Znieczulenie og+-lne 1.pdf

(1694 KB) Pobierz
2014-09-26
Znieczulenie ogólne
— kontrolowane,
odwracalne (czasowe) i całkowite zniesienie bólu,
świadomości i odruchów obronnych osoby
znieczulanej. Znieczulenie ogólne polega na
okresowym zahamowaniu czynności ośrodkowego
układu nerwowego przy jednoczesnym utrzymaniu
funkcji ośrodków podtrzymujących życie np. ośrodka
oddechowego.
Leszek Koprowski
mgr pielęgniarstwa
Znieczulenie - podział
Ogólne
- wpływowi anestetyku poddane zostają wszystkie
narządy i tkanki; odwracalnie zniesiona czynność OUN
– Dożylne
– Wziewne (proste lub złożone)
– Mieszane
Wskazania znieczulenia ogólnego
Wskazania życiowe
– duże urazy, wypadki
Miejscowe(przewodowe
)
- wpływowi anestetyku
poddana jest tylko część narządów i tkanek; odwracalne
zniesienie czynności na obwodzie lub na poziomie rdzenia
komunikacyjne, gdzie natychmiastowa operacja jest
jedyną szansą uratowania pacjenta (brak możliwości
dodatkowych badań i konsultacji)
Wskazania pilne
– znieczulenie może być odłożone o
kilka minut lub godzin, np.: zapalenie ostre pęcherzyka
żółciowego, wyrostka robaczkowego (jest czas na
dodatkowe badania, konsultacje i wyrównanie
zaburzeń u pacjenta)
Wskazania znieczulenia ogólnego
Wskazania przyspieszone
–
chorzy, których należy
Elementy składowe znieczulenia ogólnego
Wyłączenie świadomości i niepamięć (anestetyki wziewne i dożylne)
Analgezja (silne leki przeciwbólowe - opioidy)
Wyłączenie lub osłabienie trzewno-somatycznych reakcji na
szkodliwe bodźce ( duże stężenia anestetyków dożylnych lub
wziewnych )
Zwiotczenie mięśni poprzecznie prążkowanych( środki zwiotczające )
operować w ściśle określonym czasie z powodu szybko
postępującego schorzenia (nowotwory, choroby
zwyrodnieniowe)
Tryb planowy
– dotyczy chorób wymagających
operacji w bliżej nieokreślonej przyszłości, co
umożliwia przygotowanie pacjentów do zabiegu i
znieczulenia
1
2014-09-26
Etapy znieczulenia ogólnego
Etap I - Premedykacja
Etap II - Wprowadzenie do znieczulenia (indukcja)
Etap II - Podtrzymanie znieczulenia (kondukcja)
Etap IV - Wyprowadzenie ze znieczulenia
(budzenie)
Etapy znieczulenia ogólnego
Etap I. Premedykacja farmakologiczna
Okres przygotowania pacjenta do zabiegu. W czasie
premedykacji często podaje się pacjentowi leki uspokajające,
neuroleptyki lub inne leki ułatwiające zniesienie stresu
związanego z operacją i przygotowujące pacjenta do zabiegu
.
Etapy znieczulenia ogólnego
Cele premedykacji:
zniesienie lęku związanego z operacją
sedacja bez zniesienia odruchów obronnych i zdolności
Leki stosowane w premedykacji
Benzodiazepiny
– mają najszersze zastosowanie ze względu na
działanie uspakajające, przeciwlękowe, zmniejszające napięcie
mięśni szkieletowych, w niektórych przypadkach niepamięć.
współpracy
spowodowanie niepamięci
zmniejszenie bólu
zahamowanie wydzielania śliny i treści oskrzelowej
ułatwienie wprowadzenia do znieczulenia
zapobieganie nudnościom i wymiotom pooperacyjnym
Midazolam
(Dormicum) – najpopularniejszy lek stosowany w
premedykacji o krótkim okresie półtrwania, działa przeciwlękowo
i uspokajająco. Dawkowanie 3,5-7 mg p.o., 5mg i.m., 1-3mg i.v.
Diazepam
(Relanium) – 0,15 mg/kg mc. p.o.
Flunitrazepam
(Rohypnol) – 0,5-2 mg tabl. p.o.
Lorazepam
(Lorafen) – lek długodziałający 4-6 godz. 1-2 mg
przed snem w dniu poprzedzającym zabieg
Leki stosowane w premedykacji
Leki przeciwbólowe:
Niesteroidowe leki przeciwzapalne, - ketoprofen
(Ketonal), paracetamol (Perfalgan), metamizol (Pyralgina)
Opioidy – wskazane w premedykacji tylko wtedy, kiedy
chory odczuwa ból przed operacją
Morfina 0,1 mg/kg m.c. i.m.
Tramadol 1 mg/kg m.c. i.m.
Leki stosowane w premedykacji
Leki antycholinergiczne:
Obecnie nie wchodzą obowiązkowo w skład premedykacji
przed znieczuleniem ogólnym i regionalnym. Stosowane
przed zabiegiem w celu zmniejszenia wydzielania śliny i
zapobieganiu bradykardii spowodowanej podrażnieniem
nerwu błędnego intubacją
Atropina – 0,5-1 mg i.v.
Skopolamina - 0,2-0,5 mg i.m.
Glikopyronium - 0,2-0,4 mg i.v.
2
2014-09-26
Leki stosowane w premedykacji
Leki zapobiegające nudnościom i wymiotom -
Antagoniści receptora H2
Zmniejszają objętość i kwasowość soku żołądkowego,
nie mają wpływu na treść w żołądku.
Cymetydyna – 200 mg p.o. 1-2 godz. przed
wprowadzeniem do znieczulenia. Początek działania po
60-90 min. Czas działania 3-4 godz.
Ranitydyna – 150 mg p.o. 2 godz. przed wprowadzeniem
do zabiegu. Czas działania 9 godz.
Leki stosowane w premedykacji
Leki neutralizujące kwas solny:
Cytrynian sodu – natychmiastowe działanie, podwyższa
pH >2,5. Dawkowanie: 20 -30 ml na 10 min. Przed
rozpoczęciem zabiegu.
Leki pobudzające perystaltykę górnego przewodu:
pokarmowego i przyspieszające opróżnianie żołądka
Metoclopramid – 10 mg na 1 godz. przed wprowadzeniem
do znieczulenia p.o. lub 5 -20 mg na 15 -30 min. przed
wprowadzeniem do zabiegu i.v.
Etapy znieczulenia ogólnego
Etap II. Wprowadzenie do znieczulenia - Indukcja
W zależności od drogi podania leków wyróżnia się indukcję:
Dożylną – najczęstsza forma u ludzi dorosłych z dojściem
żylnym. Wybór anestetyku zależy od danego stanu pacjęnta
np. Etomidat (najmniej oddziaływuje kardiologicznie,
Propofol (szybkie wybudzanie)
Wziewną – u dzieci, jeśli nie można założyć wkłucia
dożylnego lub dziecko bardzo boi się wkłucia
Domięśniową – za pomocą np. Ketaminy
Etapy znieczulenia ogólnego
Składowe indukcji:
Preoksygenacja
Prekuraryzacja
Indukcja farmakologiczna
Intubacja
Etapy znieczulenia ogólnego
Indukcja - Preoksygenacja :
Zapobieganie hipoksji podczas intubacji
Spontaniczna wentylacja przez maskę
100 % tlen przez 5min. Przed wprowadzeniem
do znieczulenia
Etapy znieczulenia ogólnego
Indukcja - Prekuraryzacja :
Podanie choremu niewielkiej dawki ok.10 %
niedepolaryzującego środka zwiotczającego
zapobiegającego drżeniom mięśniowym np. po
podaniu Sukcynylocholiny
3
2014-09-26
Etapy znieczulenia ogólnego
Indukcja farmakologiczna :
Leki przeciwbólowe (opioidy)
Anestetyki dożylne
Środki zwiotczające
Etapy znieczulenia ogólnego
Indukcja - Intubacja :
Umieszczenie plastikowej rurki intubacyjnej, w
tchawicy pacjenta. Rurka jest wprowadzana z
pomocą laryngoskopu. Intubację przeprowadza
się za pomocą szybko działającego leku
zwiotczającego- najlepiej Sukcynylocholiny lub
przy głębokim znieczuleniu np. Propofolem.
Etapy znieczulenia ogólnego
Etap III. Podtrzymanie znieczulenia- kondukcja
Zaczyna się od osiągnięcia właściwej do rozpoczęcia zabiegu
głębokości znieczulenia. Polega na podawaniu kolejnych
dawek ( dawki podtrzymujące ) leków znieczulających,
przeciwbólowych i rozluźniających tak, aby pacjent
pozostawał w stanie znieczulenia przez wymagany danym
zabiegiem czas.
Etapy znieczulenia ogólnego
Etap III. Podtrzymanie znieczulenia- kondukcja
Metody zależne są od preferencji anestezjologa, stanu pacjenta,
rodzaju zabiegu.
metoda dożylna TIVA
metoda wziewna- mieszanina gazów anestetycznych
Ataranalgezja- znieczulenie z jednoczesnym podawaniem
środka uspokajającego- zachowany jest własny oddech i
odruchy pacjenta: Relanium + Ketamina, DHBP + Ketamina
Etapy znieczulenia ogólnego
Etap IV. Wyprowadzenie ze znieczulenia
Całkowite znieczulenie dożylne TIVA
Polega na ciągłym wlewie lub podaniu powtarzalnych dawek
kojarzonych leków wyłącznie drogą dożylną.
Hipnotyki
zaprzestanie podawania anestetyków i leków
przeciwbólowych przed końcem zabiegu
w razie potrzeby podanie antagonizujące działanie
środków zwiotczających- Polstygminę oraz
antagonistów opioidów- Narcan.
hiperwentylacja 100% tlenem
extubacja- jeżeli powrócą odruchy z górnych dróg
oddechowych , w razie potrzeby odessanie
lub dożylne anestetyki, podawane w celu
uzyskania utraty świadomości i niepamięci
Opioidy do analgezji i zahamowania odruchów
Środki zwiotczające mięśnie szkieletowe
4
2014-09-26
Całkowite znieczulenie dożylne TIVA
Zalety TIVA
Całkowite znieczulenie dożylne TIVA
Wskazania do TIVA
chirurgia jednego dnia
zabiegi z wentylacja jednego płuca
chirurgia ucha środkowego
neuroanestezja (urazy czaszkowo-mózgowe, zwiększone
zmniejszenie działań ubocznych środków znieczulenia wziewnego
na wątrobę i nerki,
lepsza stabilność hemodynamiczna
lepsze warunki śródoperacyjne,
lepsze określenie zależności pomiędzy dawka a odpowiedzią,
mniejsza ilość nudności i wymiotów
mniejsze zanieczyszczenie środowiska – TIVA nie niszczy powłoki
ozonowej jak anestetyki wziewne
ryzyko wzmożonego ciśnienia sródczaszkowego)
zabiegi laparoskopowe
bronchoskopia, chirurgia drzewa oskrzelowego, zabiegi
laserowe
kardioanestezja
chorzy z wysokim ryzykiem znieczulenia wg. ASA
Całkowite znieczulenie dożylne TIVA
Leki w TIVA
Najlepiej krótkodziałające i dobrze sterowane.
Hipnotyk – Propofol, wprowadzenie 1- 2,5 mg/kg,
podtrzymanie znieczulenia 3-12 mg/kg/godz.
Opioid – Remifentanyl, wprowadzenie 1-3 ug/kg,
podtrzymanie znieczulenia 0,125- 0,5 ug/kg/min.
Głębokość znieczulenia
Index bispektralny
Parametr stosowany w anestezjologii i intensywnej
terapii, powstały z przetworzonego elektronicznie
elektroencefalogramu na wartość liczbową z
zakresu 0–100, pozwalający ocenić głębokość
znieczulenia ogólnego. Uzyskana wartość oddaje
głębokość znieczulenia lub sedacji, niezależnie od
użytych środków farmakologicznych.
Głębokość znieczulenia
Pomiary BIS odbywają się za pomocą czujnika
umieszczonego na czole pacjenta, który konwertuje zapis
aktywności elektrycznej mózgu na pojedynczy parametr
BIS.
Głębokość znieczulenia
Wartości BIS zawierają się w przedziale od 0 do 100
(gdzie 100 oznacza pełną świadomość, a 0 brak
aktywności mózgu).
90–100
– osoby w pełni przytomne
70–90
– osoby znajdujące się pod wpływem sedacji
40–60
– głębokie zniesienie świadomości
<40
– zbyt głęboka depresja ośrodkowego układu
nerwowego
5

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin