Wścieklizna i choroby wściekliznopodobne.pdf

(5132 KB) Pobierz
Wścieklizna i choroby
wściekliznopodobne
Dr n. wet. Małgorzata Klimowicz-Bodys
Wścieklizna
Choroba śmiertelna wywoływana przez wirusa z rodzaju
Lyssavirus
należący do rodziny
Rhabdoviridae.
Występuje na całym świecie.
Patogeny pozyskane od zwierząt dzikich i domowych
z określonych regionów geograficznych są zróżnicowane
pod względem budowy antygenowej i genetycznej
(różne warianty wirusa).
Wścieklizna rozprzestrzeniła się na obie Ameryki, Azje
i Afrykę w trakcie kolonizacji tych kontynentów przez
Europejczyków. Sprowadzenie zakażonych psów na te
tereny mogło przyczynić się do rozprzestrzeniania
wirusa wśród gatunków wolnożyjących i wystąpienia
endemicznych ognisk choroby.
Lyssavirus
Wirus otoczkowy
Kształt pocisku
75 x 180 nm
Posiada jednoniciowe niesegmentowane RNA
RNA koduje 5 białek strukturalnych:
białko nukleokapsydu (N),
fosfoproteinę (P),
białko macierzy (M),
glikoproteinę (G),
polimerazę RNA zależną od RNA (L).
Lyssavirus
Lyssavirus -
genotypy
RABV, „klasyczny” wirus wścieklizny – genotyp 1, serotyp 1,
izolowany od psów i innych gatunków;
LBV, wirus Lagos nietoperzy - genotyp 2, serotyp 2;
MOKV, wirus Mokola - genotyp 3, serotyp 3;
DUVV, wirus Duvenhage – genotyp 4, serotyp 4;
EBLV-1 oraz EBLV-2, lyssawirusy europejskich nietoperzy –
genotyp 5 i 6;
ABLV, lyssawirus nietoperzy australijskich – genotyp 7.
Wirusy genotypów 2 – 4 , EBLV oraz ABLV zwane są wirusami
„wściekliznopodobnymi” (rabies-related viruses), ich rola
w epidemiologii wścieklizny nie jest jednoznaczna,
aczkolwiek niektóre z nich są patogenne dla człowieka
i zwierząt.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin