Likier przytuliowy Sanziene z przytuli właściwej
przepis Małgorzaty Kaczmarczyk -Ziołowa Wyspa
Zbierz kłosy przytulii, weź ze sobą nożyk, gdyż nie każda łodyga chce się złamać, niektóre wychodzą z korzeniami. Ponieważ ja robiłam małą ilość likieru, to wystarczyło mi około 400 ml oderwanych kwiatów. Likier robię na spirytusie, który rozlewam do uzyskania mocy alkoholu 30%. Aby uzyskać takie stężenie należy na każde 100 ml spirytusu dodać około 244 ml przegotowanej, źródlanej, niskomineralizowanej wody (bez jonów wapnia i magnezu). Spirytus wlewaj do wody. Masz alkohol 30% w słoiku, wrzuć do niego kwiaty przytulii – powinny luźno pływać. Po około 2 godzinach zauważysz, że kwiaty czernieją. Wyciąg je i wrzuć następną porcję kwiatów. Czynność tę powtórz trzeci raz. Alkohol stanie się żółty, ale po kilku godzinach przybierze kolor brązowy. Ważne jest, że ma smak przytulii bez nuty goryczy, która pojawi się, jeśli potrzymasz kwiaty dłużej. Teraz następuje u mnie następny proces – rozrzedzania alkoholu i dodawania słodyczy. Chcę uzyskać słaby likier, gotuję więc wodę z cukrem białym – nie dodaję miodu ani cukru brązowego, ponieważ moim zamierzeniem jest posiadanie czystego smaku i zapachu przytulii, będzie mi to potrzebne do dalszych eksperymentów z nalewkami ziołowymi. Ale ty, jeśli chcesz, dodaj miodu jasnego zamiast cukru – dla słodyczy. Syrop cukrowy robię w ten sposób, że 100 ml cukru rozpuszczam w minimalnej ilości wody. Do cukru, który jest w garnku wlewam wrzątek i podgrzewam. Jeśli się roztopi, to jest to koniec pracy, jeśli nie to jeszcze dolewam wody. Ostatecznie 100 ml cukru rozpuszczam w 70 ml wody, uzyskuję 90 ml syropu, który wlewam do słoika, do niego dodaję nalewkę przytuliową i sok z połowy cytryny. Kolor zmienia się na zielonkawy. Swój likier robiłam z 200 ml spirytusu, który połączyłam 488 ml wody plus 90 ml syropu. Nazwałam go likierem Sanziene dla pamięci rumuńskich wróżek.
Likier powinien odstać co najmniej kilka miesięcy, by pozbył się wyczuwalnej nuty alkoholu. Gdy to się stanie, będzie akurat jesień, mgły, wiatry i czas na degustację minionego lata, wspominanie upałów i ziemi rozgrzanej od słońca, no i dobrych wróżek Sanziene. Właściwości lecznicze przytulii
Przytulia właściwa należy do rodziny marzanowatych, która liczy kilkaset gatunków, u mnie występuje przytulia czepna, biała, marzanka wonna i właściwa – Galium verum. Ziele powinno być zbierane od lipca do początków września, może zawierać owoce, należy je suszyć w suchym, przewiewnym miejscu. Ususzone ziele przyjmuje kolor czarny. Przytulia to roślina krzemionkowa, wzmacnia ścianki naczyń krwionośnych, posiada właściwości przeciwzapalne i przeciwwysiękowe, jest moczopędna i przeciwdziała obrzękom. W medycynie ludowej stosowana była do leczenia obrzęków, stanów zapalnych układu moczowego, chorób skóry, nieżytów żołądka i jelit.
Cały art. http://ziolowawyspa.pl/likier-przytuliowy/
zgo