Zabawy z chustą animacyjną:

1. „Morze” – dzieci trzymają chustę i falują nią w różnym tempie i z różną siłą

(chusta to „morze”). Na chwilę wrzucamy kilka miękkich przedmiotów,

podrzucamy je tak, aby nie wypadły (mogą to być „statki”).

2. „Tafla lodu” – napinamy chustę mocno, przenosimy ja w bezpieczne miejsce,

kładziemy na podłodze tak, aby „tafla lodu” nie pękła.

4. „Rybak i rybka” – jedno dziecko jest „rybką” i wchodzi pod chustę; dziecko,

które jest „rybakiem”, wchodzi na chustę i łapie „rybę”. Przy tej zabawie dzieci

trzymają chustę nisko nad podłogą.

5. . „Słońce - deszcz” – na hasło „słońce” dzieci falują chustą, gdy usłyszą sygnał

„deszcz”, wbiegają pod chustę.

7. „Karuzela” – najwyższa osoba z grupy wchodzi do środka, trzyma rękę wysoko,

podnosząc chustę. Pozostałe dzieci chodzą dookoła. (Do tej zabawy

zapraszam panią woźną, która wchodzi do środka, a dzieci tworząc karuzelę,

poruszają się bezpiecznie, najpierw powoli, później coraz szybciej i szybciej).

8. „Co powiem” – dzieci, które wymienię przechodzą pod chustą na drugą stronę:

wszyscy, którzy mają niebieskie oczy,

wszystkie blondynki i blondyni,

wszyscy, którzy trzymają zielony kolor chusty, zmieniają się miejscami itp.

9. „Rekin” – grupa dzieci siada na podłodze, trzymając chustę pod brodą. Jedno

dziecko jest „rekinem”, wchodzi pod chustę i wciąga dzieci za nogi. Te dzieci

pomagają „rekinowi” łapać następne. Są dwaj „ratownicy” – dzieci, które

znajdują się na zewnątrz koła i próbują ratować wciąganych przez „rekina”. Do

zabawy włączyłam koleżanki, nauczycielki obecna na spotkaniu. Pełniły rolę

„ratowników.

10. „Spadochron” – dzieci chwytają brzegi płótna tak, by było ono niezbyt napięte.

Słuchając muzyki inspirującej ruch w górę i w dół, energicznym ruchem rąk

podnoszą płótno jak najwyżej, a następnie opuszczając ręce ściągają je w dół.

Czynność tą powtarzają wielokrotnie. Pod płótnem może siedzieć kilkoro dzieci.

11. „Trzepanie prześcieradła” – przy muzyce skocznej w metrum dwudzielnym

dzieci, trzymając płótno za brzegi równoczesnymi ruchami pionowymi obydwu

rąk „trzepią prześcieradło”. W czasie pauz odpoczywają. Kilkoro dzieci może

siedzieć pod płótnem. Do zabawy można użyć małych płócien wręczając je

dwojgu dzieciom.

12. „Morskie fale” – dzieci trzymają brzegi płótna obiema rękami. Kilkoro dzieci

może siedzieć lub leżeć pod chustą. Dzieci trzymające płótno wykonują ruchy

przemienne – prawa ręka w górę, lewa w dół i odwrotnie – poruszając płótnem

na początku leciutko – muzyka spokojna – potem coraz mocniej i, zgodnie

z narastaniem napięcia w muzyce, jeszcze mocniej. Po kulminacji może nastąpić

pauza lub stopniowe wyciszanie muzyki i zmniejszanie energii ruchu aż do

całkowitego zatrzymania rąk i położenia płótna na podłodze lub znajdujących się

pod nim dzieciach.

14. „Gra w piłkę” – na rozciągniętym płótnie trzymanym przez dzieci za brzegi

umieszczamy piłkę (wielkość piłki może być zmienna w każdym dniu zabawy

lub przy powtarzaniu zabawy tego samego dnia). Przy akompaniamencie muzyki

o zmieniającym się metrum i tempie, dzieci poruszają płótnem mniej lub

bardziej energicznie przetaczając piłkę w różne strony i równocześnie chroniąc

ją, by nie spadła. Jeśli dzieci będą zainteresowane grą sportową, można dodać do

zabawy liczenie punktów karnych dla „boków”, którymi piłka przeleci i spadnie

na podłogę.

15. „Fontanna” – na płótnie układamy kilkadziesiąt małych piłeczek, mogą być

pingpongowe lub trochę większe. Dzieci trzymają brzegi płótna i lekko je

napinają, tak by piłeczki spokojnie leżały w dołku, pośrodku płótna. Lekkimi

ruchami rąk zaznaczają pierwsze miary taktów muzyki w trójmiarze. Na miarę

uderzoną mocniej niż inne lub na dźwięk talerza podrzucają płótno wysoko,

równocześnie napinając ja tak, by piłki, jak wodo w fontannie, zostały

wyrzucone w górę i spadły wokół płótna. Zabawę powtarzamy wielokrotnie

dorzucając ewentualnie na płótno piłki, które spadły na podłogę.

Akompaniament do zabawy może stanowić liczenie do ośmiu – od „jeden” do

„siedem” dzieci wykonują delikatne ruchy, a na „osiem” – energiczny ruch

wyrzucający piłki w górę.

16. „Stragan” – na trzymanym przez dzieci napiętym płótnie układamy różne

miękkie rzeczy: sznurki, tasiemki, czapki, rękawiczki, maskotki, baloniki.

Poruszając płótnem dzieci oddają zmienny charakter muzyki, dbając równocześnie

o to, by rzeczy nie spadły ze „straganu”.

17. „Na skrzyżowaniu” – czworo dzieci trzyma płótno na rogach, pozostałe dzieci

dzielą się na cztery grupy i trzymają boki płótna na wysokości głowy. W czasie

muzyki marszowej idą po linii koła. W czasie pauzy dzieci na rogach pozostają

w miejscu, dzieci z boków przebiegają pod płótnem na przeciwległy brzeg

i chwytają płótno. Ponowne brzmienie muzyki jest sygnałem do ściągnięcia

płótna w dół i „złapania” tych, którzy jeszcze nie zdołali przecisnąć się na drugi

brzeg. Osoby „złapane” przy powtórzeniu zabawy trzymają płótno na rogach.

18. „Ślimaki” – dzieci chwytają brzeg płótna tak, by były zwrócone tyłem do niego

(jakby trzymały płaszcz narzucony na plecy). Następnie kładą się pod płótnem

na brzuchu, głowy wystają na zewnątrz. Przy muzyce „ślimaczej” przesuwają się

w prawo lub w lewo pomagając sobie w tym ruchu łokciami i nogami; płótno

cały czas trzymają na ramionach. W czasie pauz poprzedzonym głośniejszym

akordem „ślimaki” chowają się do „muszelek”, tzn. cofają ciało zakrywając

równocześnie płótnem głowę.

19. „Namiot (Pogoda i burza)” – cztery osoby (wyższe dzieci) formują z płótna

namiot. Nauczyciel trzyma wysoko gruby rulon z kartonu, na którym są rysunki

przedstawiające słońce, chmury, wiatr oraz burzę. Przy muzyce „słonecznej” - w

wysokim rejestrze z trylami przypominającymi świergot ptaków – dzieci „są na

spacerze”: biegają, tańczą indywidualnie, w parach lub w większych grupach. Na

rulonie z rysunkami widać słońce. Muzyka stopniowo „ściemnia się”. Na rulonie

widać chmury i wiatr. (To trwa 3-4 sekundy.) Następnie muzyka ilustruje burzę

– niski rejestr, ostre akordy, ruch dźwięków imitujący ulewę. Na rulonie widać

burzę. Dzieci chowają się do namiotu i przykucnąwszy przeczekują burzę.

Muzyka stopniowo się „rozjaśnia” – pasaż wznoszący się. Na rulonie ukazują się

promyki słońca. Dzieci wychodzą z namiotu. Zabawa powtarza się.

21. „Motyl” – jedno dziecko kładzie się na brzegu płótna. Pozostałe dzieci zawijają

je w płótno tocząc po podłodze i zakładając do środka wolne brzegi – tworzą z

płótna luźny kokon. Natychmiast po zakończeniu tej pracy zaczyna brzmieć

muzyka „pomagająca” dojrzałemu już „motylowi” uwolnić się z kokonu. Wolny

motyl biega po sali z płótnem, które pełni rolę skrzydeł.

SPADOCHRON

Zabawa ze spadochronem inspiruje do wesołych ćwiczeń odmiennych od pozostałych, ćwiczeń pasjonujących, motywujących. Spadochron rozwija i wzbudza zaufanie między uczestnikami zabawy, zarówno między dziećmi jak i dorosłymi.

Ćwiczenia ze spadochronem

1. Ćwiczący, w pozycji stojącej, trzymają za krawędzie spadochronu i falują nim (poruszają ramionami w górę i w dół).

2. Jw., ale dzieci poruszają się dodatkowo dookoła spadochronu.

3. Stojąc w miejscu ćwiczący falują spadochronem z równoczesnym okręcaniem go (oś obrotu znajduje się w środku przyboru).
4. Dzieci, leżąc przodem, trzymają za krawędzie spadochronu i falują nim (poruszają ramionami w górę i w dół).
5. Falowanie spadochronem w siadzie płaskim.
6. Trzymając za krawędzie spadochronu ćwiczący falują nim w górę i w dół wykonując jednocześnie przysiady (wszyscy wykonują je równocześnie).
7. Jw., z tym, że kiedy spadochron jest maksymalnie uniesiony w górę – ćwiczący wykonują półobrotu i cofają się o krok (w kierunku środka spadochronu). Następnie wykonują głęboki przysiad i ściągają krawędzie przyboru na podłogę, tym samym zakrywając się czaszą, tworząc spadochronowe igloo.

Zabawy grupowe

1. Nauczyciel dzieli całą grupę na zepoły „1”, „2” i „3”. Ćwiczący falują spadochronem. Po wywołaniu przez prowadzącego jednej z cyfr np.: „1” dzieci, które należą do takiego zespołu przebiegają pod falującym przyborem na drugą stronę, zajmując miejsce jednego ze swoich kolegów.
2. Jw., z tym, że ćwiczący poruszają się pod spadochronem na czworakach.

3. Jw., ale spadochron trzymany jest niżej.
4. Jw., ale ćwiczący obiegają spadochron dookoła (zgodnie z ruchem wskazówek zegara) i powracają na swoje miejsce.

Ćwiczenia ze spadochronem i piłką

1. Falując spadochronem ćwiczący przenoszą rzuconą przez nauczyciela piłkę dookoła przyboru, tuż przy jego zewnętrznej krawędzi.

2. Jw., ale z kilkoma piłkami o różnej wielkości i ciężarze.
3. Falując spadochronem dzieci podbijają nim jak najwyżej piłki rzucane przez prowadzącego na przybór.
4. Nauczyciel robi w spadochronie otwór (rozluźnia sznurek na środku spadochronu) - ćwiczący podrzucają piłkę leżącą na spadochronie unosząc go do góry, tak by piłka wpadła do dziury (otwór musi być większy niż średnica piłki).

5. Uczestnicy zajęć podzieleni zostają na dwie grupy. Każda ekipa ma piłkę (muszą się one różnić kolorem). Dzieci muszą wprawić spadochron w ruch falujący (lekkimi ruchami w górę, w dół) tak by piłka wpadła do dziury (otwór w spadochronie robimy w ten sam sposób, co w ćwiczeniu poprzednim). Punkt zdobywa drużyna, która pierwsza wykona zadanie.

6. Uczestnicy zabawy podzieleni są na dwie grupy np. chłopców i dziewczynki. Zespoły ustawione są wokół spadochronu, tak aby każda grupa zajmowała połowę jego obrzeża. Umieszczamy na spadochronie 2 piłki w różnych kolorach. Wstając i kucając dzieci wprawiają piłki w ruch tak, aby jak najszybciej wyrzucić piłkę poza spadochron. Drużyna, która wykona to zadanie pierwsza zdobywa punkt.

Dmuchanie

1. Ćwiczący stojąc w miejscu podnoszą spadochron na wysokość brody. Na płótnie należy umieścić jedną lub kilka piłeczek ping-pongowych. Dzieci wprawiają piłkę/piłki w ruch poprzez dmuchanie, kolejno każdy uczestnik.
2. Zabawa w "Kota" przy użyciu 2 piłeczek w różnych kolorach:

·         Dmuchając uczeń musi sprawić by jego piłka dotknęła inną.

·         Wyścig: "Kto pierwszy okrąży cały spadochron".

Inne możliwości

1. Spadochron może być używany do ćwiczeń z akompaniamentem muzycznym. W zabawach można wykorzystać inwencję i wyobraźnię dzieci.
2. Spadochron może być wykorzystany do prostych tańców i układów rytmicznych.

ZABAWY  ZE  SPADOCHRONEM , K. W. VOPEL , MUZYKOTERAPIA 

( ZAJĘCIA  OTWARTE  DLA  RODZICÓW )

Wspólne zabawy z rodzicami przeprowadzone metodą muzykoterapii ,                      z użyciem spadochronu , zabawy interakcyjne K. W. Vopel .

1. Ogień – woda . Muzyka techno , gazety . Dzieci i rodzice , trzymając rozłożone gazety wydają okrzyki , poddając się rytmowi muzyki . Gazety  w górę – okrzyk ogień , gazety w dół ( energiczne ruchy ) – okrzyk woda .
2. Zabawy gazetami – rodzic trzyma gazetę , dziecko stara się w nią kopną w rytm muzyki techno . Przy każdym kopnięciu wydaje okrzyk                 ( oczyszczenie , wyrzucenie z siebie złej energii ) .
3. Wszyscy uczestnicy robią z gazet kulki i rzucają nimi w parach ( do muzyki szybkiej np. polka – galopka ) .
4. Odmrażanie - zamrażanie ( do muzyki łagodnej , ale rytmicznej ) . Wszyscy stoją nieruchomo , prowadząca stopniowo odmraża różne części ich ciała , które tańczą w rytm muzyki ( głowa , palce , dłonie , ręce , tułów , nogi , omarzanie od podłoża ) . Następnie z powrotem zamraża poszczególne części .
5. Owce i wilk . Prowadząca ustawia tor przeszkód . W czasie trwania melodii ( wilk śpi ) uczestnicy przechodzą przez przeszkody bardzo ostrożnie i powoli . Gdy muzyka milknie ( wilk się budzi i może zapolować na owieczki ) – zastygają bez ruchu w takiej pozycji , w jakiej się kto znalazł .
6. Spadochron – rodzice trzymają brzeg spadochronu , dzieci znajdują się pod nim . Rodzice w rytm muzyki poruszają się trzymając spadochron nad głowami dzieci , Gdy muzyka milknie – zamykają spadochron                  z dziećmi w środku .
7. Wszyscy uczestnicy trzymają spadochron  i poruszają nim łagodnie         w górę i w dół ( falują ) , prowadząca wrzuca na środek niedużą piłkę . Uczestnicy falując starają się nie dopuścić do tego , aby piłka spadła na podłogę .
8. Prowadząca rozwiązuje sznurek w środku spadochronu , tworząc otwór . Zabawa polega na tym , aby falując spadochronem wrzucić piłkę do otworu .
9. Rekin i ryby . Jedno dziecko – rekin , porusza się pod spadochronem . Reszta dzieci siedzi w siadzie płaskim trzymając brzeg spadochronu na wysokości piersi . Rodzice stoją za dziećmi i trzymają je w pasie . Rekin pełza pod spadochronem i stara się wciągnąć jakąś rybę ( rodzice trzymają dziecko i nie pozwalają rekinowi go wciągnąć ) . Jeśli uda się to ryba staje się rekinem .
10. Bajka o pajacyku – relaksacja przy muzyce .

ZABAWY  ZE  SPADOCHRONEM , K. W. VOPEL , MUZYKOTERAPIA 

( ZAJĘCIA  OTWARTE  DLA  RODZICÓW )

Wspólne zabawy z rodzicami przeprowadzone metodą muzykoterapii ,                      z użyciem spadochronu , zabawy interakcyjne K. W. Vopel .

1.     W rytm muzyki dzieci i rodzice poruszają się po sali . Na jedno z haseł szkło , metal , drewno , plastik – uczestnicy muszą odnaleźć przedmiot wykonany z takiego materiału i dotknąć go .

2.     Dzieci siedzą w kole z zasłoniętymi oczami , rodzice obok nich . Każde dziecko dostaje sznurek z zawiązanymi na nim supełkami . W rytm spokojnej muzyki dzieci przesuwają palcami po sznurku i liczą supełki . Rodzice sprawdzają czy dzieci prawidłowo je policzyły .

3.     Wszyscy uczestnicy trzymają brzeg spadochronu , unoszą go i opuszczają wymieniając dni tygodnia . Na słowo niedziela – dzieci wbiegają pod spadochron .

4.     Zamiana miejsc . Wszyscy uczestnicy trzymają brzeg spadochronu                   i chodzą w koło . Prowadząca co jakiś czas wymienia dwa imiona , na to hasło te osoby zamieniają się miejscami , przebiegając pod  spadochronem .

5.     Kogo nie ma . Uczestnicy poruszają się po sali w rytm skocznej muzyki . Na przerwę w muzyce wszyscy przykucają i zasłaniają oczy . Prowadząca wyprowadza jedną osobę i zadaje pytanie Kogo nie ma ? . Uczestnicy muszą zaobserwować i powiedzieć kogo brakuje .

6.     Skradający się kot . Wszyscy uczestnicy ( ptaszki ) stoją w kręgu bardzo blisko siebie , tyłem do środka koła . W środku skrada się jedna osoba – kot i chce złapać ptaszka . Który ptaszek wyczuje , że zbliża się kot podnosi w górę rękę . Jeśli tego nie zrobi zostaje złapany przez kota             i zajmuje jego miejsce .

7.     Nasze słońce . Wspólny śpiew piosenek , a w tym czasie prowadząca maluje palcem żółtą farbą koło , zaś wszyscy uczestnicy po kolei domalowują promienie tak , aby powstało słońce . Wspólne wymyślanie nazwy słoneczka ( rodzinne , przyjaźni , przedszkolne , integracyjne itp. ) .

RUCH  ROZWIJAJĄCY W. SHERBORNE , MASAŻ  RELAKSACYJNY , GIMNASTYKA  MÓZGU®                              P. DENNISONA

( ZAJĘCIA  OTWARTE  DLA  RODZICÓW )

Wspólne zabawy z rodzicami przeprowadzone metodą ruchu rozwijającego             W. Sherborne , z zastosowaniem 4 podstawowych ćwiczeń Gimnastyk Mózgu®  P. Dennisona .

1. Leżenie tyłem , napinanie mięśni , wciskanie całego ciała w podłogę ; rozluźnianie mięśni .
2. Kręcenie się na pośladkach raz w prawo , raz w lewo ( w siadzie ) .
3. Na przemian prostowanie nóg i podkurczanie ( w siadzie ) .
4. Dorosły wykonuje siad rozkroczny , dziecko siada z przodu . W parach razem posuwanie się po sali na pośladkach .
5. Dorosły robi mostek ( domek ) , dziecko bawi się obok . Na sygnał prowadzącego dziecko chroni się w domku .
6. Dziecko w leżeniu – jest plasteliną ( mięśnie rozluźnione ) . Dorosły wałkuje plastelinę , ugniata ją . Na sygnał dziecko napina mięśnie – przykleja się do podłogi . Dorosły stara się oderwać je od podłoża .
7. Dziecko i dorosły siedzą w siadzie skulnym oparci o siebie plecami . Dorosły stawia opór , a dziecko stara się przepchnąć go . Potem zmiana ról .
8. W parach nawzajem straszenie się z wykorzystaniem okrzyków , robieniem groźnych min .
9. Masaż relaksacyjny do słów wiersza :

Mama córkę myła ,                           ( głaskanie po plecach )

Żeby czysta była .

Myła długie włosy ,                           ( linie z góry na dół )

Plecy szorowała .                                ( delikatne drapanie po plecach )

Gdy wszystko umyła ,                         ( ruchy okrężne otwartymi dłońmi )

Brzuszek masowała .                           ( masowanie brzuszka )

Chociaż piana szczypie                        ( delikatne szczypanie w plecy )

Trochę małe oczy .

Dziewczynka nie płacze                       ( opukiwanie )

Tylko rączki moczy .                            ( małe kółka )

Żeby były czyste                                   ( klaskanie dłońmi dziecka )

Pracy się nie bały !

Rodzicom w sprzątaniu

Zawsze pomagały .

INNE:  
Zgadnij ,,Kto się schował?”
Przybory: ...