dla niej znaczenie.
Dziecko zaczynające naukę nie ma przecież pojęcia, że słowo
napisane z n a c z y to samo, co słowo mówione. Tradycyjne
metody szkolne nie sprzyjają dokonaniu tego odkrycia; dziecko z
wysiłkiem - zupełnie bezowocnym - uczy się na pamięć oddzielnie
kształtu liter i brzmienia izolowanych głosek. Tak właśnie było w
przypadku Simony. Dopiero wtedy, gdy jej imię, słowo, które
przecież doskonale znała, otrzymało swój graficzny wyraz, litery:
„s", „i", „m", „o", „n", „a",
ujawniły swoje fonetyczne funkcje.
Tak narodził się pomysł, by imię ucznia uczynić słowem
otwierającym świat pisma.
Inicjacja
Inicjacja, jak wiadomo, to wtajemniczenie - w naszym przypadku chodzi o
szczególny sposób wprowadzenia dziecka w tajemniczy dlań świat pisma i w
krąg ludzi umiejących się w tym świecie poruszać. Dziecko nawet bardzo małe,
wie doskonale, jak brzmi jego imię, nawet jeśli samo nie umie go jeszcze
prawidłowo wymówić.
Nauczyciel po kolei z każdym dzieckiem na podstawie wizytówki omawia
litery składające się na jego imię. Odbywa się to w atmosferze intymności i
serdeczności, tak aby dziecko poczuło, że jest to ważna ceremonia. Dziecko
porównuje zapis swojego imienia z imieniem nauczycielki. Nauczycielka kieruje
uwagę dziecka na to, że większość znaków plasuje się na jednym poziomie,
niektóre opadają w dół, inne zaś są „wyższe” niż pozostałe.
Dzieci mogą wybrać sobie własną formę imienia.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin