Antologia - Strefa Mroku - Jedenastu Apostołów Grozy.pdf

(823 KB) Pobierz
Strefa Mroku
Jedenastu Apostołów Grozy
2002
Spis Opowiadań
Wstęp................................................................
Złote popołudnie..............................................
Gotyk.................................................................
Zielone pola Avalonu........................................
Siostra czasu.....................................................
Opowieść Wigilijna...........................................
Piękna i Bestia..................................................
Kostucha...........................................................
Gdzie diabeł mówi dobranoc...........................
Twarz na każdą okazję.....................................
Czarownice.......................................................
Akwizytor..........................................................
Wstęp
Moi drodzy, mam ogromną przyjemność oddać w Wasze ręce specjalny dodatek do
magazynu Fantasy. Oto udało nam się, ni mniej, ni więcej, tylko namówić czołówkę polskich
pisarzy (plus kilku debiutantów lub prawie debiutantów) do napisania opowiadań traktujących
o mrocznych stronach ludzkiej duszy. W końcu mamy Święta Bożego Narodzenia, a więc
okres radości i wesela. Zapomnijcie o tym! W świecie zbudowanym przez naszych Jedenastu
Apostołów Grozy (dlaczego jedenastu? — spytacie. Ano dlatego, że nie przypuszczacie
chyba, bym z kogokolwiek z tych zacnych ludzi chciał zrobić Judasza!?) poznacie, co to jest
strach, nienawiść, żądza zniszczenia i czyste, niczym nieskalane okrucieństwo. W tym
uniwersum nie ma miejsca dla dzieciaków, nieważne, czy urodziły się w stajence, czy w
pałacu.
A jednak nasi Apostołowie widzą pewną nadzieję. Światełko w tunelu pobłyskuje może
niezbyt mocno, niemniej pozwala wierzyć, że uporamy się kiedyś ze Złem. Jaką postać
przyjmuje to Zło w naszej Strefie Mroku? Diabła z rogami? Wampira? Potwora
Frankensteina? O, nie! W dzisiejszych czasach są to sadystyczny mąż, nieznajomy fotograf
przybywający do sennego miasteczka, akwizytor, psycholog, spiskowcy walczący o słuszną
sprawę, przystojny ekonomista, a nawet najbardziej chyba przerażający, bo bezosobowy,
zwykły zbieg okoliczności.
Serdecznie Was zapraszam do Strefy Mroku. Nie wiem, czy po lekturze znajdujących się
tu opowiadań odczujecie pewną niechęć do obejrzenia się za siebie lub poczujecie dziwny
dreszcz, słysząc niespodziewany hałas. Ale mam nadzieję, że zrozumiecie jedno: potwory
kryją się wszędzie. W sprzedawczyni ze sklepu i przyjacielu ze studiów, w pani
wyprowadzającej na spacer pieska i w pięknej spikerce na ekranie telewizora. A jeśli się nie
boicie, to spojrzyjcie w lustro. Widzicie? Stamtąd również patrzy na Was Bestia...
Złote popołudnie
Andrzej Sapkowski
Andrzej Sapkowski (1948)
— Adam Małysz polskiej fantastyki. Z wykształcenia
ekonomista i specjalista od handlu futrami (podobno był tak zdolny że sprzedawał je nawet w
Czarnej Afryce). Zadebiutował w wieku 38 lat opowiadaniem Wiedźmin, które momentalnie
zyskało mu ogromna, popularność wśród czytelników. W roku 1994 obrzydł mu handel i
chodzenie na ósmą do pracy. Poświecił się pisarstwu całkowicie i jest to obecnie jedyne jego
źródło utrzymania. Sapkowski jest laureatem prestiżowego Paszportu Polityki i wielokrotnym
laureatem nagrody im. Janusza Zajdla.
Złote popołudnie
to historia Alicji w Krainie Czarów, opowiedziana w nieco hmmm... inny
sposób. Ponieważ kocham Alicję, więc musiałem się tez absolutnie i nieodwołalnie zakochać
w opowiadaniu Andrzeja.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin