7a.doc

(99 KB) Pobierz

NIEWYDOLNOŚĆ ODDECHOWA

 

ZABURZENIA WYMIANY GAZOWEJ

 

choroby płuc / oskrzeli







 







przecieki                                           zaburzenia stosunku                            zaburzenia

tętniczo – żylne                            wentylacja / przepływ                            dyfuzji







 

 

HIPOKSJA

 

 

 

 

ZABURZENIA MECHANIZMU TŁOCZĄCEGO POWIETRZE

 







choroby mechanizmu pompującego

 

 







choroby                            choroby ośrodka oddechowego                            choroby ściany

mięśni                            i nerwów obwodowych                                          klatki piersiowej







 

 

 

HIPOKSJA + HIPERKAPNIA

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ETIOLOGIA:

        choroby płuc o różnej etiologii

        choroby mechanizmu tłoczącego powietrze:

upośledzenie czynności ośrodka oddechowego (udar, zatrucie, uraz czaszki)

choroby rdzenia kręgowego (ch. Heinego – Medina, urazy rdzenia kręgowego)

choroby układu nerwowo – mięśniowego (myasthenia gravis, tężec, zatrucia)

choroby klatki piersiowej lub opłucnej (złamanie żeber, odma wentylowa)

obturacja (zatkanie) górnych dróg oddechowych (obrzęk głośni, skurcz krtani)

        przyczyny sercowe – obrzęk płuc

 

 

 

 

 

 







PĘCHERZYKOWA HIPOWENTYLACJA

 

 

zwężenie naczyń płucnych                            hipoksemia                       hiperkapnia





(odruch Eulera – Liljenstranda)



 

 

nadciśnienie płucne                                          EPO                                          kwasica oddechowa





                                                                                                                              p płynu mózgowo –

                                                                                                                                            rdzeniowego

serce płucne                                                        poliglobulia

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

OSTRA NIEWYDOLNOŚĆ ODDECHOWA :

zespół kliniczny powodujący ciężkie zaburzenia wymiany gazów oddechowych (O2 i CO2) hipoksemia, dodatkowo hiperkapnia

TYP 1 = niewydolność oddechowa częściowa, hipoksemiczna

TYP 2 = niewydolność oddechowa całkowita, hipowentylacyjna

                                                                                                  (hipoksemiczno – hiperkapniczna)

TYP 3 = niewydolność oddechowa okołooperacyjna

TYP 4 = niewydolność oddechowa wstrząsowa

 

 

NIEWYDOLNOŚĆ HIPOKSEMICZNA hipoksemia krwi tętniczej

(PaO2 < 50 mmHg)

obniżenie ciśnienia parcjalnego tlenu:

        ciśnienia atmosferycznego na dużych wysokościach n.p.m.

        wdychanie mieszanek  tlenowych z ilością tlenu < 21%

PAO2 i PaO2; różnica pęcherzykowo – włośniczkowa = N

 

zaburzenia dyfuzji gazów:

       pogrubienie bariery dyfuzyjnej (choroby śródmiąższowe płuc, obrzęk śródmiąższowy płuc, zakażenia dolnych dróg oddechowych)

       skrócenie czasu przejścia krwinek czerwonych przez naczynia włosowate (rozedma płuc zniszczenie łożyska naczyń włosowatych)

różnicy PAO2 – PaO2

 

domieszka krwi żylnej (przeciek żylny płucny):

       przeciek czynnościowy = perfuzja niewentylowanych pęcherzyków płucnych (kardiogenny i przeciekowy obrzęk płuc, zapalenie płuc, ogniska niedodmy)

       przeciek anatomiczny = anomalie w krążeniu płucnym

       otwarcie przetok tętniczo – żylnych w krążeniu płucnym

różnicy PAO2 – PaO2; hipoksemia po podaniu 100% tlenu nie poddaje się korekcji (!);

 

zaburzenia stosunku wentylacja / przepływ:

       prawidłowa perfuzja / upośledzona wentylacja (częściej)

upośledzona perfuzja / prawidłowa wentylacja (rzadziej)

       wentylacji PaO2 odruchowy skurcz naczyń płucnych (hipoksja)

różnicy PAO2 – PaO2; napływ krwi z obszarów prawidłowego V/Q nie jest w stanie wyrównać niedostatecznej saturacji Hb; podanie tlenu do oddychania przynosi poprawę;

ë główna przyczyna hipoksemii w chorobach układu oddechowego (POChP, astma, choroby śródmiąższowe, zapalenie płuc);

 

domieszka krwi żylnej w sercu lub tkankach obwodowych:

       sinicze wady wrodzone serca  z przeciekiem <lewo prawo>

       niedokrwistość + choroby płuc (zaburzenia równowagi metabolizmu O2)

NIEWYDOLNOŚĆ HIPOWENTYLACYJNA hipoksja + hiperkapnia

                                                                                                                (PaCO2 > 50 mmHg)

niezdolność do eliminacji CO2 i utrzymania prawidłowego pH bez wywoływania zmęczenia mięśni oddechowych, ciężkiej duszności lub mechanicznego wspomagania oddechu – zaburzenia wentylacji pęcherzykowej

    fizjologiczna przestrzeń martwa (tzw. daremna wentylacja)

    praca mięśni oddechowych nie zapobiega retencji CO2

 

podział na 2 grupy (wg różnicy włośniczkowo – pęcherzykowej):

1.    pierwotna choroba układu oddechowego nieadekwatna wentylacja pęcherzykowa (pierwotne zaburzenie utlenowania) – POChP, mukowiscydoza, powikłana astma oskrzelowa, choroby śródmiąższowe

     przewlekła hipoksemia czułości baroreceptorów i chemoreceptorów

     adaptacja centralnego ośrodka oddechowego do PaCO2 (buforowanie pH retencją wodorowęglanów)

     fizjologicznej przestrzeni martwej (infekcje w przebiegu POChP)

     podanie stężenia O2 zahamowanie ośrodka oddechowego (pogłębienie zmian)

2.    prawidłowe drogi oddechowe, niedostateczna wentylacja

     uszkodzenie / depresja czynnościowa ośrodka oddechowego rdzenia przedłużonego (udar naczyniowy, uraz, guz mózgu, leki o działaniu depresyjnym na OUN, zespół Pickwicka)

     porażenie lub osłabienie mięśni oddechowych (poliomyelitis, zespół Guillaina – Barrégo, dystrofie mięśniowe, myasthenia gravis, tężec, środki zwiotczające)

     pierwotna hipowentylacja pęcherzykowa (przyczyna nieznana)

     uraz lub ciężkie zniekształcenie klatki piersiowej (kifoskolioza)

 

pierwotne zaburzenie wentylacji: uszkodzenie napędu oddechowego, duży wysiłek oddechowy, choroby ściany klatki piersiowej z osłabieniem siły mięśniowej zaburzenie równowagi pomiędzy obciążeniem układu oddechowego a siłą wytwarzaną przez układ nerwowo – mięśniowy;

 

czynniki obniżające napęd oddechowy (czułość centralnego ośrodka oddychania na hiperkapnię): leki uspokajające, zaburzenia świadomości, brak snu, zasadowica metaboliczna, otyłość (przewlekłe obciążenie mięśni oddechowych wtórny podatności ścian klatki piersiowej);

 

pracy oddechowej: oporów przepływu, oporów elastycznych, wzmożona wentylacja minutowa; nadmierny wysiłek oddechowy napędu oddechowego...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin