Barcin.pdf

(2891 KB) Pobierz
Spacerownik po Barcinie
Walk around Barcin
Spacerownik po Barcinie
Walk around Barcin
Barcin to miasteczko położo-
ne nad rzeką Noteć na granicy
uprzemysłowionych Kujaw i tury-
stycznych Pałuk. Stanowi niezwy-
kłe połączenie nowoczesnej gospo-
darki, pięknej przyrody i bogatej
historii.
Początki Barcina jako miejscowo-
ści sięgają XII wieku. Prabarcin
posadowiony przy przeprawie
przez rzekę, otoczony bagnami,
łąkami i lasami sprzyjał rybołów-
stwu, bartnictwu i myślistwu.
Mieszkańcy zajmowali się zbie-
ractwem, hodowlą bydła i koni
oraz uprawą roli. Pierwotne i póź-
niejsze nazwy miasta brzmiały:
Barthcino, Barczino, Barczyno,
Barczina, Bartin, Barczin, Barcino,
Barczyn, Baraczyn, Bartchin,
Bartzin, Bartschin, Bartschen,
Bartelstaedt, Bartelstein. Parafia
powstała około 1150 roku.
Pierwsze wzmianki pisane po-
chodzą z lat 1215-1233 z doku-
mentów archiwum kościelnego
w Watykanie – proboszczem
parafii Barthcino należącej do
dekanatu w Inowrocławiu wy-
mienionej w opłatach na stolicę
apostolską był ks. Tomko. Z kolei
pierwszą historyczną świecką no-
tatkę znamy z 1390 roku – Hanka
z Barcina wystąpiła w tym roku na
procesie w gnieźnieńskim sądzie
Barcin is a town situated
on the river Noteć, on the
border of industrialized region
Kujawy and tourist region Pałuki.
The town is a unique combina-
tion of modern economy, beau-
tiful nature and rich history.
The origins of Barcin date back
to the 12th century. Prabarcin,
erected at ford, surrounded by
marshes, meadows and forests,
favored fishing, bee-keeping and
hunting. People were engaged
in gathering, herding cattle and
horses and farming. Town name
evolved sequentially sounding:
Barthcino, Barczino, Barczyno,
Barczina, Bartin, Barczin, Barcino,
Barczyn, Baraczyn, Bartchin,
Bartzin, Bartschin, Bartschen,
Bartelstaedt, Bartelstein. The
parish of Barthcino was founded
around 1150. The first written re-
cords about that are from the years
1215-1233 and are located in eccle-
siastical documents in the Vatican
archives. Parson of Barthcino
parish, belonging to the deanery
in Inowrocław, listed in fees for
the Holy See, was Fr. Tomko. The
first historical secular note abo-
ut Barcin comes from year 1390,
when Hanka from Barcin occurres
in the process of municipal court
in Gniezno. In 1343 the owner of
< Trakt spacerowy nad Notecią / Walking path on the Noteć
- fot./photo. G. Smoliński
ISBN: 978-83-61836-06-3
1
Spacerownik po Barcinie
Walk around Barcin
Spacerownik po Barcinie
Walk around Barcin
grodzkim. W 1343 roku właścicie-
lem Barcina był wojewoda brze-
sko-kujawski Wojciech z Pakości,
herbu Leszczyc. W 1472 roku król
Kazimierz Jagiellończyk nadał pry-
watnemu szlacheckiemu miastu
Krotoskich (Krotowskich) prawo
targów (poniedziałek) i jarmarku
(8 września).
Legendarna historia Barcina
związana jest z pobytem bisku-
pa Wojciecha, przekazywaniem
okupu i transportem relikwii mę-
czennika. Przypowieść głosi, że
w 997 roku w drodze z Gniezna do
Gdańska w trakcie wyprawy misyj-
nej do Prus orszak biskupa wypo-
czywał po trudach podróży przy
pagórku na prawym brzegu Noteci
w rejonie dzisiejszego Barcina.
W drodze powrotnej konie cią-
gnące wóz ze zwłokami świętego
poznawszy górę, na której święty
uprzednio odpoczywał, odmówi-
ły dalszej jazdy. Ruszyły dopiero
wtedy, gdy w tym miejscu posta-
wiono krzyż. Inna z legend mówi,
że gdy po męczeńskiej śmierci bi-
skupa Wojciecha książę Bolesław
Chrobry ogłosił zbiórkę srebra dla
wykupienia jego zwłok od Prusów,
którzy zażądali tyle kruszcu, ile
ważył misjonarz, akt wykupu –
czyli ważenie i wymiana – miał się
odbywać na tym wzgórzu.
Barcin was Wojciech of Pakość,
coat Leszczyc, governor of Brześć
and Kujawy. In 1472 King Casimir
IV Jagiellon gave the right of mar-
ket (on Mondays) and fair (the 8th
of September) to private noble
town of Krotoskich (Krotowskich).
The legendary story of Barcin is
connected with Bishop Adalbert,
transfering ransom for him, and
transporting the relicts of the mar-
tyr. It is believed that in 997, du-
ring Bishop Adalbert’s missionary
expedition to Prussia, after a long
journey, he and his companions
rested on a hill on the right bank of
Noteć in the area of today’s Barcin.
The Bishop was killed in Prussia
during this expedition. The legend
says, that when Bishop’s compa-
nions were taking his body back to
Gniezno, horses pulling a waggon
with the body recognized the hill
on the Noteć bank, where the saint
Bishop had rested, and refused
to move any further. They moved
only when the cross was erected
in that place. Another legend says
that after the martyrdom of Bishop
Adalbert Duke Bolesław the Brave
announced a collection of silver
to ransom Bishop’s body from
the Prussians. The payment for
Bishop’s body were to be treasures
of total weight equal to the weight
Góra św. Wojciecha / Hill of St. Adalbert >
- fot./photo. G. Smoliński
2
3
Spacerownik po Barcinie
Walk around Barcin
Spacerownik po Barcinie
Walk around Barcin
Góra św. Wojciecha częściowo
została ukształtowana przez na-
turę, a częściowo wysiłkiem rąk
ludzkich. Na wzgórzu stał nie-
gdyś pomnik - Serca Jezusowego
z „Sercem Gorejącym”, który
w 1939 r. zniszczyli niemieccy
okupanci. Po wyzwoleniu na jego
miejscu umieszczono drewniany
krzyż. W 2012 r. dzięki inicjatywie
społecznej Komitetu Odbudowy,
można ponownie podziwiać na
szczycie pomnik. Z odnowionej
dzięki unijnemu wsparciu góry
rozpościera się panorama miasta
i doliny Noteci. W pobliżu (naprze-
ciwko poczty) stał kościół ewange-
licki pw. św. Marcina (akt erekcyj-
ny 08.08.1898r.) z dobudowaniem,
dzwonnicą i placem kościelnym,
który pod koniec lat sześćdziesią-
tych XX wieku został zburzony.
Ze wzgórza można udać się na
ulicę Żnińską lub po przebudowa-
nym w 2011 r. moście, ulicą św.
Wojciecha, dotrzeć na rynek.
Wybierając spacer ulicą Żnińską,
mijamy budynek byłego inspek-
toratu szkolnego i komisariatu
policji, cegielnię, młyn (1900 r.)
ze spichlerzem (1927 r.). Dotrzeć
tą drogą można na cmentarz
parafialny (wpisany do reje-
stru zabytków województwa
of Bishop’s body. The weighing and
corpses transfer is believed to had
been taking place on the hill on
a bank of Noteć.
Hill of St. Adalbert has been par-
tly shaped by nature and partly
by human effort. On the hill there
was a monument - the Heart of
Jesus with „Ardent Heart „, which
was destroyed in 1939 by German
occupiers. After the liberation,
a wooden cross had been erected
at that place. Since 2012, through
the initiative of the Committee of
Social Reconstruction, the monu-
ment of Jesus at the top of the hill is
reconstructed. From the hill, rene-
wed with EU support, extends up
view of the town and the valley of
Noteć. Close to that place, opposite
the post office, an evangelic church
of St. Martin with annex buildings,
bell tower, and church yard was
located (its foundation act is dated
on 8th of August 1898). The church
was demolished in the late sixties
of the twentieth century.
From the hill you can go up the
Żnińska street or walking across
the bridge, rebuilt in 2011, and
then along the św. Wojciecha
(Wojciech is the Polish name
of Adalbert) street to reach the
market.
kujawsko-pomorskiego), który zo-
stał założony w drugiej połowie
XIX wieku. Za główną bramą zlo-
kalizowana jest najstarsza część
nekropolii i zabytkowe grobowce
oraz miejsca pamięci narodowej –
Zbiorowa Mogiła Pomordowanych,
pomnik powstańca wielkopol-
skiego Feliksa Wiśniewskiego
i Franciszka Rzepki. Kilkaset me-
trów dalej przy ulicy Podgórnej
jest nieczynny cmentarz żydowski.
Rok jego założenia jest nieznany,
a został zamknięty w 1957 roku.
Jest to niewielkie wzniesienie po-
rosłe trawą, drzewami i krzewa-
mi, z którego rozciąga się widok
na Barcin i dolinę Noteci. W 2007
roku na kirkucie ustawiono ka-
mień z tablicą upamiętniającą spo-
łeczność żydowską miasta. Barcin
był miejscem, w którym żyli przed-
stawiciele wyznań rzymsko-ka-
tolickiego, mojżeszowego i ewan-
gelickiego. Przypominają o tym
cmentarze trzech różnych kultur
usytuowane na odcinku kilkuset
metrów w okolicach ul. Żnińskiej
(dawniej Cmentarna).
W drodze powrotnej można
przejść tzw. „garbatym” mostem
(w charakterystycznym pomarań-
czowo-żółtym kolorze) w okolice
stanicy żeglarskiej, placu zabaw
i traktu spacerowego.
Choosing the stroll along the
Żnińska street, walking down
the street, we pass the building of
the former school inspectorate,
police station, brick factory, and
mill (from 1900) with the gra-
nary (from 1927). This way you
can reach the parish graveyard,
listed as a monument of province
kujawsko-pomorskie, which was
founded in the second half of the
nineteenth century. By the main
entrance of graveyard we see
its oldest part with the ancient
tombs and national memorials –
Collective Grave of the Murdered
and monument of Greater Poland
Insurgents Feliks Wiśniewski and
Franciszek Rzepka. A few hundred
meters down the Podgórna street,
an old Jewish cemetery is located.
Year of its foundation is unknown.
It ceased to be used in 1957. It is
located at a small hill, overgrown
with grass, trees and shrubs, with
panoramic views of Barcin and ri-
ver Noteć. In 2007 at the cemetery
was set in stone plaque commemo-
rating the Jewish community of
the town. Barcin was a place where
representatives of the religions of
the Roman Catholic, Jewish and
Protestant lived through the ages
and cemeteries of representatives
of these three religions, reminding
4
5
Spacerownik po Barcinie
Walk around Barcin
Spacerownik po Barcinie
Walk around Barcin
Jeśli ze wzgórza wybierzemy drogę
na rynek, to miniemy po drodze ze-
spół poczty (pocz. XX w.) przy ulicy
Żnińskiej, a po drugiej stronie bu-
dynek byłej gorzelni i zakład zegar-
mistrzowski (nad którym w okre-
sie międzywojennym mieszkał dr
med. Stefan Giebocki - właściciel
pierwszego w Barcinie samocho-
du). Z mostu schodzi się w okolice
zespołu gospody (ok. 1900) i docie-
ra na rynek, przy ul. Plac 1-go Maja.
Dzięki rewitalizacji barcińska
starówka zyskała nowy wygląd –
pojawił się ozdobny bruk, pompa,
punkty czerpalne wody, stylizo-
wane ławeczki, lampy i fontanna.
Układ architektoniczny Starego
Miasta znajduje się pod ochroną
konserwatora zabytków. Na uwagę
zasługuje w szczególności budynek
their presence in town, are located
close to each other on Żnińska
street (previously called Cemetery
street).
On the way back you can go thro-
ugh the so called „Uneven bridge”
(the iconic orange color) in the vici-
nity of the sailing site, playground
and promenade tract.
If you choose the path down the
hill to the old market, you will pass
the post office from the early twen-
tieth century on Żnińska street. On
the other side of the street you can
spot building of the former distille-
ry and watchmaker plant (in this
building, between the First and
the Second World War, lived Stefan
Giebocki MD - first car owner in
Barcin). Going forward you will
< Most „garbaty” / ”Uneven” bridge
- fot./photo. G. Smoliński
Rynek / Old market
- fot./photo. G. Smoliński
6
7
Zgłoś jeśli naruszono regulamin