A. i B. Strugaccy - Bajka o trojce.pdf

(364 KB) Pobierz

Strugaccy A i B - Bajka o trojce

a³a historia zaczê³a siê od tego, ¿e w samym rodku robo-

czego dnia, gdy poci³em siê nad kolejnym pismem skie-

rowanym do kitie¿gradskich zak³adów magotechniki, poja-

wi³ siê u mnie w gabinecie mój serdeczny przyjaciel Edik

Amperian. Jako cz³owiek dobrze wychowany i wykszta³co-

ny, nie pad³ bezceremonialnie na kulawe krzes³o dla intere-

santów, nie wlecia³ niespodzianie przez cianê ani nie wdar³

siê otwart¹ furtk¹, jak g³az wyrzucony z katapulty. W wiêk-

szoci wypadków moi koledzy ci¹gle siê gdzie spieszyli,

z czym nie nad¹¿ali, gdzie siê spóniali i dlatego pojawiali

siê, w³amywali i wdzierali z absolutn¹ swobod¹, lekcewa¿¹c

normalne rodki komunikacji. Edik do takich nie nale¿a³.

Skromnie pojawi³ siê w drzwiach. Zapuka³ nawet uprzednio,

ale nie mia³em czasu odpowiedzieæ.

Czy w dalszym ci¹gu jest ci potrzebna Czarna Skrzyn-

ka? zapyta³ po przywitaniu.

Skrzynka? wymamrota³em, nie maj¹c si³ oderwaæ siê

od pisma. Jakby tu powiedzieæ Jaka w³aciwie skrzynka?

Wydaje mi siê, ¿e przeszkadzam powiedzia³ delikat-

nie uprzejmy Edik. Przepraszam ciê, ale przys³a³ mnie szef

Rzecz w tym, ¿e za godzinê odbêdzie siê pierwszy start win-

dy poza obrêb trzynastego piêtra. Proponuj¹ nam skorzystaæ

z okazji.

Mózg mia³em jeszcze zasnuty truj¹cymi wyziewami urzê-

dowej frazeologii i dlatego odrzek³em tylko têpo:

Jaka winda ma byæ dostarczona pod nasz adres jeszcze

trzynastego piêtra bie¿¹cego roku?

Po chwili jednak¿e pierwsze dziesi¹tki bitów Edikowej

informacji dosiêg³y moich szarych komórek. Od³o¿y³em d³u-

gopis i poprosi³em o powtórzenie. Edik cierpliwie powtórzy³.

To pewne? spyta³em zamieraj¹cym szeptem.

W zupe³noci potwierdzi³ Edik.

Idziemy powiedzia³em, wyci¹gaj¹c z biurka teczkê

z kopiami swoich zapotrzebowañ.

Gdzie?

Jak to gdzie? Na siedemdziesi¹te szóste.

Nie, zaraz powiedzia³ Edik, krêc¹c g³ow¹. Najpierw

trzeba zajæ do szefa.

A po co?

Prosi³ o to. Z tym siedemdziesi¹tym szóstym piêtrem jest

jaka historia. Szef ma co dla nas na drogê.

Wzruszy³em ramionami, lecz nie protestowa³em. Za³o¿y-

³em marynarkê, wyj¹³em z teczki zapotrzebowanie na Czarn¹

Skrzynkê i ruszylimy do szefa, Fiodora Simeonowicza Kiw-

rina, zarz¹dzaj¹cego oddzia³em Szczêcia Linearnego.

Na pierwszym piêtrze, przed zakratowanym szybem win-

dy panowa³o nieopisane o¿ywienie. Drzwi szybu by³y otwarte,

drzwi kabiny tak¿e, wieci³a masa lamp, b³yszcza³y lustra, mêt-

nie po³yskiwa³y lakierowane powierzchnie. Pod starym, wy-

blak³ym ju¿ transparentem Dla uczczenia wiêta wykonamy

windê t³oczyli siê chc¹cy sobie pojedziæ. Wszyscy z powag¹

s³uchali zastêpcy dyrektora dzia³u administracyjno-gospodar-

czego, Modesta Matwiejewicza Kamieniojada, przemawiaj¹ce-

go przed szeregiem mechaników so³owieckiego Kot³onadzoru.

Nale¿y z tym wreszcie skoñczyæ wyjania³ Modest

Matwiejewicz. To jest winda, a nie jakie tam spektroskopy-

-mikroskopy. Winda jest potê¿nym rodkiem postêpu to

raz. Tak¿e rodkiem transportu. Winda powinna byæ jak wy-

wrotka: podjedzie, wyrzuci i z powrotem. To po pierwsze.

Administracji dobrze wiadomo, ¿e wielu towarzyszy uczo-

nych, w tej liczbie i pewni akademicy, nie potrafi w³aciwie

eksploatowaæ windy. Z tym walczymy i to likwidujemy. Eg-

zaminy na prawo prowadzenia windy, nie patrz¹c na zas³u-

gi ustanowienie tytu³u przodownika windowego i tak

dalej. To po drugie. Ale monterzy ze swej strony powinni

zabezpieczyæ regularnoæ kursowania. Nie ma siê co powo-

³ywaæ na obiektywne trudnoci. Wznosimy has³o: winda dla

wszystkich. Niezale¿nie od osoby. Winda powinna wytrzy-

maæ wejcie do kabiny nawet najbardziej niezwyk³ego aka-

demika.

Przedarlimy siê przez t³um; ruszylimy dalej. Uroczysta

oprawa tego zaimprowizowanego mityngu wywar³a na mnie

ogromne wra¿enie. Czu³o siê, ¿e dzi winda zacznie nareszcie

dzia³aæ, byæ mo¿e bêdzie dzia³aæ nawet przez d³ugie dni. To

wspania³e. Winda by³a zawsze piêt¹ achillesow¹ Instytutu i Mo-

desta Matwiejewicza. W³aciwie niczym wyj¹tkowym nasza

winda siê nie wyró¿nia³a. Winda jak winda, mia³a swoje wady

i zalety. Jak wypada uczciwej windzie, lubi³a stawaæ miêdzy

piêtrami, wiecznie by³a zajêta, przepala³a wkrêcone ¿arówki,

wymaga³a bezb³êdnego obchodzenia siê z drzwiami, a przy

wchodzeniu do kabiny nikt nie móg³ z pewnoci¹ stwierdziæ,

gdzie i kiedy uda mu siê j¹ opuciæ. Mia³a jednak nasza winda

pewn¹ osobliwoæ. Nie mog³a sobie poradziæ z wjechaniem

wy¿ej ni¿ na dwunaste piêtro. To znaczy, historia Instytutu zna³a

wypadki, kiedy pewni specjalici potrafili okie³znaæ krn¹brn¹

maszyneriê i gdy dali jej odpowiedniego kopniaka, wznosili siê

na zupe³nie fantastyczne wysokoci. Ale dla szarego cz³owie-

ka ca³y niekoñcz¹cy siê ogrom Instytutu powy¿ej dwunaste-

go piêtra pozostawa³ niezmiennie bia³¹ plam¹. O tych prawie

ca³kowicie odciêtych od wiata terytoriach kr¹¿y³y najró¿-

niejsze, w wiêkszoci wypadków sprzeczne s³uchy. Mówiono

na przyk³ad, ¿e sto dwudzieste czwarte piêtro posiada wyjcie

w przestrzeñ o innych w³aciwociach fizycznych; na dwiecie

trzydziestym zamieszkuje jakoby nieznane plemiê alchemi-

ków ideowych nastêpców s³ynnego Zwi¹zku Dziewiêciu,

utworzonego przez wykszta³conego indyjskiego króla Aszko-

ju; na tysi¹c siedemnastym po dzi dzieñ ¿yj¹ sobie spokojnie

i szczêliwie nad brzegiem B³êkitnego Morza staruszek, sta-

ruszka i z³oty narybek Z³otej Rybki.

Mnie osobicie, tak jak i Edika, interesowa³o przede wszyst-

kim piêtro siedemdziesi¹te szóste. Tam, zgodnie z informacja-

mi z inwentarza, ukryta by³a Idealna Czarna Skrzynka, niezbêd-

na dla orodka obliczeniowego, przebywa³a tam równie¿ pewna

mówi¹ca pluskwa, na której ogromnie zale¿a³o oddzia³owi

Szczêcia Linearnego. Z tego co by³o nam wiadome, na sie-

demdziesi¹tym szóstym znajdowa³ siê sk³ad deficytowych zja-

wisk przyrodniczych i spo³ecznych. Wielu naszych wspó³pra-

cowników pragnê³o gor¹co siê tam znaleæ, aby zanurzyæ w tym

skarbcu swoje chciwe rêce. Fiodor Simeonowicz na przyk³ad

marzy³ o rozprzestrzeniaj¹cych siê tam hektarach gruntu pod

Optymizm. Kolegom z wydzia³u Meteorologii Socjalnej nie-

zbêdny by³ choæ jeden Mrony Szewc a mia³o ich tam byæ

trzech i wszyscy jak jeden m¹¿ z efektywn¹ temperatur¹ blisk¹

absolutnemu zeru. Taki Christobal Hozewicz Junta, zarz¹dza-

j¹cy oddzia³em Sensu ¯ycia, doktor najbardziej niespotykanych

nauk, wprost rwa³ siê na siedemdziesi¹te szóste po unikalny

egzemplarz tak zwanego Bezskrzyd³ego Marzenia Przyziem-

nego by je wypchaæ. Szeæ razy w ci¹gu ostatniego æwieræ-

wiecza próbowa³ przebiæ siê na siedemdziesi¹te szóste, wyko-

rzystuj¹c swoje wybitne zdolnoci do pionowej transgresji.

Nawet jemu siê nie powiod³o: zgodnie ze sprytnym zamys³em

staro¿ytnych architektów, wszystkie piêtra powy¿ej dwunaste-

go by³y ca³kowicie zablokowane dla wszystkich typów trans-

gresji. Tak wiêc udany start windy oznacza³ nowy etap w ¿yciu

naszego kolektywu.

Zatrzymalimy siê przed gabinetem Fiodora Simeonowi-

cza, a przystojny i czyciutki staruszek, skrzat Tichon, uprzej-

mie otworzy³ przed nami drzwi. Weszlimy.

Plik z chomika:

emohawk

Inne pliki z tego folderu:

A. i B. Strugaccy - Poniedzialek zaczyna sie w sobote.pdf (1201 KB)
A. i B. Strugaccy - Z zewnatrz.pdf (100 KB)
A. i B. Strugaccy - Spotkanie.pdf (63 KB)
A. i B. Strugaccy - Bajka o trojce.pdf (364 KB)
A. i B. Strugaccy - Bialy stozek Alaidu.pdf (136 KB)

A. i B. Strugaccy - Bajka o trojce.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: