Kurs-dla-Mitrów-we-Wspólnocie-Buddyjskiej-Triratna.pdf

(1229 KB) Pobierz
UWAGA, W DRUGIEJ
POŁOWIE
2020 ROKU
BĘDZIE DOSTĘPNY
POPRAWIONA WERSJA
TEGO KURSU NA NASZEJ STRONIE
BUDDYZM.INFO.PL
KURS DLA MITRÓW WE WSPÓLNOCIE BUDDYJSKIEJ TRIRATNA (2020)
Rok pierwszy (z czterech)
Spis
treści:
1.
Część
pierwsza:
Pójście
po Schronienie do Trzech Klejnotów
2.
Część
druga: Etyka
3.
Część
trzecia: Medytacja
4.
Część
czwarta:
Mądrość
5.
Część piąta:
Buddyzm a Triratna; praktyka dewocyjna
6. Bibliografia
1.1.
Pójście
po Schronienie do Trzech Klejnotów
1. Studium Dharmy jako praktyka duchowa
2. Kim jest buddysta?
3. Budda: cel buddyzmu
4. Budda – nauczyciel i jego poszukiwania
5. Budda mityczny
6. Budda nam bliski
7. Dharma – podstawowa analiza
8.
Wielowymiarowość
Dharmy
9. Sangha jako
środek
rozwoju
10. Sangha jako cel sam w sobie
1.1.1. Studium Dharmy jako praktyka duchowa
Rok pierwszy skompilowany przez
Wadanję
Wprowadzenie
Głównym
celem tego kursu jest pomoc ludziom w doskonaleniu ich
życia
i stanów
mentalnych, nie
zaś
dostarczenie informacji na temat buddyzmu jako
pożywki
dla czysto
intelektualnych
zainteresowań.
By
praktykować Dharmę,
musimy
ją znać,
a idee buddyjskie
mają
same w sobie
transformacyjną
moc,
zmieniając
nasze postrzeganie
świata,
a przez to – nasze
uczucia i
działania.
Niniejszy kurs
będzie
zatem
zawierać
rozbudowany element czytania tekstów, zastanawiania
się
nad nimi i dyskutowania o nich. Istotne jest jednak,
byśmy
na
wstępie
nie przyjmowali naszej
zwykłej
postawy wobec tego, co nazywamy „studiowaniem”,
niosącej
ze
sobą
poczucie rywalizacji,
niższości
czy
angażowanie wyłącznie
krytycznego, racjonalnego intelektu zamiast
całej
swojej
istoty.
Poniższy
tekst, oparty na mowie
Padmawadżry,
oferuje bardziej twórcze
podejście
do tego,
co
zwykliśmy nazywać
„studiowaniem”,
widząc
to jako „omawianie Dharmy” –
kluczową
i
uświęconą
zwyczajem
duchową praktykę,
która rodzi
różne
inspiracje, rozwija
mądrość,
tworzy
społeczność duchową
i ujmuje w ramy
naszą pracę
nad
własnym
nawykowym funkcjonowaniem.
Omawianie dharmy
Oparte na mowie
Padmawadżry
Omawianie Dharmy
oraz
materiałach
dodatkowych
Dla wczesnych buddystów „omawianie Dharmy” (Dharma-katha)
było ważną praktyką.
Dharma-katha oznacza mówienie o dharmie, dyskusje oparte na Dharmie,
nawiązywanie
kontaktów
poprzez
Dharmę.
Oznacza
powoływanie się
na idee,
ideały, sformułowania
i symbole Dharmy dla
zawiązania
wspólnej komunikacji.
W
Meghija Sutta
Budda opisuje
Dharma-kathę
jako
jedną
z
pięciu
rzeczy (obok medytacji),
które,
jeśli
„serce nie
dojrzało
jeszcze do Oswobodzenia,
prowadzą
je do
dojrzałości
”. Omawianie
Dharmy jest równie istotne, jak medytacja. Nie jest to opcjonalny dodatek.
W tym momencie
ktoś może zaoponować, że doświadczanie
prawdy w buddyzmie wymaga
wykraczania poza
słowa
i
pojęcia.
Ale przedwczesne „
przywoły-wanie pozasłownego
” samo w
sobie nas nie wyzwoli. Zanim to uczynimy, musimy
uwolnić się
z okowów
wiążących
nas
pojęć
i
poglądów
na
świat, żywionych
przez nas nawet
nieświadomie.
Stopniowo
nieświadome poglądy są
zastępowane
przez
świadomie
wybrane przez nas idee
sprzyjające
oswobodzeniu i
pomagające
wieść
bardziej duchowe
życie.
Dopiero dokonawszy tego,
będziemy
w stanie
całkowicie wykroczyć
poza
pojęcia. Jeśli
zbyt
wcześnie
„
przywołamy bezsłowne
”, tj. zanim przejdziemy przez ten proces,
pozostaniemy po prostu dalej
więźniami nieświadomych poglądów,
jakie
zostały
nam wpojone
przez
rodzinę, przyjaciół,
system edukacji,
społeczeństwo
itd.
Cytując
Przebudzenie
się
wiary w
mahajanie:
„
Słów używamy,
by
wyzwolić się
od
słów,
póki nie
osiągniemy
czystej,
bezsłownej
esencji”.
Transformująca
moc kontaktu z
Dharmą
Studiując
tekst
pochodzący
od
umysłu
bardziej
rozwiniętego
duchowo od naszego,
poznajemy taki
umysł
– wkraczamy w
wyższy świat.
W grupie
omawiającej
dany tekst
możemy
spędzić
sporo czasu z naszymi duchowymi
przyjaciółmi żyjący-mi
w tym
wyższym świecie,
pomagając
sobie nawzajem
doświadczyć
tego
świata
jak
najpełniej.
Ów kontakt ze
światem
wyższym
stanowi
transformujące doświadczenie. Może wprowadzić
nas w
wyższe
stany mentalne
tak samo jak dowolna praktyka medytacyjna. W kanonie palijskim jest
więcej
przypadków
osiągnięcia
nowego poziomu wskutek
zetknięcia się
z
Dharmą, aniżeli dzięki
medytacji!
(Późniejsze przykłady
to
choćby
Hui Neng czy Sangharakszita, którzy obaj
doświadczyli wglądu
dzięki zetknięciu się
z
Diamentową Sutrą).
Bez odpowiedniego
podejścia
nie da
się
jednak
skorzystać
z
tranformującego
efektu
Dharmy. Musimy stale
mieć
na uwadze,
że
wkraczamy w pewien
wyższy świat
i
otwierać się
na
atmosferę
i
magię,
a nie
skupiać
jedynie na
pojęciach.
Trzeba
też wykształcić
w sobie
postawę
szacunku i pokornej akceptacji,
że
tekst pochodzi
od
kogoś wyżej
od nas
rozwiniętego. Jeśli
nie
podobają
nam
się
pewne aspekty
treści,
musimy
dopuszczać możliwość, że
tego typu reakcje
więcej mówią
o nas
niż
o
Rzeczywistości.
Nie znaczy
to,
że
musimy niewolniczo
przytakiwać,
warto jednak
utrzymywać
otwarty
umysł, objawiając chęć
wypróbo-wania nieznanych perspektyw patrzenia na
świat.
Tego rodzaju
podejście
do tekstu
stanowi samo w sobie
praktykę wglądu. Często
nasze
poglądy są
bardziej
związane
z uprzednim
warunkowaniem
aniżeli
z
dogłębną refleksją.
Gdy nie spodoba nam
się jakaś myśl,
bardzo pomocne
bywa zadanie sobie pytania, czemu tak
się
dzieje.
Szczerą
i
prawdziwą odpowiedzią może się
okazać
np.: „bo
myślę
o sobie jako takim-a-takim rodzaju osoby”, „bo
całe
moje
wykształcenie
wpoiło
mi
pogląd
odmienny”, „bo w
kręgach,
w jakich
się
poruszam, wszyscy
myślą
inaczej”, albo
„gdybym
naprawdę się
tym
przejął, musiałbym dokonać
takiej zmiany, na
jaką
nie jestem jeszcze
gotowy”. Podobna
szczerość
wobec siebie to krok w kierunku wyzwolenia
się
od ustalonego obrazu
siebie, co stanowi istotny aspekt
wglądu.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin