Vaught Carrie - Srebrna kula.pdf

(941 KB) Pobierz

Vaughn Carrie

Kitty Norville 04

Srebrna kula

Audycja radiowa Kitty dla paranormali osiągnęła szczyt popularności, a

Kitty ma wreszcie chłopaka, który ją rozumie. Ale to tylko cisza przed burzą.

Kitty wraca do Denver – wprost w łapy wrogów, którym niedawno uciekła.

Co gorsza wygląda na to, że szykuje się wojna między dwoma najstarszymi

wampirami w mieście. Czy zagrozi wszystkim paranormalom? Czy żeby

ochronić swoją miłość i siebie samą, Kitty będzie musiała opowiedzieć się po

jednej ze stron? I zrobić coś, czego nienawidzi najbardziej…

Rozdział 1

Nie podobał mi się zapach tego miejsca: betonowy i instytucjonalny. Antyseptyczny. Choćby jednak

nie wiadomo ile sprzątać i tak trąciłoby nieszczęściem, rozgoryczeniem, niewyraźną wonią moczu.

Złością.

Strażnik przy drzwiach do sali odwiedzin wskazał mnie i Benowi puste krzesła przy szklanej ściance.

W pomieszczeniu było z pół tuzina jednakowych boksów. Rozmowę umożliwiano wyłącznie przez

telefon.

Cała się trzęsłam. Nie lubiłam tu przychodzić. A właściwie i lubiłam, i nie lubiłam. Chciałam go

odwiedzać, ale nawet przychodząc z wizytą, czułam się tu jak w potrzasku. Moja wilczyca nie

znosiła tego zbyt dobrze. Ben ścisnął mi rękę pod stołem.

- Wszystko okej? - spytał. Przychodził tu raz w tygodniu, żeby zobaczyć się z Cormakiem. Ja nie

przyjeżdżałam aż tak często - raz na cztery tygodnie, od pięciu miesięcy. Nigdy się do tego nie

przyzwyczaję. Właściwie miałam wrażenie, że za każdym razem było coraz gorzej, a nie lepiej.

Byłam strasznie spięta i wizyty mnie wykończały.

- Chyba tak - powiedziałam. - Ale to miejsce źle na mnie działa.

- Nie daj po sobie poznać, że jesteś zdenerwowana - szepnął. - Powinniśmy dawać mu wsparcie.

- Wiem. Przepraszam. - Przytrzymałam jego dłoń obydwiema rękami i spróbowałam opanować

drżenie. To ja powinnam

być silna. To ja powinnam dodawać Benowi otuchy, a nie na odwrót.