Lewandowski Mirosław, Gawlikowski Maciej - Gaz na ulicach, t. 1 (2011).pdf.pdf

(115066 KB) Pobierz
Mirosław Lewandowski
Maciej Gawlikowski
GAZ NA ULICACH
*
Kraków 2011
Patroni honorowi:
Stanisław Kracik
Wojewoda
Małopolski
Marek Sowa
Marszałek
Województwa
Małopolskiego
Wojciech Grzeszek
Przewodniczący
Zarządu Regionu
Małopolska
NSZZ „Solidarność”
Patroni medialni:
KPN w Krakowie
Stan wojenny
1981-1982
Recenzent: prof. dr hab. Tomasz Gąsowski
Projekt okładki: Miłosz A. Lodowski
Na okładce wykorzystano fotografie Andrzeja Stawiarskiego
(na pierwszym planie Marek Bik)
Redakcja i indeks: Magdalena Musiał
Korekta: Anna Strakowska
Skład, obróbka zdjęć i przygotowanie do druku: Leszek Jaranowski
Wydawca: Dar-Point Leszek Jaranowski www.darpoint.pl
Koedycja: Muzeum Historii Polski w Warszawie www.muzhp.pl
Fundacja Wolności
Druk i oprawa: Drukarnia Wydawnicza im. W. L. Anczyca S.A.
Copyright © Mirosław Lewandowski, Maciej Gawlikowski
Zapraszamy na stronę: www.gaznaulicach.pl
Mimo starań nie udało się ustalić autorów wszystkich zdjęć prezentowanych w książce.
Nie udało się także kompletnie opisać wszystkich fotografii. Jeżeli ktoś rozpoznał swoje zdjęcie
w tej książce albo też rozpoznał swoją twarz na jakiejś fotografii, proszony jest o kontakt z autora-
mi poprzez Forum POLONUS (którego jeden z autorów książki jest administratorem)
– www.polonus.mojeforum.net
Każdy, kto kupił wcześniej tom I, może zamówić po promocyjnej cenie niniejszy tom oraz
kolejne tomy książki poprzez Forum POLONUS (adres internetowy – wyżej) z bezpłatną wysyłką
do domu.
ISBN: 978-83-927061-2-0
Wstęp
Polska opozycja, która ukształtowała się w drugiej połowie lat siedemdziesiątych
minionego wieku, a następnie okrzepła za sprawą solidarnościowej rewolucji z lat 1980-
1981, była fenomenem w skali całego imperium sowieckiego. O ile bowiem w innych
krajach bloku, a w ZSRS w szczególności, mieliśmy zwykle do czynienia z nielicznymi
dysydentami, to nad Wisłą ruch opozycyjny szybko nabrał naprawdę masowego charak-
teru. Wprawdzie jedyne całościowe szacunki liczby osób zaangażowanych w aktywny
sprzeciw wobec systemu były wówczas sporządzane przez Służbę Bezpieczeństwa, a sto-
sowana przez nią metodologia daleka była od doskonałości, to jednak pozostaje faktem,
że w Polsce – i pośród państw bloku sowieckiego tylko w Polsce – ich liczbę do 1980 r.
podawano w setkach, a później już w tysiącach. W połowie dekady lat 80. aktywność
większości środowisk opozycyjnych osłabła, ale wraz z wejściem w dorosłe życie ko-
lejnych roczników młodzieży, szczególnie ostro kontestującej szarą rzeczywistość PRL,
nastąpiło jej odrodzenie.
Z tysięcy ludzi, którzy w czasach komunistycznej dyktatury odważyli się zaanga-
żować w działalność opozycji, tylko nieliczni doczekali się dotąd jakiejś formy podzię-
kowania. Dla jednych było nim otrzymanie odznaczenia państwowego, dla innych zaś
udokumentowanie ich aktywności w formie opracowania historycznego. Dlatego wciąż
pozostaje bardzo wiele do zrobienia na polu upamiętnienia dziejów opozycji niepodle-
głościowej w PRL.
Ponad dwadzieścia lat po upadku rządów komunistycznych historia opozycji
w powojennym 45-leciu wciąż jeszcze pełna jest białych plam. Do jednej z największych
należy historia Konfederacji Polski Niepodległej – nie tylko pierwszej od lat czterdzie-
stych opozycyjnej partii politycznej, ale i takiej, która już w swojej nazwie eksponowała
jako strategiczny cel odzyskanie przez Polskę pełnej suwerenności, utraconej najpierw
za sprawą wspólnego ataku III Rzeszy i ZSRS w 1939 r., a później dyktatu jałtańskiego
z 1945 r.
KPN z pewnością zasługuje na całościową monografię, opisującą działalność tej par-
tii w całej Polsce i to zarówno przed, jak i po 1989 roku. Aby jednak takie syntetyczne
opracowanie stało na odpowiednio wysokim poziomie, potrzebne są gruntowne badania
Zgłoś jeśli naruszono regulamin