Woliński P N.pdf

(1688 KB) Pobierz
Woliński Park Narodowy
Polskie wybrzeże morskie jest pozbawione
wysp, z wyjątkiem kilku położonych u ujścia
Wisły do Zatoki Gdańskiej i północno-
-zachodniego „kąta” Polski, gdzie Zalew
Szczeciński łączy się z Bałtykiem trzema cie-
śninami, tworząc dwie duże wyspy – Wolin
i Uznam, oraz kilkanaście znacznie mniejszych
wysp na Zalewie Szczecińskim. Na zachodzie
Uznam oddziela od lądu stałego cieśnina Pia-
na, zaś wyspy Uznam i Wolin rozdziela Świna.
Na wschodzie Wolin od lądu stałego oddziela
cieśnina Dziwna.Wyspa Uznam liczy 445
km², z czego do Polski należy około 72 km².
Wyspa Wolin, o powierzchni 265 km
2
, należy
w całości do Polski.
Warunki naturalne na Wolinie są bardzo
zróżnicowane. Na południu, nad Zalewem
Szczecińskim rozciągają się tereny bagniste,
WPN W SKRÓCIE
rok utworzenia: 1969
powierzchnia: 109,37 km
2
siedziba: Międzyzdroje
symbol: bielik
w środkowej części wyspy wznoszą się wzgórza
morenowe z Grzywaczem (116 m n.p.m.) –
najwyższym wzniesieniem wyspy.
Na południowy wschód od linii wzgórz
jest kilka jezior, z których największe to Kopro-
wo o powierzchni 487 ha.
Wolin ma najwyższe w Polsce wybrzeże kli-
fowe, osiągające do 80 m wysokości względ-
nej, a rozciągające się na odcinku
ok. 15 km, od Międzyzdrojów do Świętej Kępy.
W Wolińskim Parku Narodowym można podziwiać najpiękniejszy fragment polskiego wybrzeża klifowego
6
6
Woliński Park NarodoWy
Na wyspie leżą w całości dwa miasta –
Wolin (w południowej części wyspy) oraz Mię-
dzyzdroje na wybrzeżu morskim. Oprócz tego
leży tu część Świnoujścia (centrum znajduje się
na wyspie Uznam) oraz Dziwnowa (centrum
miasteczka jest na stałym lądzie).
Na terenach środkowej części wyspy po-
między Międzyzdrojami a Wolinem utworzono
Woliński Park Narodowy.
Środowisko przyrodnicze
Środowisko geologiczno-przyrodnicze wyspy
Wolin jest bardzo urozmaicone. W północ-
nej części wyspy, wzdłuż wybrzeża morskiego
dominują wzgórza morenowe, które ku po-
łudniowemu wschodowi łagodne opadają
w kierunku cieśniny Dziwna. Na wybrzeżu
morskim i na południowym zachodzie nad
Zalewem Szczecińskim wzgórza te urywają
się stromym klifem. Niszcząca działalność fal
podmywających klif, spływające wody deszczo-
we oraz wiatr powodują obsuwanie się urwisk.
W utworach morenowych występują głazy
narzutowe. Największy z nich, Głaz Mieszka I,
można zobaczyć niedaleko leśniczówki
w Warnowie.
Na płaskim brzegu morza, szczególnie
u ujścia Świny do Zatoki Pomorskiej odkła-
da się materiał skalny i tworzy się tak zwana
wsteczna delta.
Najwyższą część wyspy, od południowego
zachodu nad Zalewem Szczecińskim po pół-
nocny wschód nad Bałtykiem, zajmuje Pasmo
Wolińskie, pokryte w całości lasami bukowo-dę-
bowymi z domieszką sosny. Najwyższym szczytem
tego pasma jest góra Grzywacz (116 m n.p.m.),
wznosząca się na północny wschód od Mię-
Woliński Park NarodoWy
7
Jezioro Turkusowe powstało w dawnym wyrobisku kopalni kredy
5
dzyzdrojów, a drugim co do wysokości – góra
Gostyń (95 m n.p.m.), najwyższe wzniesienie
leżące bezpośrednio nad morzem.
Na Wolinie dominują charakterystyczne
dla Pomorza lasy bukowe, tworzące zespół
buczyny pomorskiej i mieszane lasy bukowo-
-dębowo-sosnowe. Charakterystyczną cechą
buczyn nadmorskich jest występowanie w ich
runie licznych gatunków storczyków. Na przy-
ległych do plaży wydmach rosną kępy traw,
odgrywające istotną rolę w zatrzymywaniu
wydm. Najbardziej okazałą i najpiękniejszą
rośliną wydm jest chroniony mikołajek nad-
morski. Urwiska klifowe porośnięte są głównie
rokitnikiem.
Na Wolinie można spotkać rzadkie owady,
m.in. jelonka rogacza, najokazalszego z kra-
jowych chrząszczy, osiągającego do
8 cm długości. Niezwykle bogaty jest tutaj
świat ptaków – występuje tu ok. 200 gatun-
ków, z czego ok. 100 ma tu swoje miejsca
8
Woliński Park NarodoWy
lęgowe. Najcenniejszym przedstawicielem
awifauny jest wyjątkowo rzadki na terenie
Polski bielik, który ma łowiska nad Zalewem
Szczecińskim.
Od 1976 r. na terenie WPN hoduje się
żubry. Przed kilkuset laty zamieszkiwały one
tereny całej wyspy, dziś żyją w zamkniętej za-
grodzie w pobliżu Międzyzdrojów. Okazy bie-
lików i puchaczy można podziwiać w wolierze,
w ogrodzie obok muzeum Wolińskiego Parku
Narodowego.
O parku
Woliński Park Narodowy utworzono w 1960 r.
na 46,91 km
2
środkowej części wyspy Wolin.
W 1996 r. w obrębie parku znalazły się także
przybrzeżne wody Bałtyku o szerokości 1 mili
morskiej od wybrzeża, a także wyspy w delcie
Świny i otaczające je wody Zalewu Szczeciń-
skiego. Obecnie park obejmuje 109,37 km
2
.
Ekosystemy leśne stanowią ok. 42,5% jego
powierzchni, wodne 42,8%, a lądowe nieleśne
14,7%. Ochroną ścisłą objęto obszar
4,98 km
2
(4,56% powierzchni parku).
Do krajobrazowych atrakcji parku należą
m.in. naturalne lasy bukowe, 15-kilometro-
wy odcinek wysokiego wybrzeża klifowego,
wyspiarska delta Świny i przybrzeżny pas wód
Bałtyku.
Najczęściej odwiedzane przez turystów
miejsca to urzekające Jezioro Turkusowe
powstałe w zalanej kopalni kredy, Zagroda
Pokazowa Żubrów przy zielonym szlaku tury-
stycznym ok. 1,5 km od Międzyzdrojów oraz
punkty widokowe Gosań i Kawcza Góra.
Dyrekcja Wolińskiego Parku Narodowego
mieści się w Międzyzdrojach.
BIELIK
Bielik, którego wizerunek jest symbolem Wo-
lińskiego Parku Narodowego, największy dra-
pieżny ptak północnej części Europy, osiąga
prawie metr długości, wagę do 6 kg i rozpię-
tość skrzydeł ok. 2,5 m. Często mylnie nazy-
wa się go orłem, choć w rzeczywistości należy
do rodziny jastrzębi (tej samej co orły). Budu-
je gniazda na drzewach nad brzegami mórz
i dużych jezior lub na skałach. W Polsce spoty-
ka się go w północnej i zachodniej części kra-
ju. Poluje przede wszystkim na ryby o  wadze
do kilku kilogramów oraz na ptaki wodne, na-
wet duże, jak czaple siwe i gęgawy. Zimą, gdy
woda na jeziorach zamarza, przenosi się na
pola i  łąki, a  jego łupem padają duże ssaki,
m.in. sarny.
W Polsce liczebność tych ptaków, kiedyś nie-
wielka, obecnie z roku na rok wzrasta. W Wo-
lińskim Parku Narodowym co roku do lęgów
przystępują trzy lub cztery pary, a każda z nich
może mieć nawet pięć gniazd, z których korzy-
sta w  różnych okresach. Gniazda te służą im
przez kilka lat; po paru sezonach na skutek na-
praw i przeróbek ich wysokość dochodzi nawet
do 4 m, a waga do tony. Tak potężne konstruk-
cje mogą być budowane tylko na wielkich, ma-
sywnych, ponadstuletnich drzewach.
Bieliki są objęte ścisłą ochroną gatunkową.
Baza turystyczna
Baza turystyczna w rejonie Wolińskiego Par-
ku Narodowego skupia się w nadmorskich
miejscowościach, jak Międzyzdroje, Wisełka,
Świnoujście czy Dziwnów. W nadmorskich ku-
rortach można wybierać spośród licznych kwa-
ter prywatnych, pensjonatów i hoteli o różnym
standardzie. W Międzyzdrojach ok. 600 m od
plaży jest również kemping.
Bielik – symbol Wolińskiego Parku Narodowego
6
Woliński Park NarodoWy
9
Znacznie skromniejsza oferta Wolina ogra-
nicza się do kilku gospodarstw agroturystycz-
nych, motelu oraz sezonowego schroniska
szkolnego. Całoroczne Szkolne Schronisko
Młodzieżowe funkcjonuje w Świnoujściu.
W nadmorskich miejscowościach turystycz-
nych nie brakuje też punktów gastronomicz-
nych – restauracji, kawiarni, cukierni, barów
szybkiej obsługi i smażalni ryb.
Dojazd we wszystkie rejony Wolińskiego
Parku Narodowego z Międzyzdrojów zapew-
nia sieć połączeń autobusowych. Do Wolina
kursują stamtąd również pociągi Przewozów
Regionalnych.
Szlak turystyczny przez las bukowy w Międzyzdrojach
6
Trasy turystyczne
Woliński Park Narodowy przecinają cztery zna-
kowane piesze szlaki turystyczne:
Ö
Szlak czerwony,
zwany potocznie szla-
kiem brzegiem Bałtyku (19 km w granicach
parku), to fragment dalekobieżnego europej-
skiego szlaku E9 Portugalia–Estonia. Długość
odcinka biegnącego przez Polskę (od Świno-
ujścia aż do Braniewa) wynosi ok. 706 km.
Do Wolińskiego Parku Narodowego czerwony
szlak wkracza w centrum Międzyzdrojów, przez
bramę obok dyrekcji (jest tu węzeł pozostałych
szlaków turystycznych), a następnie dociera
do plaży i wiedzie nią przez 10 km wzdłuż
plaży pomiędzy Międzyzdrojami a Wisełką.
Ten piaszczysty odcinek jest bardzo trudny do
pokonania dla rowerzystów – rowery trzeba
prowadzić właściwie cały czas. Trudy wędrówki
rekompensują wspaniałe widoki na najwyższe
w Polsce wybrzeże klifowe. W pobliżu miejsco-
wości Wisełka czerwony szlak skręca w prawo
i zagłębia się w las, doprowadzając wkrótce
do latarni morskiej Kikut (nie jest udostęp-
niona do zwiedzania). Niedaleko za nią szlak
opuszcza teren parku. Wiodąc w dalszym cią-
gu leśnymi drogami, doprowadza wkrótce do
drogi wojewódzkiej nr 102 i skrzyżowania ze
szlakiem zielonym.
Ö
Krótki
szlak czarny
doprowadza
z centrum Międzyzdrojów na odległy
o ok. 1,5 km punkt widokowy na Kawczej
Górze (61 m n.p.m.). Następnie wiedzie na
południowy wschód do parkingu przy drodze
wojewódzkiej nr 102 i dalej na południowy
zachód do połączenia się ze szlakiem zielonym.
Całkowita długość szlaku wynosi 2,6 km.
(ok. 19 km, w granicach parku 15 km) cieszy
się największym zainteresowaniem turystów ze
względu na ciekawe miejsca na trasie i niewielką
odległość od centrów turystycznych. Od bramy
parku w Międzyzdrojach biegnie leśnymi dro-
gami do odległej o niespełna 2 km Pokazowej
Zagrody Żubrów. Kolejną atrakcją jest grodzisko
na półwyspie nad Jeziorem Czajczym. Już poza
parkiem szlak dociera do miejscowości Kołcze-
wo przy drodze nr 102, skąd można autobusem
10
Woliński Park NarodoWy
Ö
Szlak zielony
Międzyzdroje–Świętouść
Zgłoś jeśli naruszono regulamin