ulan i dziewczyna.pdf

(537 KB) Pobierz
Ta lektura,
podobnie ak tysiące innych, est dostępna on-line na stronie
wolnelektury.pl.
Utwór opracowany został w ramach pro ektu
Wolne Lektury
przez
fun-
dac ę Nowoczesna Polska.
FRANCISZEK KOWALSKI
Ułan i dziewczyna
Tam na błoniu¹ błyszczy kwiecie,
Stoi ułan na wedecie²,
A dziewczyna ak malina
Niesie koszyk róż.
— Stó , poczeka , mo a duszko!
Gdzie tak drobną stąpasz nóżką?
— Jam z te chatki, rwałam kwiatki
I powracam uż!
— Próżne two e są wymówki,
Pó dziesz ze mną do placówki.
— Ach a biedna, sama edna,
Matka czeka mnie!
— Stąd są wrogi³ o pół mili
Pewnie ciebie namówili.
— Ja uboga, nie znam wroga⁴,
Nie widziałam, nie!
— Może kry esz wrogów tłuszczę⁵,
Da buziaka, to cię puszczę.
— Jam nie taka, dam buziaka;
Tylko z konia zsiądź!
— Z konia zsiądę, prawo złamię,
Za to kulą w łeb dostanę.
— Jakiś prędki, dość twe chętki,
Bez buziaka bądź!
— Choć mnie życie ma kosztować,
Muszę ciebie pocałować.
— Żal mi ciebie, ak Bóg w niebie,
Bo się zgubisz sam.
— A ak wartę mą porzucę
I szczęśliwie z wo ny wrócę?
— Bądź spoko ny, wrócisz z wo ny,
Pocałunek dam!
¹błonie — duża przestrzeń porośnięta trawą; pastwisko, łąka. [przypis edytorski]
²wedeta (.
vedette)
— dosł. łańcuch widzów; rodza placówki a. czatów; rozstawienie kordonu żołnierzy na
warcie w takie odległości, aby nikt nie mógł prze ść między nimi niezauważony. [przypis edytorski]
³wrogi — dziś popr. forma M. lm: wrogowie. [przypis edytorski]
⁴Ja
uboga, nie znam wroga
— w inne wers i: „Ach, dla Boga! Nigdym wroga/ Nie widziała, nie”. [przypis
edytorski]
⁵tłuszcza — tłum. [przypis edytorski]
Żołnierz, Mężczyzna,
Kobieta, Wierność, Wo na
Pocałunek, Obowiązek,
Mężczyzna, Żołnierz,
Kobieta
Mężczyzna, Żołnierz,
Kobieta, Wróg
Kobieta, Mężczyzna,
Żołnierz, Kwiaty
— Gdy szczęśliwie wrócę z bo u,
Gdzież cię szukać mam w poko u?
— Tu w te chatce, przy me matce,
Nad tą rzeczką w wyż!
— A ak zginę, co tak snadnie⁶,
To buziaczek mi przepadnie!
— Wierna tobie, na twym grobie,
Pocału ę krzyż!
Pocałunek, Grób
⁶snadnie (daw.) — łatwo. [przypis edytorski]
Ten utwór nie est ob ęty ma ątkowym prawem autorskim i zna du e się w domenie publiczne , co oznacza że
możesz go swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać. Jeśli utwór opatrzony est dodatkowymi
materiałami (przypisy, motywy literackie etc.), które podlega ą prawu autorskiemu, to te dodatkowe materiały
udostępnione są na licenc i
Creative Commons Uznanie Autorstwa – Na Tych Samych Warunkach . PL.
Źródło:
http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/ulan-i-dziewczyna
Tekst opracowany na podstawie: Śpiewnik polski, tom I, Lwów
Wydawca: Fundac a Nowoczesna Polska
Publikac a zrealizowana w ramach pro ektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukc a cyowa
wykonana przez Bibliotekę Śląską z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BŚ.
Opracowanie redakcy ne i przypisy: Aleksandra Sekuła, Marta Niedziałkowska.
Okładka na podstawie:
See-ming Lee SML@Flickr, CC BY-SA .
Wesprzyj Wolne Lektury!
Wolne Lektury to pro ekt fundac i Nowoczesna Polska – organizac i pożytku publicznego działa ące na rzecz
wolności korzystania z dóbr kultury.
Co roku do domeny publiczne przechodzi twórczość kole nych autorów. Dzięki Two emu wsparciu będziemy
e mogli udostępnić wszystkim bezpłatnie.
Jak możesz pomóc?
Przekaż % podatku na rozwó Wolnych Lektur: Fundac a Nowoczesna Polska, KRS .
Dołącz do
Towarzystwa Przy aciół Wolnych Lektur
i pomóż nam rozwijać bibliotekę.
Przekaż darowiznę na konto:
szczegóły na stronie Fundac i.
Ułan i dziewczyna
Zgłoś jeśli naruszono regulamin