Quo vadis - moje streszczenieGR.docx

Henryk Sienkiewicz: Quo vadis - streszczenie GR

1.      s. 5

Do Petroniusza w porannej łaźni przybywa Marek Winicjusz. Wyznaje mu, że zakochał się w Ligii, zakładniczce Rzymu, wychowanicy generała Aulusa Plaucjusza i Pomponii Grecyny. Petroniusz obiecuje siostrzeńcowi, że wstawi się za nim. Niewolnica Eunice całuje posąg arbitra.

2.      s.15

Obaj wyruszyli po południu lektyką do willi Aulusa. Szli przez tłoczny i gwarny Rzym. Petroniusz był znany i szanowany, ale nie zależało na tym (stoicyzm). W domu Generała uprzejmie rozmawiali, wymienili uprzejmości z Pomponią Grecyną. Urzekła go Ligia - odpowiedziała cytatem z Homera. Była dla nich jak córka. Marek opowiada Ligii o szczęściu i miłości. Ona odbiera to bardzo pozytywnie. Petroniusz zauważył w nich wewnętrzny spokój, szczęście, światłość i pogodę ducha – byli chrześcijanami, choć nie otwarcie.

3.      s.29

Wracając Petroniusz rozmyślał o wierzeniach Aulusów (chrześcijaństwo) i pochwalił wybór Marka. Hamował pochopność siostrzeńca i kazał mu cierpliwie czekać. Wpadł na pomysł i obiecał mu sukces z Ligią.

4.      31

Do Aulusów przybył centurion z żołnierzami. Przyniósł rozkaz Nerona, aby wydać cezarowi zakładniczkę Ligię. W płaczu, łkaniu, bólu i bezsilności wydali ją z Ursusem i kilkoma niewolnikami. Plaucjusz domyślił się i źle mówił o Petroniuszu. Wyruszył z błaganiem do cesarza i Seneki.

5.      37

Generała nie dopuszczono do cezara. Przyjął go stoik Seneka. Przestrzegał go przed okazywaniem uczuć Neronowi i wypomniał, że nie jest jego pochlebcą. O Petroniuszu powiedział, że jest niewiadomą i nie ulega niczyim wpływom. Następnie Aulus kazał się nieść do Marka Winicjusza. Na wieść o porwaniu Ligii młody żołnierz wpadł w gniew i wściekłość. Pobiegł do Petroniusza - kazał Aulusowi na siebie czekać. Czekali z Pompeą w napięciu i z nadzieją. Wieczorem Marek przysłał list, w którym zaakceptował zatrzymanie Ligii.

6.      39

Marek wpadł wściekły do wuja, wyrwał mu i złamał trzcinę pytając z pretensją: gdzie Ona jest? Petroniusz siłą uspokoił Marka i przyznał, że prosił o wydobycie Ligii od Aulusów i oddanie jej Markowi. Szyderczo wyraził się Neronie, że Ligia nie jest piękna. Jutro ma być uczta u Nerona. Marek usiądzie obok Ligii. Chciał stworzyć pozory, aby uniknąć plotek kazał napisać Markowi list, który odebrał Aulsowi resztę nadziei.

7.      42

Na Palatynie zakładniczką Ligią opiekowała się Akte, dawna kochanka Nerona, życzliwa i skromna. Ligia jako chrześcijanka czuła strach przed ucztą, ale Akte przekonała ją, aby nie sprzeciwiać się woli cezara. Przepięknie ją ubrała i poszły. Akte opowiadała jej o strasznych tajemnicach pałacu w Vicus Appolonis.

Zobaczyła Marka i Petroniusza. Marek siadł z nią. Rozmawiali ochoczo, wyznał jej miłość. Akte ostrzegła, że Neron patrzy na nich przez szmaragd. Petroniusz retorycznie zgasił piękno Ligii u cezara. Rozmawiali z dworzanami o tym czy wierzyć w sny (Tuliusz, Westynus Kalwia – rubaszny i gruby, poeta Lukan). Neron wzbraniał się przed śpiewem. Wezwał Poppeę (boską Augustę) piękną i niegodziwą. Zachwyciła Ligię, choć wiedziała o jej zbrodniach. Neron zaśpiewał hymn do Wenus. Wszyscy klaskali, Petroniusz wykwintnie go pochwalił. Potem były występy: mim Parys, zapasy ze śmiercią zawodnika.

Winicjusz wyznał Ligii miłość. Pijany i rozdrażniony zaczął całować Ligię. Wszyscy pili i pozwalali sobie. Neron upił się i tłumaczył się z zabójstwa matki. Ligię z opałów uratował Ursus, odepchnął Marka i wyniósł ją z triclinium.

8.      61

Byli w trójkę u Akte. Młoda wyzwolenica z trudem powstrzymała ją przed myślą o ucieczce. Ligia zrozumiała, że to Petroniusz i Marek są sprawcami jej losu i wpadła w rozpacz z bezsilności. Modliła się z Ursusem. Zaczęli obmyślać ucieczkę z pomocą biskupa chrześcijan. Akte zrozumiała, że oni żyją częściowo w lepszym świecie pełnym szczęścia i światła, a ona jest jego niegodna.

9.        66

Ligia odczuwała wewnętrzny religijny spokój i otwartość na swój nieznany los. Widząc jej światło religii Akte czuła niepokój myśląc o swoim życiu. Ligia odpoczęła śpiąc, potem poszły na spacer do ogrodów Nerona. Spotkała ich Sabina Poppea. Na prośbę Ligi odesłanie złośliwie obiecała, że dziś zostanie niewolnicą Winicjusza przyszedł posłaniec Marka Atacyt i zabrał Ligię.

10.  71

Dom Winicjusza był ozdobiony w zieleń. Miała być czteroosobowa uczta. Petroniusz mądrze radził mu, by przekonał Legię do siebie. Marek czekał w napięciu. Chryzostemis i Petroniusz to widzieli i śmiali się.

W słabo oświetlonych ulicach zrobiło się tłoczno. Atacynus zginął. Gdy niewolnicy przynieśli złą wieść, Marek w porywie gniewu (szału) zabił świecznikiem pierwszego niewolnika, a resztę kazał karał do rana rózgami.

11.  75

Winicjusz był w rozpaczy i pustce, bliskie obłędu. Myślał, że to Aulus odbił Ligię, a potem że Neron, później, że ów niebieskookie Lig (Ursus). Poprzysiągł zemstę. Udał się do cezara na Palatyn, ale tam go nie dopuścili. Poszedł więc do Akte: niespodziewanie zachorowała mała Augusta, więc grozi im zemsta Poppei. Akte przyznała, że Ligia go kochała i wypomniała jej odebranie Aulusom i jego grubiaństwo.

Minął się z Pomponią. Życzyła mu przebaczenia. Potem do lektyki zabrał go Petroniusz i powiedział, że rozstawił straże z rysopisem obojga. Marek gorzko wyganiał Petroniuszowi jego pomysły.

12.  84

Petroniusz z Winicjuszem rozmyślali o sprawcach: wyznawcy ich religii, ale nie chrześcijanie. Marek odrzucił niewolnicę Eunice w prezencie od Petroniusza. Ona nie chciała iść do domu Marka, więc dostała delikatną chłostę. Sługa Tejrezjasz...