projekt.docx

(1829 KB) Pobierz

Maciej Majewski

Nr indeksu 279493

Gr 6

Projekt – Teoria Mechanizmów i Maszyn

1. Synteza strukturalna i geometryczna mechanizmu

1.1. Budowa łańcucha kinematycznego – schemat ideowy

Symboliczny zapis struktury i parametrów projektowanego mechanizmu przedstawia Tabela 1.

Tabela 1:

Zakres danych

Parametry mechanizmu

1. Struktura mechanizmu.

2. Parametry kinematyczne członu napędzającego.

3. Masy i parametry bezwładności członów (mi, JSi).

4. Obciążenie uogólnionymi siłami zewnętrznymi (Pi, Mi).

5. Uogólniona siła równoważąca do wyznaczenia (PR1 lub MR1).

Schemat ideowy mechanizmu (Rys. 1).

Rys. 1. Schemat ideowy łańcucha kinematycznego mechanizmu

1.2. Ruchliwość i klasa mechanizmu

1.2.1. Ruchliwość mechanizmu

w = 3n 2p5 p4

n = 3 – liczba członów

p4 = 0 – liczba par kinematycznych klasy 4

p5 = 4 – liczba par kinematycznych klasy 5: (0,1), (1,2), (2,3), (3,0)

w = 3*3 – 2*4 – 0 = 1             

1.2.2. Klasa mechanizmu

Po odłączeniu członu napędzającego 1 pozostałe człony 2 i 3 tworzą grupę strukturalną.

Badam ruchliwość grupy strukturalnej po połączeniu jej członów ruchomych z podstawą (Rys. 2).

 

 

 

Rys. 2. Podział mechanizmu na grupy strukturalne

n = 2

p5 = 3 − (0,2), (2,3), (3,0)

wgr = 3n – 2p5 – 0 = 3*2 – 2*3 – 0 = 0.

                            Grupa strukturalna (2,3) jest grupą klasy 2 postaci 3.

Analizowany mechanizm składa się z członu napędzającego 1 oraz grupy strukturalnej

(2, 3) o klasie 2, zatem mechanizm jest klasy 2.

Nazwa strukturalna mechanizmu: mechanizm suwakowo – jarzmowy.

1.3. Ograniczenia geometryczne

Prawidłowe funkcjonowanie mechanizmu przedstawionego na Rys. 1 uzależnione jest od odpowiedniego doboru długości jego członów oraz zakresu przemieszczenia (skoku) członu napędzającego. Na Rys. 3 przedstawiono dwa charakterystyczne położenia mechanizmu.

sA1 – lewe skrajne położenie zwrotne członu napędzającego 1

sA2 – prawe skrajne położenie członu napędzającego 1

sA (sA1, sA2) – człon 3 wykonuje obrót zgodnie z kierunkiem wskazówek zegara

sA (sA2, sA1) – człon 3 wykonuje obrót przeciwnie do kierunku wskazówek zegara

Obliczenia kinematyczne i kinetostatyczne przeprowadzone zostaną dla sA1 < sA < sA2. Skok członu napędzającego musi spełniać warunek:

s sA2 sA1.

 

Dla przyjętych wymiarów członów mechanizmu maksymalny możliwy skok mechanizmu wynosi smax = sA2 sA1 = 760 mm (wartość odczytana z Rys. 3).

Rys. 3. Analiza dopuszczalnego zakresu przemieszczenia (skoku)

członu napędzającego 1

1.4. Model mechanizmu

Rys. 4. Model mechanizmu

Do obliczeń kinematycznych zakładam następujące dane:

s0=100 mm=0,1 m

VA=1000mms=1ms

sA=s0+VA×t=100+1000×tmm=0,1+t[m]             

Przyjmujemy czas ruchu członu 1: t1=0,08 s.

Obliczamy położenie członu napędzającego po czasie t1:

sA=0,1+0,08=0,18[m]

Wymiary mechanizmu:

lAB=l1=175 mm=0,175 m

lB'C=l3'=525 mm=0,525 m (długość suwaka)

lCD=l6=175 mm=0,175 m

lBC=l3=var

W analizowanym położeniu:

l3=360,56 mm=0,36056 m


2. Analiza kinematyczna mechanizmu

2.1. Analiza kinematyczna metodą grafoanalityczną

W celu rozwiązania zadania metodą grafoanalityczną mechanizm rysujemy w podziałce kl w zadanym położeniu dla t = 0,08s. Położenie członu napędzającego sA = 0,18m, prędkość członu napędzającego vA = 1m/s.

kl=llllmmm

Rys. 5. Łańcuch kinematyczny mechanizmu w zadanym położeniu

 

2.1.1. Analiza prędkości

Przyjmujemy podziałkę prędkości:

kv=v(v) ms-1mm=1100 ms-1mm

Rys. 6. Plan prędkości mechanizmu

 

Analizę prędkości przeprowadzamy na podstawie równania:

VB3⏊BC=VB2⏊AB+VB3B2∥BC                                           (1)

gdzie: VB1=VB2=(VA)

Rozwiązujemy wykreślnie równanie prędkości (1) na Rys. 6. Odczytujemy z niego wartość rysunkową (VB3), a następnie obliczamy wartość prędkości VB3. Analogicznie postępujemy z prędkością VB3B2:

VB3=55,47 mm                                          VB3=VB3×kv=0,5547ms

VB3B2=83,21 mm                                          VB3B2=VB3B2×kv=0,8321ms

Obliczamy prędkość kątową jarzma 3:

ω3=VB3BC=1,5384 rads

Prędkości punktu D oraz S3 obliczamy ze wzorów:

VD=ω3×CD=0,2692 ms

VS3=ω3×CS3=0,4038 ms

gdzie: CS3=262,5 mm=0,2625 m

2.1.2. Analiza przyspieszeń

Przyjmujemy podziałkę przyspieszeń:


F:\Users\Maciek\Desktop\paintcad.png
ka=a(a)ms-2mm=1100ms-2mm

ka=aa mmm

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Rys. 7. Plan przyspieszeń mechanizmu

Analizę przyspieszeń przeprowadzamy na podstawie równania:

aB3=aB3n∥BC+aB3t⏊BC=aB2=0+aB3B2cor⏊BC+...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin