Historyczne Bitwy 172 - Mińsk Białoruski 1941, Sławomir Kosim.pdf

(2188 KB) Pobierz
HISTORYCZNE
BITWY
SŁAWOMIR KOSIM
MIŃSK BIAŁORUSKI 1941
BELLONA
Warszawa
Bellona SA prowadzi sprzedaż wysyłkową wszystkich swoich książek z
rabatem.
www.ksiegarnia.bellona.pl
Nasz adres:
Bellona SA
ul. Grzybowska 77
00-844 Warszawa
Dział Wysyłki tel.: (22) 45 70 306, 652 27 01
fax (22) 620 42 71
Internet: www.bellona.pl
e-mall: biuro@bellona.pl
Ilustracja na okładce: Daniel Rudnicki
Redaktor merytoryczny: Monika Baczyńska
Redaktor prowadzący: Kornelia Kompanowska
Redaktor techniczny: Andrzej Wójcik
Korektor: Sylwia Piecewicz
© Copyright by Sławomir Kosim, Warszawa 2009
© Copyright by Bellona Spółka Akcyjna, Warszawa 2009
ISBN 978-83-11-11444-9
WSTĘP
Latem 1941 r. na europejskim teatrze działań wojennych
rozpoczynały się operacje, które już wtedy były postrzegane
jako decydujące dla losów krajów Europy podbitych przez
Niemców. 22 czerwca 1941 r. otworzył się nowy front,
który miał się stać głównym frontem II wojny światowej
i zaważyć na dalszych losach dużej części kontynentu
europejskiego.
22 czerwca 1941 r. był dniem, który kończył niemal
dwuletni sojusz między Niemcami i Związkiem Sowieckim
i ścisłą współpracę militarną, polityczną i gospodarczą
między tymi krajami. Była to współpraca „przypieczętowa-
na krwią" —jak określił to Stalin w grudniu 1939 r. Była
to nie tylko krew wspólnie przelana przez żołnierzy
Wehrmachtu i Armii Czerwonej podczas podboju Polski.
W dużo większej skali była to krew samych Polaków,
mordowanych przez obu najeźdźców. Współpraca niemiec-
ko-sowiecka do czerwca 1941 r. doprowadziła do tragedii
nie tylko Polaków. Dzięki sojuszowi z ZSRS Niemcy bez
przeszkód mogli prowadzić kolejne kampanie, rozbijając
Francję i brytyjskie siły sojusznicze, Belgię, Holandię,
Norwegię, wreszcie Bałkany. Związek Sowiecki w tym
czasie realizował swoje plany agresji. Nie udało się
6
opanować Finlandii wobec zaciętej obrony Finów, trudnych,
zimowych warunków i nieudolnie prowadzonych operacji
wojskowych, do których Armia Czerwona była nieprzygo-
towana. ZSRS zagarnął jednak państwa bałtyckie, rumuńską
Besarabię i niewielkie tereny należące wcześniej do Fin-
landii, która wobec ogromnej przewagi sowieckiej musiała
w końcu pójść na terytorialne ustępstwa — pchnęło to
ostatecznie ten kraj do zawarcia sojuszu z Niemcami.
Wiosną 1941 r. w Europie zapanował swoisty impas.
Większość europejskich krajów była podbita i okupowana
przez Niemców lub z nimi sprzymierzona. Niewiele już
było na kontynencie do podzielenia między oba agresywne
państwa (i dwa zbrodnicze systemy polityczne). W lis-
topadzie 1940 r., podczas wizyty Ludowego Komisarza
Spraw Zagranicznych ZSRS, Mołotowa, Hitler próbował
zainteresować stronę sowiecką dzieleniem brytyjskich
posiadłości kolonialnych w Azji i Afryce. Sowiecka od-
powiedź była tylko częściowo pozytywna. Sowieci wyka-
zywali zainteresowanie Bałkanami oraz niezadowolenie
z obecności wojsk niemieckich w Rumunii i Finlandii. Dla
Hitlera był to sygnał, że współpraca między Rzeszą
a Związkiem Sowieckim nie będzie możliwa na dłuższy
czas. 18 grudnia 1940 r. podpisał dyrektywę dotyczącą
ataku na ZSRS (plan „Barbarossa"), który miał nastąpić
wiosną 1941 r. — opóźnienie było spowodowane walkami
w Jugosławii i Grecji w kwietniu 1941 r.
Wstępne prace dotyczące ataku na ZSRS prowadzono
w niemieckich sztabach już wcześniej, bowiem Hitler
jeszcze latem 1940 r. informował swoich generałów o moż-
liwości konfliktu ze Związkiem Sowieckim. Nie było
zresztą tajemnicą, jaki stosunek miał Hitler do Związku
Sowieckiego, z którym relacje, opierające się w dobie
Republiki Weimarskiej na współpracy wojskowej, pogor-
szyły się po roku 1933, gdy Hitler został kanclerzem. Od
momentu dojścia Hitlera do władzy, stosunki między
Zgłoś jeśli naruszono regulamin