Kazania_o_Chwalebnej_Eucharystyi_Ks_Stanislawa_Karnkowskiego_Arcybiskupa_Gnieznienskiego_Warszawa_1885.pdf

(26077 KB) Pobierz
KAZANIA
o
CHWALEBNEJ EUCHARYSTYI.
„Kazania o chwalebnej Eucharystyi księdza Stanisława Karnkoui-
skiego Arcybiskupa Gnieźnieńskiego,“
zgadzają się z nauką Kościoła; mogą
być drukowano.
X . Piotr Stojakotfóki,
Cenzor dziel treści r e lij. to Archid. W arsr.
Warszawa, d. 25 Stycznia (6 Littcgoj Ź88& r.
N. 552.
APPROBATUR.
T
rarsaviae d. 27 Januarii (8 FebruariiJ 1SS4 a.
Judex Surrogatus,
Praclatus Metropolitanus
J . BorzeWóki.
(
(L S r p
Pro Sccretario
ĆlcmiC. ćTtj.mUmecfU.
Jloauo.ieuo Ueusj-poio. — BapmaBa 10 Mapra 18i4 ro^a.
XVL |
KAZANIA
O
I C
h w a l e b
]
n e u c h a r y s t y
E
X
i
3{yięd&a Stanisława
eJC
azn&owsfiieyo
^tR C Y B ISłC U PA
pN IEŹN IEŃ SK IEG O .
£
?
i
i
?
?
PRZEJRZAŁ 1 AWDAŁ
ćJ{.ńq2* Ć ln ło ili SfuniefoAUAfil.
0K. Ś.
5.
£3£(?£o-o-o- o-
&
>1
gG O
g < -o-o-o- o-o-o
W A RSZAW A.
W DRUKARNI STAN ISŁAW A NIEMIERY,
PLAC WARECKI Nr 16.
48 S£.
KAIOHY ABO DEKRETY
SYNODU- S. TRYDENCKIEGO 0 CHWALEBNEJ EUCHjJRYSTYI.
jH.
łT-A-JPKIZOD
7.
Jeśliby kto przed, że w tym Najświętszym Sakramencie nie jest
prawdziwie., samą rzeczą i istotnie ciało i krew, wespolek i z duszą
i z Bóstwem Bana naszego Jezusa Chrystusa, Jo jest, zupełny Ban Chry­
stus; ażeby rzcld, że w nim tylko jest jako we znaku abb figurze, abo
mocą tylko, ten przełdcctwem niech będzie.
II. Jeśliby kto mówił że ic tym Sakramencie zostaje istność chleba
i teina, icespolek z ciałem i krwią Bana naszego Jezusa Chrystusa,
a przałby dziwnego onego a osobliwego przemienienia wszystkiej istności
chleba w ciało, i wszystkiej istności wina w krew, tak że tylko osoby chleba
i wina zostają: które przemienienie kościół powszechny Transubstanoyacyą—
to jest, odmienienie jednej istności w drugą
bardzo przystojnie zowie;
ten przeklęctwcm niech będzie.
II I . Jeśliby kto tego przał, że w tym Sakramencie pod każdą
z osobna osoba, i pod każdą cząstką obojej osoby gdy jest oddzielona,
jest zupełny Ban Chrystus, ten przekłcctwem niech będzie.
IV . Jeśliby kto rzcld. że po poświęceniu w tym Brzedziwnym Sa­
kramencie, nic jest ciało i krew Bana naszego Jezusa Chrystusa, ale tylko
w pozywaniu gdy je przyjmują, a nie przedtem abo za tein: a żc w host.yach
abo cząstkach poświęconych, które po przyjmowaniu zostają, abo chowają,
me *ostaje prawdziwe ciało Bańskie, ten przelclectwem niech będzie.
V. Jeśliby kto mówił, że abo najprzedniejszy pożytek tcyo Sakra­
mentu jest odpuszczeniu grzechów, abo że z niego insze pożytki nie pochodzą,
ten przeklęcticem niech będzie.
VI. Jeśliby kto mówi/, że w tym świętym Sakramencie, Pana Chry­
stusa jedynego Syna Bożego chwalą Bogu powinna choć i pozwierzchną
czcić ani chwalić nie mamy, ani na processyach, wedle chwalebnego a po­
wszechnego zwyczaju i ustawy kościoła świętego, uczciwie nosić, abo na
miejscach jawnych, aby mu cześć od ludzi czyniono wystawować, a że ci
którzy mu pokłon Boski czynią są bałwochwalcami, ten przeklęcticem niech
będzie.
VII. Jeśliby kto mówił że się nie gedzi ciała Pańskiego zachować,
ale natychmiast po poświeceniu ludziom je trzeba rozdawać, abo że się nie
godzi aby cno do chorych z uczciwością noszone było, ten przeklęcticem
niech będzie.
V III. Jeśliby kto mówił, że Chrystusa w tym Sakramencie podanego
tylko duchownie pożywamy, a nie Sakramentalnie i istotnie, ten przeklę­
cticem niech będzie.
IX . Jeśliby kto tego przał, że wszyscy w obec, i każdy z osobna
wierny chrześcianin obojej płci, gdy do rozumu przyjdzie, winien jest na
każdy rok przynajmniej na Wielkanoc, tego Sakramentu pożywać, wedle
przykazania świętej matki Kościoła, ten przeklęcticem niech będzie.
X . Jeśliby kto mówił, że się nie godzi kapłanowi, który ma Mszą,
tcyo Sakramentu od siebie samego przyjmować, ten przeklęcticem niech będzie.
X I. Jeśliby kto mówił, żc sama wiara jest dostatecznem przygoto­
waniem ku przyjęciu Najświętszego tego Sakramentu, przeklęcticem niech
będzie.
Ażeby tak zacnego Sakramentu ludzie niegodnie na śmierć i na po­
tępienie swe nie przyjmowali, ustawujc i deklaruje to ś. Synod, aby każdy
który grzechem śmiertelnym czuje się być obciążonym— choćby mniemał że
ma prawdziwą skruchę— gdy się ma przed kim spowiadać, nie śmiał przy­
stępować, ażby się pierwej grzechów swoich wyspowiadał.
II.
Jeśliby kto rzeki; żc święty Kościół powszechny nie jest słu-
sznenu przyczynami do tego przywiedziony aby laikom i klerykom, gdy Mszy
nie mają, pod osobą tylko chicha ten Sakrament rozdawał, abo że w tein
pobłądził, niech przeklęcticem będzie.
III- Jeśliby kto tego przał; że cały i zupełny Pan Chrystus, źródło
i dawca wszelkiej łaski pod jedną osobą chicha bywa przyjmowań: dlatego,
że go—jako niektórzy fałszywie twierdzą
nie według postanowienia jego
pod obiema osobami przyjmują, niech przeklęcticem będzie.
IV . Jeśliby kto rzekł, że malutkim, pierwej niż do lat rozumnych
przyjdą, potrzebne jest używanie tego Sakramentu, niech przeklęcticem będzie.
< ) o |i
CtS}6
£
św iętej- ').
O
fiom im nui po
3
oGicum cootam i,
i
■ma-futluctl
d zia tek
1).
I.
Jeśliby kto mówił; że z rozkazania Bożego, abo z potrzeby do
zbawienia wszyscy wierni Pana Chrystusowi i każdy z osobna powinni są
obie osoby Najświętszego Sakramentu przyjmować, niech przeklęcticem będzie.
I. Jeśliby kto mówiI, że we Mszy nie ofiarują Bogu prawdziwej
i własnej ofiary; abo że ofiarować nic innego nie jest, jedno nam Chry­
stusa ku pożywania dawać, niech przeklęcticem będzie.
II . Jeśliby kto mówił; że Ban Chrystus onemi słowy, To czyńcie
na moja pamiątkę, nie postanowił kapłanami Apostołów, abo że nic roz­
rządził, aby oni, i inni kapłani ofiarowali ciało i krew jego, niech prze­
klęcticem będzie.
I I I . Jeśliby kto mówił; że ofiara Mszy świętej jest tylko ofiara
chwały i dziękczynienia, abo gołe tylko wspominanie ofiary,' która sic stała
na krzyżu, a iż nie jest ofiarą ubłagalną; abo że tylko pożyteczna jest
samemu przyjmującemu; że też za żywe i umarłe, za grzechy, karania,
dosyćuczynienia, i za insze potrzeby nie ma być ofiarowana, niech prze­
klęcticem będzie.
IV . Jeśliby kto mówił; że najświętsza ofiara Pana Chrystusowa, któ­
ra się na krzyżu stała, bywa bluźniona przez ofiarę Mszy świętej, abo że
sic onej przez tę ujmuje, niech przeklęcticem będzie.
V. Jeśliby kto mówił; że to jest oszukanie, Msze mieć ku czci Świę­
tych, i dla otrzymania przyczyny ich u Boga, według rozumienia i umy­
słu kościelnego, niech będzie przeklęcticem.
VI. Jeśliby kto mówił; że Kanon Mszy ma błędy w sobie, i przeto
odrzucony być ma, niech przeklęcticem będzie.
VII. Jeśliby kto mówił; że ceremonie, szaty, i zwierzchne znaki,
których w -sprawowaniu Mszy Kościół Katolicki używa, są więcej pobudki
niezboznosci, mz obrzędy pobożności, niech przcklęctwem będzie.
’)
Scssionc 21.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin