Przewodnik do oznaczania roślin pospolitych Śląskiego Ogrodu Botanicznego. Cz. 1. Jesień 2011rok.pdf

(2754 KB) Pobierz
Zes
z
yt
o
Og
6
y
Edukac
ego
ni
ne
yj
rodu
Bot
a
Przewodnik do oznaczania roślin pospolitych
Śląskiego Ogrodu Botanicznego
część pierwsza
Jesień
czn
Śląski
eg
ISBN 978-83-933846-0-0
ISSN 2082-8616
Przewodnik do oznaczania roślin pospolitych
Śląskiego Ogrodu Botanicznego
część pierwsza
Jesień
Tekst: Anna Orlik
Zdjęcia: Anna Orlik i Maciej Zastępa
Prezentowana publikacja ma charakter prostego przewodni-
ka do oznaczania pospolitych roślin zielnych Śląskiego Ogrodu
Botanicznego w Mikołowie. Wszystkie opisywane rośliny po-
dzielone są na trzy grupy, ze względu na czas zakwitania. Pierwsza
grupa to rośliny, które swoje kwitnienie rozpoczynają w czerw-
cu lub lipcu, a kończą najpóźniej w październiku. Druga grupa
to rośliny wiosenne, których kwitnienie rozpoczyna się najpóźniej
w maju, a kończy we wrześniu. Trzecia grupa to rośliny letnie,
które zakwitają w maju lub czerwcu, a swoje kwitnienie kończą
najpóźniej we wrześniu. Grupa ta zawiera dodatkowo pospolite
rośliny kwitnące w ciągu całego roku. Aby ułatwić rozpoznawa-
nie roślin każda z wymienionych grup uporządkowana jest we-
dług koloru kwiatów, a te z kolei według symetrii grzbiecistej lub
promienistej. Gatunki roślin o kwiatach promienistych i grzbie-
cistych uporządkowane są według osiąganych rozmiarów: od naj-
mniejszych do największych.
Opis każdej rośliny zawiera takie informacje jak: nazwa gatunko-
wa w języku polskim i po łacinie, nazwa rodziny, do której roślina
należy, symetria kwiatów i ich kolor, cechy charakterystyczne, opis
ogólny uzupełniający opis morfologii, siedlisko, na którym moż-
na spotkać roślinę, wartości liczb wskaźnikowych określających
wymagania klimatyczne oraz charakterystykę edaficzną podło-
ża, ewentualnie granice występowania lub rozpowszechnienie
w Polsce oraz zastosowania i ciekawostki dotyczące danej rośliny.
Wszystkie dane do opisu roślin zostały zaczerpnięte z literatury
i własnych obserwacji w terenie.
Czartawa pospolita
Circaea lutetiana
Nazwa gatunkowa:
Rodzina:
Wiesiołkowate (Onagraceae)
Symetria:
promienista
Kolor kwiatów:
biały
Cechy charakterystyczne:
Roślina wysoka
na 25-60 cm. Łodyga owłosiona, wzniesio-
na. Liście pojedyncze, jajowate lub jajowato-
lancetowate. Ogonki liściowe rynienkowate.
Kwiaty zebrane w luźne grona. Kwiaty na
szypułkach bez przysadek.
Opis ogólny:
Roślina wieloletnia. Łodyga
w górze gruczołowato owłosiona. Owocem
krótko owłosiona niełupka.
Siedlisko:
cieniste lasy
Czas kwitnienia:
od lipca do września
Ekologiczne liczby wskaźnikowe:
Forma
życiowa
G
Ś
2
T
4-3
K
3
W
4
Ż
4
Kw
4-5
Gr
4-5
Występowanie w Polsce:
na całym obszarze
kraju, aż po regiel.
Zastosowania i ciekawostki:
Korzeń czar-
tawy pospolitej zawiera żółty barwnik, który
stosowany był kiedyś w przemyśle. Czartawa
występuje zwykle gromadnie, ponieważ roz-
mnaża się poprzez rozłogi. Nazwa rodzajowa
rośliny wywodzi się prawdopodobnie od imie-
nia czarodziejki Circe z mitologii greckiej, na-
tomiast nazwa gatunkowa pochodzi od nazwy
dzisiejszego Paryża – Lutetia. Kwiaty zapyla-
ne są przez muchy.
Rodzina:
Złożone (Asteraceae)
Symetria:
promienista
Kolor kwiatów:
białe, czerwonawe
Cechy charakterystyczne:
Roślina 10-80 cm
wysokości. Liście w ogólnym zarysie lance-
towate, silnie podzielone. Kwiaty zebrane
w koszyczki, a te ułożone w baldachogrona.
Roślina o intensywnym zapachu.
Opis ogólny:
Roślina wieloletnia o kłączach
z podziemnymi rozłogami. Łodyga wznie-
siona, gęsto ulistniona. Liście podwójnie lub
potrójnie pierzastosieczne. Środkowe kwiaty
rurkowate, brzeżne języczkowate. Owocem
spłaszczona niełupka.
Siedlisko:
łąki, przydroża, pastwiska
Czas kwitnienia:
od lipca do października
Ekologiczne liczby wskaźnikowe:
Forma
życiowa
H
Ś
4
T
4-3
K
3
W
2-3
Ż
3-4
Kw
3-4
Gr
4
Nazwa gatunkowa:
Krwawnik pospolity
Achillea millefolium
Występowanie w Polsce:
na całym obszarze
kraju, aż po regiel.
Zastosowania i ciekawostki:
Ziele krwaw-
nika znalazło szerokie zastosowanie w medy-
cynie, m. in. dzięki obecności w nim olejków
lotnych, flawonoidów, garbników oraz wi-
tamin (C, K) i karotenu. Roślina stosowana
jest jako środek „czyszczący” krew, przeciwkr-
wotoczny (zawiera witaminę K), przeciwaler-
giczny, wzmacniający oraz pobudzający ape-
tyt. W kosmetyce stosowany jest jako środek
wybielający i nadający skórze miękkość.
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin