8 września historia święta Narodzin Matki Bożej
Historia święta
Commemorating the Nativity of Our Lady
Rachel L. Lozowski
Święto Narodzin Maryi, jedno z głównych świąt Maryjnych w kalendarzu kościelnym pochodzi z Kościołów Wschodnich. Tam świętowano je 8 lub 9 września od najwcześniejszych czasów. Kościół Zachodni stopniowo przyjął to święto, i w XII wieku ogłosił je jako święto obowiązujące.
Średniowieczna legenda wyjaśnia wprowadzenie tego święta w Zachodnim Kościele. W V wieku, pobożny Francuz z Angers miał objawienie w nocy 8 września, w którym zobaczył chóry Aniołów radośnie śpiewające w Niebie.
Pełen podziwu zapytał co oznaczał ten wspaniały widok, skoro miał miejsce właśnie tego dnia, a nie innego. Dostał odpowiedź, że Aniołowie cieszyli się, gdyż Panna Najświętsza urodziła się tej nocy, i Nasz Pan pragnął by Kościół na ziemi dołączył do niebiańskich chórów w celebrowaniu tego święta. Człowiek ten poszedł do miejscowego biskupa, św. Mauryliusza, który ustanowił to święto ku czci Matki Bożej obchodzone co roku 8 września. [1]
Narodziny Dziewicy, c. 1400, Andrea de Bartolo à
To Maryjne święto było szczególnie ważne dla katolickich kobiet w przeszłości. W wielu krajach Europy Środkowej ten dzień nazywano "Małym Dniem Pani" (Kleiner Frauentag) w odróżnieniu od Wielkiego Dnia Pani, święta Wniebowzięcia. [2]
Włoszki o imieniu Maria świętują ten dzień jako imieniny. Wiele z nich tradycyjnie konsumuje jagody dla uhonorowania szat Matki Bożej. [3] Bułgarki nie pracują tego dnia i wypiekają chleb, który rozdają sąsiadom i miejscowym klasztorom. [4]
Na niektórych terenach Rosji tego dnia tradycją dla członków rodzin było odwiedzanie par nowożeńców "by odwiedzić młodych, przyjrzeć się ich życiu i uczyć mądrości". Była uroczysta kolacja kiedy na stole stawiano piwo. Przez te 'zjazdy rodzinne' nowożeńcom pokazywano, że dla nich wzorem powinna być Matka Boża. [5]
Wielu Węgrów wierzyło, że słońce zrzuca róże ze swoich promieni w święto Narodzin Matki Bożej. W węgierskich wioskach wzdłuż Centralnego Ipoly, kobiety wchodziły na pobliskie wzgórze by obejrzeć wschód słońca tego dnia, spodziewając się zobaczyć Matkę Bożą otoczoną różami. [6] To wierzenie opiera się na Apokalipsie, gdzie Matka Boża jest opisana jako "Niewiasta odziana w słońce". (Apok 12:1)Procesje & Maria Bambina
Tradycyjny czas pielgrzymek do sanktuariów Maryjnych był 30 dni po święcie Wniebowzięcia (15.08) do święta Matki Bożej Bolesnej (15.09). W miastach i wioskach katolickiej Europy często oddaje się szczególną cześć posągom czy obrazom Matki Bożej w jakieś święto Maryjne w tym 30-dniowym okresie.
Jednym z tych świąt były Narodziny Matki Bożej. Procesje, targi i pielgrzymki odbywały się w sanktuariach Maryjnych zwiększające radość dnia.
Wioskowa pielgrzymka
W wielu greckich wioskach był to dzień specjalnych ceremonii i wielkich procesji, które często kończyły się w kościele pod wezwaniem św. Anny; w tym akcie czułości ludzie sprowadzali Matkę Bożą do Jej Czcigodnej Matki, która Ją urodziła. Żeby wybrać mężczyznę który miałby honor niesienia obrazu Matki Bożej, przeprowadzano aukcję, i ten przywilej dostawał oferujący najwyższą stawkę. Pieniądze używano na zakup byka do zarżnięcia na ucztę dla zgromadzonych.
Często osoby na tych procesjach pragnęły pomocy Matki Bożej w ich kłopotach i smutkach. Rodzice z chorymi dziećmi "sprzedawali" i oddawali dzieci Matce Bożej w dniu Jej Narodzin, wierząc iż skoro teraz byli Jej niewolnikami, Ona je wyleczy. W następnym roku w to święto rodzice przyprowadzali te dzieci, często wyleczone przez Matkę Bożą. [7]
Podobna aukcja odbywała się w Orense, Hiszpania. Po Mszy najwyższy ofiarodawca był wybrany do prowadzenia wozu z obrazem Matki Bożej z La Franqueria na podium na głównym placu. Dwaj mężczyźni, jeden ubrany za Maura, drugi za katolika, odgrywali radosną i kontrowersyjną scenę, kiedy Maur w końcu nawrócił się dzięki wstawiennictwu Matki Bożej. [8]
Cudowna Maria Bambina w mediolańskiej
kaplicy; po prawej Globe de Marie
Wiele włoskich miast i wsi ma szczególne nabożeństwo do Narodzin Matki Bożej. W górzystym regionie Langhe w Piemoncie w oknach każdego domu umieszcza się świece w miastach i okolicznych wsiach. Na każdym szczycie wzgórza w okolicy rozpala się również ogniska , oddając chwalebny hołd Najświętszej Maryi Pannie, której narodziny przyniosły światu światło. [9]
Nabożeństwo do Maria Bambina (Dzieciątko Maryja) jest piękne, rozpoczęło się we Włoszech i rozeszło na całe chrześcijaństwo. Rozpoczęło się w XI wieku, kiedy kościół Santa Maria Fulcorina w Diecezji Mediolanu poświęcono "tajemnicy narodzenia Maryi" w 1007. Pięćset lat później św. Karol Boromeusz poświęcił Katedrę Mediolańską Narodzeniu Najświętszej Maryi (Santa Maria Nascenti).
Te oficjalne akty kultu Narodzenia Matki Bożej doprowadziły do zwyczaju przedstawiania Jej jako niemowlę. Ten zwyczaj był szczególnie popularny w czasie kontr-reformacji.
W 1735, Siostra z Biednych Klarysek w Todi, Włochy, o imieniu S. Isabella Chiara Formari, wykonała woskową figurkę Maria Bambina. Ta figurka przeszła przez ręce licznych wielbicieli, i została powierzona Siostrom Miłosierdzia, które sprowadziły Bambina do ich siedziby w Mediolanie w 1876.
Tę Maria Bambina wystawiono do kultu pierwszy raz 8.09.1884, i zabrano na noc do szpitalika dla komfortu tam chorych zakonnic. Nie będąca w stanie się poruszać z powodu poważnej choroby nowicjuszka błagała Maryję o łaskę uzdrowienia. Została natychmiast i cudownie wyleczona.
Jednocześnie ta figurka zmieniała kolory od wyblakłego, matowoszarego odcienia twarzy, na żywe kolory twarzy niemowlęcia. Wkrótce do kaplicy zaczęli przychodzić liczni pielgrzymi z prośbami o łaski. [10]
Nabożeństwo zdobyło popularność i poszerzył się zwyczaj prezentowania małej woskowej Maria Bambina nowożeńcom. We Francji figurkę umieszczano na poduszkach pod szklanym globem, Globe de Marie, też prezentowanym parom nowożeńców.
Zmiana pór roku & żniwa Narodzenie Matki Bożej wypada w miesiącu końca żniw i początku pory świętowania żniw.
Dla wielu narodów katolickich 8 września oznaczał koniec lata. Po tym dniu rozpoczynało się przejście od tradycji praktykowanych latem na jesienne i wczesnej zimy.
ß Odlatujące na zimę jaskółki
W środkowej i północnej Europie narody uważały, że tego dnia jaskółki zaczynały swą podróż na południe. Austriackie dzieci znały ten wierszyk:
To urodziny Najświętszej Maryi Panny,
Jaskółki odlatują;
Daleko na południe odlatują,
A smutek wypełnia moje serce.
Ale po śniegu, lodzie i deszczu
W marcu wrócą ponownie. [11]
Tu marzec odnosi się do innego święta Maryjnego, Święta Nawiedzenia / Feast of the Annunciation 25 marca, bo powszechnie uważano, że tego dnia wracały jaskółki. Ten związek jaskółek ze świętem Maryjnym doprowadził do tego, że katoliccy Niemcy dawniej widzieli jaskółkę jako symbol Matki Bożej. [12] Ten czarujący wierszyk do Ameryki przywieźli pensylwańscy Holendrzy, którzy uczyli go swoje dzieci. [13]
W krajach środkowej Europy 8 września rozpoczynał okres znany jako Nachsommer ("późne lato"), kiedy wysiewano zboża ozime. W wielu kościołach tego dnia święcono ozime ziarno. [14]
Ten piękny zwyczaj był tak bardzo rozpowszechniony, że to święcenie ujęto w Roman Ritual. Na Węgrzech człowiek wybrany do niesienia zboża do kościoła na poświęcenie miał przywilej wysiania jako pierwszy ziarna tego dnia. [15]
Festiwal winogron we włoskiej wiosce
Wrzesień jest też miesiącem zbioru winogron. W niektórych regionach Francji właściciele winnic celebrują to szczególne święto wzywając Matkę Bożą jako "Matka Boża Zbioru Winogron". Do kościoła przynosi się młode winogrona, gdzie błogosławi je ksiądz. Kilka kiści winogron przywiązuje się do dłoni posągu Matki Bożej jako szczególną ofiarę dla Królowej Zbiorów. Po ceremonii wszyscy uczestniczą w świątecznym posiłku z winogronami. [16]
Te katolickie ludy wiedziały, że najpewniejszym sposobem otrzymania błogosławieństw za ich pracę było ofiarowanie jej owoców Naszemu Panu w święto jego Najświętszej Matki. Urodziny Matki Bożej najwłaściwiej przypadają w porze roku, kiedy żniwa są dojrzałe, a plony i zwierzęta gospodarskie są najlepsze. Jaki wspaniały hołd dla tej która urodziła Chrystusa Naszego Pana, która zbierze dla ludzkości największe plony.
Czy my, żyjący na tym zimnym uprzemysłowionym nowoczesnym świecie, moglibyśmy wrócić do tych starych tradycji? Wtedy wszyscy – osoby z każdej klasy i profesji - zobaczylibyśmy bliski związek między światem naturalnym i życiem Naszego Pana j Jego Matki pokazany w Roku Liturgicznym.
Arras pokazujący święto winobrania à
https://traditioninaction.org/religious/d055_Nat.htm
OlaGordon